بهبود روابط خانواده شوهر و عروس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس چه کارهایی می‌توان انجام داد؟{{پایان سوال}}
برای بهبود روابط عروس با خانواده شوهر چکار باید کرد؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس باید از دخالت‌های بی‌جا و قضاوت زودهنگام پرهیز کرد. پرهیز از تمامیت‌خواهی عروس نسبت به شوهر و نیز تمامیت‌خواهی خانواده داماد نسبت به وی، در بهبود روابط خانواده داماد و عروس اثرگذار است.
دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر، به دلیل تفاوت نسل متفاوت است؛ مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها و صبر در برابر بی‌تجربگی عروس، به تدریج روابط عروس و خانواده داماد را بهبود می‌بخشد.
دو طرف می‌‌توانند با استفاده از شیوه‌های جذب محبت، مانند احترام، [[هدیه|هدیه دادن]] و [[خوش‌بینی]] در بهبود روابط میان خود کمک می‌کنند.
== پرهیز از دخالت‌های بی‌جا ==
پرهیز از دخالت‌های بی‌جا، رابطه خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد.
دخالت‌های بی‌جای دو خانواده در زندگی مشترک عروس و داماد، یکی از عوامل ایجاد تنش است. دخالت‌ها، در رفتارهای عروس با خانواده داماد تأثیر منفی می‌گذارد و او تلاش می‌کند با رفتار سرد خود با آنها، نارضایتی خود را گوشزد کند.


== پرهیز از پیش‌داوری ==
== پرهیز از پیش‌داوری ==
پیش‌داوری در ایجاد اختلافات اثرگذار است و پرهیز از آن موجب ایجاد رابطه‌ای سالم و صمیمی می‌شود. پیش داوری یعنی قضاوت زود هنگام، نسبت به یک موضوع که معمولاً قبل از جمع‌آوری و بررسی اطلاعات لازم پدید می‌آید و بر شواهد ناکافی و حتی خیالی مبتنی است.<ref>جمعی از نویسندگان، روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، انتشارات سمت، ص۱۸۳.</ref>  
پیش‌داوری در ایجاد اختلافات اثرگذار است و پرهیز از آن موجب ایجاد رابطه‌ای سالم و صمیمی می‌شود. پیش داوری یعنی قضاوت زود هنگام، نسبت به یک موضوع که معمولاً قبل از جمع‌آوری و بررسی اطلاعات لازم پدید می‌آید و بر شواهد ناکافی و حتی خیالی مبتنی است.<ref>جمعی از نویسندگان، روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، انتشارات سمت، ص۱۸۳.</ref>  


یکی از موارد پیش داوری، قضاوت عروس در مورد خانواده داماد به ویژه مادرشوهر است که می‌تواند بر رفتارهای بعدی عروس با مادر شوهر و خانواده داماد تأثیر منفی داشته باشد. همین قضاوت ممکن است در خانواده داماد نیز باشد و باعث ایجاد ذهنیت منفی نسبت به عروس شود.  
یکی از موارد پیش داوری، قضاوت عروس در مورد خانواده داماد به ویژه مادرشوهر است، که می‌تواند بر رفتارهای بعدی عروس با مادر شوهر و خانواده داماد تأثیر منفی داشته باشد. همین قضاوت ممکن است در خانواده داماد نیز باشد و باعث ایجاد ذهنیت منفی نسبت به عروس شود.  
 
== پرهیز از تمایت‌خواهی ==
اگر عروس و خانواده شوهر هر دو از تمامیت‌خواهی پرهیز کنند، دو خانواده رابطه‌ای سالم خواهند داشت.
 
عروس خود را شریک اصلی زندگی همسر خود می‌داند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام محبت خود را صرف او کند. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود می‌بیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث [[حسادت]] و موضع‌گیری عروس در برابر خانوده داماد می‌شود.
 
تمامیت‌خواهی ممکن است در خانواده داماد نیز رخ دهد. شوهر پیش از [[ازدواج]]، فرزند این خانواده بوده و توجه زیادی به آن داشته و با ازدواج و پدید آمدن مسائل زندگی جدید توجه کمتری به خانواده خود می‌کند. این ممکن است باعث ایجاد [[سوء ظن]] نسبت به عروس شود. 
 
== مدیریت تفاوت دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر ==
مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها در کاهش تنش‌ها و ایجاد صمیمت اثرگذار است.
 
