کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

اطلاعات کتاب
موضوع	دعا
زبان	عربی

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟

عدة الداعی و نجاح الساعی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.^[۱]

درگاه‌ها

آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)

ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.^[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.^[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.^[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۵]

مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.^[۶]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏^[۷]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۸]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.

منابع

↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ حلی، عدة الداعی، ص۸.
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[1] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.

[2] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.

[3] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.

[4] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.

[5] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[6] حلی، عدة الداعی، ص۸.

[7] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[8] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
+{{سوال}}
+عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟
+{{پایان سوال}}
+{{پاسخ}}
-وضعیت شیعیان با وجود وعده‌های الهی
+عدة الداعی و نجاح الساعی
+{{جعبه اطلاعات کتاب
-{{شاخه
+ | عنوان                  =
-  | شاخه اصلی = کلام
+ | تصویر                  =عدة الداعی.jpg
-  |شاخه فرعی۱ = عدل الهی
+ | اندازه تصویر          =
-  |شاخه فرعی۲ = تفاوت ها و شرور
+ | توضیح_تصویر        =
-  |شاخه فرعی۳ =
+ | نام‌های دیگر         =
+ | نویسنده              =
+ | تاریخ نگارش         =
+ | موضوع                 =دعا
+ | سبک                  =
+ | زبان                    =عربی
+ | ویراستار               =
+ | به تصحیح             =
+ | به کوشش            =
+ | تصویرگر                =
+ | طراح جلد              =
+ | تعداد جلد              =
+ | تعداد صفحات          =
+ | قطع                     =
+ | مجموعه                =
+ | ترجمه به دیگر زبان‌ها=
+ | ناشر                    =
+ | محل نشر             =
+ | تاریخ نشر             =
+  | نوبت چاپ             =
+  | شمارگان              =
+  | شابک                  =
+  | نوع رسانه            =
+ | وبسایت ناشر       =
+ | نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
+ | مترجم                 = <!-- مترجم به فارسی -->
+ | مشخصات نشر     = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
+ | نسخه الکترونیکی  =
 }}
-{{سوال}}
+از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
-چرا شیعیان در دنیا در بدترین وضعیت به سر می‌برند در حالیکه خدا در قرآن فرموده که وارثان اصلی زمین بندگان صالح من هستند؟ چرا بین شیعیان و دیگر مذاهب عدل رعایت نشده
+[[پرونده:ترجمه عده الداعی.jpg|راست|بندانگشتی|276x276پیکسل|آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)]]
-{{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}
-[[وعد و وعید|وعده‌های الهی]] پیرامون حکومت جهانی صالحان در [[آیات]] و [[روایات]] بسیاری وجود دارد، و مراد از آن، حاکمیت صالحان در زمان [[ظهور]] و حکومت [[حضرت مهدی(عج)]] است. اما آسایش و بهرمندی گناه‌کاران از نعمت‌های ظاهری دنیا و سلطه آنان بر زمین، علامت و نشانه خوب‌بودن آن‌ها نیست. برخی نعمت‌ها در نتیجه تلاش و زحمات دنیایی این افراد است که انجام داده‌اند و به نتیجه رسیده‌اند. برخی دیگر نیز [[استدراج]] است.
-در طرف مقابل بخشی از گرفتاری و مشکلات مسلمانان و شیعیان ممکن است به خاطر اعمال و رفتارهای خودشان و بیگانگی و فاصله گرفتن آنان از روح [[دین]]، [[دیانت]] و [[اسلام]] باشد و بلایا به نوعی [[کفاره گناهان]] آنان است. برخی از مشکلات آن‌ها نیز به جهت ظلم و ستم ستمگران و برخی به جهت اهمال و عملکرد خود آنان به وجود آمده است.
+ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
-==وعده حکومت صالحان==
-آیات بسیاری در [[قرآن کریم]] پیرامون حکومت جهانی صالحان وجود دارد، و مراد از آن، حاکمیت صالحان در عصر ظهور و حکومت جهانی امام زمان(عج) است:
-{{قرآن|و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر أن الارض یرثها عبادی الصالحون}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>؛ ما در زبور داود از پس ذکر (تورات) نوشته‌ایم که سرانجام، زمین را بندگان شایسته ما به ارث می‌برند و صاحب می‌شوند. آیات دیگری نیز به این وعده خداوند اشاره کرده‌اند.<ref>نور / ۵۵.</ref>
+او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
-روایات نیز بر این مسئله تأکید کرده‌اند: [[امام سجاد(ع)]] فرمود: قسم به خدا، شیعیانِ ما اهل بیت هستند که خدا این وعده ارث بردن زمین را در مورد آن‌ها به دست مردی از ما محقق می‌سازد و او مهدی این امّت است. او همان هست که رسول خدا(ص) فرمود: اگر روزی از دنیا باقی نمانده باشد، خدا آن روز را تا آن جا طولانی می‌کند که مردی از عترتم که نامش نام من است به ولایت رسیده و زمین را آن چنان که از ظلم و جور پر شده باشد، از عدل و قسط پر سازد.<ref>فیض کاشانی، ملا محسن، تفسیر الصافی پیشین. ۳ / ۴۴۵.</ref> روایات دیگری نیز بر این مطلب دلالت دارند.<ref>بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، پیشین. ۳ / ۸۹۳.</ref>
+{{کتاب‌های دعا و زیارت}}
-==گناه‌کاران و رفاه در زندگی دنیایی==
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-انسان گناه‌کار از سه حال خارج نیست:
-*شخص گناه‌کار [[توبه]] می‌کند و بازمی‌گردد.
+مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.<ref>حلی، عدة الداعی، ص۸.</ref>
-*خداوند بوسیله یک نشانه یا بلا او را آگاه می‌کند تا به هدایت باز گردد.
-*شخص گناه‌کار شایستگی هیچ‌یک از این دو را ندارد. خدا به جای بلا، نعمت‌های ظاهری و به جای گرفتاری و تنگدستی، رفاه ظاهری به او می‌بخشد و این همان «عذاب استدراج» است؛ که در آیات قرآن به همین تعبیر {{قرآن|والذین کذّبوا بایاتنا سَنتدرجهم من حیث لا یعلمون}}<ref>اعراف / ۱۸۲.</ref> «کسانی که آیات ما را تکذیب کردند به زودی آنان را از آنجا که نمی‌دانند (و فکرش را هم نمی‌کنند) تدریجاً به سوی عذاب پیش می‌بریم».
-لذا انسان باید به هنگام روی آوردن نعمت‌های الهی در صورت توبه نکردن، مراقب باشد، که نعمت ظاهری، «[[استدراج|عذاب استدراج]]» نباشد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ سیزدهم، سال ۱۳۷۰. ج ۲۴، ص ۴۱۶ و ۴۱۷.</ref>
+و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-گناه‌کارانی که دائم به ظلم و معصیت مشغول هستند و به ظاهر در خوشی و رفاه به سر می‌برند، در واقع این‌ها نقمت و بلا است به صورت نعمت و مقدمه عذاب آنها است که به تدریج به سوی عذاب الهی پیش می‌روند اما خودشان متوجه نمی‌شوند. آسایش و بهرمندی ستمگران و گناهکاران از نعمت‌های ظاهری دنیا و سلطهٔ آنان بر زمین، علامت و نشانهٔ خوب بودن آن‌ها یا بر خلاف عدالت الهی نیست بلکه در حقیقت گرفتار عذاب غفلت و مهلت و سقوط در پرتگاه بلای عظیم استدراج گردیده‌اند؛ و از طرفی هم مقتضای سنت الهی این نیست که هر کس در زمین به ظلم و ستم بپردازند او را فوراً گرفتار بلا و عذاب آسمانی نماید چه آن که در این صورت همه مجبور خواهند بود نه مختار.
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-البته باید به این نکته نیز توجه داشت که برخی نعمت‌ها در واقع در نتیجه تلاش و زحمات دنیایی این افراد است که انجام داده‌اند و ثمره‌اش را نیز به دست آورده‌اند.
+عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
-==مومنان و سختی در دنیا==
+الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
-[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «هیچ ملّتی از آغوش ناز و نعمت زندگی گرفته نشده مگر به واسطه گناهانی که انجام دادند، زیرا خداوند هرگز به بندگان خود ستم روا نمی‌دارد.»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۲.</ref>
-اعمال انسان با نظام تکوین زندگی او، ارتباط و پیوند وجود دارد که اگر براساس اصول فطرت و قوانین آفرینش گام بردارند برکات الهی شامل حال آن‌ها می‌شود و هرگاه فاسد شوند زندگی آن‌ها به فساد و تباهی می‌گراید.
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
-برخی مؤمنان خود سبب فرو فرستادن بلا از جانب خداوند هستند به این معنی که در طول زندگی لغزش‌هایی از آن‌ها سر می‌زند که مستوجب تنبیه است و خداوند به خاطر [[ایمان]] این اشخاص عذاب آن‌ها را در قالب بلا و در این دنیا فرو می‌فرستد و عذاب آن‌ها را به [[آخرت]] محوّل نمی‌کند و به این وسیله آن‌ها را از آلودگی پاک کرده و آماده برخوردار شدن از نعمت‌های اخروی می‌گرداند. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که فرمودند: «انّ العبد اذا کثرت ذنوبه و لم یکن عنده من العمل ما یکفرها ابتلأه بالحزن لیکفرها»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیّه، ج ۲، ص ۴۴۴. بیتا.</ref> هنگامی که بنده ای گناهانش افزون شود و اعمالی که آن را جبران کند نداشته باشد خداوند او را گرفتار اندوه می‌کند تا گناهانش را پاک کند.
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
-از آیات و روایات اسلامی استفاده می‌شود بخشی از مصائب و سختی‌هایی که به انسان می‌رسد در حقیقت ابتلا و آزمایش الهی است، و خداوند نسبت به برخی انسان‌ها نعمت‌ها را به سختی تبدیل می‌کند و آن‌ها را به انواع بلاها و مشکلات دچار می‌سازد تا میزان ایمان آن‌ها مشخص شود. خداوند متعال می‌فرماید: {{قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّکُم بِشَیء مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْص مِّنَ الاَمْوَالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّـبِرِینَ}}<ref>. بقره، ۱۵۵.</ref> «قطعاً همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، زیان مالی و جانی و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»
+الباب الرابع في كيفية الدعاء
-بخشی از مشکلات هم به خاطر ظلم وستم ستمگران است که در این صورت و با تحمل مظلومیت‌های ناخواسته و اجباری نزد خدواند اجر خواهند داشت و در برابر ستم‌ها و مظلومیت‌های که به خاطر مسلمان و شیعه بودن می‌کشند خدای متعال به آنان اجر صابران را عطا خواهد فرمود.
+الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
-در کنار این علت‌ها برخی مشکلات به جهت اهمال و عملکرد دنیایی خود آنان به وجود آمده است.{{پایان پاسخ}}
+الباب السادس في تلاوة القرآن‏
+خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
+از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.
 ==منابع==
 {{پانویس|۲}}
+{{شاخه
+| شاخه اصلی = حدیث
+| شاخه فرعی۱ = دعا
+| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
+| شاخه فرعی۳ =
+}}
+{{تکمیل مقاله
+| شناسه =
+| تیترها =
+| ویرایش =
+| لینک‌دهی =
+| ناوبری =
+| نمایه =
+| تغییر مسیر =
+| ارجاعات =
+| بازبینی =
+| تکمیل =
+| اولویت =
+| کیفیت =
+}}
 {{پایان متن}}
-<references />