جمع‌آوری و تدوین قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | |||
{{سوال}} | |||
جمع‌آوری قرآن اولین بار در چه تاریخی انجام شده است و آیا پیامبر اکرم(ص) در تدوین و ترتیب قرآن نظارت داشته‌اند یا این امر به تشخیص صحابه انجام شده است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
مفسران و عالمان اسلامی، در تدوین و جمع‌آوری [[قرآن]] که توسط چه کسی و چه زمانی انجام شده است اختلاف دارند. عده‌ای بر این باور هستند که ترتیب آیات و سوره‌ها امری توقیفی بوده و به دست خود [[پیامبر(ص)]] و در زمان ایشان انجام گرفته است. در مقابل برخی معتقد هستند تدوین و جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) و به ابتکار، اجتهاد و اختیار صحابه بوده است. | مفسران و عالمان اسلامی، در تدوین و جمع‌آوری [[قرآن]] که توسط چه کسی و چه زمانی انجام شده است اختلاف دارند. عده‌ای بر این باور هستند که ترتیب آیات و سوره‌ها امری توقیفی بوده و به دست خود [[پیامبر(ص)]] و در زمان ایشان انجام گرفته است. در مقابل برخی معتقد هستند تدوین و جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) و به ابتکار، اجتهاد و اختیار صحابه بوده است. | ||
== ترتیب سوره‌ها و آیات == | ==ترتیب سوره‌ها و آیات== | ||
=== گردآوری قرآن در عصر پیامبر(ص) === | ===گردآوری قرآن در عصر پیامبر(ص)=== | ||
برخی از دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است.<ref> | برخی از دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه قرآن کریم|سال=|نام=بهاءالدین|نام خانوادگی=خرمشاهی|ناشر=|جلد=1|صفحه=۴۵۹|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الموسوعة القرآنیة المتخصصة|سال=۱۴۲۳|نام=محمود حمدی|نام خانوادگی=زقزوق|ناشر=وزارة الاوقاف. المجلس الاعلی للشئون الاسلامية|جلد=|صفحه=۲۲۴|زبان=|مکان=القاهرة|ویرایش=|پیوند=}}</ref> این گروه دلایلی برای اعتقاد خود آورده‌اند. از جمله:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تدوین قرآن کریم|سال=۱۳۶۸|نام=سید جعفر|نام خانوادگی=مرتضی عاملی|ناشر=کیهان اندیشه|جلد=|صفحه=|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> | ||
* اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند. | *اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند. | ||
* حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند. | *حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند. | ||
* حضور [[کاتبان قرآن]] که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است. | *حضور [[کاتبان قرآن]] که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است. | ||
* ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد. | *ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد. | ||
* روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند. | *روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند. | ||
* دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود. | * دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود. | ||
مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند. | مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند. | ||
=== تدوین قرآن پس از پیامبر(ص) === | ===تدوین قرآن پس از پیامبر(ص)=== | ||
{{نوشتار اصلی|ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه}} | {{نوشتار اصلی|ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه}} | ||
جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط [[صحابه]] انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.<ref> | جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط [[صحابه]] انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الاتقان فی علوم القرآن|سال=۱۳۹۴|نام=عبدالرحمن بن ابی‌بکر|نام خانوادگی=سیوطی|ناشر=الهيئة المصرية العامة للكتاب|جلد=1|صفحه=۱۳۵|زبان=|مکان=القاهرة|ویرایش=|پیوند=}}</ref> گفته شده است که اولین بار زمان خلیفه اول و با تلاش [[زید بن ثابت]] مصحف تدوین شده است. پیش از آن هم امام علی(ع) مصحفی را تدوین کرده بود. بزرگانی از صحابه هم به تدوین و جمع آوری قرآن پرداختند. همین امر باعث شد که نسخ متعددی از قرآن بوجود بیاید که به علت عدم اعراب گذاری، به اختلاف قرائت انجامید. به همین سبب این تعدد نسخ، انگیزه یکی شدن مصاحف در زمان عثمان گردید.<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه علوم قرآنى|سال=|نام=حسین|نام خانوادگی=جوان آراسته|ناشر=|جلد=1|صفحه=7|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> | ||
== شکل‌گیری مصحف واحد == | ==شکل‌گیری مصحف واحد== | ||
در زمان پیامبر(ص) امر کتابت وحی انجام می‌گرفته است. اما چون نزول وحی ادامه داشت، قرآن در یک نسخه واحد جمع آوری نشده بود. عمده‌ترين كاتبان وحى، [[امام علی(ع)]]، [[أبىّ بن كعب]] و زيد بن ثابت بودند و ديگر كاتبان وحى، در مرتبه بعد قرار داشتند.<ref>تاريخ | در زمان پیامبر(ص) امر کتابت وحی انجام می‌گرفته است. اما چون نزول وحی ادامه داشت، قرآن در یک نسخه واحد جمع آوری نشده بود. عمده‌ترين كاتبان وحى، [[امام علی(ع)]]، [[أبىّ بن كعب]] و زيد بن ثابت بودند و ديگر كاتبان وحى، در مرتبه بعد قرار داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاريخ قرآن|سال=|نام=محمدهادى|نام خانوادگی=معرفت|ناشر=|جلد=1|صفحه=28|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> برخی مهمترین کاتبان وحی در زمان مکه را [[خلفای راشدین]]، [[طلحه]] و [[زبیر]]، [[سعدبن ابی وقاص]] و... را می دانند.<ref name=":0" /> | ||
در زمان خلافت خلیفه اول، جمع آوری مصحف توسط زید بن ثابت انجام گرفت. بزرگانى از صحابه همچون امام علی(ع) نیز به جمع «مصحف» پرداختند و آنان كه از موقعیت ممتازى برخوردار بودند، مصاحفشان به سرعت مورد توجه مسلمانان قرارگرفت.<ref | در زمان خلافت خلیفه اول، جمع آوری مصحف توسط زید بن ثابت انجام گرفت. بزرگانى از صحابه همچون امام علی(ع) نیز به جمع «مصحف» پرداختند و آنان كه از موقعیت ممتازى برخوردار بودند، مصاحفشان به سرعت مورد توجه مسلمانان قرارگرفت.<ref name=":1" /> | ||
کار اصلی و مهم در زمینه حذف نسخ متعدد که تعارضاتی باهم داشته‌اند و اعلام یک نسخه واحد، در زمان عثمان انجام گرفته است که با گردآوری حافظان و کاتبان قرآن، این کار انجام شد. افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه‌ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا [[خلیفه سوم]] به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته‌ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.<ref> | کار اصلی و مهم در زمینه حذف نسخ متعدد که تعارضاتی باهم داشته‌اند و اعلام یک نسخه واحد، در زمان عثمان انجام گرفته است که با گردآوری حافظان و کاتبان قرآن، این کار انجام شد. افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه‌ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا [[خلیفه سوم]] به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته‌ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.<ref name=":2">{{یادکرد کتاب|عنوان=التمهید فی علوم القرآن|سال=|نام=محمدهادی|نام خانوادگی=معرفت|ناشر=|جلد=1|صفحه=۳۳۴–۳۸۵|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> | ||
[[سیوطی]] می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه‌ای اصولی اظهار نمود<ref>الاتقان فی علوم | [[سیوطی]] می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه‌ای اصولی اظهار نمود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الاتقان فی علوم القرآن|سال=|نام=|نام خانوادگی=|ناشر=|جلد=1|صفحه=۱۲۶|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> از آنجا که مصاحف متعدد، با قرائت‌ها و لهجه‌های گوناگون، موجب اختلاف جدی در امر آیات [[قرآن کریم]] می‌شد، خلیفه سوم، برای خاتمه دادن به اضطراب و نابسامانی‌ها در قرائات قرآن کریم، بعد از تدوین مصحف واحد، دستور داد سایر مصحف‌ها را بسوزانند و این عمل، باعث انتقاد و سرزنش به عثمان شد.<ref name=":2" /> | ||
'''تأیید ائمه بر قرآنِ جمع‌آوری شده''' | '''تأیید ائمه بر قرآنِ جمع‌آوری شده''' | ||
[[امامان معصوم(ع)]] قائل‌اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن که به خلافت رسید، مردم را بر آن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح [[قرآن کریم]]، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.<ref>پژوهشی در تاریخ | [[امامان معصوم(ع)]] قائل‌اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن که به خلافت رسید، مردم را بر آن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح [[قرآن کریم]]، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی در تاریخ قرآن|سال=|نام=|نام خانوادگی=|ناشر=|جلد=|صفحه=۴۴۸–۴۶۲|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> همچنین [[شیعه]] به تبعیت از امامان معصوم(ع) معتقد است قرآنی که امروزه در دست مسلمانان است، همان قرآن کامل و جامع است و هرگز تحریف و تغییری در آن صورت نگرفته است؛ چنان‌که شخصی در محضر [[امام صادق(ع)]] عبارتی از قرآن کریم را بر خلاف قرائت دیگران قرائت کرد. امام(ع) به او فرمود: «دیگر این گونه قرائت مکن و همان گونه که همگان قرائت می‌کنند، قرائت نما».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعه|سال=|نام=محمد|نام خانوادگی=حر عاملی|ناشر=|جلد=4|صفحه=۸۲۱|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | ==مطالعه بیشتر == | ||
#تاریخ و علوم قرآن، میر محمدی زرندی. | |||
== مطالعه بیشتر == | #نگاهی به قرآن، علی اکبر قرشی. | ||
#تاریخ قرآن، آیت الله معرفت. | |||
#علوم قرآن، آیت الله معرفت. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
== منابع == | == منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | |||
| شاخه فرعی۱ = تدوین قرآن | | شاخه فرعی۱ = تدوین قرآن | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{ارزیابی | {{ارزیابی | ||
| شناسه = شد <!--خالی | شد--> | |||
| عکس = <!--خالی | شد--> | |||
| درگاه = <!--خالی | شد--> | |||
| ادبیات = شد <!--خالی | شد--> | |||
| پیوند = شد <!--خالی | شد--> | |||
| ناوبری = <!--خالی | شد--> | |||
| تغییرمسیر = شد <!--خالی | شد--> | |||
| ارجاعات = شد <!--خالی | شد--> | |||
| ارزیابی کمی = شد <!--خالی | شد--> | |||
| ارزیابی کیفی = شد <!--خالی | شد--> | |||
| اولویت = ب <!--الف | ب | ج | د--> | |||
| کیفیت = متوسط <!--خیلی خوب | خوب | متوسط | ضعیف--> | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۱
جمع‌آوری قرآن اولین بار در چه تاریخی انجام شده است و آیا پیامبر اکرم(ص) در تدوین و ترتیب قرآن نظارت داشته‌اند یا این امر به تشخیص صحابه انجام شده است؟
مفسران و عالمان اسلامی، در تدوین و جمع‌آوری قرآن که توسط چه کسی و چه زمانی انجام شده است اختلاف دارند. عده‌ای بر این باور هستند که ترتیب آیات و سوره‌ها امری توقیفی بوده و به دست خود پیامبر(ص) و در زمان ایشان انجام گرفته است. در مقابل برخی معتقد هستند تدوین و جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) و به ابتکار، اجتهاد و اختیار صحابه بوده است.
ترتیب سوره‌ها و آیات
گردآوری قرآن در عصر پیامبر(ص)
برخی از دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است.[۱][۲] این گروه دلایلی برای اعتقاد خود آورده‌اند. از جمله:[۳]
- اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند.
- حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند.
- حضور کاتبان قرآن که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است.
- ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد.
- روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند.
- دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود.
مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند.
