کشتار کودکان بی‌گناه با ولادت حضرت موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
به خاطر حضرت موسی | به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
بسیاری از انسانها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. | |||
هدایت انسانها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند. | |||
== کشتار کودکان توسط فرعون == | |||
فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: | |||
* پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.</ref> قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.<ref>سوره طه، آیه۳۹.</ref> | |||
* پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: {{قرآن|فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ|ترجمه=و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست|سوره=سوره غافر، آیه۲۵.}} | |||
در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند. | |||
== مقصر کشتار == | |||
گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسانها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟ | |||
کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند. | |||
خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است. | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{ | |||
{{کلام}} | |||
{{ | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = کلام | | شاخه اصلی = کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی | | شاخه فرعی۱ = عدل الهی | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:موسی(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹
سؤال
به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟
بسیاری از انسانها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد.
هدایت انسانها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند.
کشتار کودکان توسط فرعون
فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:
- پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.[۱] قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.[۲]
- پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: ﴿فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ؛ و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست﴾(سوره غافر، آیه۲۵.)
در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.
مقصر کشتار
گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسانها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟
کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند.
خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است.
منابع