پیشگویی‌ها در مورد آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
مسئله پایان جهان یک امر غیبی است که بر همه | مسئله پایان جهان یک امر غیبی است که بر همه پوشیده است. در آیات قرآن علم غیب مخصوص خدا، پیامبر و اهل بیت دانسته شده است: | ||
* {{قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و "امّ الکتاب "نزد اوست|سوره=رعد|آیه=۳۹}} | * {{قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و "امّ الکتاب "نزد اوست|سوره=رعد|آیه=۳۹}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
: {{قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا|ترجمه=[او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند|سوره=جن|آیه=۲}} | : {{قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا|ترجمه=[او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند|سوره=جن|آیه=۲}} | ||
بر اساس دیدگاه اسلام فقط خداست که عالم به تمامی غیب‌ها است؛ آن هم علمی که اختصاص به خودش دارد و کسی به آن آگاه نیست و در ادامه آیه استثنایی | بر اساس دیدگاه اسلام فقط خداست که عالم به تمامی غیب‌ها است؛ آن هم علمی که اختصاص به خودش دارد و کسی به آن آگاه نیست و در ادامه آیه استثنایی می‌آورد؛ {{قرآن|إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ|ترجمه=مگر کسی از رسولان و انبیاء را که شایسته این کار بداند}}.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج۲۰، ص۳۴۷.</ref> | ||
بعضی از پیشگویی‌ها محقق شده است، چون مبانی پیشگویی‌ها از دیدگاه اسلام باطل است و این که خیلی از این پیشگویی‌ها، محقق نشده است لذا اسلام مهر تأییدی به این گفته‌ها ندارد. | |||
شیخ انصاری معتقد است: «خطاهای عالمان علم هیئت بسیار فراوان است، به همین جهت است که درباره این اطلاعات نمی‌توان به اشخاص مطمئن از این عالمان علم هیئت اطمینان کرد، چه رسد به فاسق‌های آنها، زیرا محاسبات آنها مبتنی بر عده ای امور نظری است که بر نظریات دیگری مبتنی است».<ref>انصاری، مرتضی مکاسب محرمه (۵ جلدی)، قم، انتشارات مجمع الفکر السلامی، چاپ یازدهم، ج۱، ص۲۰۳ و ۲۰۴.</ref> | |||
و هم چنین سرچشمه ادله آنها نیز پوچ است،<ref>مکارم شیرازی، ناصر، سوگندهای پربار قرآن، قم، انتشارات امیر المؤمنین علی(ع)، چاپ اول، ص۳۵۱.</ref> چرا که آنها با توجه به ۱. هوش و زکاوت خودشان که معمولاً با هوش و تیزبین هستند، ۲. ارتباط با شیاطین و اجنه:<ref>جعفری، بهزاد، متن و ترجمه کتاب شریف احتجاج، ج۲، ص۲۱۲.</ref> که خود مدعی اند ارتباط دارند و خبر را از آنها می‌گیرند. ۳. بعضاً دروغ، مثل گفته‌هایی که در کتاب مقدس وجود دارد، در نزد مسیحی‌ها، به پیشگویی دست می‌زنند. | |||
نتیجه این که پیشگویی‌های دانشمندان بر اساس علم نجوم است و کتاب مقدس برای آرماگدون و پیشگویی‌های آنها در مورد پایان جهان کاملاً مغایر با آیات و روایات ما می‌باشد و علم نجوم به این نحوی که اینها داشتند را اسلام قبول ندارد. | |||
نتیجه این که پیشگویی‌های دانشمندان بر اساس علم نجوم است و کتاب مقدس برای | |||
پس چون مبنای اینها در این پیشگویی‌ها غیر منطقی و باطل است و خیلی از آنها هم محقق نشده، پس آن موارد از پیشگویی‌هایی که محقق شده هم قابل اعتنا و اطمینان نیست. | پس چون مبنای اینها در این پیشگویی‌ها غیر منطقی و باطل است و خیلی از آنها هم محقق نشده، پس آن موارد از پیشگویی‌هایی که محقق شده هم قابل اعتنا و اطمینان نیست. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۲: | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== | == مطالعه بیشتر == | ||
* کتاب‌های ''پیام امام''، ج۳، شرح خطبه ۷۹ نهج البلاغه، | |||
* جعفری، محمد تقی، ''تفسیر و ترجمه نهج البلاغه''. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ =مهدویت | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ =آخرالزمان | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۶
پیشگویی بعضی از منجمان و دانشمندان در مورد پایان جهان از دیدگاه اسلامی چگونه است؟
پیشگویی‌هایی زیادی در مورد آخرالزمان، ظهور منجی، پایان جهان و غیره از سوی برخی از افراد صورت گرفته است. گفته می شود که برخی پیشگویی‌ها در واقع محقق شده‌است اما دلیلی بر این مدعا وجود ندارد.