عروس به دلیل سن و سال کمتری که نسبت به مادرشوهر دارد، دیدگاه‌ها، تفکرات، احساسات و عواطفش با مادر شوهر تفاوت دارد. چه بسا رفتاری که از دیدگاه عروس خوب است، ولی همان رفتار از دیدگاه مادر شوهر مطلوب نیست.
 
اگر تفاوت در دیدگاه‌ها در محیط [[خانواده]] مدیریت نشود، برای زندگی مشترک عروس و داماد مشکل‌ساز خواهد شد. 


== نداشتن توقع زیاد از عروس ==
== توجه به نقش یکدیگر ==
عروس خود را محرم و شریک اصلی زندگی همسر خود می‌داند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام سرمایه محبت و عشق خود را صرف او کند. این جاست که بسیاری از مشکلات پدید می‌آید. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود می‌بیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث حسادت و موضع‌گیری عروس در برابر خانوده داماد می‌شود.
خانواده داماد و عروس باید به نقش یکدیگر در شادی و سلامت داماد توجه کنند. خانواده داماد به‌ویژه مادرشوهر به این توجه داشته باشد که شادی داماد به شادی عروس وابسته است. در برابر نیز، عروس به این توجه کند که شادی شوهرش به شادی خانواده داماد به ویژه مادر او بستگی دارد.


== تفاوت دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر ==
اگر به این مطلب توجه شود دو طرف سعی می‌کنند با ترفندهای مختلف، مانند [[هدیه]]، لبخند، گفتن نکات مثبت و [[گذشت|گذشت از اشتباهات]] دل طرف دیگر را به‌دست آورند.  
از آنجا که عروس نسبت به مادر شوهر از سن و سال کمتری برخوردار است، دیدگاه‌ها، تفکرات، احساسات و عواطف او با مادر شوهر تفاوت دارد. چه بسا رفتاری که از دیدگاه عروس مطلوب ارزیابی شود، ولی همان رفتار از دیدگاه مادر شوهر نامطلوب باشد. اگر تفاوت در دیدگاه به خوبی در محیط خانواده مدیریت نشود، می‌تواند برای زندگی مشترک عروس و داماد مشکل ساز شود.


== بی تجربگی عروس ==
== صبر در برابر بی‌تجربگی عروس ==
گاه در بین خانواده‌ها، به ویژه کسانی که تازه به تشکیل خانواده اقدام نموده‌اند، اتفاق می‌افتد که عروس، بدون توجه به اصل اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک، به رفتارهای ناشایست و غیبت در مورد خانواده داماد روی می‌آورد. به همسران جوان توصیه می‌شود در اصلاح چنین رفتارهایی، به صورت غیر مستقیم اقدام نمایند و بروز این رفتارها را در آغاز زندگی زناشویی، دلیل بی تجربگی و ناآشنایی با حد و مرز زندگی مجردی با زندگی خانوادگی بدانند که به تدریج و با گذشت زمان حل خواهد شد و هر یک از زن و مرد کم‌کم با انتظارات و ارزش‌های اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا می‌شوند.<ref>طجری، علی بهرام، پایان‌نامه مؤسسه امام خمینی، چشم‌اندازی بر جایگاه تغافل در تربیت اسلامی، ص۹۲.</ref>
گاهی بی‌تجربگی عروس و آشنا نبودن او با تفاوت‌های زندگی مشترک و زندگی مجردی، باعث ایجاد اختلاف می‌شود. بی‌تجربگی او ممکن است باعث شود رفتارهای ناشایست مانند [[غیبت]] از خانواده داماد از او سر بزند. [[صبر]] در برابر بی‌تجربگی او و تلاش غیر مستقیم برای اصلاح رفتارهای وی، به تدریج شیوه برخورد او را بهبود خواهد بخشید.  


== دخالت‌های بی جای خانواده شوهر ==
با گذشت زمان هر یک از زن و مرد با انتظارات و ارزش‌های اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا می‌شوند.<ref>طجری، علی بهرام، پایان‌نامه مؤسسه امام خمینی، چشم‌اندازی بر جایگاه تغافل در تربیت اسلامی، ص۹۲.</ref>
خانواده شوهر با دخالت‌های بی جای خود در زندگی مشترک زوج‌های جوان، باعث ایجاد کدورت بین آنها می‌شوند. البته این نوع دخالت‌ها محدود به خانواده داماد نمی‌شود، ولی از آنجا که غالباً عروس به خانه پسر می‌رود و با آن خانواده نزدیکی بیشتری دارد، این مسایل در مورد خانواده داماد بیشتر دیده می‌شود. بدیهی است که اینگونه دخالت‌ها در رفتارهای عروس با خانواده داماد تأثیر منفی می‌گذارد و عروس خانواده این رفتارها را بی پاسخ نمی‌گذارد و سعی می‌کند تا با رفتار سرد خود به آنها نارضایتی خود را گوشزد کند.


