سوره‌های عتاق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (دو منبع به عنوان پاورقی اضافه شد)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
عِتاق، به معنای قديمی است و از این جهت به اشياء قدیمی «عتيقه» می‌گويند.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، 1382 ه.ش، ج8، ص418. طنطاوى، محمد سيد، التفسير الوسيط للقرآن الكريم، مصر- قاهره، نهضة مصر، چاپ اول، 1997 م، ج8، ص273.</ref> سوره‌هایی در قرآن که بيشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند به سوره‌های عِتاق نامگذاری شده است. و نیز چون این سوره‌ها در آغاز نزول وحی و در مکه نازل شده و از جهت زمان نزول، قدیمی‌تر هستند، به همین جهت عتاق خوانده شدند.
عِتاق، به معنای قديمی است و از این جهت به اشياء قدیمی «عتيقه» می‌گويند.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۸، ص۴۱۸. طنطاوى، التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج۸، ص۲۷۳، قاهره، نهضة مصر، ۱۹۹۷م.</ref> سوره‌هایی در قرآن که بيشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند، سوره‌های عِتاق نامگذاری شده‌اند. همچنین این سوره‌ها در آغازِ نزول وحی و در مکه نازل شده و از جهت زمان نزول، قدیمی‌تر هستند، عتاق خوانده شدند.  


به این سوره‌ها «تلادی» نیز گفته شده است. تلاد به معنای هر چیز قدیمی با برکت و یا متصف به صفات کمال است.
این سوره‌ها «تلادی» نیز نامیده شده‌اند. تلاد به معنای هر چیز قدیمی با برکت و یا دارای صفت کمال است.


این سوره‌ها عبارتند از:
این سوره‌ها عبارتند از:
خط ۴۴: خط ۴۴:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:سوره‌های قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۴

سؤال

سوره‌های عتاق را نام ببرید. علت نام‌گذاری آنها به این نام چیست؟

عِتاق، به معنای قديمی است و از این جهت به اشياء قدیمی «عتيقه» می‌گويند.[۱] سوره‌هایی در قرآن که بيشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند، سوره‌های عِتاق نامگذاری شده‌اند. همچنین این سوره‌ها در آغازِ نزول وحی و در مکه نازل شده و از جهت زمان نزول، قدیمی‌تر هستند، عتاق خوانده شدند.

این سوره‌ها «تلادی» نیز نامیده شده‌اند. تلاد به معنای هر چیز قدیمی با برکت و یا دارای صفت کمال است.

این سوره‌ها عبارتند از:



منابع

  1. مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۸، ص۴۱۸. طنطاوى، التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج۸، ص۲۷۳، قاهره، نهضة مصر، ۱۹۹۷م.