عدم دخالت عارفان در امور سیاسی و اجتماعی: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (لینک ها) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
برخی از عرفا مانند سید علی قاضی طباطبایی در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالت نمیکردهاند یا نظری نداشتهاند و دغدغه آنها نبوده است. آیا میتوان گفت اینها با وجود | برخی از عرفا مانند سید علی قاضی طباطبایی در مسائل [[سیاست|سیاسی]] و اجتماعی دخالت نمیکردهاند یا نظری نداشتهاند و دغدغه آنها نبوده است. آیا میتوان گفت اینها با وجود عظمت معنوی به درد [[جامعه اسلامی]] نخوردهاند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== تفاوت در استعدادها == | ==تفاوت در استعدادها و شرایط== | ||
استعداد و | استعداد و تواناییهای انسانها یکسان نیست، در نتیجه [[مسئولیت]]<nowiki/>های انسانها نیز متفاوت میگردد. البته اصل [[فطرت]] در همه انسانها یکسان و مساوی است؛ ولی نه به این معنی که مجموع گرایشهای انسانها و زمینه رشد و [[کمال]] آدمیان در همه کاملاً مساوی باشد و هر کدام از این زمینهها نیز تابع عوامل متعددی هستند. | ||
هر کس به اندازه آنچه خداوند به او داده است مسئول و پاسخگو میباشد آنکه از توانایی و معلومات بیشتری بهرهمند باشد به همان اندازه در پیشگاه خداوند مسئولیت دارد و کسی که استعداد و توانایی کمتری دارد مسئولیت او نیز کمتر خواهد بود. | هر کس به اندازه آنچه خداوند به او داده است مسئول و پاسخگو میباشد آنکه از توانایی و معلومات بیشتری بهرهمند باشد به همان اندازه در پیشگاه خداوند بیشتر مسئولیت دارد و کسی که استعداد و توانایی کمتری دارد مسئولیت او نیز کمتر خواهد بود. | ||
علما و عرفا نیز به اندازه توان، شرایط و موقعیتهای خاص که در اختیار دارند نقش ایفا مینمایند و به همان نسبت در برابر جامعه و مردم مسئول میباشند و باید در مورد هر فرد تواناییها و شرایط را در نظر گرفت. | [[علما]] و [[عرفا]] نیز به اندازه توان، شرایط و موقعیتهای خاص که در اختیار دارند نقش ایفا مینمایند و به همان نسبت در برابر جامعه و مردم مسئول میباشند و باید در مورد هر فرد تواناییها و شرایط را در نظر گرفت. | ||
== فعالیت اجتماعی عرفا == | ==فعالیت اجتماعی عرفا== | ||
از سوی دیگر معلوم نیست که عرفای شیعه مانند مرحوم سید علی قاضی در مسائل سیاسی و اجتماعی موضع نداشته و همچون صوفیان در کنج عزلت تنها به ذکر و ورد مشغول بودهاند. بزرگان شیعه اعم از فقیه و | از سوی دیگر معلوم نیست که عرفای شیعه مانند مرحوم [[سید علی قاضی]] در مسائل سیاسی و اجتماعی موضع نداشته و همچون [[صوفیان]] در کنج عزلت تنها به ذکر و ورد مشغول بودهاند. بزرگان [[شیعه]] اعم از [[فقیه]] و [[مجتهد]]، [[فیلسوف]] و [[عارف]] همیشه در مقابل [[حکام جور]] موضع منفی داشته و معترض بودهاند. البته این موضع بسته به شرایط مختلف دارای شدت و ضعف بوده است. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
== منابع جهت مطالعه بیشتر == | ==منابع جهت مطالعه بیشتر== | ||
* حماسه و عرفان، جوادی آملی. | |||
* چهل | *حماسه و عرفان، [[جوادی آملی]]. | ||
*[[چهل حدیث]]، [[امام خمینی]]. | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
| تیترها =شد | | تیترها =شد | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = |
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۶
برخی از عرفا مانند سید علی قاضی طباطبایی در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالت نمیکردهاند یا نظری نداشتهاند و دغدغه آنها نبوده است. آیا میتوان گفت اینها با وجود عظمت معنوی به درد جامعه اسلامی نخوردهاند؟
تفاوت در استعدادها و شرایط
استعداد و تواناییهای انسانها یکسان نیست، در نتیجه مسئولیتهای انسانها نیز متفاوت میگردد. البته اصل فطرت در همه انسانها یکسان و مساوی است؛ ولی نه به این معنی که مجموع گرایشهای انسانها و زمینه رشد و کمال آدمیان در همه کاملاً مساوی باشد و هر کدام از این زمینهها نیز تابع عوامل متعددی هستند.
هر کس به اندازه آنچه خداوند به او داده است مسئول و پاسخگو میباشد آنکه از توانایی و معلومات بیشتری بهرهمند باشد به همان اندازه در پیشگاه خداوند بیشتر مسئولیت دارد و کسی که استعداد و توانایی کمتری دارد مسئولیت او نیز کمتر خواهد بود.
علما و عرفا نیز به اندازه توان، شرایط و موقعیتهای خاص که در اختیار دارند نقش ایفا مینمایند و به همان نسبت در برابر جامعه و مردم مسئول میباشند و باید در مورد هر فرد تواناییها و شرایط را در نظر گرفت.
فعالیت اجتماعی عرفا
از سوی دیگر معلوم نیست که عرفای شیعه مانند مرحوم سید علی قاضی در مسائل سیاسی و اجتماعی موضع نداشته و همچون صوفیان در کنج عزلت تنها به ذکر و ورد مشغول بودهاند. بزرگان شیعه اعم از فقیه و مجتهد، فیلسوف و عارف همیشه در مقابل حکام جور موضع منفی داشته و معترض بودهاند. البته این موضع بسته به شرایط مختلف دارای شدت و ضعف بوده است.
منابع جهت مطالعه بیشتر
- حماسه و عرفان، جوادی آملی.
- چهل حدیث، امام خمینی.