بهبود روابط خانواده شوهر و عروس

سؤال

برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس چه کارهایی می‌توان انجام داد؟

برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس باید از دخالت‌های بی‌جا و قضاوت زودهنگام پرهیز کرد. پرهیز از تمامیت‌خواهی عروس نسبت به شوهر و نیز تمامیت‌خواهی خانواده داماد نسبت به وی، در بهبود روابط خانواده داماد و عروس اثرگذار است.

دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر، به دلیل تفاوت نسل متفاوت است؛ مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها و صبر در برابر بی‌تجربگی عروس، به تدریج روابط عروس و خانواده داماد را بهبود می‌بخشد.

دو طرف می‌‌توانند با استفاده از شیوه‌های جذب محبت، مانند احترام، هدیه دادن و خوش‌بینی در بهبود روابط میان خود کمک می‌کنند.

پرهیز از دخالت‌های بی‌جا

پرهیز از دخالت‌های بی‌جا، رابطه خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد.

دخالت‌های بی‌جای دو خانواده در زندگی مشترک عروس و داماد، یکی از عوامل ایجاد تنش است. دخالت‌ها، در رفتارهای عروس با خانواده داماد تأثیر منفی می‌گذارد و او تلاش می‌کند با رفتار سرد خود با آنها، نارضایتی خود را گوشزد کند.

پرهیز از پیش‌داوری

پیش‌داوری در ایجاد اختلافات اثرگذار است و پرهیز از آن موجب ایجاد رابطه‌ای سالم و صمیمی می‌شود. پیش داوری یعنی قضاوت زود هنگام، نسبت به یک موضوع که معمولاً قبل از جمع‌آوری و بررسی اطلاعات لازم پدید می‌آید و بر شواهد ناکافی و حتی خیالی مبتنی است.

یکی از موارد پیش داوری، قضاوت عروس در مورد خانواده داماد به ویژه مادرشوهر است، که می‌تواند بر رفتارهای بعدی عروس با مادر شوهر و خانواده داماد تأثیر منفی داشته باشد. همین قضاوت ممکن است در خانواده داماد نیز باشد و باعث ایجاد ذهنیت منفی نسبت به عروس شود.

پرهیز از تمایت‌خواهی

اگر عروس و خانواده شوهر هر دو از تمامیت‌خواهی پرهیز کنند، دو خانواده رابطه‌ای سالم خواهند داشت.

عروس خود را شریک اصلی زندگی همسر خود می‌داند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام محبت خود را صرف او کند. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود می‌بیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث حسادت و موضع‌گیری عروس در برابر خانوده داماد می‌شود.

تمامیت‌خواهی ممکن است در خانواده داماد نیز رخ دهد. شوهر پیش از ازدواج، فرزند این خانواده بوده و توجه زیادی به آن داشته و با ازدواج و پدید آمدن مسائل زندگی جدید توجه کمتری به خانواده خود می‌کند. این ممکن است باعث ایجاد سوء ظن نسبت به عروس شود.

مدیریت تفاوت دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر

مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها در کاهش تنش‌ها و ایجاد صمیمت اثرگذار است.

عروس به دلیل سن و سال کمتری که نسبت به مادرشوهر دارد، دیدگاه‌ها، تفکرات، احساسات و عواطفش با مادر شوهر تفاوت دارد. چه بسا رفتاری که از دیدگاه عروس خوب است، ولی همان رفتار از دیدگاه مادر شوهر مطلوب نیست.

اگر تفاوت در دیدگاه‌ها در محیط خانواده مدیریت نشود، برای زندگی مشترک عروس و داماد مشکل‌ساز خواهد شد.

صبر در برابر بی‌تجربگی عروس

گاهی بی‌تجربگی عروس و آشنا نبودن او با تفاوت‌های زندگی مشترک و زندگی مجردی، باعث ایجاد اختلاف می‌شود. بی‌تجربگی او ممکن است باعث شود رفتارهای ناشایست مانند غیبت از خانواده داماد از او سر بزند. صبر در برابر بی‌تجربگی او و تلاش غیر مستقیم برای اصلاح رفتارهای وی، به تدریج شیوه برخورد او را بهبود خواهد بخشید.

