فلسفه تحریم زنا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamsoddin }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
با توجه به آثار و پیامدهایی که بر زنا مترتب است، این عمل در دین اسلام تحریم شده است. در دین اسلام، سلامت نسل‌ها و قداست خانواده به عنوان رکنی از ارکان جامعه، از اهمیت خاصّی برخوردار است، لذا برای تنظیم سالم روابط و حفظ حرمت خانواده و صالح بودن نسل بشر بر صحیح بودن روابط مردان و زنان تأکید فراوان دارد. ارتکاب جرائمی همانند زنا که مخلّ به این روابط است، مشمول مجازات شدید حدّ شناخته شده است، تا کسی جرأت بی‌توجهی به سرنوشت خانواده و نسل آینده جامعه پیدا نکند، و از مسیر صحیح اشباع غرائز بیرون نرود. حدودی مانند تازیانه و رجم به تعبیری مجازات شدید، موجب پیشگیری جدی از وقوع جرم ننگین زنا است، زیرا احتمال مجازات فوق‌العاده شدیدی که در برابر زناکاران قرار داده شده، در روحیه غالب افراد مؤثر است و حالت تهدیدی آن می‌تواند در آن‌ها اثر بگذارد.
'''فلسفه تحریم زنا''' جلوگیری از پیامدهایی همچون قطع نسل، شیوع بیماری‌های تناسلی، اختلاط انساب و گسترش ناامنی در جامعه است.  


== تعریف زنا ==
== تعریف زنا و حرمت آن==
زنا عبارت است از آمیزش مرد و زن بدون عقد ازدواج یا ملکیت. حد زنا بر قسم است: قتل، [[رجم]] و جَلد (شلاق)<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، نویسنده (ها): احمد پاکتچی - محمدصادق لبانی مطلق، ج۹، ص۴۵۳.</ref> و برای اثبات حد زنا، حتما دخول (ادخال آلتِ مردانگى در فَرْج زن) باید انجام گرفته باشد.<ref>آئين كيفرى اسلام، ترابى شهرضايى، اكبر، ج۱، ص۹۶.</ref>  
زنا عبارت است از آمیزش مرد و زن بدون عقد ازدواج یا ملکیت.<ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج۴۱، ص۲۵۸، داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.</ref> زنا در دین اسلام حرام و از گناهان کبیره است<ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج۴۱، ص۲۵۸، داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.</ref> و برای مرتکب آن حد در نظر گرفته شده است.<ref>علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.</ref> این عمل در ادیان دیگر نیز از آن نهی شده است.<ref>علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.</ref>


== حرمت زنا ==
قرآن کریم در آیه {{قرآن|و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً|ترجمه=و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.|سوره=اسراء|آیه=۳۲}} از مسلمانان خواسته است که به این عمل نزدیک نشوند. همچنین در روایتی که امام علی(ع) از پیامبر نقل کرده است: گرفتن صفا و نورانیت از انسان، قطع شدن روزی و تسریع در نابودی انسان ها از عواقب دنیوی این گناه ذکر شده است همچنین غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم از عواقب اخروی آن.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸.</ref>
[[زنا]]، در طول تاریخ مورد نکوهش بشر بوده و فی الجمله به عملی شنیع و گناهی اجتماعی معروف شده است، به گونه‌ای که خود مرتکب نیز آن را علنی انجام نمی‌دهد. شرایع آسمانی، همه از عمل زشت زنا به شدیدترین وجه، نهی کرده‌اند.<ref>طباطبائی، سیّد محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سیّد محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۱۸.</ref> در اسلام نیز این عمل از گناهان کبیره محسوب است.


