سوره عصر: تفاوت میان نسخه‌ها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
سوره | سوره عصر و محتوای آن را معرفی کنید؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
==مراد از عصر== | {{درگاه|واژه‌ها}} | ||
قسم و سوگند یادکردن به هر چیزی نشانه اهمیت آن چیز می‌باشد | '''سوره عصر'''، از سوره‌های مکی و در جزو سی قرآن قرار داد. این سوره جزو [[سوره‌های مفصلات]] است. احتمالاتی در مورد مراد از عصر، نظیر عصر ظهور اسلام، عصر قیام [[امام زمان(عج)]]، نماز عصر، زمان غروب آفتاب توسط مفسرین داده شده است. در این سوره به خسران انسان در اتلاف عمر خویش اشاره شده است. در انتهای سوره اشاره به این موضوع شده است که انسان با ایمان، عمل صالح، توصیه به صبر و حق خسران خارج می‌شود. | ||
[[پرونده:سوره عصر.jpg|بندانگشتی|سوره عصر]] | |||
== معرفی سوره == | |||
سوره عصر صد و سومین سوره قرآن و از [[سوره‌های مکی]] است. این سوره در جزء سی ام قرآن و جزو [[سوره‌های مفصلات]] است. وجه نام گذاری این سوره به عصر، قسم خوردن به عصر {{قرآن|و العصر}} در آیه ابتدایی این سوره می‌باشد. | |||
== مراد از عصر == | |||
قسم و سوگند یادکردن به هر چیزی نشانه اهمیت آن چیز می‌باشد. در معنای مراد از عصر چند احتمال داده شده است: | |||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} | ||
* عصر ظهور و طلوع خورشید اسلام و پیامبر(ص) است. | * مراد عصر ظهور و طلوع خورشید اسلام و پیامبر(ص) است. | ||
* عصر قیام [[حضرت مهدی(عج)]] و عملی شدن شریعت اسلام بطور کامل | * مراد عصر قیام [[حضرت مهدی(عج)]] و عملی شدن شریعت اسلام بطور کامل | ||
* مراد نماز عصر می‌باشد. | * مراد نماز عصر می‌باشد. | ||
* مراد از آن آخر روز و هنگام غروب آفتاب است. | * مراد از آن آخر روز و هنگام غروب آفتاب است. | ||
* منظور تمام عصرها و زمان‌ها باشد | * منظور تمام عصرها و زمان‌ها باشد | ||
{{پایان}} | |||
==مراد از خسران انسان== | == مراد از خسران انسان == | ||
خسران به معنای از دست دادن سرمایه است، بدون آن که چیزی جایگزین آن شود. گاهی این سرمایه از امور مربوط به آخرت است و خسران نفس این است که انسان نفس را در معرض هلاکت و بدبختی قرار دهد و چنین خسرانی را قرآن کریم<ref>زمر / ۱۵.</ref> خسارت حقیقی | خسران به معنای از دست دادن سرمایه است، بدون آن که چیزی جایگزین آن شود. گاهی این سرمایه از امور مربوط به آخرت است و خسران نفس این است که انسان نفس را در معرض هلاکت و بدبختی قرار دهد و چنین خسرانی را قرآن کریم<ref>زمر / ۱۵.</ref> خسارت حقیقی می‌داند {{قرآن|إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ|ترجمه=زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‌اند|سوره=زمر|آیه=۱۵}} | ||
مطلبی که خدا برای آن سوگند یاد کرده این است | مطلبی که خدا برای آن سوگند یاد کرده این است که انسان هر روز پاره‌ای از سرمایه عمر خود را از دست می‌دهد. انسان چه بخواهد و چه نخواهد در برابر چنین خسران قهری و بزرگی قرار دارد که هر لحظه سرمایه عمر او نابود می‌شود. بر اساس روایتی از [[امام هادی(ع)]]، دنیا بازاری است که عده ای در آن سود می‌برد و عده ای زیان می‌بیند.<ref>حرانی، ابن شعبه، تحف العقول، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، دوم، ۱۳۶۳، ص۴۸۳.</ref> | ||
هر کسی در این دنیا در عمل و عقیده از حق پیروی کند تجارتش سودبخش و از این خسارت خارج شده است و در آخرت از عذاب ایمن خواهد بود. | هر کسی در این دنیا در عمل و عقیده از حق پیروی کند تجارتش سودبخش و از این خسارت خارج شده است و در آخرت از عذاب ایمن خواهد بود. | ||
==شرایط خروج از خسران== | == شرایط خروج از خسران == | ||
در آیه سوم '''سوره عصر'''، ۴ رکن اساسی برای خروج از خسران ذکر شده است | در آیه سوم '''سوره عصر'''، ۴ رکن اساسی برای خروج از خسران ذکر شده است | ||
* '''ایمان''': شامل ایمان به | * '''ایمان''': شامل ایمان به خدا، ایمان به تمام انبیا، کتب آسمانی، اوصیا و ایمان به قیامت و معاد. | ||
