حکومت امام مهدی همان حکومت الله: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا جمله «مهدی حکومت‌الله و حکومت‌الله هوالمهدی» صحیح و درست است؟
آیا حکومت مهدی (عج) واقعا حکومت‌ خداوند است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|حکومت دینی|مهدویت}}
{{درگاه|حکومت دینی|مهدویت}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


امام مهدی(عج) بنا بر عقاید شیعیان آخرین وصی پیامبر اکرم و خلیفه خدا در زمین است. مرام‌نامه و قانون اساسی حکومت امام زمان(ع) قرآن کریم است و بر اساس این کتاب تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد. امام زمان پس از ظهور عدل و عدالت را می‌گستراند.  
امام مهدی(عج) بنا بر عقاید شیعیان آخرین وصی پیامبر اکرم (ص) و خلیفه خدا در زمین است. مرام‌نامه و قانون اساسی حکومت [[امام زمان]](عج) قرآن کریم است و بر اساس این کتاب تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد. امام زمان پس از ظهور، عدل و [[عدالت]] را در جهان می‌گستراند.  


امام صادق(ع) در تفسیر آیه کریمه {{قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ|ترجمه=بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می کند.}}<ref>(بقره: ۲۵۱).</ref>فرمود: خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود.»<ref>کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref>
امام صادق(ع) در تفسیر آیه کریمه {{قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ|ترجمه=بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می کند.}}<ref>(بقره: ۲۵۱).</ref>فرمود: خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود.»<ref>کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref>


و نیز از امام ششم(ع) روایت شده که فرمود: به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود.<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.</ref>
و نیز از امام ششم (ع) روایت شده که فرمود: به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود.<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.</ref>


روایات زیادی بر مطابقت حکومت مهدوی و حکومت الهی وجود دارد که در تایید این جمله است: «حکومت مهدی همان حکومت الله است و حکومت الله همان حکومت مهدی است.»
روایات زیادی بر مطابقت حکومت مهدوی و حکومت الهی وجود دارد. پس حکومت مهدی همان حکومت الله است و حکومت الله همان حکومت مهدی است.


موفق باشید.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۸: خط ۲۷:
  | تیترها =
  | تیترها =
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

سؤال

آیا حکومت مهدی (عج) واقعا حکومت‌ خداوند است؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png
درگاه مهدویت.png



امام مهدی(عج) بنا بر عقاید شیعیان آخرین وصی پیامبر اکرم (ص) و خلیفه خدا در زمین است. مرام‌نامه و قانون اساسی حکومت امام زمان(عج) قرآن کریم است و بر اساس این کتاب تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد. امام زمان پس از ظهور، عدل و عدالت را در جهان می‌گستراند.

امام صادق(ع) در تفسیر آیه کریمه ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ؛ بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می کند.[۱]فرمود: خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود.»[۲]

و نیز از امام ششم (ع) روایت شده که فرمود: به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود.[۳]

روایات زیادی بر مطابقت حکومت مهدوی و حکومت الهی وجود دارد. پس حکومت مهدی همان حکومت الله است و حکومت الله همان حکومت مهدی است.

منابع

  1. (بقره: ۲۵۱).
  2. کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.
  3. بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.