بدیهی است عوامل عدم صمیمیت بین عروس و خانواده داماد به عوامل بالا خلاصه نمی‌شود و عوامل دیگر مانند تفاوت فرهنگی بین عروس و خانواده داماد، حسادت، رفت و آمدهای بی حد و حصر، ویژگی‌های شخصیتی دو طرف و… می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد که ما به دلیل طولانی نشدن بحث از ذکر مفصل آن خودداری می‌کنیم.
== به‌کارگیری شیوه‌های جذب محبت ==
استفاده از شیوه‌های جذب محبت، رابطه میان خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد. برخی از این شیوه‌ها چنین است:


در زیر به برخی از راهکارهایی که شما را در رسیدن به هدفتان کمک می‌کند، اشاره می‌کنیم. این راهکارها عمومی هستند و تمام نزدیکان شوهر باید به آن توجه داشته باشند به ویژه اقوام درجه یک شوهر مانند مادر شوهر، خواهر شوهر و ….
* '''احترام''': رفتار محترمانه عاملی مؤثر در ایجاد صمیمیت بین افراد است. زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژه‌ای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس، زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بی‌احترامی می‌شود، رفتاری صمیمانه نخواهد داشت. در روایتی [[امام علی(ع)]] فرموده است: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش».<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند، ص۱۰۴ به نقل از اصول کافی، انتشارات سمت. ج۲، ص۳۱۳.</ref>
* '''ابراز محبت''': محبت زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت دیگران به خود آگاه شود. بر اساس [[روایت|روایتی]]، [[امام کاظم(ع)]]<nowiki/>‌ سفارش کرده وقتی فردی برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی باخبر کند، زیرا این کار برای دوستی و رابطه بین آنها بهتر است.<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند ، ص۹۲ به نقل از بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۸۲.</ref>
* '''هدیه''': [[هدیه|هدیه دادن]] به دیگران، به ویژه به خانم‌ها، محبت آنها را به سوی انسان جلب می‌کند.<ref>روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، ص۲۴۶.</ref>
* '''خوش‌بینی''': در روایات به [[خوش‌بینی]] سفارش شده، به طوری که باید رفتار دیگران به بهترین وجه تفسیر شود. تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشت‌های منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینه‌ای برای درک و روابط سالم فراهم خواهد کرد.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، انتشارات سمت تهران. ص۱۱۸.</ref>
* '''خوش زبانی''': برای جذب محبت، محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچ‌کدام نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. در روایتی [[امام صادق(ع)]] سفارش کرده است در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز روبه‌رو شو.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، انتشارات سمت تهران ، ص۶۶.</ref>
* '''تغافل''': [[تغافل]] یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بی‌توجهی از کنار آن رفتار بگذرد.


۱. تکریم عروس: سعی کنید در تمام برخوردهای خود با عروستان با احترام و تکریم برخورد کنید؛ زیرا زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژه ای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز، مستقل و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بی‌احترامی می‌شود، هرگز نمی‌توان از چنین کسی انتظار نیکی و رفتار صمیمانه داشت. علی علیه السلام در این باره می‌فرمایند: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش»<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند، ص۱۰۴ به نقل از اصول کافی، انتشارات سمت. ج۲، ص۳۱۳.</ref>
=== راهکارهایی برای جذب محبت مادرشوهر ===
برای جذب محبت مادرشوهر توسط عروس راهکارهایی گفته شده که برخی از آنها چنین‌اند:


