ریحانة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا ریحانه لقب حضرت فاطمه(س) است؟ این لقب به چه معنا است؟ آیا روایتی در این باره وجود دارد؟{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
از | '''رَیْحانَةُ النَّبی''' یا '''ریحانةُ رسولِ الله''' از صفت‌های [[حضرت فاطمه(س)]] و به معنای گل خوشبوی [[پیامبر(ص)]] یا رزق و روزی پیامبر دانسته شده است. در روایتی [[امام علی(ع)]]، حضرت فاطمه را بهترین دختر و ریحانه رسول خدا دانسته است.<ref>شیخ صدوق، محمد، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۵۸.</ref> در یکی از [[زیارت امام حسین(ع)|زیارت‌های امام حسین(ع)]]، خطاب به او گفته شده است: {{عربی|السَّلَامُ عَلَیْکَ... (یا) ابْنُ رَیْحَانَةِ رَسُولِ اللَّه|ترجمه=سلام بر تو... (ای) فرزند ریحانه رسول خدا}}.<ref>شهید اول، محمد، المزار، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۴۵.</ref> | ||
لغت‌شناسان واژه ریحانة را به معنای «روزی» و «چیزی که بوی خوش دارد» دانسته‌اند.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۳۷۰؛ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۲۸۸.</ref> ابن‌اثیر جزری، محدث [[مذهب شافعی|شافعی‌مذهب]] در کتاب «النهایةُ فی غریبِ الحدیثِ و الاثر»، معتقد است فرزند به دلیل رزق و روزی بودنِ او، ریحان نامیده شده است.<ref>ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲ ص۲۸۸.</ref> | |||
ر | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۶
سؤال
آیا ریحانه لقب حضرت فاطمه(س) است؟ این لقب به چه معنا است؟ آیا روایتی در این باره وجود دارد؟
رَیْحانَةُ النَّبی یا ریحانةُ رسولِ الله از صفت‌های حضرت فاطمه(س) و به معنای گل خوشبوی پیامبر(ص) یا رزق و روزی پیامبر دانسته شده است. در روایتی امام علی(ع)، حضرت فاطمه را بهترین دختر و ریحانه رسول خدا دانسته است.[۱] در یکی از زیارت‌های امام حسین(ع)، خطاب به او گفته شده است: «السَّلَامُ عَلَیْکَ... (یا) ابْنُ رَیْحَانَةِ رَسُولِ اللَّه؛ سلام بر تو... (ای) فرزند ریحانه رسول خدا».[۲]
لغت‌شناسان واژه ریحانة را به معنای «روزی» و «چیزی که بوی خوش دارد» دانسته‌اند.[۳] ابن‌اثیر جزری، محدث شافعی‌مذهب در کتاب «النهایةُ فی غریبِ الحدیثِ و الاثر»، معتقد است فرزند به دلیل رزق و روزی بودنِ او، ریحان نامیده شده است.[۴]
ر
منابع
- ↑ شیخ صدوق، محمد، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۵۸.
- ↑ شهید اول، محمد، المزار، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۴۵.
- ↑ راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۳۷۰؛ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۲۸۸.
- ↑ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲ ص۲۸۸.