|
|
(۱۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| چگونه انسان به دنیا دلبسته نشود؟
| |
| == معناشناسی ==
| |
|
| |
|
|
| |
| == راههای دلبسته نشدن به دنیا ==
| |
| برخی از راههای دلبسته نشدن به [[دنیا]] چنین است:
| |
| # '''توجه به بیاعتباری دنیا''': خواندن سرگذشت امیران و پادشاهانی که [[ثروت]] و قدرت گذشته خود را از دست داده و دچار ذلت و خواری شدهاند، در توجه به بیاعتباری [[دنیا]] تأثیرگذار است<ref>برای نمونه نگاه کنید به اسدی گرمارودی، محمد، درسهائی از تربیت انسانی، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳، ج۳. ص۲۴۵.</ref>.
| |
| # '''یاد مرگ و توجه به آخرت''': به یاد آوردن [[مرگ]] که سفر حتمی پیش روی [[انسان]] است، باعث میشود دل بستن به دنیا کم شده، یا از بین برود. [[یاد مرگ]] موجب میشود انسان در دنیا به انجام کارهای نیک پرداخته و توشهای برای [[آخرت]] فراهم کند. باور قلبی به [[قیامت]] و آخرت نیز، از [[غفلت]] و سرگرم شدن به دنیا جلوگیری میکند.
| |
| # '''کمک مالی به دیگران''': در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] به [[صدقه]] و [[انفاق]] تأکید زیادی شده است. یکی از تأثیرات انفاق را، جلوگیری از دنیازدگی مسلمانان دانستهاند.
| |
| # '''تفریح مناسب''': استفاده مناسب از [[نعمت]]ها، تفریحات و لذتهای مشروع، نه تنها ناپسند نیست، بلکه باعث بُعد معنوی و رشد انسان است. البته باید آنها را به شکل ابزار برای رسیدن به آخرت به کار برد و به آنها دل نبست.
| |
|
| |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}
| |