تدوین قرآن پس از پیامبر(ص)
جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط صحابه انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.[۴] گفته شده است که اولین بار زمان خلیفه اول و با تلاش زید بن ثابت مصحف تدوین شده است. پیش از آن هم امام علی(ع) مصحفی را تدوین کرده بود. بزرگانی از صحابه هم به تدوین و جمع آوری قرآن پرداختند. همین امر باعث شد که نسخ متعددی از قرآن بوجود بیاید که به علت عدم اعراب گذاری، به اختلاف قرائت انجامید. به همین سبب این تعدد نسخ، انگیزه یکی شدن مصاحف در زمان عثمان گردید.[۵]
شکل‌گیری مصحف واحد
در زمان پیامبر(ص) امر کتابت وحی انجام می‌گرفته است. اما چون نزول وحی ادامه داشت، قرآن در یک نسخه واحد جمع آوری نشده بود. عمده‌ترين كاتبان وحى، امام علی(ع)، أبىّ بن كعب و زيد بن ثابت بودند و ديگر كاتبان وحى، در مرتبه بعد قرار داشتند.[۶] برخی مهمترین کاتبان وحی در زمان مکه را خلفای راشدین، طلحه و زبیر، سعدبن ابی وقاص و... را می دانند.[۱]
در زمان خلافت خلیفه اول، جمع آوری مصحف توسط زید بن ثابت انجام گرفت. بزرگانى از صحابه همچون امام علی(ع) نیز به جمع «مصحف» پرداختند و آنان كه از موقعیت ممتازى برخوردار بودند، مصاحفشان به سرعت مورد توجه مسلمانان قرارگرفت.[۵]
کار اصلی و مهم در زمینه حذف نسخ متعدد که تعارضاتی باهم داشته‌اند و اعلام یک نسخه واحد، در زمان عثمان انجام گرفته است که با گردآوری حافظان و کاتبان قرآن، این کار انجام شد. افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه‌ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا خلیفه سوم به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته‌ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.[۷]
سیوطی می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه‌ای اصولی اظهار نمود[۸] از آنجا که مصاحف متعدد، با قرائت‌ها و لهجه‌های گوناگون، موجب اختلاف جدی در امر آیات قرآن کریم می‌شد، خلیفه سوم، برای خاتمه دادن به اضطراب و نابسامانی‌ها در قرائات قرآن کریم، بعد از تدوین مصحف واحد، دستور داد سایر مصحف‌ها را بسوزانند و این عمل، باعث انتقاد و سرزنش به عثمان شد.[۷]
تأیید ائمه بر قرآنِ جمع‌آوری شده
امامان معصوم(ع) قائل‌اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن که به خلافت رسید، مردم را بر آن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح قرآن کریم، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.[۹] همچنین شیعه به تبعیت از امامان معصوم(ع) معتقد است قرآنی که امروزه در دست مسلمانان است، همان قرآن کامل و جامع است و هرگز تحریف و تغییری در آن صورت نگرفته است؛ چنان‌که شخصی در محضر امام صادق(ع) عبارتی از قرآن کریم را بر خلاف قرائت دیگران قرائت کرد. امام(ع) به او فرمود: «دیگر این گونه قرائت مکن و همان گونه که همگان قرائت می‌کنند، قرائت نما».[۱۰]
مطالعه بیشتر
- تاریخ و علوم قرآن، میر محمدی زرندی.
- نگاهی به قرآن، علی اکبر قرشی.
- تاریخ قرآن، آیت الله معرفت.
- علوم قرآن، آیت الله معرفت.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ خرمشاهی، بهاءالدین. دانشنامه قرآن کریم. ج. ۱. ص. ۴۵۹.
- ↑ زقزوق، محمود حمدی (۱۴۲۳). الموسوعة القرآنیة المتخصصة. القاهرة: وزارة الاوقاف. المجلس الاعلی للشئون الاسلامية. ص. ۲۲۴.
- ↑ مرتضی عاملی، سید جعفر (۱۳۶۸). تاریخ تدوین قرآن کریم. کیهان اندیشه.
- ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر (۱۳۹۴). الاتقان فی علوم القرآن. ج. ۱. القاهرة: الهيئة المصرية العامة للكتاب. ص. ۱۳۵.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ جوان آراسته، حسین. درسنامه علوم قرآنى. ج. ۱. ص. ۷.
- ↑ معرفت، محمدهادى. تاريخ قرآن. ج. ۱. ص. ۲۸.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ معرفت، محمدهادی. التمهید فی علوم القرآن. ج. ۱. ص. ۳۳۴–۳۸۵.
- ↑ الاتقان فی علوم القرآن. ج. ۱. ص. ۱۲۶.
- ↑ پژوهشی در تاریخ قرآن. ص. ۴۴۸–۴۶۲.
- ↑ حر عاملی، محمد. وسائل الشیعه. ج. ۴. ص. ۸۲۱.