با گذشت زمان هر یک از زن و مرد با انتظارات و ارزش‌های اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا می‌شوند.

به‌کارگیری شیوه‌های جذب محبت

استفاده از شیوه‌های جذب محبت، رابطه میان خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد. برخی از این شیوه‌ها چنین است:

• احترام: رفتار محترمانه عاملی مؤثر در ایجاد صمیمیت بین افراد است. زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژه‌ای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس، زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بی‌احترامی می‌شود، رفتاری صمیمانه نخواهد داشت. در روایتی امام علی(ع) فرموده است: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش».
• ابراز محبت: محبت زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت دیگران به خود آگاه شود. بر اساس روایتی، امام کاظم(ع)‌ سفارش کرده وقتی فردی برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی باخبر کند، زیرا این کار برای دوستی و رابطه بین آنها بهتر است.
• هدیه: هدیه دادن به دیگران، به ویژه به خانم‌ها، محبت آنها را به سوی انسان جلب می‌کند.
• خوش‌بینی: در روایات به خوش‌بینی سفارش شده، به طوری که باید رفتار دیگران به بهترین وجه تفسیر شود. تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشت‌های منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینه‌ای برای درک و روابط سالم فراهم خواهد کرد.
• خوش زبانی: برای جذب محبت، محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچ‌کدام نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. در روایتی امام صادق(ع) سفارش کرده است در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز روبه‌رو شو.
• تغافل: تغافل یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بی‌توجهی از کنار آن رفتار بگذرد.

عروس برای بهبود رابطه با مادرشوهر باید به نقش مثبت مادرشوهر در شادابی و روحیه همسرش توجه کرده و مادرشوهر را بیگانه از زندگی خود نبیند. او باید از شوهر خود بخواهد بیشتر به مادرش توجه کند؛ زیرا مسائل زندگی جدید باعث شده او کمتر به مادرش توجه کند و ممکن است مادرشوهر نسبت به عروس سوء ظن پیدا کرده و تصور کند عروس مانع توجه پسرش به او می‌شود.

احترام به اقوامِ مادرشوهر، احترام به شوهر نزد مادرشوهر، تربیت فرزندان طوری که به مادربزرگ خود احترام بگذارند، از دیگر راهکارها برای ایجاد صمیمیت مادرشوهر و عروس است.

به‌کار بردن شیوه‌های جلب محبت از طرف عروس، مانند خریدن هدیه، تواضع، خوش‌بینی و تبسم نیز در بهبود روابط اثرگذار است.

توجه به نقش مادرشوهر

توجه به نقش مثبت مادرشوهر در سلامت و شادی شوهر، باعث می‌شود دید عروس نسبت به مادرشوهر مثبت شود.

اگر عروس توجه کند که مادرشوهر او از محبوب‌ترین افراد زندگی شوهرش هست و شادی مادر نقش مثبت در زندگی، شغل و روحیه هسمرش دارد، به مادرشوهر به چشم بیگانه نگاه نمی‌کند؛ بلکه سعی می‌کند با ترفندهای مختلف، مانند هدیه، لبخند، گفتن نکات مثبت و گذشت از اشتباهات دل او را به‌دست آورد.

درخواست از شوهر برای توجه بیشتر به مادر

یکی از راه‌های ایجاد رابطه صمیمانه عروس با مادرشوهر، این است که او از شوهرش بخواهد بیشتر به مادر خود توجه کند. شوهر او پیش از ازدواج، رابطه صمیمانه‌ای با مادر خود داشته؛ ولی به خاطر ازدواج و مسائل زندگی جدید، کمتر می‌تواند به مادرش توجه کند.