* '''عمل صالح و شایسته:''' عمل صالح بارها در قرآن تکرار و تأکید شده است و هر عمل خوب و نیکی را شامل می‌شود. انفاق و کمک به دیگران و کارهای خیر که نفعی به انسان‌ها می‌رساند تا تمام طاعات و عبادات از این جمله هستند. | |||
* عمل صالح و شایسته | * '''تواصی به حق و شناخت آن''': توصیه به حق هم شامل امر به معروف و نهی از منکر می‌شود و هم تعلیم و ارشاد جاهل و تنبیه غافل و هم تبلیغ ایمان و کارهای شایسته را در بر می‌گیرد. | ||
* '''تواصی به صبر'''. تا انسان استقامت نداشته باشد هرگز در مسیر انجام اعمال صالح هنگام برخورد با موانع، موفق نخواهد بود. | |||
* تواصی به حق و شناخت | |||
* | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = تفسیر | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده = | ||
| تکمیل = | | بازبینی = | ||
| اولویت = | | تکمیل = | ||
| کیفیت = | | اولویت = ب | ||
| کیفیت = ج | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۲
سؤال
سوره عصر و محتوای آن را معرفی کنید؟
درگاه‌ها
سوره عصر، از سوره‌های مکی و در جزو سی قرآن قرار داد. این سوره جزو سوره‌های مفصلات است. احتمالاتی در مورد مراد از عصر، نظیر عصر ظهور اسلام، عصر قیام امام زمان(عج)، نماز عصر، زمان غروب آفتاب توسط مفسرین داده شده است. در این سوره به خسران انسان در اتلاف عمر خویش اشاره شده است. در انتهای سوره اشاره به این موضوع شده است که انسان با ایمان، عمل صالح، توصیه به صبر و حق خسران خارج می‌شود.
معرفی سوره
سوره عصر صد و سومین سوره قرآن و از سوره‌های مکی است. این سوره در جزء سی ام قرآن و جزو سوره‌های مفصلات است. وجه نام گذاری این سوره به عصر، قسم خوردن به عصر ﴿و العصر﴾ در آیه ابتدایی این سوره می‌باشد.
مراد از عصر
قسم و سوگند یادکردن به هر چیزی نشانه اهمیت آن چیز می‌باشد. در معنای مراد از عصر چند احتمال داده شده است:
- مراد عصر ظهور و طلوع خورشید اسلام و پیامبر(ص) است.
- مراد عصر قیام حضرت مهدی(عج) و عملی شدن شریعت اسلام بطور کامل
- مراد نماز عصر می‌باشد.
- مراد از آن آخر روز و هنگام غروب آفتاب است.
- منظور تمام عصرها و زمان‌ها باشد
مراد از خسران انسان
خسران به معنای از دست دادن سرمایه است، بدون آن که چیزی جایگزین آن شود. گاهی این سرمایه از امور مربوط به آخرت است و خسران نفس این است که انسان نفس را در معرض هلاکت و بدبختی قرار دهد و چنین خسرانی را قرآن کریم[۱] خسارت حقیقی می‌داند ﴿إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛ زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‌اند﴾(زمر:۱۵)
مطلبی که خدا برای آن سوگند یاد کرده این است که انسان هر روز پاره‌ای از سرمایه عمر خود را از دست می‌دهد. انسان چه بخواهد و چه نخواهد در برابر چنین خسران قهری و بزرگی قرار دارد که هر لحظه سرمایه عمر او نابود می‌شود. بر اساس روایتی از امام هادی(ع)، دنیا بازاری است که عده ای در آن سود می‌برد و عده ای زیان می‌بیند.[۲]
هر کسی در این دنیا در عمل و عقیده از حق پیروی کند تجارتش سودبخش و از این خسارت خارج شده است و در آخرت از عذاب ایمن خواهد بود.
شرایط خروج از خسران
در آیه سوم سوره عصر، ۴ رکن اساسی برای خروج از خسران ذکر شده است
- ایمان: شامل ایمان به خدا، ایمان به تمام انبیا، کتب آسمانی، اوصیا و ایمان به قیامت و معاد.
- عمل صالح و شایسته: عمل صالح بارها در قرآن تکرار و تأکید شده است و هر عمل خوب و نیکی را شامل می‌شود. انفاق و کمک به دیگران و کارهای خیر که نفعی به انسان‌ها می‌رساند تا تمام طاعات و عبادات از این جمله هستند.
- تواصی به حق و شناخت آن: توصیه به حق هم شامل امر به معروف و نهی از منکر می‌شود و هم تعلیم و ارشاد جاهل و تنبیه غافل و هم تبلیغ ایمان و کارهای شایسته را در بر می‌گیرد.
- تواصی به صبر. تا انسان استقامت نداشته باشد هرگز در مسیر انجام اعمال صالح هنگام برخورد با موانع، موفق نخواهد بود.