ملحقات مفاتیح الجنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ')
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''ملحقات مفاتیح الجنان''' مطالبی است که به کتاب مفاتیح الجنان نوشته [[شیخ عباس قمی]] افزوده شده، که برخی از آنها نوشته خود نویسنده و برخی از سوی ناشران افزوده شده است. نخستین ملحقات این کتاب شامل هشت مطلب است که توسط نویسنده به کتاب اضافه شده است. ملحقات دوم، رساله‌ای با عنوان باقیات صالحات است که به‌وسیله نویسنده به حاشیه مفاتیح الجنان افزوده شده است.  
'''ملحقات مفاتیح الجنان''' مطالبی است که برخی از آنها نوشته [[شیخ عباس قمی]] و برخی از سوی دیگران، از جمله ناشران، به کتاب مفاتیح الجنان افزوده شده است. نخستین ملحقات این کتاب شامل هشت مطلب است که توسط نویسنده به کتاب اضافه شده است. ملحقات دوم، رساله‌ای با عنوان باقیات صالحات که به‌وسیله نویسنده به حاشیه مفاتیح الجنان افزوده شده است.


ملحقات دیگری، مانند افزودن ابتدای [[دعا|دعاهایی]] که نویسنده به دلیل طولانی‌بودن نیاورده، یا زیارت‌نامه برخی امامزادگان توسط افراد دیگر، از جمله از ناشران کتاب، به آن اضافه شده است. یکی از این محلقات [[حدیث کساء]] است، که گرچه اصل آن [[حدیث معتبر|معتبر]] است؛، ولی نقلی که در این ملحقات آمده معتبر نیست.  
سه قسمت دیگر با عنوان ملحقات به کتاب مفاتیح الجنان از سوی دیگران اضافه شده است. یکی با عنوان ملحقات دوم مفاتیح الجنان و دو قسمت با عنوان ملحقات اول و دوم رساله باقیات الصالحات. این ملحقات، برخلاف نظر شیخ عباس قمی بوده، و او کسانی را که در این کتاب دست ببرند را نفرین کرده است.
 
تعدادی از سوره‌های قرآن در ابتدا و برخی در انتهای مفاتیح الجنان توسط ناشرین این کتاب آورده شده است.


== ملحقات نویسنده ==
== ملحقات نویسنده ==
اولین ملحقات کتاب [[مفاتیج الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] توسط [[عباس قمی|شیخ عباس قمی]]، نویسنده کتاب، بر آن افزوده شده است. او در چاپ دوم این کتاب، هشت عنوان به پایان مفاتیح افزود و نام آن را محلقات گذاشت.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.</ref> این هشت موضوع عبارت‌اند از:
اولین ملحقات کتاب [[مفاتیح الجنان]] توسط [[عباس قمی|شیخ عباس قمی]]، نویسنده کتاب، بر آن افزوده شده است. او در چاپ دوم این کتاب، هشت عنوان به پایان مفاتیح افزود و نام آن را محلقات گذاشت.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.</ref> این هشت موضوع عبارت‌اند از:
*دعای وداع با ماه رمضان؛
{{ستون|۳}}
* خطبه روز عید فطر؛
* دعای وداع با [[ماه رمضان]]؛
* خطبه [[روز عید فطر]]؛
* زیارت جامعه ائمة المؤمنین(ع)؛
* زیارت جامعه ائمة المؤمنین(ع)؛
* دعای که بعد از زیارت‌ هر امامی خوانده می‌شود؛
* دعای که بعد از زیارت هر امامی خوانده می‌شود؛
* زیارت وداع هر یک از ائمه(ع)؛
* زیارت وداع هر یک از ائمه(ع)؛
* رقعه‌ای برای حاجت می‌نویسند و در آب جاری یا چاهی می‌اندازند؛
* رقعه‌ای برای حاجت می‌نویسند و در آب جاری یا چاهی می‌اندازند؛
* دعایی که در زمان غیبت باید خواند؛
* دعایی که در زمان [[غیبت]] باید خواند؛
* آداب زیارت به نیابت.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰-۹۷۷.</ref>
* آداب زیارت به نیابت.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰–۹۷۷.</ref>
شیخ عباس قمی دلیل این الحاق را نیازمندی مؤمنان به این ملحقات هشت‌گانه دانسته است<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰.</ref> به گفته شیخ عباس قمی، او از اضافه کردن مطالب جدید در جایگاه متناسب خودشان پرهیز کرد؛ زیرا ترسید فتح بابی شود برای تصرف و تغییر دادن مفاتیح توسط دیگران.  
{{پایان}}
شیخ عباس قمی دلیل این الحاق را نیازمندی مؤمنان به مطالب این ملحقات هشت‌گانه دانسته است.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش،  ص۹۴۰.</ref> شیخ عباس قمی از اضافه‌کردن مطالب جدید در جایگاه متناسب خودشان در چاپ دوم مفاتیح پرهیز کرد؛ زیرا ترسید این کار او موجب شود تا دیگران، که شیخ عباس قمی از آن‌ها با تعبیر فضولان یاد می‌کند، در مطالب مفاتیح الجنان دست ببرند و آن را زیاد و کم کنند.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.</ref>


=== باقیات صالحات ===
=== باقیات صالحات ===
مفاتیح الجنان ملحقات دیگری در حاشیه آن با نام باقیات صالحات دارد، که آن نیز توسط خود شیخ عباس قمی به کتاب اضافه شده است.
یکی از ملحقات مفاتیح الجنان رساله‌ای است از مؤلف، با عنوان '''باقیات الصالحات'''، که در حاشیه مفاتیح الجنان به چاپ رسیده است.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۹۶.</ref> شیخ عباس قمی از نگارش این رساله در مشهد در روز جمعه ۱۹ محرم ۱۳۴۵ق (مرداد ۱۳۰۵ش) فراغت یافته است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۲۹.</ref> این رساله در چاپ‌های جدید این کتاب به پایان ملحقات کتاب منتقل شده است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۹۶–۱۲۲۹.</ref>
 
رساله باقیات الصالحات در شش باب و یک خاتمه سامان یافته است و هر باب دارای مطالب متنوع در آداب و ادعیه است:
* '''باب اول''': بیان برخی آداب دینی مربوط به زندگی روزمره، در کنار آداب نمازهای یومیه، دعاهای مخصوص ساعات مختلف شبانه‌روز و کیفیت [[نماز شب]] از جمله مطالب این باب است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۹۶–۱۰۶۷.</ref>
* '''باب دوم''': بیان برخی نمازهای مستحبی، مانند [[نماز لیلة الدفن]]، نماز حاجت، نماز استغاثه و نمازهای ایام هفته، در کنار بیان انواع [[استخاره]] و کیفیت انجام آنها.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۰۶۸–۱۰۹۱.</ref>
* '''باب سوم''': بیان دعاها، تعویذها و حرزهای مربوط به دردها، بیماری‌ها و [[چشم زخم|چشم‌زخم]]، مانند تعویذ درد دندان و تب و تعویذهای دفع مار و عقرب.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۰۹۲–۱۱۱۷.</ref>
* '''باب چهارم''': بیان دعاهایی از [[کتاب کافی]] در کنار نقل ادعیه صبح و شام، دعاهای وقت بیدارشدن و خوابیدن و دعاهای مربوط به رفع حاجات.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۱۸–۱۱۶۶.</ref>
* '''باب پنجم''': شیخ عباس قمی در این باب به نقل بعضی از حرزها، مانند حرز حضرت فاطمه(س) و حرز امام جواد(ع)، و برخی دعاها و مناجات‌ها، مانند دعای رفع شدت و مناجات سفر، پرداخته است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۷۲–۱۹۵.</ref>
* '''باب ششم''': بیان خواص برخی سوره‌ها و آیه‌های [[قرآن]] و ذکر بعضی دعاهای مربوط به فعالیت‌های روزمره، مانند دعا برای خواب‌دیدن معصومان(ص) و اموات، دعا برای وقت خواب، دعای مخصوص مطالعه، آداب و دعای [[عقیقه]]، ختنه و [[استخاره با قرآن]].<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۹۶–۱۲۱۳.</ref>
* '''خاتمه''': در بیان آداب مربوط به اموات از [[وصیت]]، غسل، کَفْن، تشییع و [[تدفین]] میت تا دعا برای میت و تلقین او.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۱۴–۱۲۲۹.</ref>


== ملحقات دیگران ==
== ملحقات دیگران ==
ملحقات دیگری توسط برخی از ناشران به کتاب مفاتیح الجنان افزوده شده است. برای نمونه یکی از ناشران نوشته است چند [[دعا]] که نویسنده به دلیل طولانی بودن آن، ابتدای آن را ذکر نکرده بر کتاب افزوده است. همچنین برای [[امامزاده|امامزادگان]] نیز، [[زیارت|زیارتی]] را بر کتاب اضافه کرده است.  
ملحقات دیگری توسط برخی از افراد، از جمله ناشران، به کتاب مفاتیح الجنان افزوده شده است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰–۹۷۷.</ref> شیخ عباس قمی از دست‌بردن دیگران در کتابش نگران بود و به همین جهت دست‌برندگان در آن و تحریف‌کنندگان آن را نفرین کرد.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰.</ref> اضافات دیگران به کتاب مفاتیح الجنان سه مورد هستند:
 
* '''ملحقات دوم مفاتیح الجنان''': اضافه‌کنندگان این قسمت هدف خود را تکمیل مفاتیح و بی‌نیازکردن مراجعان به کتاب‌های دیگر عنوان کرده‌اند.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۷۸.</ref> دعای پس از نماز [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۷۸.</ref> و [[امام جواد(ع)]]<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۸۱.</ref> از جمله این ملحقات هستند.
=== حدیث کساء ===
** '''حدیث کساء''': حدیث کسائی که در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی چاپ شده، از شیخ عباس قمی نیست و بعد از وی به این کتاب اضافه شده است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۶۶.</ref>
{{اصلی|حديث كساء}}
* '''ملحقات اول باقیات الصالحات''': این قسمت شامل مطالبی متفرقه چون دعای دردکمر، دعای درد ناف، دعای عبدالله بن جندب و نماز و دعای شب زفاف است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۳۰–۱۲۳۹.</ref>
حدیث کساء جزء افزوده‌هایی است که دیگران و نه خود نویسنده بر کتاب افزوده‌اند.
* '''ملحقات دوم باقیات الصالحات''': این قسمت در انتهای مفاتیح الجنان اضافه شده و حاوی دعای [[امام سجاد(ع)]] در ذکر توبه و طلب آن است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۴۰–۱۲۴۵.</ref>
 
* ''' سوره‌هایی از قرآن''': تعدادی از سوره‌های قرآن در ابتدا و برخی در انتهای مفاتیح الجنان ذکر شده‌اند. این سوره‌ها توسط شیخ عباس قمی به مفاتیح الجنان اضافه نشده‌اند بلکه توسط ناشرین این کتاب آورده شده است.
اصل حدیث کساء میان [[شیعه]] و [[اهل سنت]] معروف و [[حدیث معتبر|معتبر]] است، که بر اساس آن [[پیامبر(ص)]] در خانه [[حضرت فاطمه(س)]] یا در خانه خودش، زیر پارچه‌ای شبیه عبا قرار گرفت و [[امام علی(ع)]]، حضرت فاطمه(س)، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] را زیر آن جای داد و از آنان به بزرگی یاد کرد و آن جمع را مصداق [[آیه تطهیر]] دانست.  
 
با این همه، حدیث کسائی که در ملحقات مفاتیح الجنان توسط دیگران اضافه شده، معتبر نیست. این حدیث نخستین بار در کتاب [[المنتخب فی جمع المراثی و الخطب (کتاب)|المنتخب فی جمع المراثی و الخطب]] نوشته [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] (درگذشت ۱۰۸۵ق) از عالمان شیعه قرن یازدهم قمری آمده است. شیخ عباس قمی نویسنده کتاب مفاتیح الجنان، در کتاب [[منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل (کتاب)|منتهی الامال]] پس از اینکه گردآمدن پنج تن آل عبا را در زیر کساء از حدیث‌های معتبر دانسته، حدیثی که به حدیث کساء معروف شده و میان مردم شیوع دارد را معتبر ندانسته است.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کتاب‌شناسی
  | شاخه اصلی =حدیث
| شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ =دعا
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
خط ۵۲: خط ۶۱:
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | ارزیابی کمی =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کیفی =  
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۶

سؤال

آیا به کتاب مفاتیح الجنان، نوشته شیخ عباس قمی مطالبی اضافه شده است؟ این مطالب را چه کسانی افزوده‌اند؟

ملحقات مفاتیح الجنان مطالبی است که برخی از آنها نوشته شیخ عباس قمی و برخی از سوی دیگران، از جمله ناشران، به کتاب مفاتیح الجنان افزوده شده است. نخستین ملحقات این کتاب شامل هشت مطلب است که توسط نویسنده به کتاب اضافه شده است. ملحقات دوم، رساله‌ای با عنوان باقیات صالحات که به‌وسیله نویسنده به حاشیه مفاتیح الجنان افزوده شده است.

سه قسمت دیگر با عنوان ملحقات به کتاب مفاتیح الجنان از سوی دیگران اضافه شده است. یکی با عنوان ملحقات دوم مفاتیح الجنان و دو قسمت با عنوان ملحقات اول و دوم رساله باقیات الصالحات. این ملحقات، برخلاف نظر شیخ عباس قمی بوده، و او کسانی را که در این کتاب دست ببرند را نفرین کرده است.

تعدادی از سوره‌های قرآن در ابتدا و برخی در انتهای مفاتیح الجنان توسط ناشرین این کتاب آورده شده است.

ملحقات نویسنده

اولین ملحقات کتاب مفاتیح الجنان توسط شیخ عباس قمی، نویسنده کتاب، بر آن افزوده شده است. او در چاپ دوم این کتاب، هشت عنوان به پایان مفاتیح افزود و نام آن را محلقات گذاشت.[۱] این هشت موضوع عبارت‌اند از:

  • دعای وداع با ماه رمضان؛
  • خطبه روز عید فطر؛
  • زیارت جامعه ائمة المؤمنین(ع)؛
  • دعای که بعد از زیارت هر امامی خوانده می‌شود؛
  • زیارت وداع هر یک از ائمه(ع)؛
  • رقعه‌ای برای حاجت می‌نویسند و در آب جاری یا چاهی می‌اندازند؛
  • دعایی که در زمان غیبت باید خواند؛
  • آداب زیارت به نیابت.[۲]

شیخ عباس قمی دلیل این الحاق را نیازمندی مؤمنان به مطالب این ملحقات هشت‌گانه دانسته است.[۳] شیخ عباس قمی از اضافه‌کردن مطالب جدید در جایگاه متناسب خودشان در چاپ دوم مفاتیح پرهیز کرد؛ زیرا ترسید این کار او موجب شود تا دیگران، که شیخ عباس قمی از آن‌ها با تعبیر فضولان یاد می‌کند، در مطالب مفاتیح الجنان دست ببرند و آن را زیاد و کم کنند.[۴]

باقیات صالحات

یکی از ملحقات مفاتیح الجنان رساله‌ای است از مؤلف، با عنوان باقیات الصالحات، که در حاشیه مفاتیح الجنان به چاپ رسیده است.[۵] شیخ عباس قمی از نگارش این رساله در مشهد در روز جمعه ۱۹ محرم ۱۳۴۵ق (مرداد ۱۳۰۵ش) فراغت یافته است.[۶] این رساله در چاپ‌های جدید این کتاب به پایان ملحقات کتاب منتقل شده است.[۷]

رساله باقیات الصالحات در شش باب و یک خاتمه سامان یافته است و هر باب دارای مطالب متنوع در آداب و ادعیه است:

