سند روایت ما عرفناک حق معرفتک: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (added Category:مقالات پیشنهادی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
حدیث | حدیث {{متن عربی|مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.|ترجمه=ما تو را چنان كه حق معرفتت مى‌باشد نشناختيم، و ما تو را آن گونه كه حق عبادت تو است پرستش نكرديم.}} در برخی از کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت|اهل‌سنت]] آمده است. اما این روایت تنها منسوب به [[پیامبر(ص)]] است و در هیچ‌یک از کتاب‌ها [[سلسله حدیث|سندی]] برای حدیث ذکر نکرده‌اند. | ||
منابع روایی که این حدیث را | منابع روایی که این حدیث را آورده‌اند عبارتند از: | ||
'''کتاب‌های شیعه''': | |||
* علامه مجلسی | * [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۱۵.</ref> نوشته [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]]؛ | ||
* ابن | * [[عوالی اللئالی (کتاب)|عوالی اللئالی]]<ref>ابن ابی‌جمهور احسائی، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالي العزيزية فی الأحاديث الدينية، تحقیق مجتبی عراقی، قم، مؤسسه سيد الشهداء(ع)، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۳۲.</ref> نوشته [[ابن ابی‌جمهور احسایی|ابن ابی‌جمهور احسائی]]؛ | ||
* سید | * [[ریاض السالکین]]<ref>سید علی‌خان شیرازی، علی بن احمد، ریاض السالکین في شرح صحیفة سید الساجدین صلوات الله علیه، تحقیق محسن حسینی امینی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.</ref> نوشته سید علی‌خان مدنی شیرازی. | ||
* | '''کتاب‌های اهل‌سنت''': | ||
* فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر<ref>مناوی، محمد بن علی، فيض القدير شرح الجامع الصغير، مصر، المكتبة التجارية الكبرى، ۱۳۵۶ق، ج۲، ص۴۱۰.</ref> نوشته مناوی؛ | |||
*تفسیر روح المعانی<ref>آلوسی، شهاب‌الدين محمود بن عبدالله الحسينی، روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم و السبع المثانی، تحقیق علی عبدالباری عطية، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۱۹۲.</ref> نوشته آلوسی. | |||
* | |||
بنابراین می‌توان گفت به این دلیل که حدیث سند ندارد و در کتب معتبر وجود ندارد، این روایت از اعتبار کافی برخوردار نیست.{{پایان پاسخ}} | |||
بنابراین می‌توان گفت به | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۴۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۱: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده: | [[رده:مقاله‌های پیشنهادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
سؤال
آیا حدیث «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.» مستند است؟
حدیث «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.؛ ما تو را چنان كه حق معرفتت مى‌باشد نشناختيم، و ما تو را آن گونه كه حق عبادت تو است پرستش نكرديم.» در برخی از کتاب‌های شیعه و اهل‌سنت آمده است. اما این روایت تنها منسوب به پیامبر(ص) است و در هیچ‌یک از کتاب‌ها سندی برای حدیث ذکر نکرده‌اند.
منابع روایی که این حدیث را آورده‌اند عبارتند از:
کتاب‌های شیعه:
- بحار الانوار[۱] نوشته علامه مجلسی؛
- ریاض السالکین[۳] نوشته سید علی‌خان مدنی شیرازی.
کتاب‌های اهل‌سنت:
- فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر[۴] نوشته مناوی؛
- تفسیر روح المعانی[۵] نوشته آلوسی.
بنابراین می‌توان گفت به این دلیل که حدیث سند ندارد و در کتب معتبر وجود ندارد، این روایت از اعتبار کافی برخوردار نیست.
منابع
- ↑ مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۱۵.
- ↑ ابن ابی‌جمهور احسائی، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالي العزيزية فی الأحاديث الدينية، تحقیق مجتبی عراقی، قم، مؤسسه سيد الشهداء(ع)، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۳۲.
- ↑ سید علی‌خان شیرازی، علی بن احمد، ریاض السالکین في شرح صحیفة سید الساجدین صلوات الله علیه، تحقیق محسن حسینی امینی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ مناوی، محمد بن علی، فيض القدير شرح الجامع الصغير، مصر، المكتبة التجارية الكبرى، ۱۳۵۶ق، ج۲، ص۴۱۰.
- ↑ آلوسی، شهاب‌الدين محمود بن عبدالله الحسينی، روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم و السبع المثانی، تحقیق علی عبدالباری عطية، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۱۹۲.