ممکن است مادرشوهر تصور کند، عروس مانع آمدن پسرش به خانه او است. بنابراین عروس باید از شوهرش بخواهد بیشتر از گذشته به خانوده‌اش سر بزند و از حال آنها جویا شود.

احترام به مادرشوهر

برخورد خوب عروس با اقوام مادرشوهر، باعث ایجاد صمیمیت و محبت بین او و مادرشوهر می‌شود؛ زیرا اقوام برای انسان عزیز و دوست‌داشتنی هستند. در این صورت، اقوام مادرشوهر نیز، مدافع عروس شده و از رفتار پسندیده او تعریف و تمجید می‌کنند.

ممکن است برخی از اقوام قصد دشمنی و برهم زدن روابط عروس با مادرشوهر داشته باشند. عروس می‌تواند با ابراز محبت صمیمانه خود به مادرشوهر اعتماد او را به خود جلب کرده و تلاش دیگران برای برهم زدن روابط را خنثی کند.

اگر مادرشوهر اشتباهی مانند دخالت در زندگی عروس و فرزندش دارد، باید پسر او محترمانه و با شیوه‌های درست به او تذکر دهد. تذکر نباید در زمان عصبانیت مادرشوهر باشد و نباید تندی او را با تندی جواب داد.

احترام به شوهر

احترام به شوهر، باعث محبت مادرشوهر به عروس می‌شود. مادر به فرزند خود عشق می‌ورزد و وقتی می‌بیند عروس محترمانه با فرزند او برخورد می‌کند، محبت عروس نیز در دل او جا می‌گیرد.

احترام و محبت نوه‌ها به مادربزرگ باعث می‌شود، دید مادرشوهر نسبت به عروس مثبت شود. نوه‌ها باید طوری تربیت شوند که با مادربزرگشان (مادرشوهر و غیره) مؤدبانه برخورد کنند. تربیت صحیح آنها و برخورد مؤدبانه آنها می‌تواند باعث تشویق مادرشوهر برای تفاهم بیشتر با عروس بشود.

پرهیز از حرف‌های درگوشی

حرف‌های درگوشی با شوهر، پیش مادر او، باعث می‌شود که وی نسبت به عروس سوء ظن پیدا کرده و تصور کند عروس از بدی او سخن می‌گوید. در آیه ۱۱۴ سوره نساء، گفته شده در سخنان درگوشی خیری نیست و طبق آیه ۱۰ سوره مجادله، نجوا و سخنان درگوشی عمل شیطان است.

به‌کار بردن شیوه‌های جلب محبت

به کار بردن شیوه‌های جلب محبت در ایجاد رابطه‌ای صمیمانه بین عروس و مادرشوهر تأثیرگذار است. برخی از شیوه‌های جلب محبت چنین است:

• گذشت،
• صداقت،
• نقدپذیری،
• خوش‌بینی،
• حل اختلاف خود و شوهر در خانه به صورت خصوصی،
• خرج نتراشیدن برای شوهر،
• حفظ اموال شوهر،
• عدم توجه به دخالت‌های افراد بیگانه،
• مقایسه نکردن،
• انتقاد محترمانه،
• دستور ندادن،
• تواضع،
• تبسم،
• پرهیز از احترام ریاکارانه،
• انصاف،
• وفاداری،
• هدیه، به‌ویژه هدیه در روز مادر،
• نرمی در گفتار،
• دعا،
• صله رحم.

جستارهای وابسته

• بهبود رابطه عروس با مادرشوهر

مطالعه بیشتر

• اسکندری، علی‌اکبر، عروس یا مادرشوهر، مشهد، مناجات، ۱۳۹۵ش.
• کرمی، زینب، خانواده و روابط همسران (علل درگیریها، روش پیشگیری و حل مشکلات)، تهران، اساتید ایران، ۱۳۹۱ش.
• پسندیده، عباس و دیگران، خانواده پایدار، مشهد، آستان قدس رضوی، به نشر، ۱۳۹۱ش.
• سالاری فر، محمدرضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۵ش.

منابع