۲. ابراز محبت: یکی از نکات مهم برای ایجاد رابطه دوستانه و صمیمانه محبت کردن است. البته در این مورد نباید تنها به محبت درونی اکتفاء شود، زیرا محبت، زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت به خود آگاه شود. ابراز محبت نکته ای است که اهل بیت به یاران خود سفارش کرده‌اند. امام کاظم علیه السلام می‌فرمایند: «هر گاه یکی از شما برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی مطلع کند، که این کار برای دوستی و رابطه بین شما بهتر است».<ref>همان، ص۹۲ به نقل از بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۸۲.</ref>
==== درخواست از شوهر برای توجه بیشتر به مادر ====
یکی از راه‌های ایجاد رابطه صمیمانه عروس با مادرشوهر، این است که او از شوهرش بخواهد بیشتر به مادر خود توجه کند. شوهر او پیش از [[ازدواج]]، رابطه صمیمانه‌ای با مادر خود داشته؛ ولی به خاطر ازدواج و مسائل زندگی جدید، کمتر می‌تواند به مادرش توجه کند.  


۳. بهتر است به عروستان با چشم خواهری بنگرید و همان‌طور که دوست دارید با خواهرتان رفتار شود با او نیز رفتار کنید تا رفته رفته فضای صمیمی بر روابط شما حاکم شود. آری هر چه را که برای خود می‌پسندید، برای دیگران هم بپسندید و هر چه برای خود دوست ندارید برای دیگران هم دوست نداشته باشید.<ref>اشاره به فرازی از نامه امام علی(ع) به فرزند خویش.</ref>
ممکن است مادرشوهر تصور کند، عروس مانع آمدن پسرش به خانه او است. بنابراین عروس باید از شوهرش بخواهد بیشتر از گذشته به خانوده‌اش سر بزند و از حال آنها جویا شود.  


== از مداخله بی جا در زندگی آنها به شدت پرهیز کنید. ==
==== احترام به مادرشوهر ====
۵. بخشندگی: عطا و بخشش و هدیه دادن، دیگران [به ویژه خانم‌ها] را به سوی انسان جلب می‌کند. بخشندگی عامل دوستی است و بذر محبت را در دل می‌افشاند. هدیه سمبل عاطفه و محبت است.<ref>روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، ص۲۴۶.</ref>
برخورد خوب عروس با اقوام مادرشوهر، باعث ایجاد صمیمیت و محبت بین او و مادرشوهر می‌شود؛ زیرا اقوام برای انسان عزیز و دوست‌داشتنی هستند. در این صورت، اقوام مادرشوهر نیز، مدافع عروس شده و از رفتار پسندیده او تعریف و تمجید می‌کنند.  


۶. خوش‌بینی: نسبت به رفتارهای عروس خانواده، خوش بین باشید و از بدگمانی نسبت به او پرهیز کنید. یکی از مشکلات روابط بین فردی، عدم درک انگیزه‌ها و مقاصد طرف مقابل است. در این حالت، گاه افراد تفسیر و برداشتی نادرست از یک رفتار دارند، در حالی که براساس اصول اسلامی باید یک رفتار را به بهترین وجه تفسیر کرد. بدیهی است تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشت‌های منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینه ای برای درک مناسب و روابط فراهم خواهد کرد.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، انتشارات سمت تهران. ص۱۱۸.</ref> تلاش اعضای خانواده باید به گونه ای باشد که افراد بیشتر به جنبه‌های مثبت یکدیگر توجه کنند و نکات منفی را بیش از حد بزرگنمایی نکنند.
ممکن است برخی از اقوام قصد دشمنی و برهم زدن روابط عروس با مادرشوهر داشته باشند. عروس می‌تواند با ابراز محبت صمیمانه خود به مادرشوهر اعتماد او را به خود جلب کرده و تلاش دیگران برای برهم زدن روابط را خنثی کند.  


۷. خوش زبانی: در برخورد با عروستان خوش زبان باشید. محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچ‌یک نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. امام صادق علیه السلام در این باره می‌فرماید: «در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز مواجه شو»<ref>همان، ص۶۶.</ref>
اگر مادرشوهر اشتباهی مانند دخالت در زندگی عروس و فرزندش دارد، باید پسر او محترمانه و با شیوه‌های درست به او تذکر دهد. تذکر نباید در [[خشم|زمان عصبانیت]] مادرشوهر باشد و نباید تندی او را با تندی جواب داد.  


