حدیث جانشینی خدا در خانواده شهیدان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حدیثی نقل شده که بر اساس آن خداوند جانشین شهید در خانواده او است. آیا این حدیث از نظر سند صحیح است؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{جعبه اطلاعات حدیث | |||
'''جانشینی خدا در خانواده شهیدان'''، مضمون روایتی است که در کتاب [[صحیفة الامام الرضا(ع) (کتاب)|صحیفة الامام الرضا(ع)]] ذکر شده | | عنوان = | ||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| موضوع = | |||
| به نقل از = [[امام رضا(ع)]] | |||
| روایات مشابه = | |||
| راوی اصلی = احمد بن عامر طائی | |||
| دیگر راویان = عبدالله بن احمد بن عامر طائی | |||
| اعتبار سند = [[حدیث ضعیف|ضعیف]] | |||
| منابع شیعه = [[صحیفة الامام الرضا(ع) (کتاب)|صحیفة الامام الرضا(ع)]] | |||
| منابع سنی = الکشف و البیان عن تفسیر القرآن | |||
| وابسته = | |||
}} | |||
'''جانشینی خدا در خانواده شهیدان'''، مضمون روایتی است که در کتاب [[صحیفة الامام الرضا(ع) (کتاب)|صحیفة الامام الرضا(ع)]] ذکر شده و از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. دلیل ضعف سند ناشناخته بودن احمد بن عامر طائی یکی از راویان سلسه‌سند است. | |||
== متن حدیث == | == متن حدیث == | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۱
حدیثی نقل شده که بر اساس آن خداوند جانشین شهید در خانواده او است. آیا این حدیث از نظر سند صحیح است؟
| اطلاعات حدیث | |
|---|---|
| به نقل از | امام رضا(ع) |
| راویان | |
| راوی اصلی | احمد بن عامر طائی |
| دیگر راویان | عبدالله بن احمد بن عامر طائی |
| سند | |
| اعتبار سند | ضعیف |
| منابع شیعه | صحیفة الامام الرضا(ع) |
| منابع سنی | الکشف و البیان عن تفسیر القرآن |
جانشینی خدا در خانواده شهیدان، مضمون روایتی است که در کتاب صحیفة الامام الرضا(ع) ذکر شده و از نظر سند ضعیف است. دلیل ضعف سند ناشناخته بودن احمد بن عامر طائی یکی از راویان سلسه‌سند است.
متن حدیث
«...فَإِذَا أُزِيلَ الشَّهِيدُ عَنْ فَرَسِهِ بِطَعْنَةٍ أَوْ بِضَرْبَةٍ، لَمْ يَصِلْ إِلَى الْأَرْضِ، حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ زَوْجَتَهُ مِنَ الْحُورِ الْعِين... وَ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَا خَلِيفَتُهُ فِي أَهْلِهِ وَ مَنْ أَرْضَاهُمْ فَقَدْ أَرْضَانِي وَ مَنْ أَسْخَطَهُمْ فَقَدْ أَسْخَطَنِي...».[۱]
| « | «...هنگامی که شهید بر اثر ضربه شمشیر یا نیزه‌ای از اسب خود به زمین می‌افتد، به زمین نمی‌رسد مگر اینکه خدای بلندمرتبه حورالعین را به همسری او به سوی او می‌فرستد... و خدا می‌گوید: من جانشین شهید در خانواده او هستم، هر کس رضایت آنها را به دست آورد، رضایت من را به دست آورده و هر کس آنها را به خشم آورد، من را به خشم آورده است.» | » |
سند
حدیث جانشینی خدا در خانواده شهیدان، در کتاب صحیفة الامام الرضا(ع) به نقل از امام رضا(ع) ذکر شده است.[۱] این روایت مانند دیگر روایات این کتاب، از ابوالقاسم عبدالله بن احمد بن عامر طائی[۲] از پدرش احمد بن عامر الطائی[۳] نقل شده که در کتاب‌های رجالی متقدم توثیق یا تضعیف نشده‌اند. عبدالله مامقانی از رجال‌شناسان قرن ۱۴ قمری، عبدالله بن احمد طائی را حسن[۴] و پدرش را مجهول‌الحال دانسته است.[۵] بنابراین سند این روایت ضعیف است.
ابواسحاق ثعلبی از علمای اهل سنت قرن ۵ قمری نیز، این روایت را از امام سجاد(ع) نقل کرده است.[۶]
کتاب صحیفه امام رضا(ع)
کتاب صحیفة الامام الرضا(ع) از کتاب‌های روایی شیعه است که در آن فقط روایات امام رضا(ع) بیان شده است. این روایات را احمد بن عامر طائی از امام رضا(ع) شنیده و برای پسرش ابوالقاسم عبدالله بن احمد طائی نقل کرده است. کتاب‌های رجالی متقدم این دو راوی را توثیق یا تضعیف نکرده‌اند؛[۷] بنابراین روایات این کتاب با این سلسله‌سند معتبر نیستند. البته برخی روایات این کتاب، با اسنادی معتبر، در دیگر منابع حدیثی شیعه ذکر شده است.[نیازمند منبع]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ علی بن موسی، امام هشتم(ع)، صحیفة الامام الرضا(ع)، به تحقیق محمدمهدی نجف، مشهد، کنگره جهانی امام رضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۹۲.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۷۳ش، ص۳۵۱.
- ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۶۵ش، ص۱۰۰.
- ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، (رحلی)، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا، ج۲، ص۱۶۷.
- ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، (رحلی)، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا،، ج۶، ص۱۹۸.
- ↑ ثعلبی، احمد، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ج۳، ص۲۰۵.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۷۳ش، ص۳۵۱؛ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۶۵ش، ص۱۰۰.