طولانی شدن نماز آیات پیامبر(ص) و امام علی(ع): تفاوت میان نسخهها
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح ارقام، ابرابزار) |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
درباره طولانی شدن نماز آیات پیامبر(ص) یک روایت و درباره طولانی شدن نماز آیات امام علی(ع) دو روایت در منابع حدیثی شیعه ذکر شده است: | درباره طولانی شدن نماز آیات پیامبر(ص) یک روایت و درباره طولانی شدن نماز آیات امام علی(ع) دو روایت در منابع حدیثی شیعه ذکر شده است: | ||
* حدیثی در کتاب تهذیب الاحکام نوشته شیخ طوسی: بر اساس این حدیث، پیامبر(ص) به دلیل کسوف خورشید، نماز آیات اقامه کرد و آنقدر قیام نماز را طولانی کرد، که عدهای از نمازگزاران بیحال شدند.<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۹۳.</ref> | * حدیثی در کتاب تهذیب الاحکام نوشته شیخ طوسی: بر اساس این حدیث، پیامبر(ص) به دلیل کسوف خورشید، نماز آیات اقامه کرد و آنقدر قیام نماز را طولانی کرد، که عدهای از نمازگزاران بیحال شدند.<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۹۳.</ref> | ||
* حدیثی در کتاب من لایحضره الفقیه نوشته شیخ صدوق: در این روایت گفته در زمان حکومت امام علی(ع)، خورشیدگرفتگی صورت گرفت و او نماز آیاتش را به قدری طول داد که پاهای مردم از عرق خیس شده بود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه - قم، چاپ دوم، | * حدیثی در کتاب من لایحضره الفقیه نوشته شیخ صدوق: در این روایت گفته در زمان حکومت امام علی(ع)، خورشیدگرفتگی صورت گرفت و او نماز آیاتش را به قدری طول داد که پاهای مردم از عرق خیس شده بود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه - قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۱؛ ص۵۴۰.</ref> | ||
* حدیثی در کتاب مقنعه نوشته شیخ مفید: بر اساس این روایت، امام علی(ع) در مسجد کوفه نماز کسوف (آیات) خواند و سورههای کهف و انبیاء را در هر رکعت از پنج رکعت آن تکرار کرد. او رکوع نماز را آنقدر طولانی کرد که عرق از پای نمازگزاران جاری شده و بسیاری از آنها بیحال شدند.<ref name=":0">مفید، محمد بن محمد، المقنعة - قم، چاپ اول، | * حدیثی در کتاب مقنعه نوشته شیخ مفید: بر اساس این روایت، امام علی(ع) در مسجد کوفه نماز کسوف (آیات) خواند و سورههای کهف و انبیاء را در هر رکعت از پنج رکعت آن تکرار کرد. او رکوع نماز را آنقدر طولانی کرد که عرق از پای نمازگزاران جاری شده و بسیاری از آنها بیحال شدند.<ref name=":0">مفید، محمد بن محمد، المقنعة - قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۲۱۰.</ref> | ||
روایان دو روایت ذکر شده در کتاب تهذیب الاحکام و من لایحضره الفقیه ثقه و مورد اعتماد دانسته شدهاند؛ زیرا محمدبن علی بن محبوب،<ref>رجال نجاشی، ص۶۷؛ معجم الرجال، ج۱۷، ص۹.</ref> حسن بن علی بن فضال،<ref>برگرفته از کتاب راویان امام رضا((ع)) در مسندالرضا، نوشتهٔ عزیزالله عطاردی.</ref> ابوالقاسم جعفر بن محمد (اشعری)<ref>رجال نجاشی، ج۱، ص۳۵۰؛ طوسی، الفهرست، ص۴۲.</ref> و عبدالله بن میمون القداح،<ref>رجال کشی، ص۳۸۹؛ فهرست نجاشی، ص۱۴۸؛ خلاصه حلی، ص۵۳؛ نقد الرجال میر مصطفی تفرشی، ۱۹۷–۱۹۸.</ref> راویان این دو روایت در کتابهای رجالی شیعه ثقه شمرده شدهاند. البته روایتی که در کتاب مقنعه ذکر شده مرسل بوده؛<ref name=":0"/> بنابراین آن را از نظر سند قابل اعتماد ندانستهاند. | روایان دو روایت ذکر شده در کتاب تهذیب الاحکام و من لایحضره الفقیه ثقه و مورد اعتماد دانسته شدهاند؛ زیرا محمدبن علی بن محبوب،<ref>رجال نجاشی، ص۶۷؛ معجم الرجال، ج۱۷، ص۹.</ref> حسن بن علی بن فضال،<ref>برگرفته از کتاب راویان امام رضا((ع)) در مسندالرضا، نوشتهٔ عزیزالله عطاردی.</ref> ابوالقاسم جعفر بن محمد (اشعری)<ref>رجال نجاشی، ج۱، ص۳۵۰؛ طوسی، الفهرست، ص۴۲.</ref> و عبدالله بن میمون القداح،<ref>رجال کشی، ص۳۸۹؛ فهرست نجاشی، ص۱۴۸؛ خلاصه حلی، ص۵۳؛ نقد الرجال میر مصطفی تفرشی، ۱۹۷–۱۹۸.</ref> راویان این دو روایت در کتابهای رجالی شیعه ثقه شمرده شدهاند. البته روایتی که در کتاب مقنعه ذکر شده مرسل بوده؛<ref name=":0"/> بنابراین آن را از نظر سند قابل اعتماد ندانستهاند. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
