گره زدن اعتبار حوزه‌های علمیه به حکومت: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} با توجه به اینکه حکومت ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حيثيت تاريخي نهاد دين و به دنبال آن حوزه هاي علميه و علماي دين به زلف حكومت و حكمرانان چه آينده اي را آن به همراه خواهد داشت؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} روح...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
با توجه به اینکه حکومت ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حيثيت تاريخي نهاد دين و به دنبال آن حوزه هاي علميه و علماي دين به زلف حكومت و حكمرانان چه آينده اي را آن به همراه خواهد داشت؟
با توجه به اینکه حکومت‌ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حیثیت تاریخی نهاد دین و به دنبال آن حوزه‌های علمیه و علمای دین به حکومت و حکمرانان چه آینده‌ای را برای آن به همراه خواهد داشت؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روحانيت و علماي شيعه در طول تاريخ كشور نقش مهمي در تحولات سياسي اجتماعي داشته اند كه قابل انكار نيست و هر جا مبارزه بر عليه استعمار و استبداد براه افتاده است، روحانيت پرچمدار مبارزه بوده اند و نقش محوري در هدايت مردم را بر عهده داشته اند و اين مسأله با نگاهي گذرا به تحولات تاريخي كشور كاملاً نمايان و آشكار است. تا پيش از پيروزي انقلاب اسلامي و تشكيل حكومت ديني، موضع حوزه و روحانيت در قبال حكومت ها عمدتاً موضعي زاويه دار و معارضه جويانه بوده است. اين رويكرد به جز در دوره دولت صفويه و برهه اي از دوره قاجاريه كه نوعي همكاري محدود با هدف اجراي برخي از تعاليم دين و عمل به وظيفه به قدر مقدور شكل گرفت، وجهه غالب بر حوزه و روحانيت بوده است؛ زيرا آموزه هاي ديني اجازه نمي داد كه روحانيت با هيچ نظام غير ديني از در سازش در آمده يا رابطه اي بر مدار همكاري برقرار سازد.
{{درگاه|حوزه و روحانیت|حکومت دینی}}


با تشكيل نظام ديني با توجه به كارويژه ها و وظايف حوزه و روحانيت در حفظ و اجراي شريعت اسلامي و تبليغ آن از و ماهيت و هويت ديني نظام اسلامي، حوزه و روحانيت نمي تواند به مخالفت و معارضه يا بي اعتنايي نسبت به آن بپردازد، چگونه حوزه و روحانيت مي تواند با نظامي كه بر پايه مباني و ارزشهاي اسلامي شكل گرفته و بر آمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت هاي خستگي ناپذير روحانيت و مردم متدين و متعهد است به مخالفت برخيزد، چه اينكه پيامد اين مخالفت به مخالفت و معارضه با بنيان و هويت خويش است.
روحانیت و [[علمای شیعه]] در طول تاریخ، نقش مهمی در تحولات سیاسی اجتماعی داشته‌اند. هر جا مبارزه بر علیه استعمار و استبداد به‌راه افتاده است، روحانیت پرچمدار مبارزه بوده و نقش محوری را در هدایت مردم برعهده داشته‌ است.


به همين ملاك، برخورد غير مسئولانه و بي اعتنايي حوزه و روحانيت نسبت به نظام اسلامي نيز مردود و غير منطقي است.
تا پیش از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] و تشکیل حکومت دینی، موضع [[حوزه‌های علمیه|حوزه]] و روحانیت در قبال حکومت‌ها بیشتر موضعی زاویه‌دار و معارضه جویانه بوده است. این رویکرد به جز در دوره [[صفویه]] و برهه‌ای از دوره [[قاجاریه]] که نوعی همکاری محدود با هدف اجرای برخی از تعالیم دینی به قدر مقدور شکل گرفت، رویکرد غالب بر حوزه و روحانیت بوده است؛ زیرا آموزه‌های دینی اجازه نمی‌داد که روحانیت با هیچ نظام غیر دینی سازش کند یا رابطه‌ای بر مدار همکاری برقرار سازد.


حوزه و روحانيت به اقتضاي اهداف و مسئوليت هاي خويش و با نظر به اسلامي و ارزشي بودن نظام كشور كه پيوند و ارتباط ميان آنها را ضروري مي نمايد، لازم است رويكردي تعاملي با دولت اسلامي داشته باشد، البته تعاملي كه استقلال حوزه و روحانيت در آن حفظ شده و حوزه و روحانيت به سازمان و نهادي دولتي تبديل نشود. روحانيت تلاش نموده است كه ضمن حمايت از اصل نظام و ارزشها و اصول آن، نسبت به عملكردها و مواضعي كه با آموزه هاي ديني همخواني نداشته و انحرافات، تذكر و هشدار داده و با آن برخورد نمايد. عملكرد و واكنش حوزه و موضع گيري روحانيت در قبال مسائل فرهنگي و مقابله با افراد و جريان هاي سياسي زاويه دار با مباني ديني، توجه به مسائل اقتصادي و معيشتي مردم و... در طول حيات جمهوري اسلامي تا به امروز به خوبي بيانگر اين مشي حوزه و روحانيت است. روحانيت حمايت از نظام اسلامي را بر اساس مسئوليت ديني، وظيفه و رسالت خود مي داند، امّا همچون نگاهباني هوشيار و طبيبي دلسوز با هر گونه انحراف و كجروي، آسيب و مشكلي برخورد مي كند.
حوزه و روحانیت پس از تشکیل نظام اسلامی با توجه به وظایف خود در حفظ و اجرای شریعت اسلامی و تبلیغ آن، نمی‌تواند به مخالفت و معارضه یا بی‌اعتنایی نسبت به نظام دینی بپردازد. حوزه و روحانیت نمی‌تواند با نظامی که بر پایه مبانی و ارزش‌های اسلامی شکل گرفته و برآمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر روحانیت و مردم متدین و متعهد است به مخالفت برخیزد. نتیجه این مخالفت، معارضه با بنیان و هویت خویش است؛ به همین ملاک، برخورد غیر مسئولانه و بی‌اعتنایی حوزه و روحانیت نسبت به نظام اسلامی، مردود و غیر منطقی به‌نظر می‌رسد.


در قالب چنين رويكردي هم به وظايف و كاركردهاي روحانيت و نظام اسلامي توجه شده و هم جايگاه روحانيت و حوزه كه ميراث ماندگار و ارزشمند تاريخي و حاصل تلاش ها و مجاهدت هاي بسيار است، حفظ خواهد شد.  
حوزه و روحانیت به اقتضای اهداف و مسئولیت‌های خویش و با نظر به اسلامی و ارزشی بودن نظام کشور که پیوند و ارتباط میان آنها را ضروری می‌نماید، لازم است رویکردی تعاملی با دولت اسلامی داشته باشد؛ البته تعاملی که استقلال حوزه و روحانیت در آن حفظ شده و به سازمان و نهادی دولتی تبدیل نشود.
 
روحانیت تلاش نموده است که ضمن حمایت از اصل نظام و ارزش‌ها و اصول آن، نسبت به عملکردها و مواضعی که با آموزه‌های دینی همخوانی ندارد، تذکر و هشدار داده و با آن برخورد نماید. عملکرد و واکنش حوزه و موضع‌گیری روحانیت در قبال مسائل فرهنگی و مقابله با افراد و جریان‌های سیاسی زاویه‌دار با مبانی دینی و توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و همچنین مسائل دیگر در طول حیات [[جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] تا به امروز به خوبی بیانگر این مشی حوزه و روحانیت است. روحانیت حمایت از نظام اسلامی را بر اساس مسئولیت دینی، وظیفه و رسالت خود می‌داند و با هرگونه انحراف و کج‌روی به مقابله می‌پردازد.
 