=== حرمت زنا در قرآن ===
== فلسفه تحریم ==
قرآن کریم در موارد متعددی به این عمل شنیع اشاره دارد.<ref>فرقان/۶۸، ممتحنه/۱۲، نور/۲ و ۳</ref> از جمله در آیه شریفه زیر چنین توصیه می‌کند: {{قرآن|و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً|ترجمه=و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.|سوره=اسراء|آیه=۳۲}}  در ذیل آیه شریفه نکاتی قابل توجّه است:
در تفسیر نمونه برای حرمت فلسفه‌هایی ذکر شده است:
#جلوگیری از قطع نسل: زنا غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل می‌گردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند.
# پیشگیری از شیوع بیماری‌های تناسلی: تجربه نشان می‌دهد که زنا باعث اشاعه انواع بیماری‌های تناسلی می‌شود.
# مانع تحقق هدف ازدواج: هدف از ازدواج تنها اشباع غريزه جنسى نيست، بلكه آرامش روحی و روانی، بقای نسل و تربيت فرزندان از آثار ازدواج است كه بدون اختصاص زن و مرد به يكديگر و تحريم زنا امكان‌پذير نيست.
# جلوگیری از تزلزل نظام خانواده: اگر زنا شایع گردد، فرزندان نامشروعی در جامعه به و جود می‌آیند که از عنصر محبت محرومند و روابط اجتماعی که بر پایه روابط خانوادگی بنیان شده متزلزل می‌گردد.  
# جلوگیری از درگیری در جامعه: تجربه نشان می‌دهد که در کنار انحرافات جنسی بدترین جنایات نیز اتّفاق می‌افتد و آسایش و امنیت اجتماعی از بین می‌رود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۰۳–۱۰۴، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، تهران، ۱۳۷۴ش.</ref>


'''۱.''' نمی‌گوید زنا نکنید، بلکه تأکید دارد به این عمل شرم آور نزدیک نشوید. این تعبیر علاوه بر تأکیدی که در خود آن نسبت به‌این عمل نهفته است، اشاره لطیفی دارد به این که آلودگی به زنا غالباً مقدماتی دارد از قبیل بی‌حیایی، بدحجابی، چشم‌چرانی، کتاب‌های بدآموز، نشریات ویران‌گر، فیلم‌های فاسد و ترک ازدواج، همه از عوامل مقدماتی زنا محسوب می‌شوند که در روایات اسلامی به صورت انفرادی و در آیه مذکور به عنوان یک منع کلی مورد تأکید قرار گرفته است.
همچنین در تفسیر المیزان در این باره آمده است:
 
::«این‌که می‌بینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خوانده‌اند، برای این بوده که می‌فهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجره‌های خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و همچنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدم‌کشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن می‌گردد، ونیز باعث می‌شود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بی‌عفتی و بی‌شرمی و بی‌غیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»<ref>علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.</ref>
'''۲.''' زنا فاحشه است. (به معنای کردار یا گفتار زشت) این کلمه حدود ۱۳ بار در قرآن مجید به کار رفته است، گاهی در مورد «زنا» و گاهی در مورد «لواط» و گاهی در مورد اعمال زشت و ننگین، به‌طور کلی استعمال شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، ج۳، ص۳۴۲، ذیل آیه شریفه۱۵۰، سورهنساء</ref>
{{پایان پاسخ}}
 
== جستارهای وابسته==
'''۳.''' زنا بد راهی است. (سآء سبیلا) بیان‌گر این واقعیت است که این عمل راهی به مفاسد دیگر در جامعه می‌گشاید. زنا کژ راهه‌ای است که انسان را از هدف اصلی غافل و انسانیت را به نابودی می‌کشاند. «این‌که می‌بینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خوانده‌اند، برای این بوده که می‌فهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجره‌های خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و هم‌چنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدم‌کشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن می‌گردد، ونیز باعث می‌شود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بی‌عفتی و بی‌شرمی و بی‌غیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»<ref>طباطبائی، سیّد محمد حسین، همان، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۲۸</ref>
*[[سخت‌گیری در اثبات جرم زنا]]
 
