ادعای نماز خواندن ابوبکر بر پیکر حضرت زهرا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
گفته شده است اهلسنت معتقدند ابوبکر بر پیکر مطهر حضرت زهرا(س) نماز خواند. چرا این مسائل را شیعیان پنهان میکنند؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در معتبرترین منابع حدیثی | ادعای نماز خواندن [[ابوبکر]] بر پیکر حضرت فاطمه(ص) در هیچیک از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهلسنت]] نیامده است. در معتبرترین منابع حدیثی اهلسنت از جمله کتابهای صحیح بخاری<ref>بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، مصر، المجلس الاعلی للشئون الاسلامیة، لجنة إحیاء کتب السنة، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۹۵.</ref> و صحیح مسلم<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، مصر، دار الحدیث، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۸۰.</ref> ذکر شده است که مراسم تدفین [[حضرت فاطمه(س)]] شبانه توسط امام علی(ع) صورت گرفت و خود آن حضرت بر فاطمه(س) نماز گزارد؛ بدون آنکه ابوبکر را باخبر سازد. [[بلاذری]] در کتاب [[انساب الاشراف]] آورده است که ابوبکر و عمر از زمان شهادت و مراسم تدفین حضرت فاطمه(س) آگاه نشدند.<ref>کتاب جمل من انساب الأشراف، بلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۵.</ref> | ||
در منابع فریقین علت اصلی آن، وصیت حضرت زهرا(س) به دفن شبانه و عدم رضایت وی به شرکت افرادی چون ابوبکر در تشییع جنازه دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، | در منابع فریقین علت اصلی آن، وصیت حضرت زهرا(س) به دفن شبانه و عدم رضایت وی به شرکت افرادی چون ابوبکر در تشییع جنازه دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۱ش، ص۳۵۶؛ ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، تأویل مختلف الحدیث، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۰۰.</ref> | ||
در اینباره کتابهایی نوشته شده است از جمله کتاب رنجهای زهرا(س) که توسط علامه [[سید جعفر مرتضی]] به نگارش درآمده است. | در اینباره کتابهایی نوشته شده است از جمله کتاب رنجهای زهرا(س) که توسط علامه [[سید جعفر مرتضی]] به نگارش درآمده است. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = تاریخ | | شاخه اصلی = تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = حکومتهای پس از پیامبر(ص) | | شاخه فرعی۱ = حکومتهای پس از پیامبر(ص) | ||
| شاخه فرعی۲ = خلفا | | شاخه فرعی۲ = خلفا | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۹
گفته شده است اهلسنت معتقدند ابوبکر بر پیکر مطهر حضرت زهرا(س) نماز خواند. چرا این مسائل را شیعیان پنهان میکنند؟
ادعای نماز خواندن ابوبکر بر پیکر حضرت فاطمه(ص) در هیچیک از منابع معتبر شیعه و اهلسنت نیامده است. در معتبرترین منابع حدیثی اهلسنت از جمله کتابهای صحیح بخاری[۱] و صحیح مسلم[۲] ذکر شده است که مراسم تدفین حضرت فاطمه(س) شبانه توسط امام علی(ع) صورت گرفت و خود آن حضرت بر فاطمه(س) نماز گزارد؛ بدون آنکه ابوبکر را باخبر سازد. بلاذری در کتاب انساب الاشراف آورده است که ابوبکر و عمر از زمان شهادت و مراسم تدفین حضرت فاطمه(س) آگاه نشدند.[۳]
در منابع فریقین علت اصلی آن، وصیت حضرت زهرا(س) به دفن شبانه و عدم رضایت وی به شرکت افرادی چون ابوبکر در تشییع جنازه دانسته شده است.[۴]
در اینباره کتابهایی نوشته شده است از جمله کتاب رنجهای زهرا(س) که توسط علامه سید جعفر مرتضی به نگارش درآمده است.
منابع
- ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، مصر، المجلس الاعلی للشئون الاسلامیة، لجنة إحیاء کتب السنة، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۹۵.
- ↑ مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، مصر، دار الحدیث، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۸۰.
- ↑ کتاب جمل من انساب الأشراف، بلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۵.
- ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۱ش، ص۳۵۶؛ ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، تأویل مختلف الحدیث، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۰۰.