میکائیل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نام میکائیل در قرآن تنها در یک سوره و به صورت «میکال» آمده است | نام میکائیل در قرآن تنها در یک سوره و به صورت «میکال» آمده است: {{قرآن|مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِیلَ وَ مِیکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرِینَ|ترجمه=کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل (میکال) باشد (کافر است و) خداوند دشمن کافران است.|سوره=بقره|آیه=۹۸}} | ||
هنگامی که پیامبر اکرم(ص) به مدینه آمدند، روزی عبدالله بن صوریا (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهود فدک، نزد پیامبر اکرم(ص) آمدند و از آن حضرت سوالات گونه گونی به عمل آوردند. از جمله گفتند: نام آن فرشتهای که بر تو نازل می‌شود چیست؟ فرمود: جبرئیل است. «ابن صوریا» گفت؛ او دشمن ما است، دستورهای مشکل درباره جهاد و جنگ می‌آورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحی تو میکائیل بود به تو ایمان می‌آوردیم!<ref>فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ترجمه دکتر محمد مفتح، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۶۰ ش، ج۱، ص۲۷۴.</ref> | هنگامی که [[پیامبر اکرم(ص)]] به مدینه آمدند، روزی عبدالله بن صوریا (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهود فدک، نزد پیامبر اکرم(ص) آمدند و از آن حضرت سوالات گونه گونی به عمل آوردند. از جمله گفتند: نام آن فرشتهای که بر تو نازل می‌شود چیست؟ فرمود: جبرئیل است. «ابن صوریا» گفت؛ او دشمن ما است، دستورهای مشکل درباره جهاد و جنگ می‌آورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحی تو میکائیل بود به تو ایمان می‌آوردیم!<ref>فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ترجمه دکتر محمد مفتح، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۶۰ ش، ج۱، ص۲۷۴.</ref> | ||
کلمه میکال از عبری وارد زبان عربی شده است و فرشته مقربی است که یهود و مسیحیان وی را میشل می‌نامند.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.</ref> | کلمه میکال از عبری وارد زبان عربی شده است و فرشته مقربی است که یهود و مسیحیان وی را میشل می‌نامند.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.</ref>میکائیل اولین کسی است که شیطان را به تعظیم و ستایش آدم واداشت.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.</ref> میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب درگاه الهی در ادیان ابراهیمی است.<ref>دانشنامه قرآن، بهاءالدین خرمشاهی، ص۲۱۹۵</ref> | ||
بنابر احادیث اسلامی، جبرئیل و میکائیل، اولین فرشتگانی هستند که به آدم سجده کردند و برخلاف ایشان ابلیس از تعظیم و سجده خودداری نموده است.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.</ref> همچنین، در فرهنگ اسلامی اثری از میکائیل که منطبق مقام وی نزد یهود باشد، وجود ندارد. در کتب یهود، مثلاً در کتاب اخنوخ، وی واسطه میان خدا و انسان و حامی بهترین افراد انسان شناخته شده است.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۹.</ref> | |||
میکائیل از جمله فرشتگانی است که سینه پیغمبر را پیش از لیله معراج، منشرح ساختند و هم چنین یکی از فرشتگانی است که در جنگ بدر به یاری مسلمین شتافتند. میکائیل فرشتهای است، از جانب باری تعالی برای ارزاق خلائق و در امور مهمیّه با [[جبرئیل(ع)]] همراهی می‌کند. یونانیان قدیم معتقد بودند که وی (میکال) حافظ دریای کل جهان است. | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
میکائیل از جمله فرشتگانی است که سینه پیغمبر را پیش از لیله معراج، منشرح ساختند و هم چنین یکی از فرشتگانی است که در جنگ بدر به یاری مسلمین شتافتند. میکائیل | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۵: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| خط ۴۵: | خط ۳۴: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۶
جایگاه میکائیل از نگاه قرآن و اسلام از بدو خلقت چیست؟
نام میکائیل در قرآن تنها در یک سوره و به صورت «میکال» آمده است: ﴿مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِیلَ وَ مِیکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرِینَ؛ کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل (میکال) باشد (کافر است و) خداوند دشمن کافران است.﴾(بقره:۹۸)
هنگامی که پیامبر اکرم(ص) به مدینه آمدند، روزی عبدالله بن صوریا (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهود فدک، نزد پیامبر اکرم(ص) آمدند و از آن حضرت سوالات گونه گونی به عمل آوردند. از جمله گفتند: نام آن فرشتهای که بر تو نازل می‌شود چیست؟ فرمود: جبرئیل است. «ابن صوریا» گفت؛ او دشمن ما است، دستورهای مشکل درباره جهاد و جنگ می‌آورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحی تو میکائیل بود به تو ایمان می‌آوردیم![۱]
کلمه میکال از عبری وارد زبان عربی شده است و فرشته مقربی است که یهود و مسیحیان وی را میشل می‌نامند.[۲]میکائیل اولین کسی است که شیطان را به تعظیم و ستایش آدم واداشت.[۳] میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب درگاه الهی در ادیان ابراهیمی است.[۴]
بنابر احادیث اسلامی، جبرئیل و میکائیل، اولین فرشتگانی هستند که به آدم سجده کردند و برخلاف ایشان ابلیس از تعظیم و سجده خودداری نموده است.[۵] همچنین، در فرهنگ اسلامی اثری از میکائیل که منطبق مقام وی نزد یهود باشد، وجود ندارد. در کتب یهود، مثلاً در کتاب اخنوخ، وی واسطه میان خدا و انسان و حامی بهترین افراد انسان شناخته شده است.[۶]
میکائیل از جمله فرشتگانی است که سینه پیغمبر را پیش از لیله معراج، منشرح ساختند و هم چنین یکی از فرشتگانی است که در جنگ بدر به یاری مسلمین شتافتند. میکائیل فرشتهای است، از جانب باری تعالی برای ارزاق خلائق و در امور مهمیّه با جبرئیل(ع) همراهی می‌کند. یونانیان قدیم معتقد بودند که وی (میکال) حافظ دریای کل جهان است.
منابع
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ترجمه دکتر محمد مفتح، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۶۰ ش، ج۱، ص۲۷۴.
- ↑ خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.
- ↑ خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.
- ↑ دانشنامه قرآن، بهاءالدین خرمشاهی، ص۲۱۹۵
- ↑ خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.
- ↑ خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۹.