مسئله پایان جهان یک امر غیبی است که بر همه پوشیده است. در آیات قرآن علم غیب مخصوص خدا، پیامبر و اهل بیت دانسته شده است:
- ﴿يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ؛ خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و "امّ الکتاب "نزد اوست﴾(رعد:۳۹)
- ﴿إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ۱وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ۲وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ۳؛ هنگامی که خورشید را به هم درپیچند و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند﴾(تکویر:۱-۳)
- ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا؛ [او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند﴾(جن:۲)
بر اساس دیدگاه اسلام فقط خداست که عالم به تمامی غیب‌ها است؛ آن هم علمی که اختصاص به خودش دارد و کسی به آن آگاه نیست و در ادامه آیه استثنایی می‌آورد؛ ﴿إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ؛ مگر کسی از رسولان و انبیاء را که شایسته این کار بداند﴾.[۱]
بعضی از پیشگویی‌ها محقق شده است، چون مبانی پیشگویی‌ها از دیدگاه اسلام باطل است و این که خیلی از این پیشگویی‌ها، محقق نشده است لذا اسلام مهر تأییدی به این گفته‌ها ندارد.
شیخ انصاری معتقد است: «خطاهای عالمان علم هیئت بسیار فراوان است، به همین جهت است که درباره این اطلاعات نمی‌توان به اشخاص مطمئن از این عالمان علم هیئت اطمینان کرد، چه رسد به فاسق‌های آنها، زیرا محاسبات آنها مبتنی بر عده ای امور نظری است که بر نظریات دیگری مبتنی است».[۲]
و هم چنین سرچشمه ادله آنها نیز پوچ است،[۳] چرا که آنها با توجه به ۱. هوش و زکاوت خودشان که معمولاً با هوش و تیزبین هستند، ۲. ارتباط با شیاطین و اجنه:[۴] که خود مدعی اند ارتباط دارند و خبر را از آنها می‌گیرند. ۳. بعضاً دروغ، مثل گفته‌هایی که در کتاب مقدس وجود دارد، در نزد مسیحی‌ها، به پیشگویی دست می‌زنند.
نتیجه این که پیشگویی‌های دانشمندان بر اساس علم نجوم است و کتاب مقدس برای آرماگدون و پیشگویی‌های آنها در مورد پایان جهان کاملاً مغایر با آیات و روایات ما می‌باشد و علم نجوم به این نحوی که اینها داشتند را اسلام قبول ندارد.
پس چون مبنای اینها در این پیشگویی‌ها غیر منطقی و باطل است و خیلی از آنها هم محقق نشده، پس آن موارد از پیشگویی‌هایی که محقق شده هم قابل اعتنا و اطمینان نیست.
مطالعه بیشتر
- کتاب‌های پیام امام، ج۳، شرح خطبه ۷۹ نهج البلاغه،
- جعفری، محمد تقی، تفسیر و ترجمه نهج البلاغه.
منابع
- ↑ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج۲۰، ص۳۴۷.
- ↑ انصاری، مرتضی مکاسب محرمه (۵ جلدی)، قم، انتشارات مجمع الفکر السلامی، چاپ یازدهم، ج۱، ص۲۰۳ و ۲۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، سوگندهای پربار قرآن، قم، انتشارات امیر المؤمنین علی(ع)، چاپ اول، ص۳۵۱.
- ↑ جعفری، بهزاد، متن و ترجمه کتاب شریف احتجاج، ج۲، ص۲۱۲.