برافروختن آتش از دریا: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ برافرختن آتش از دریا را به برافروختن آتش از دریا منتقل کرد) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[قرآن]] در آیاتی از برافروخته شدن دریاها از آتش در قیامت خبر داده است: | |||
{{قرآن|وَ اِذا البِحارُ سُجِّرَتْ|ترجمه= در آن هنگام که دریاها برافروخته شود.|سوره=تکویر|آیه=۶}} | {{قرآن|وَ اِذا البِحارُ سُجِّرَتْ|ترجمه= در آن هنگام که دریاها برافروخته شود.|سوره=تکویر|آیه=۶}} | ||
{{قرآن|وَ الْبَحر الْمَسجور| ترجمه= و دریای مملو و برافروخته شدن|سوره=طور|آیه=۶}} | |||
{{قرآن|وَ الْبَحر الْمَسجور| ترجمه= و دریای مملو و برافروخته | |||
'''برافروخته شدن دریاها''' در این آیات به دو معناست: | |||
# روز قیامت از دریاها آتش افروخته می‌شود. | |||
# روز قیامت دریاها پر از آتش می‌شود.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۵۰. قرشی، علی اکبر، قاموس در قرآن، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۱، ج۳، ص۲۳۲.</ref> | |||
تعبیر برافروخته شدن آتش از دریاها با یافته‌های دانش روز نیز سازگاری دارد. آب از دو ماده «اکسیژن» و «هیدروژن» ترکیب یافته که هر دو قابل اشتعال است. در آستانه قیامت آب دریاها چنان تحت فشار قرار می‌گیرند که تجزیه شده و تبدیل به یک پارچه آتش می‌گردند. یا زلزله‌های آستانه قیامت و متلاشی شدن کوه‌ها سبب پر شدن دریاها از آتش گردد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ هیجدهم، ۱۳۷۸، ج۲۶، ص۱۷۴.</ref> هر چند امروزه روشن نیست که چه عاملی سبب افروختن دریاها خواهد شد، اما این حقیقت روزی رخ خواهد داد.<ref>جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، تفسیر موضوعی، قم، اسراء، اول، ۱۳۸۰، ج۴، ص۲۸۳ و ۲۸۴.</ref>از یک سو کوه‌ها از جا کنده شده و دریاها به یکدیگر متصل می‌شوند. از سوی دیگر زمین لرزه‌های شدید، گداختگی درون زمین را بیرون ریخته، آبها به جوش آیند. | |||
احتمال هم دارد در قیامت قوانین دیگری بر جهان طبیعت حاکم شود چنانچه در قرآن آمده است: {{قرآن|یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ |ترجمه=در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمانها (به آسمان‌های دیگری) مبدل می‌شود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند! |سوره=ابراهیم|آیه=۴۸}} در قیامت تحولات و دگرگونی‌های بنیادی در سراسر هستی صورت می‌گیرد. کوچک‌ترین تحوّل در آن، تبدیل شدن دریاها به آتش است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۸: | خط ۲۹: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = - | | شناسه = - | ||
| تیترها = | | تیترها = - | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینک‌دهی = شد | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۰
سؤال
اینکه در قرآن آمده است: در روز قیامت دریاها آتش می‌گیرد، یعنی چه؟
قرآن در آیاتی از برافروخته شدن دریاها از آتش در قیامت خبر داده است:
﴿وَ اِذا البِحارُ سُجِّرَتْ؛ در آن هنگام که دریاها برافروخته شود.﴾(تکویر:۶)
﴿وَ الْبَحر الْمَسجور؛ و دریای مملو و برافروخته شدن﴾(طور:۶)
برافروخته شدن دریاها در این آیات به دو معناست:
- روز قیامت از دریاها آتش افروخته می‌شود.
- روز قیامت دریاها پر از آتش می‌شود.[۱]
تعبیر برافروخته شدن آتش از دریاها با یافته‌های دانش روز نیز سازگاری دارد. آب از دو ماده «اکسیژن» و «هیدروژن» ترکیب یافته که هر دو قابل اشتعال است. در آستانه قیامت آب دریاها چنان تحت فشار قرار می‌گیرند که تجزیه شده و تبدیل به یک پارچه آتش می‌گردند. یا زلزله‌های آستانه قیامت و متلاشی شدن کوه‌ها سبب پر شدن دریاها از آتش گردد.[۲] هر چند امروزه روشن نیست که چه عاملی سبب افروختن دریاها خواهد شد، اما این حقیقت روزی رخ خواهد داد.[۳]از یک سو کوه‌ها از جا کنده شده و دریاها به یکدیگر متصل می‌شوند. از سوی دیگر زمین لرزه‌های شدید، گداختگی درون زمین را بیرون ریخته، آبها به جوش آیند.
احتمال هم دارد در قیامت قوانین دیگری بر جهان طبیعت حاکم شود چنانچه در قرآن آمده است: ﴿یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ؛ در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمانها (به آسمان‌های دیگری) مبدل می‌شود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند!﴾(ابراهیم:۴۸) در قیامت تحولات و دگرگونی‌های بنیادی در سراسر هستی صورت می‌گیرد. کوچک‌ترین تحوّل در آن، تبدیل شدن دریاها به آتش است.
منابع
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۵۰. قرشی، علی اکبر، قاموس در قرآن، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۱، ج۳، ص۲۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ هیجدهم، ۱۳۷۸، ج۲۶، ص۱۷۴.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، تفسیر موضوعی، قم، اسراء، اول، ۱۳۸۰، ج۴، ص۲۸۳ و ۲۸۴.