۸. تغافل: تغافل یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و عمد خود را غافل نشان دهد. از آنجا که زندگی انسان با خواسته‌های معقول و غیر معقول گره خورده است، طبیعی است که انسان در برخی مواقع از مسیر خردورزی خارج شود و رفتارهای ناشایست از او سر بزند. یکی از راهکارهایی که می‌توان در برابر رفتارهای نادرست دیگران انجام داد تغافل است یعنی در برابر رفتارهای نادرست آنها به گونه ای رفتار کنیم که گویی از آن رفتار مطلع نیستیم و با بزرگواری و بی‌توجهی از کنار آن رفتار بگذریم.
==== احترام به شوهر ====
احترام به شوهر، باعث محبت مادرشوهر به عروس می‌شود. مادر به فرزند خود عشق می‌ورزد و وقتی می‌بیند عروس محترمانه با فرزند او برخورد می‌کند، محبت عروس نیز در دل او جا می‌گیرد.
 
احترام و محبت نوه‌ها به مادربزرگ باعث می‌شود، دید مادرشوهر نسبت به عروس مثبت شود. نوه‌ها باید طوری [[تربیت]] شوند که با مادربزرگشان (مادرشوهر و غیره) مؤدبانه برخورد کنند. تربیت صحیح آنها و برخورد مؤدبانه آنها می‌تواند باعث تشویق مادرشوهر برای تفاهم بیشتر با عروس بشود.  
 
==== پرهیز از حرف‌های درگوشی ====
حرف‌های درگوشی با شوهر، پیش مادر او، باعث می‌شود که وی نسبت به عروس [[سوء ظن]] پیدا کرده و تصور کند عروس از بدی او سخن می‌گوید. در آیه ۱۱۴ [[سوره نساء]]، گفته شده در سخنان درگوشی خیری نیست و طبق آیه ۱۰ [[سوره مجادله]]، نجوا و سخنان درگوشی عمل [[شیطان]] است.
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۴۸: خط ۸۲:
* پسندیده، عباس و دیگران، خانواده پایدار، مشهد، آستان قدس رضوی، به نشر، ۱۳۹۱ش.
* پسندیده، عباس و دیگران، خانواده پایدار، مشهد، آستان قدس رضوی، به نشر، ۱۳۹۱ش.
* سالاری فر، محمدرضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۵ش.
* سالاری فر، محمدرضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۵ش.
<span></span>
 


== منابع ==
== منابع ==
خط ۵۴: خط ۸۸:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۶۷: خط ۱۰۱:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =
خط ۷۳: خط ۱۰۸:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:ازدواج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۴

سؤال
برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس چه کارهایی می‌توان انجام داد؟
درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس باید از دخالت‌های بی‌جا و قضاوت زودهنگام پرهیز کرد. پرهیز از تمامیت‌خواهی عروس نسبت به شوهر و نیز تمامیت‌خواهی خانواده داماد نسبت به وی، در بهبود روابط خانواده داماد و عروس اثرگذار است.

دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر، به دلیل تفاوت نسل متفاوت است؛ مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها و صبر در برابر بی‌تجربگی عروس، به تدریج روابط عروس و خانواده داماد را بهبود می‌بخشد.

دو طرف می‌‌توانند با استفاده از شیوه‌های جذب محبت، مانند احترام، هدیه دادن و خوش‌بینی در بهبود روابط میان خود کمک می‌کنند.

پرهیز از دخالت‌های بی‌جا

پرهیز از دخالت‌های بی‌جا، رابطه خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد.

دخالت‌های بی‌جای دو خانواده در زندگی مشترک عروس و داماد، یکی از عوامل ایجاد تنش است. دخالت‌ها، در رفتارهای عروس با خانواده داماد تأثیر منفی می‌گذارد و او تلاش می‌کند با رفتار سرد خود با آنها، نارضایتی خود را گوشزد کند.

پرهیز از پیش‌داوری

پیش‌داوری در ایجاد اختلافات اثرگذار است و پرهیز از آن موجب ایجاد رابطه‌ای سالم و صمیمی می‌شود. پیش داوری یعنی قضاوت زود هنگام، نسبت به یک موضوع که معمولاً قبل از جمع‌آوری و بررسی اطلاعات لازم پدید می‌آید و بر شواهد ناکافی و حتی خیالی مبتنی است.[۱]

یکی از موارد پیش داوری، قضاوت عروس در مورد خانواده داماد به ویژه مادرشوهر است، که می‌تواند بر رفتارهای بعدی عروس با مادر شوهر و خانواده داماد تأثیر منفی داشته باشد. همین قضاوت ممکن است در خانواده داماد نیز باشد و باعث ایجاد ذهنیت منفی نسبت به عروس شود.