=== فلسفه تحریم ===
# پیدایش این عمل زشت و شیوع آن بدون شک نظام خانواده و رابطه پدری و فرزندی را متزلزل می‌سازد. رابطه‌ای که نه تنها موجب شناخت اجتماعی است، بلکه ضامن حمایت کامل از فرزندان و باعث بقای نسل سالم در سایه محبت عمیق انسانی به شمار می‌آید. اگر بساط ازدواج و نکاح برچیده شود، و عمل زشت زنا شایع گردد، فرزندان نامشروعی که در جامعه به و جود می‌آیند، در عالم بی‌هویتی ـ که طبعاً مورد حمایت هم قرار نمی‌گیرند ـ بزرگ می‌شوند. از این گذشته از عنصر محبّت که نقش تعیین‌کننده‌ای در زندگی انسان دارد، محروم گشته، و امنیت اجتماعی را مختل خواهند ساخت. به این ترتیب در جامعه‌ای که فرزندان نامشروع فراوان گردند، روابط اجتماعی که بر پایه روابط خانوادگی بنیان شده از اساس متزلزل می‌گردد.
# این عمل ننگین، زمینه انواع برخورد و درگیری‌ها در میان هوسبازان را فراهم می‌سازد. تجربه نشان می‌دهد که در کنار انحرافات جنسی بدترین جنایات اتّفاق می‌افتد. به این صورت آسایش و امنیت اجتماعی در گردباد حوادث ناشی از کردار زشت هوسبازان، از بین می‌رود.
# تجربه و علم نشان می‌دهد که عمل زنا باعث اشاعه انواع بیماری‌های مقاربتی است و افراد زیادی از این راه سلامت خود را از دست داده و می‌دهند. به رغم تلاش‌های فراوانی که صورت گرفته هنوز بشر از مبارزه با عواقب و آثار زیان‌بار این عمل عاجز مانده است.
# این عمل غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل می‌گردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند، اصولاً وجود فرزندان مانع بزرگی بر سر راه ادامه اعمال شوم آنان می‌باشد، لذا همواره سعی می‌کنند آن‌ها را از سر راه بردارند.
#نکاح و ازدواج به عنوان یک سنّت حسنه در طول تاریخ مورد مدح و ستایش نوع بشر بوده و هدف از آن تنها اشباع غریزه جنسی نیست، بلکه اشتراک در تشکیل زندگی، و اُنس روحی و آرامش فکری و تربیت فرزندان تعاون و هم‌یاری در همه ابعاد زندگی، به منظور حفظ بقاء نوع و مشخص بودن نسل‌ها در آینده، همه از آثار ازدواج است که بدون اختصاص زن و مرد به یک‌دیگر و تحریم زنا، امکان‌پذیر نیست.<ref>تفسیر نمونه، همان، ص۱۰۳–۱۰۴</ref>
#غریزه اختصاص و غیرت از عنایت‌ها و الطاف آفریننده است که برای حفظ بقای نوع، و حفظ حرمت خانواده و تربیت نسل صالح، در نهاد بشر همانند پاسدار امینی ایفای وظیفه می‌نماید. غریزه اختصاص یعنی هر زن و مردی تمایل فطری دارد که جفتش مختص به وی بوده و از شرّ اجنبی در امان باشد، و این معنا همان غیرت است که سنّت ازدواج در طول تاریخ مشروعیت آن را امضا کرده است. در پرتو غریزه اختصاص است که مردان دفاع از عِرض را واجب‌تر از دفاع از جان و مال خود دانسته، و چه بسا در مواردی جان خود را بر سر عرض و ناموس می‌گذارند.
#با شایع شدن عمل زنا، به تدریج میل و رغبت افراد به ازدواج ـ به عنوان راه طبیعی و مشروع اشباع غریزه جنسی ـ کمتر می‌شود. نادیده گرفتن غریزه طبیعی و غفلت انسان‌ها از غایت و هدف اصلی ازدواج، انسانیت را تهدید به نابودی می‌کند. آثار آن در جوامعی که زنا را آزاد گذاشته کاملاً مشهود است، و اگر فکری نشود و طرحی اندیشیده نشود، به مرور زمان اشاعه این عمل، جامعه انسانی را نابود خواهد کرد.
'''روایت'''
 
