تفاوت جایگاه حدیث نزد شیعه و اهلسنت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[حدیث]] نزد [[شیعه]] از ویژگیهایی برخوردار بوده که سبب امتیاز آن نسبت به حدیث نزد [[اهل سنت]] شده است. این ویژگیها را میتوان به اختصار چنین بیان نمود. | [[حدیث]] نزد [[شیعه]] از ویژگیهایی برخوردار بوده که سبب امتیاز آن نسبت به حدیث نزد [[اهل سنت]] شده است. این ویژگیها را میتوان به اختصار چنین بیان نمود. | ||
* فراتر بودن دایره حدیث و [[معارف]] نزد شیعه، نسبت به اهل سنت. شیعیان براساس آموزههای [[کتاب و سنت]] پیامبر، بر این باورند، که عدد معصومان چهارده تن است و قول، فعل و [[تقریر]] (تأیید عمل افراد) آنان به یک میزان، از [[اعتبار و حجّیت]] برخوردار است؛ بنابراین دوره دسترسی به معصوم، نزد شیعه تا پایان قرن سوم ادامه دارد درحالیکه بر اساس اعتقاد اهل سنت با [[رحلت پیامبر(ص)]] دسترسی به [[معصوم(ع)]] از بین میرود. | |||
* فراتر بودن دایره حدیث و [[معارف]] نزد شیعه، نسبت به اهل سنت. شیعیان براساس آموزههای [[کتاب و سنت]] پیامبر، بر این باورند، که عدد معصومان چهارده تن است و قول، فعل و [[تقریر]] (تأیید عمل افراد) آنان به یک میزان، از [[اعتبار و حجّیت]] برخوردار | |||
* کتابت و نشر حدیث هیچگاه توسط شیعیان متوقف نشده است. براساس تعلیم [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]]، در همه دورهها کتابت حدیث رواج داشته و [[امامان معصوم(ع)]] خود نیز در این امر پیشگام بوده و یاران خود را بدان توصیه میکردند. | * کتابت و نشر حدیث هیچگاه توسط شیعیان متوقف نشده است. براساس تعلیم [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]]، در همه دورهها کتابت حدیث رواج داشته و [[امامان معصوم(ع)]] خود نیز در این امر پیشگام بوده و یاران خود را بدان توصیه میکردند. | ||
* شیعیان از ابتداء تلاش کردند که کتب و مجموعههای حدیثی و معارفی را با سلسله اسناد نگهداری کنند و گاه در این راه شکنجههای زیادی را برای حفظ کتابها و احادیث ائمه(ع) تحمل میکردند که در تاریخ به نام [[ابن ابی عمیر]]، [[محمد بن یونس بن عبدالرحمان]] و … در این زمینه اشاره شده است.<ref>کشی، رجال کشی، قم، جامعه مدرسین، ص۳۲۶، شماره۸۷۸.</ref> | |||
* شیعیان از | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
خط ۱۶: | خط ۱۳: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* سیر حدیث در اسلام سید احمد میرخانی. | |||
* علم الحدیث، کاظم مدیر شانهچی. | |||
* سیر حدیث در اسلام سید احمد میرخانی | |||
* علم الحدیث، کاظم مدیر | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۲۹: | خط ۲۱: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =حدیث | | شاخه اصلی =حدیث | ||
| شاخه فرعی۱ =تاریخ تدوین | | شاخه فرعی۱ =تاریخ تدوین حدیث | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
خط ۴۲: | خط ۳۴: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =د | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴
سؤال
تمایز تدوین حدیث در میان شیعیان و اهل سنت چیست؟
حدیث نزد شیعه از ویژگیهایی برخوردار بوده که سبب امتیاز آن نسبت به حدیث نزد اهل سنت شده است. این ویژگیها را میتوان به اختصار چنین بیان نمود.
- فراتر بودن دایره حدیث و معارف نزد شیعه، نسبت به اهل سنت. شیعیان براساس آموزههای کتاب و سنت پیامبر، بر این باورند، که عدد معصومان چهارده تن است و قول، فعل و تقریر (تأیید عمل افراد) آنان به یک میزان، از اعتبار و حجّیت برخوردار است؛ بنابراین دوره دسترسی به معصوم، نزد شیعه تا پایان قرن سوم ادامه دارد درحالیکه بر اساس اعتقاد اهل سنت با رحلت پیامبر(ص) دسترسی به معصوم(ع) از بین میرود.
- کتابت و نشر حدیث هیچگاه توسط شیعیان متوقف نشده است. براساس تعلیم پیامبر(ص) و ائمه(ع)، در همه دورهها کتابت حدیث رواج داشته و امامان معصوم(ع) خود نیز در این امر پیشگام بوده و یاران خود را بدان توصیه میکردند.
- شیعیان از ابتداء تلاش کردند که کتب و مجموعههای حدیثی و معارفی را با سلسله اسناد نگهداری کنند و گاه در این راه شکنجههای زیادی را برای حفظ کتابها و احادیث ائمه(ع) تحمل میکردند که در تاریخ به نام ابن ابی عمیر، محمد بن یونس بن عبدالرحمان و … در این زمینه اشاره شده است.[۱]
مطالعه بیشتر
- سیر حدیث در اسلام سید احمد میرخانی.
- علم الحدیث، کاظم مدیر شانهچی.
منابع
- ↑ کشی، رجال کشی، قم، جامعه مدرسین، ص۳۲۶، شماره۸۷۸.