کشتار کودکان بی‌گناه با ولادت حضرت موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


* پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.</ref> قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.<ref>سوره طه، آیه۳۹.</ref>
* پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.</ref> قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.<ref>سوره طه، آیه۳۹.</ref>
*  
* پس از رسالت حضرت موسی(ع)‌، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: {{قرآن|فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقّ‏ِ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فىِ ضَلَلٍ|ترجمه=و چون از نزد ما حق را براى آنان آورد گفتند: پسران كسانى را كه با او ايمان آورده‏اند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد! و نيرنگ كافران جز در گمراهى نيس|سوره=سوره غافر، آیه۲۵.}}
 
در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.
«أَنِ اقْذِفیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لی‏ وَ عَدُوٌّ لَهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّةً مِنِّی وَ لِتُصْنَعَ عَلى‏ عَیْنی‏»
 
«فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقّ‏ِ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فىِ ضَلَلٍ».
 
«وَ قَالَ المْلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسىَ‏ وَ قَوْمَهُ لِیُفْسِدُواْ فىِ الْأَرْضِ وَ یَذَرَکَ وَ ءَالِهَتَکَ  قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَ نَسْتَحْىِی نِسَاءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ»
 
== بی‌گناهی کودکان ==
بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی گناه کشته شدند؛ بنابراین اگر محتوای پرسش شما، گناه کودکان باشد مثل این است که بپرسید چرا امروز در عصر ما این همه انسان بی گناه کشته می‌شوند؟!
 
ثانیاً: بچه‌ها و کودکانی که در مسیر این هدایت الهی جان خود را از دست دادند نیز، همانند شهیدانی که آگاهانه جان شان را در راه دوست قربانی می‌کنند، مطابق روایات از اجر و ثواب بهره‌مند می‌شوند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ هـ ق، ج۳، ص۴۹۰. و کلینی، محمد بن یعقوب، اصول الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۵، ص۳۳۴.</ref> و بنابراین، باختن جان دنیایی برای آنها زیان و ضرر به حساب نمی‌آید. البته برای درک این مطلب لازم است که با منطق قرآن آشنا شد و زندگی را فقط در همین دنیا و سرمایه را به همین حیات چند روزه منحصر ندانست.


== مقصر کشتار ==
== مقصر کشتار ==

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴

سؤال

به خاطر حضرت موسی ـ علیه السلام ـ که متولد می‌شود، این همه بچه کشته می‌شود. گناه این کودکان چه بود؟


کشتار کودکان توسط فرعون

فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:

  • پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.[۱] قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.[۲]
  • پس از رسالت حضرت موسی(ع)‌، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: ﴿فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقّ‏ِ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فىِ ضَلَلٍ؛ و چون از نزد ما حق را براى آنان آورد گفتند: پسران كسانى را كه با او ايمان آورده‏اند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد! و نيرنگ كافران جز در گمراهى نيس(سوره غافر، آیه۲۵.)

در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.

مقصر کشتار

خداوند: در این فرض پرسش به این صورت طرح خواهد شد که، با وجود عدل و حکمت خداوند، چرا به خاطر اینکه پیامبری را به پیامبری مبعوث نماید. جان این همه انسان بی گناه را در معرض خطر قرار می‌دهد؟

پاسخ شبهه نیز، به این صورت است که تا آن مقدار که ما از افعال خداوند آگاهی داریم، او میان دو امر مخیّر بود: یا باید اقدامی در جهت فرستادن پیامبر نمی‌کرد و مردم را در گمراهی رها می‌نمود، یا با ارسال پیامبر که قطعاً با مرگ و کشته شدن انسانهایی بی گناه همراه بود، عده ای را هدایت می‌نمود. امّا منطق قرآن به ما می‌گوید که راه دوم را باید اختیار می‌کرد. چون اولاً: امر هدایت انسانها که برای ایشان زندگی سعادت مند جاویدان را به ارمغان می‌آورد، بسیار ارزشمند تر از به خطر افتادن جان و حیات چند روزه دنیا می‌باشد. خداوند برای اینکه بر معاندین، حجتش را تمام نماید تا در روز قیامت با برهان و حجت به عذاب ایشان بپردازد و راه هدایت را برای کسانی که آمادگی هدایت را دارند، هموار سازد، باید پیامبر می‌فرستاد.

ممکن است پرسش متوجه فرعون و نمرود باشد؛ که در این صورت پرسش کاملاً برحقی است و از همه مستکبرانی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت شان جان انسانها را به بازی می‌گیرند، باید این پرسش را کرد و خداوند هم در این پرسش شریک خواهد بود و از قبل در قرآن فرمود که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟

پایان سخن اینکه مردمانی که حضرت موسی ـ علیه السلام ـ و حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ به آنها تعلّق داشتند، قبل از تولد این پیامبران تحت انواع ظلم و ستم قرار داشتند و بنابراین مبعوث شدن ایشان عطیه و هدیّه الهی بود که آنها را از ظلم رهایی بخشند و کشته شدن بچه‌ها نه ربطی به خدا دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به سوء اختیار فرعون است و خدا نخواسته که جلوی اختیار انسان را بگیرد.

منابع

  1. فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.
  2. سوره طه، آیه۳۹.