پرهیز از تمایت‌خواهی

اگر عروس و خانواده شوهر هر دو از تمامیت‌خواهی پرهیز کنند، دو خانواده رابطه‌ای سالم خواهند داشت.

عروس خود را شریک اصلی زندگی همسر خود می‌داند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام محبت خود را صرف او کند. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود می‌بیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث حسادت و موضع‌گیری عروس در برابر خانوده داماد می‌شود.

تمامیت‌خواهی ممکن است در خانواده داماد نیز رخ دهد. شوهر پیش از ازدواج، فرزند این خانواده بوده و توجه زیادی به آن داشته و با ازدواج و پدید آمدن مسائل زندگی جدید توجه کمتری به خانواده خود می‌کند. این ممکن است باعث ایجاد سوء ظن نسبت به عروس شود.

مدیریت تفاوت دیدگاه‌های عروس و مادر شوهر

مدیریت تفاوت دیدگاه‌ها در کاهش تنش‌ها و ایجاد صمیمت اثرگذار است.

عروس به دلیل سن و سال کمتری که نسبت به مادرشوهر دارد، دیدگاه‌ها، تفکرات، احساسات و عواطفش با مادر شوهر تفاوت دارد. چه بسا رفتاری که از دیدگاه عروس خوب است، ولی همان رفتار از دیدگاه مادر شوهر مطلوب نیست.

اگر تفاوت در دیدگاه‌ها در محیط خانواده مدیریت نشود، برای زندگی مشترک عروس و داماد مشکل‌ساز خواهد شد.

توجه به نقش یکدیگر

خانواده داماد و عروس باید به نقش یکدیگر در شادی و سلامت داماد توجه کنند. خانواده داماد به‌ویژه مادرشوهر به این توجه داشته باشد که شادی داماد به شادی عروس وابسته است. در برابر نیز، عروس به این توجه کند که شادی شوهرش به شادی خانواده داماد به ویژه مادر او بستگی دارد.

اگر به این مطلب توجه شود دو طرف سعی می‌کنند با ترفندهای مختلف، مانند هدیه، لبخند، گفتن نکات مثبت و گذشت از اشتباهات دل طرف دیگر را به‌دست آورند.

صبر در برابر بی‌تجربگی عروس

گاهی بی‌تجربگی عروس و آشنا نبودن او با تفاوت‌های زندگی مشترک و زندگی مجردی، باعث ایجاد اختلاف می‌شود. بی‌تجربگی او ممکن است باعث شود رفتارهای ناشایست مانند غیبت از خانواده داماد از او سر بزند. صبر در برابر بی‌تجربگی او و تلاش غیر مستقیم برای اصلاح رفتارهای وی، به تدریج شیوه برخورد او را بهبود خواهد بخشید.

با گذشت زمان هر یک از زن و مرد با انتظارات و ارزش‌های اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا می‌شوند.[۲]

به‌کارگیری شیوه‌های جذب محبت

استفاده از شیوه‌های جذب محبت، رابطه میان خانواده داماد و عروس را بهبود می‌بخشد. برخی از این شیوه‌ها چنین است:

  • احترام: رفتار محترمانه عاملی مؤثر در ایجاد صمیمیت بین افراد است. زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژه‌ای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس، زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بی‌احترامی می‌شود، رفتاری صمیمانه نخواهد داشت. در روایتی امام علی(ع) فرموده است: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش».[۳]
  • ابراز محبت: محبت زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت دیگران به خود آگاه شود. بر اساس روایتی، امام کاظم(ع)‌ سفارش کرده وقتی فردی برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی باخبر کند، زیرا این کار برای دوستی و رابطه بین آنها بهتر است.[۴]
  • هدیه: هدیه دادن به دیگران، به ویژه به خانم‌ها، محبت آنها را به سوی انسان جلب می‌کند.[۵]
  • خوش‌بینی: در روایات به خوش‌بینی سفارش شده، به طوری که باید رفتار دیگران به بهترین وجه تفسیر شود. تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشت‌های منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینه‌ای برای درک و روابط سالم فراهم خواهد کرد.[۶]
  • خوش زبانی: برای جذب محبت، محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچ‌کدام نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. در روایتی امام صادق(ع) سفارش کرده است در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز روبه‌رو شو.[۷]
  • تغافل: تغافل یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بی‌توجهی از کنار آن رفتار بگذرد.