درباره طولانی خواندن نماز آیات سه روایت نقل شده است که یکی از آنها سندش متصل است و از روایات استفاده میشود که این نماز در یک فضای خاصی خوانده شد و برای برطرف نمودن عذاب از امت بوده است
پاسخ تفصیلی:
بررسی روایات طولانی شدن نماز آیات
درباره طولانی شدن نماز آیات پیامبر(ص) یک روایت و درباره طولانی شدن نماز آیات امام علی(ع) دو روایت در منابع حدیثی شیعه ذکر شده است:
- حدیثی در کتاب تهذیب الاحکام نوشته شیخ طوسی: بر اساس این حدیث، پیامبر(ص) به دلیل کسوف خورشید، نماز آیات اقامه کرد و آنقدر قیام نماز را طولانی کرد، که عدهای از نمازگزاران بیحال شدند.[۱]
- حدیثی در کتاب من لایحضره الفقیه نوشته شیخ صدوق: در این روایت گفته در زمان حکومت امام علی(ع)، خورشیدگرفتگی صورت گرفت و او نماز آیاتش را به قدری طول داد که پاهای مردم از عرق خیس شده بود.[۲]
- حدیثی در کتاب مقنعه نوشته شیخ مفید: بر اساس این روایت، امام علی(ع) در مسجد کوفه نماز کسوف (آیات) خواند و سورههای کهف و انبیاء را در هر رکعت از پنج رکعت آن تکرار کرد. او رکوع نماز را آنقدر طولانی کرد که عرق از پای نمازگزاران جاری شده و بسیاری از آنها بیحال شدند.[۳]
روایان دو روایت ذکر شده در کتاب تهذیب الاحکام و من لایحضره الفقیه ثقه و مورد اعتماد دانسته شدهاند؛ زیرا محمدبن علی بن محبوب،[۴] حسن بن علی بن فضال،[۵] ابوالقاسم جعفر بن محمد (اشعری)[۶] و عبدالله بن میمون القداح،[۷] راویان این دو روایت در کتابهای رجالی شیعه ثقه شمرده شدهاند. البته روایتی که در کتاب مقنعه ذکر شده مرسل بوده؛[۳] بنابراین آن را از نظر سند قابل اعتماد ندانستهاند.
علت طولانی خواندن نماز کسوف
طولانی کردن نماز آیات فقط برای زمانی که علت آن کسوف است ذکر شده و برای دیگر علتهای آن (مانند خسوف، زلزله و طوفان) گزارش نشده است. این را دلیلی دانستهاند بر اینکه طولانی خواندن این نماز، به دلیل خاص بودن شرایط آن بوده است. برخی احتمال دادهاند نماز آیات به علت کسوف تا پایان کسوف به طول میانجامیده تا بر اساس روایتی از امام رضا(ع)[۸] رحمت خدا شامل مسلمانان شده و عذاب الهی از آنها دور شود.[نیازمند منبع]
آنچه فقیهان از روایات استفاده کردهاند، استحباب طولانی کردن نماز کسوف (آیات) است و نه وجوب آن.[نیازمند منبع] بهویژه اینکه احتمال داده شده طولانی کردن نماز کسوف فقط یک بار در زمان پیامبر(ص) و یک بار در زمان حکومت امام علی(ع) انجام شده و دیگر تکرار نشده باشد؛ زیرا احادیث ذکر شده در این موضوع عمومیت ندارد.
منابع
- ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۹۳.
- ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه - قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۱؛ ص۵۴۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ مفید، محمد بن محمد، المقنعة - قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۲۱۰.
- ↑ رجال نجاشی، ص۶۷؛ معجم الرجال، ج۱۷، ص۹.
- ↑ برگرفته از کتاب راویان امام رضا((ع)) در مسندالرضا، نوشتهٔ عزیزالله عطاردی.
- ↑ رجال نجاشی، ج۱، ص۳۵۰؛ طوسی، الفهرست، ص۴۲.
- ↑ رجال کشی، ص۳۸۹؛ فهرست نجاشی، ص۱۴۸؛ خلاصه حلی، ص۵۳؛ نقد الرجال میر مصطفی تفرشی، ۱۹۷–۱۹۸.
- ↑ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۵، أبواب صلاه الکسوف والآیات، ص۱۴۲.