حضور شهربانو همسر امام حسین(ع) در کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamsoddin }}
{{شروع متن}}{{سوال}}
{{شروع متن}}{{سوال}}
آیا شهربانو همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع) در کربلا حضور داشت؟ {{پایان سوال}}{{پاسخ}}
آیا شهربانو، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع)، در کربلا حضور داشت؟ {{پایان سوال}}{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
'''حضور شهربانو همسر امام حسین(ع) در واقعه کربلا'''، محققان بر این باورند که در هیچ کدام از منابع تاریخی به حضور شهربانو در [[واقعه کربلا]] اشاره نشده است و از میان همسران آن حضرت تنها رباب مادر علی‌اصغر در [[کربلا]] حضور داشته است.<ref>آیتی، محمدابراهیم، بررسی تاریخ عاشورا، ص۱۲۳.</ref> علاوه بر این، بر اساس گزارش‌های تاریخی نمی‌توان حضور شهربانو در [[کربلا]] را پذیرفت چرا که به گزارش عده‌ای از مورخان ایشان قبل از واقعه کربلا و به هنگام به‌دنیا آوردن فرزندش (امام سجاد(ع)) از دنیا رفته است.<ref> مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۲۶ق، ص۱۷۰.</ref>
'''حضور شهربانو همسر امام حسین(ع) در کربلا'''، از نظر محققان و بر اساس منابع تاریخی، قابل اثبات نیست.<ref>شهیدی، سید جعفر، زندگانی علی بن الحسین(ع)،‌ تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی،‌ ۱۳۶۷ش، ص۱۱.</ref> همچنین بر اساس گزارش‌های تاریخی، نمی‌توان حضور شهربانو در [[کربلا]] را پذیرفت؛ چرا که به گزارش عده‌ای از مورخان، او قبل از واقعه کربلا و به هنگام به‌دنیا آوردن فرزندش امام سجاد(ع) از دنیا رفته است؛<ref> مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، قم، انصاریان، ۱۴۲۶ق، ص۱۷۰.</ref> از میان [[همسران امام حسین(ع)|همسران امام حسین(ع)،]] تنها رباب، دختر امرؤالقیس مادر علی‌اصغر(ع)، در [[کربلا]] حضور داشت.<ref>آیتی، محمدابراهیم، بررسی تاریخ عاشورا، قم، مؤسسه انتشاراتی امام عصر(ع)، ۱۳۸۳ش، ص۱۲۳.</ref>


مشهور مورخان، دختر یزدگرد سوم پادشاه ایران را مادر [[امام سجاد(ع)]] دانسته‌اند که نامش «شهربانو» بود؛ اما عده‌ای از محققان با وجود شهرت تاریخی در صحت این مطلب تردید کرده‌اند.<ref>شهیدی، سید جعفر، زندگانی علی بن الحسین، تهران، دفتر نشر فرهنگ، ۱۳۶۵ش، ص۹–۲۷؛ مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، نشر صدرا، چاپ هشتم، بی‌تا، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>
مشهور در میان مورخان این است که دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، مادر [[امام سجاد(ع)]] بوده که نامش «شهربانو» است؛<ref>کلینی، یعقوب بن اسحاق، الکافی، تحقیق علی‌اکبر آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۷.</ref> اما عده‌ای از محققان، با وجود شهرت تاریخی این مطلب، در صحت آن تردید کرده‌اند.<ref>شهیدی، سید جعفر، زندگانی علی بن الحسین، تهران، دفتر نشر فرهنگ، ۱۳۶۵ش، ص۹–۲۷؛ مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، نشر صدرا، ۱۳۶۸ش، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۹: خط ۲۸:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۹

سؤال
آیا شهربانو، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع)، در کربلا حضور داشت؟
درگاه‌ها
امام حسین.png


حضور شهربانو همسر امام حسین(ع) در کربلا، از نظر محققان و بر اساس منابع تاریخی، قابل اثبات نیست.[۱] همچنین بر اساس گزارش‌های تاریخی، نمی‌توان حضور شهربانو در کربلا را پذیرفت؛ چرا که به گزارش عده‌ای از مورخان، او قبل از واقعه کربلا و به هنگام به‌دنیا آوردن فرزندش امام سجاد(ع) از دنیا رفته است؛[۲] از میان همسران امام حسین(ع)، تنها رباب، دختر امرؤالقیس مادر علی‌اصغر(ع)، در کربلا حضور داشت.[۳]

مشهور در میان مورخان این است که دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، مادر امام سجاد(ع) بوده که نامش «شهربانو» است؛[۴] اما عده‌ای از محققان، با وجود شهرت تاریخی این مطلب، در صحت آن تردید کرده‌اند.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. شهیدی، سید جعفر، زندگانی علی بن الحسین(ع)،‌ تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی،‌ ۱۳۶۷ش، ص۱۱.
  2. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، قم، انصاریان، ۱۴۲۶ق، ص۱۷۰.
  3. آیتی، محمدابراهیم، بررسی تاریخ عاشورا، قم، مؤسسه انتشاراتی امام عصر(ع)، ۱۳۸۳ش، ص۱۲۳.
  4. کلینی، یعقوب بن اسحاق، الکافی، تحقیق علی‌اکبر آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۷.
  5. شهیدی، سید جعفر، زندگانی علی بن الحسین، تهران، دفتر نشر فرهنگ، ۱۳۶۵ش، ص۹–۲۷؛ مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، نشر صدرا، ۱۳۶۸ش، ص۱۱۶-۱۱۷.