وجوه وثاقت حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''حدیث موثق:''' حدیثی است که سند آن متصل به معصوم(ع) باشد؛ اما همه یا بعضی از راویان آن غیر دوازده امامی باشد که در کتاب‌های رجال به ثقه بودن آنها تصریح شده است.<ref>عاملی، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ دوازدهم، ۴۱۷ق، ص۲۱۶. قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.</ref> | '''حدیث موثق:''' حدیثی است که سند آن متصل به معصوم(ع) باشد؛ اما همه یا بعضی از راویان آن غیر دوازده امامی باشد که در کتاب‌های رجال به ثقه بودن آنها تصریح شده است.<ref>عاملی، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ دوازدهم، ۴۱۷ق، ص۲۱۶. قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.</ref> | ||
'''حدیث ضعیف:'''حدیثی است که هیچ‌کدام از شرایط (صحیح، حسن و موثق) را ندارد.<ref>موسوی غریفی، محی الدین، قواعد الحدیث، بیروت، دار الأضواء، | '''حدیث ضعیف:'''حدیثی است که هیچ‌کدام از شرایط (صحیح، حسن و موثق) را ندارد.<ref>موسوی غریفی، محی الدین، قواعد الحدیث، بیروت، دار الأضواء، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م، ص۲۴. قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.</ref> | ||
=== از نظر متن === | === از نظر متن === | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۹
وجوه وثاقت حدیث در نزد شیعه، چیست؟
آمدن نام همه راویان تا معصوم(ع)؛ ثقه بودن تمام راویان؛ معارض نبودن محتوای حدیث با قرآن و دیگر روایات، ضروریات عقل و اجماع علما، از جمله معیارهای قابل استناد بودن حدیث می‌باشد که از آن به وجوه وثاقت حدیث نیز یاد می‌شود.
ملاک وثاقت حدیث
از نظر سند
حدیث صحیح: حدیثی است که سلسله سند آن به معصوم(ع) متّصل باشد و راوی آن در تمام طبقات، شیعه اثنی عشری، ثقه باشد.[۱]
حدیث حسن: حدیثی است که سلسله سند آن متصل به معصوم(ع) باشد و راویان آن شیعه و مورد ستایش (نه در حد وثاقت) باشند و مذمت هم نشده باشد.[۲]
حدیث موثق: حدیثی است که سند آن متصل به معصوم(ع) باشد؛ اما همه یا بعضی از راویان آن غیر دوازده امامی باشد که در کتاب‌های رجال به ثقه بودن آنها تصریح شده است.[۳]
حدیث ضعیف:حدیثی است که هیچ‌کدام از شرایط (صحیح، حسن و موثق) را ندارد.[۴]
از نظر متن
عدم مخالفت با قرآن:
اگر مضمون و محتوی حدیث، برخلاف نص یا ظاهر قرآن باشد، مورد قبول علمای شیعه قرار نمی‌گیرد. از رسول خدا(ص) روایت شده است:
| « | ای مردم! آنچه از من به شما رسیده در صورت موافقت با کتاب خدا، گفته من است، و آنچه را که مخالف با قرآن باشد، من نگفته‌ام.[۵] | » |
عدم مخالفت باسنت:
حدیث، نباید با سنّت و خبر متواتر، مخالف باشد. امام باقر(ع) فرمود:
| « | حدیثی را که از ما به شما برسد اگر با قرآن و سنّت رسول‌الله موافق نباشد؛ تصدیق نکنید.[۶] | » |
عدم مخالفت با عقل:
هر حدیثی که با بدیهیات عقل مخالف باشد، صدور آن از معصوم مورد اشکال است. مانند احادیثی درباره قابل رؤیت بودن خدا، جبر و اختیار، نقض عصمت پیامبران الهی، و … که باید کنار گذاشته شود.
عدم مخالفت با اجماع:
اجماع اتفاق نظر جماعتی از فقها را در یک امر شرعی گویند[۷] و ملاک حجیت آن، کشف آن از قول معصوم(ع) می‌باشد.[۸] طبق روایات اسلامی، زمانی که درباره حدیثی اختلاف پیدا شد؛ آن حدیثی مورد قبول قرار می‌گیرد که بر آن اتفاق نظر وجود داند و هیچ شکی در آن حدیث نیست.[۹]
یادگیری و تدریس علم رجال در بین علما، نشانه اهمیت زیاد به حدیث است؛ از امام صادق(ع) نقل شده است که فهمیدن یک حدیث، از نقل هزار حدیث بهتر است.[۱۰] از همین‌رو قبل از هر چیز، حدیث را باید از جهت ادبیات عرب، علم لغت، عموم و خصوص، اطلاق و تقیید، مجمل و مبین، ظهور و دلالت الفاظ، حقیقت و مجاز و … مورد بحث قرار داد تا احادیث صحیح از ضعیف جدا شود.
جستار وابسته
منابع
- ↑ قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.
- ↑ عاملی، زین الدین بن علی، الرعایة فی علم الدرایة، قم، مکتبة آیت الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۸۱. کلباسی، ابو الهدی، سماء المقال فی علم الرجال، قم، مؤسسة ولی العصر(ع) للدراسات الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۲۹.
- ↑ عاملی، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ دوازدهم، ۴۱۷ق، ص۲۱۶. قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.
- ↑ موسوی غریفی، محی الدین، قواعد الحدیث، بیروت، دار الأضواء، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م، ص۲۴. قربانی لاهیجی، زین العابدین، علم حدیث، قم، انصاریان، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۱۱.
- ↑ حرّ عاملی، محمد، وسائل‌الشیعه، تهران، مکتبة الاسلامیه، چاپ هفتم، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۱۵ و ۷۹: «أیها الناس ما جائکم عنّی یُوافِق کتابَ الله فأنا قلتُه و ما جائکم یُخالِف کتابَ الله فلم أقلْه»
- ↑ حرّ عاملی، محمد، وسائل‌الشیعه، تهران، مکتبة الاسلامیه، چاپ هفتم، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۸۹، ح۴۸: «لا تصدّق علینا إلاّ ما وافَقَ کتابَ الله و سنّةَ نبیِّه».
- ↑ موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامى، چاپ سوم، ۱۳۷۱ش، ص۳۶.
- ↑ حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، قم، موسسه آل‌البیت، ص۱۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، قم، مدرسه الامام امیرالمومنین، ج۲، ص۳۹۲.
- ↑ حرّ عاملی، محمد، وسائل‌الشیعه، تهران، مکتبة الاسلامیه، چاپ هفتم، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۸۸، ح۴۳: «إذا اختلف أحادیثُنا علیکم، فخذوا بما اجتمعتْ علیه شیعتُنا فإنّه لا ریبَ فیه».
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة وفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳هـ، ج۲، ص۱۸۴: «حدیثٌ تَدْریهِ خیرٌ مِنْ ألْفٍ تَرْویه».