توسل به حضرت عیسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(تمیزکاری.) |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:حضرت عیسی]] | [[رده:حضرت عیسی]] | ||
[[رده:شرک]] | [[رده:شرک]] | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۴
اگر به حضرت عیسی(ع) توسل کنیم اشکال دارد یا خیر؟
توسل یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد خداوند، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجت‌ها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله ایشان می‌توان به خداوند نزدیک شد، بنابراین چون حضرت عیسی(ع) یکی از پیامبران و بندگان صالح خدای می‌باشد، می‌شود ایشان را واسطه قرار داد و خداوند را به حق ایشان خواند و حاجت خواست.
نکته مهمی که تذکر آن لازم است این است که مسلمانان در توسل، خداوند را حاجت دهنده می‌دانند و از اولیای الهی می‌خواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند، درخواست دعا، مؤثر دانستن غیر خدا نمی‌باشد، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدای می‌باشد و این در حقیقت توجه به خدا می‌باشد.[۱]
در آیه شریفه ۳۵ سوره مائده آمده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه…﴾.[۲] ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید.
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی می‌شود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را دارد.