دوره تدوین مجموعههای حدیثی شیعه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* امور متفرقه، مانند پزشکی و… همچون طب الصادق(ع) طب الرضا(ع). | * امور متفرقه، مانند پزشکی و… همچون طب الصادق(ع) طب الرضا(ع). | ||
==آثار دوره معاصر== | |||
در تاریخ معاصر تشیّع نیز کارهای ارزشمند و مناسبی به صورت فردی و گروهی آغاز شده که میشود به آنها اشاره میشود. | در تاریخ معاصر تشیّع نیز کارهای ارزشمند و مناسبی به صورت فردی و گروهی آغاز شده که میشود به آنها اشاره میشود. | ||
* معجم نویسی و راهنما سازی؛ | |||
* تصحیح و تحقیق؛ | |||
* سند نویسی؛ | |||
* گزیده نویسی؛ | |||
*واحد سازی کتب و مجموعههای حدیثی؛ | |||
* پالایش احادیث؛ | |||
* رایانه در خدمت حدیث<ref>مجله حوزه، ش۱۳، ص۱۶۴ و ش۱۴، ص۱۶۱؛ مجله نور علم، ش۲۲، ص۱۳۵.</ref> | |||
در نتیجه از ائمه آثار و معارف زیادی در موضوعات مختلف، در مجموعههای در دسترس به یادگار مانده است. | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۴
این مقاله هماکنون به دست Rahmani در حال ویرایش است. |
سؤال
تدوین مجموعههای حدیثی شیعه متعلق به چه زمانی است و شامل چه مجموعه هایی میشود؟
دوره تدوین مجموعههای حدیث
این دوره را میتوان با دو مشخصه کلی معرفی کرد،
گرد آوری مجموعهها حدیثی
- الوافی، محمد محسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ق) در چهارده کتاب[۱]
- النوادر فی جمع الاحادیث: این اثر دارای ۷ کتاب و ۱۰۵ باب است – مؤلف فیض کاشانی
- وسائل الشیعه: محمد بن حسن الحر العاملی (م ۱۱۰۴) در ۲۰ و گاهی در ۳۰ جلد چاپ شده است مجموع روایات آن ۳۵۸۶۸ حدیث میباشد، که مرجعی برای همه مجتهدین و محققین است.
- بحار الانوار: بزرگترین مجموعه حدیثی شیعه، و مجلدات آن بر حسب چاپهای جدید ۱۱۰ جلد است و مؤلف آن محمد باقر مجلسی (م ۱۱۱۱ق) از بزرگان حدیث شیعه است.
- عوالم العالم، از عبدالله بحرانی اصفهانی (م قرن ۱۲) ۲۳ جلد.
- مستدرک الوسائل: اثر میرزا حسن نوری (۱۳۲۰) در ۲۰ جلد، این مجموعه حاوی ۲۳۱۲۹ حدیث میباشد.[۲]
گرد آوری روایات تفسیر
- تفسیر نورالثقلین، عبد علی حویزی (م ۱۱۱۲ ق) در پنج جلد دارای ۱۳۴۲۲ حدیث.
- البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم حسینی بحرانی (۱۱۰۷ ق) در چهار جلد ۳. تفسیر صافی، محسن فیض کاشانی (م ۱۰۷۵ و تفسیر قمی، و…)[۳]
موضوع آثار دوره تدوین
موضوع مجموعههای این دوره به چند دسته تقسیمبندی شده است؛
- روایات فقهی مثل آنچه در وسائل شیعه و کتب اربعه آمده است.
- عقائد: اثبات خداوند، اثبات توحید، نبوت و عصمت پیامبران و پاسخ به شبهات، امامت و احتجاج با مخالفان، معاد و ویژگیهای برزخ و قیامت. مانند آنچه در اصول کافی، احتجاج، بعضی جلدهای بحارالانوار، توحید صدوق و… گردآوری شده است.
- تفسیر قرآن، مانند تفسیر صافی، نور الثقلین، برهان.
- امور اجتماعی سیاسی، فرمانروایی، مسائل حکومتی، مانند نامههای امیرالمؤمنین در نهج البلاغه، و کتاب قضای وسائل الشیعه…
- مسائل اخلاقی، مانند برخی جلدهای بحار، محجه البیضاء، و قسمتهایی از اصول کافی.
- امور متفرقه، مانند پزشکی و… همچون طب الصادق(ع) طب الرضا(ع).
آثار دوره معاصر
در تاریخ معاصر تشیّع نیز کارهای ارزشمند و مناسبی به صورت فردی و گروهی آغاز شده که میشود به آنها اشاره میشود.
- معجم نویسی و راهنما سازی؛
- تصحیح و تحقیق؛
- سند نویسی؛
- گزیده نویسی؛
- واحد سازی کتب و مجموعههای حدیثی؛
- پالایش احادیث؛
- رایانه در خدمت حدیث[۴]
در نتیجه از ائمه آثار و معارف زیادی در موضوعات مختلف، در مجموعههای در دسترس به یادگار مانده است.
مطالعه بیشتر
- مجله علوم حدیث، سید احمد میر عمادی، ص۲۷۳–۲۸۱ شمارهٔ ۲
- آشنایی با متون حدیث، مهدی مهریزی – بخش دو ص۳۷–۱۴۰.
- سیر حدیث در اسلام سید احمد میرخانی ـ تمام کتاب.
- علم الحدیث، کاظم مدیر شانهچی، ص۷۰–۱۰۰.