در قالب چنین رویکردی هم به وظایف و کارکردهای روحانیت و نظام اسلامی توجه شده و هم جایگاه روحانیت و حوزه که میراث ماندگار و ارزشمند تاریخی و حاصل تلاش‌ها و مجاهدت‌های بسیار است، حفظ خواهد شد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
==منابع==
 
<references />
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
| شاخه فرعی۲ = حوزه و روحانیت
| شاخه فرعی۲ = حوزه و روحانیت
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =  
| شناسه =شد
| تیترها =  
| تیترها =شد
| ویرایش =  
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی =شد
| ناوبری =  
| ناوبری =
| نمایه =  
| نمایه =
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =  
| ارجاعات =
| بازبینی =  
| بازبینی =
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت =  
| اولویت =ج
| کیفیت =  
| کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۲

سؤال

با توجه به اینکه حکومت‌ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حیثیت تاریخی نهاد دین و به دنبال آن حوزه‌های علمیه و علمای دین به حکومت و حکمرانان چه آینده‌ای را برای آن به همراه خواهد داشت؟


درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png
حکومت دینی.png


روحانیت و علمای شیعه در طول تاریخ، نقش مهمی در تحولات سیاسی اجتماعی داشته‌اند. هر جا مبارزه بر علیه استعمار و استبداد به‌راه افتاده است، روحانیت پرچمدار مبارزه بوده و نقش محوری را در هدایت مردم برعهده داشته‌ است.

تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تشکیل حکومت دینی، موضع حوزه و روحانیت در قبال حکومت‌ها بیشتر موضعی زاویه‌دار و معارضه جویانه بوده است. این رویکرد به جز در دوره صفویه و برهه‌ای از دوره قاجاریه که نوعی همکاری محدود با هدف اجرای برخی از تعالیم دینی به قدر مقدور شکل گرفت، رویکرد غالب بر حوزه و روحانیت بوده است؛ زیرا آموزه‌های دینی اجازه نمی‌داد که روحانیت با هیچ نظام غیر دینی سازش کند یا رابطه‌ای بر مدار همکاری برقرار سازد.

حوزه و روحانیت پس از تشکیل نظام اسلامی با توجه به وظایف خود در حفظ و اجرای شریعت اسلامی و تبلیغ آن، نمی‌تواند به مخالفت و معارضه یا بی‌اعتنایی نسبت به نظام دینی بپردازد. حوزه و روحانیت نمی‌تواند با نظامی که بر پایه مبانی و ارزش‌های اسلامی شکل گرفته و برآمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر روحانیت و مردم متدین و متعهد است به مخالفت برخیزد. نتیجه این مخالفت، معارضه با بنیان و هویت خویش است؛ به همین ملاک، برخورد غیر مسئولانه و بی‌اعتنایی حوزه و روحانیت نسبت به نظام اسلامی، مردود و غیر منطقی به‌نظر می‌رسد.

حوزه و روحانیت به اقتضای اهداف و مسئولیت‌های خویش و با نظر به اسلامی و ارزشی بودن نظام کشور که پیوند و ارتباط میان آنها را ضروری می‌نماید، لازم است رویکردی تعاملی با دولت اسلامی داشته باشد؛ البته تعاملی که استقلال حوزه و روحانیت در آن حفظ شده و به سازمان و نهادی دولتی تبدیل نشود.

روحانیت تلاش نموده است که ضمن حمایت از اصل نظام و ارزش‌ها و اصول آن، نسبت به عملکردها و مواضعی که با آموزه‌های دینی همخوانی ندارد، تذکر و هشدار داده و با آن برخورد نماید. عملکرد و واکنش حوزه و موضع‌گیری روحانیت در قبال مسائل فرهنگی و مقابله با افراد و جریان‌های سیاسی زاویه‌دار با مبانی دینی و توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و همچنین مسائل دیگر در طول حیات جمهوری اسلامی تا به امروز به خوبی بیانگر این مشی حوزه و روحانیت است. روحانیت حمایت از نظام اسلامی را بر اساس مسئولیت دینی، وظیفه و رسالت خود می‌داند و با هرگونه انحراف و کج‌روی به مقابله می‌پردازد.

در قالب چنین رویکردی هم به وظایف و کارکردهای روحانیت و نظام اسلامی توجه شده و هم جایگاه روحانیت و حوزه که میراث ماندگار و ارزشمند تاریخی و حاصل تلاش‌ها و مجاهدت‌های بسیار است، حفظ خواهد شد.


منابع