  • باب اول: بیان برخی آداب دینی مربوط به زندگی روزمره، در کنار آداب نمازهای یومیه، دعاهای مخصوص ساعات مختلف شبانه‌روز و کیفیت نماز شب از جمله مطالب این باب است.[۸]
  • باب دوم: بیان برخی نمازهای مستحبی، مانند نماز لیلة الدفن، نماز حاجت، نماز استغاثه و نمازهای ایام هفته، در کنار بیان انواع استخاره و کیفیت انجام آنها.[۹]
  • باب سوم: بیان دعاها، تعویذها و حرزهای مربوط به دردها، بیماری‌ها و چشم‌زخم، مانند تعویذ درد دندان و تب و تعویذهای دفع مار و عقرب.[۱۰]
  • باب چهارم: بیان دعاهایی از کتاب کافی در کنار نقل ادعیه صبح و شام، دعاهای وقت بیدارشدن و خوابیدن و دعاهای مربوط به رفع حاجات.[۱۱]
  • باب پنجم: شیخ عباس قمی در این باب به نقل بعضی از حرزها، مانند حرز حضرت فاطمه(س) و حرز امام جواد(ع)، و برخی دعاها و مناجات‌ها، مانند دعای رفع شدت و مناجات سفر، پرداخته است.[۱۲]
  • باب ششم: بیان خواص برخی سوره‌ها و آیه‌های قرآن و ذکر بعضی دعاهای مربوط به فعالیت‌های روزمره، مانند دعا برای خواب‌دیدن معصومان(ص) و اموات، دعا برای وقت خواب، دعای مخصوص مطالعه، آداب و دعای عقیقه، ختنه و استخاره با قرآن.[۱۳]
  • خاتمه: در بیان آداب مربوط به اموات از وصیت، غسل، کَفْن، تشییع و تدفین میت تا دعا برای میت و تلقین او.[۱۴]

ملحقات دیگران

ملحقات دیگری توسط برخی از افراد، از جمله ناشران، به کتاب مفاتیح الجنان افزوده شده است.[۱۵] شیخ عباس قمی از دست‌بردن دیگران در کتابش نگران بود و به همین جهت دست‌برندگان در آن و تحریف‌کنندگان آن را نفرین کرد.[۱۶] اضافات دیگران به کتاب مفاتیح الجنان سه مورد هستند:

  • ملحقات دوم مفاتیح الجنان: اضافه‌کنندگان این قسمت هدف خود را تکمیل مفاتیح و بی‌نیازکردن مراجعان به کتاب‌های دیگر عنوان کرده‌اند.[۱۷] دعای پس از نماز امام حسین(ع)[۱۸] و امام جواد(ع)[۱۹] از جمله این ملحقات هستند.
    • حدیث کساء: حدیث کسائی که در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی چاپ شده، از شیخ عباس قمی نیست و بعد از وی به این کتاب اضافه شده است.[۲۰]
  • ملحقات اول باقیات الصالحات: این قسمت شامل مطالبی متفرقه چون دعای دردکمر، دعای درد ناف، دعای عبدالله بن جندب و نماز و دعای شب زفاف است.[۲۱]
  • ملحقات دوم باقیات الصالحات: این قسمت در انتهای مفاتیح الجنان اضافه شده و حاوی دعای امام سجاد(ع) در ذکر توبه و طلب آن است.[۲۲]
  • سوره‌هایی از قرآن: تعدادی از سوره‌های قرآن در ابتدا و برخی در انتهای مفاتیح الجنان ذکر شده‌اند. این سوره‌ها توسط شیخ عباس قمی به مفاتیح الجنان اضافه نشده‌اند بلکه توسط ناشرین این کتاب آورده شده است.

منابع

  1. شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.
  2. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰–۹۷۷.
  3. شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.
  4. شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۴۰.
  5. شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۸۶ش، ص۹۹۶.
  6. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۲۹.
  7. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۹۶–۱۲۲۹.
  8. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۹۶–۱۰۶۷.
  9. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۰۶۸–۱۰۹۱.
  10. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۰۹۲–۱۱۱۷.
  11. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۱۸–۱۱۶۶.
  12. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۷۲–۱۹۵.
  13. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۱۹۶–۱۲۱۳.
  14. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۱۴–۱۲۲۹.
  15. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰–۹۷۷.
  16. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۴۰.
  17. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۷۸.
  18. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۷۸.
  19. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۹۸۱.
  20. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۶۶.
  21. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۳۰–۱۲۳۹.
  22. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۱۲۴۰–۱۲۴۵.