راهکارهایی برای جذب محبت مادرشوهر

برای جذب محبت مادرشوهر توسط عروس راهکارهایی گفته شده که برخی از آنها چنین‌اند:

درخواست از شوهر برای توجه بیشتر به مادر

یکی از راه‌های ایجاد رابطه صمیمانه عروس با مادرشوهر، این است که او از شوهرش بخواهد بیشتر به مادر خود توجه کند. شوهر او پیش از ازدواج، رابطه صمیمانه‌ای با مادر خود داشته؛ ولی به خاطر ازدواج و مسائل زندگی جدید، کمتر می‌تواند به مادرش توجه کند.

ممکن است مادرشوهر تصور کند، عروس مانع آمدن پسرش به خانه او است. بنابراین عروس باید از شوهرش بخواهد بیشتر از گذشته به خانوده‌اش سر بزند و از حال آنها جویا شود.

احترام به مادرشوهر

برخورد خوب عروس با اقوام مادرشوهر، باعث ایجاد صمیمیت و محبت بین او و مادرشوهر می‌شود؛ زیرا اقوام برای انسان عزیز و دوست‌داشتنی هستند. در این صورت، اقوام مادرشوهر نیز، مدافع عروس شده و از رفتار پسندیده او تعریف و تمجید می‌کنند.

ممکن است برخی از اقوام قصد دشمنی و برهم زدن روابط عروس با مادرشوهر داشته باشند. عروس می‌تواند با ابراز محبت صمیمانه خود به مادرشوهر اعتماد او را به خود جلب کرده و تلاش دیگران برای برهم زدن روابط را خنثی کند.

اگر مادرشوهر اشتباهی مانند دخالت در زندگی عروس و فرزندش دارد، باید پسر او محترمانه و با شیوه‌های درست به او تذکر دهد. تذکر نباید در زمان عصبانیت مادرشوهر باشد و نباید تندی او را با تندی جواب داد.

احترام به شوهر

احترام به شوهر، باعث محبت مادرشوهر به عروس می‌شود. مادر به فرزند خود عشق می‌ورزد و وقتی می‌بیند عروس محترمانه با فرزند او برخورد می‌کند، محبت عروس نیز در دل او جا می‌گیرد.

احترام و محبت نوه‌ها به مادربزرگ باعث می‌شود، دید مادرشوهر نسبت به عروس مثبت شود. نوه‌ها باید طوری تربیت شوند که با مادربزرگشان (مادرشوهر و غیره) مؤدبانه برخورد کنند. تربیت صحیح آنها و برخورد مؤدبانه آنها می‌تواند باعث تشویق مادرشوهر برای تفاهم بیشتر با عروس بشود.

پرهیز از حرف‌های درگوشی

حرف‌های درگوشی با شوهر، پیش مادر او، باعث می‌شود که وی نسبت به عروس سوء ظن پیدا کرده و تصور کند عروس از بدی او سخن می‌گوید. در آیه ۱۱۴ سوره نساء، گفته شده در سخنان درگوشی خیری نیست و طبق آیه ۱۰ سوره مجادله، نجوا و سخنان درگوشی عمل شیطان است.


مطالعه بیشتر

  • اسکندری، علی‌اکبر، عروس یا مادرشوهر، مشهد، مناجات، ۱۳۹۵ش.
  • کرمی، زینب، خانواده و روابط همسران (علل درگیریها، روش پیشگیری و حل مشکلات)، تهران، اساتید ایران، ۱۳۹۱ش.
  • پسندیده، عباس و دیگران، خانواده پایدار، مشهد، آستان قدس رضوی، به نشر، ۱۳۹۱ش.
  • سالاری فر، محمدرضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۵ش.


منابع

  1. جمعی از نویسندگان، روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، انتشارات سمت، ص۱۸۳.
  2. طجری، علی بهرام، پایان‌نامه مؤسسه امام خمینی، چشم‌اندازی بر جایگاه تغافل در تربیت اسلامی، ص۹۲.
  3. حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند، ص۱۰۴ به نقل از اصول کافی، انتشارات سمت. ج۲، ص۳۱۳.
  4. حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند ، ص۹۲ به نقل از بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۸۲.
  5. روان‌شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، ص۲۴۶.
  6. سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، انتشارات سمت تهران. ص۱۱۸.
  7. سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، انتشارات سمت تهران ، ص۶۶.