حکم حسادت در قلب: تفاوت میان نسخهها
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = اخلاق | | شاخه اصلی = اخلاق | ||
|شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی | | شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی | ||
|شاخه فرعی۲ = حسد | | شاخه فرعی۲ = حسد | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله |
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۳
سؤال
آیا حسادتی که فقط در دل انسان است گناه محسوب میشود؟
در حدیث رفع القلم که از پیامبر(ص) روایت شده، مؤاخذه نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، حسادتی است که با دست یا زبان ظاهر نشود؛ بنابراین، حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و باعث زیان دیدن و ناراحتی کسی نشده باشد، گناه محسوب نمیشود.
البته وسوسههای نفس و شیطان فریبنده بوده، زمینه را برای گناه فراهم میکند؛ بنابراین سفارش شده از همان ابتدا جلوی آن گرفته شود. امام خمینی، در کتاب اربعین حدیث، هشدار داده روایاتی مانند حدیث رفع القلم، نباید مانع از مبارزه با حسد شود؛ زیرا به باور او کم اتفاق میافتد که حسد در نَفْس پیدا شود، ولی تولید فساد و گناه نکند.[۱]
مطالعه بیشتر
- حسد و دروغ، شهيد سيد عبدالحسين دستغيب.
منابع
- ↑ امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.