ذکر ایام هفته: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۲
ذکرهای هفتگی مانند گفتن «الحمدلله در روز شنبه و …» براساس کدام سند صحیح است؟ اگر مردم براساس عادت به ذکر این دعاها مشغول شوند، آیا درست بوده و اجازه داده شده است؟
در روایات و احادیث برای ایام هفته دعاهایی وارد شده است؛ ذکرهای ویژه‌ای که برخی برای روزهای هفته ذکر کرده‌اند و در هرروز صد مرتبه سفارش شده است، گفتن آنها به عنوان ذکر و به قصد ثواب اشکالی ندارد؛ اما در روایات سندی برای آن یافت نشد. در برخی روایات آمده که امام صادق(ع) فرمود: «در روز پنجشنبه هنگام ظهر غسل کن و سجاده‌ات را آماده کرده و چهار رکعت نماز بخوان و بعد از سوره حمد ده بار سوره قدر را بخوان و سپس صد مرتبه بگو: «اللّهم صل علی محمد و آله محمد و …»[۱]
بنابراین، مشغول بودن به اذکار بیان شده به نیت ثواب اشکالی ندارد؛ باب ذکر بسیار گسترده است و در هر زمان و مکان و با هر زبانی می‌توان ذکر گفت. در کتاب مفاتیح‌الجنان، ذکر دعاهای ایام هفته که از امام سجاد(ع) نقل شده، آمده است.[۲]
برای مطالعهٔ بیشتر
- شهید مرتضی مطهری، انسان کامل، قم، انتشارات صدرا، سال ۱۳۷۰، ص۱۱۱–۱۱۲.
- شهید مرتضی مطهری، بیست گفتار، قم، انتشارات صدرا، سال نشر ۱۳۷۰، ص۱۰۴ و ۳۴۶–۳۵۶.