[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «از [[پیامبر اسلام(ص)]] شنیدم که فرمود: «در زنا شش اثر سوء است» سه اثر آن در دنیا است که عبارتند از: صفا و نورانیت را از انسان می‌گیرد، روزی را قطع می‌کند، و تسریع در نابودی انسان‌ها می‌کند، امّا سه اثری که در آخرت است: غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم است».<ref>الطبرسی، الفضل بن الحسن، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ه‍ـ. ق، ۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸</ref>{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حقوق
  | شاخه اصلی = فقه
|شاخه فرعی۱ = حقوق جزای داخلی
|شاخه فرعی۱ = فلسفه احکام
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث حقوق جزا
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
خط ۵۲: خط ۴۳:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
| بازبینی نویسنده=
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
خط ۵۷: خط ۴۹:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:فلسفه احکام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۸

سؤال

فلسفه تحریم زنا چیست؟ چرا اسلام زنا کار را به اشد مجازات محکوم می‌کند؟

فلسفه تحریم زنا جلوگیری از پیامدهایی همچون قطع نسل، شیوع بیماری‌های تناسلی، اختلاط انساب و گسترش ناامنی در جامعه است.

تعریف زنا و حرمت آن

زنا عبارت است از آمیزش مرد و زن بدون عقد ازدواج یا ملکیت.[۱] زنا در دین اسلام حرام و از گناهان کبیره است[۲] و برای مرتکب آن حد در نظر گرفته شده است.[۳] این عمل در ادیان دیگر نیز از آن نهی شده است.[۴]

قرآن کریم در آیه ﴿و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً؛ و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.(اسراء:۳۲) از مسلمانان خواسته است که به این عمل نزدیک نشوند. همچنین در روایتی که امام علی(ع) از پیامبر نقل کرده است: گرفتن صفا و نورانیت از انسان، قطع شدن روزی و تسریع در نابودی انسان ها از عواقب دنیوی این گناه ذکر شده است همچنین غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم از عواقب اخروی آن.[۵]

فلسفه تحریم

در تفسیر نمونه برای حرمت فلسفه‌هایی ذکر شده است:

  1. جلوگیری از قطع نسل: زنا غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل می‌گردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند.
  2. پیشگیری از شیوع بیماری‌های تناسلی: تجربه نشان می‌دهد که زنا باعث اشاعه انواع بیماری‌های تناسلی می‌شود.
  3. مانع تحقق هدف ازدواج: هدف از ازدواج تنها اشباع غريزه جنسى نيست، بلكه آرامش روحی و روانی، بقای نسل و تربيت فرزندان از آثار ازدواج است كه بدون اختصاص زن و مرد به يكديگر و تحريم زنا امكان‌پذير نيست.
  4. جلوگیری از تزلزل نظام خانواده: اگر زنا شایع گردد، فرزندان نامشروعی در جامعه به و جود می‌آیند که از عنصر محبت محرومند و روابط اجتماعی که بر پایه روابط خانوادگی بنیان شده متزلزل می‌گردد.
  5. جلوگیری از درگیری در جامعه: تجربه نشان می‌دهد که در کنار انحرافات جنسی بدترین جنایات نیز اتّفاق می‌افتد و آسایش و امنیت اجتماعی از بین می‌رود.[۶]

همچنین در تفسیر المیزان در این باره آمده است:

«این‌که می‌بینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خوانده‌اند، برای این بوده که می‌فهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجره‌های خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و همچنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدم‌کشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن می‌گردد، ونیز باعث می‌شود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بی‌عفتی و بی‌شرمی و بی‌غیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج۴۱، ص۲۵۸، داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
  2. نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج۴۱، ص۲۵۸، داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
  3. علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
  4. علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
  5. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸.
  6. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۰۳–۱۰۴، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، تهران، ۱۳۷۴ش.
  7. علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۸۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.