سوره‌های سبع طوال: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
از روایات یاد شده می‌توان برداشت کرد که سبع طوال نام هفت سوره طولانی قرآن است که به ترتیب عبارتند از سوره‌های: [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آل عمران|آل عمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره انفال|انفال]].
از روایات یاد شده می‌توان برداشت کرد که سبع طوال نام هفت سوره طولانی قرآن است که به ترتیب عبارتند از سوره‌های: [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آل عمران|آل عمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره انفال|انفال]].


و از آن جا که این سوره‌ها نسبت به سوره‌های دیگر قرآن طولانی ترند بر آن‌ها نام سبع طوال یعنی هفت سوره طولانی نام نهاده‌اند.
و از آن جا که این سوره‌ها نسبت به سوره‌های دیگر قرآن طولانی ترند نام سبع طوال یعنی هفت سوره طولانی بر آن‌ها گذاشته شده است.
{{پایان پاسخ}}
 
<span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۱۷: خط ۱۸:
* مصطفی اسرار، دانستی‌های قرآن، تهران، انتشارات محیا، چاپ نوزدهم، ۱۳۷۶ ش، ص۲۸-.
* مصطفی اسرار، دانستی‌های قرآن، تهران، انتشارات محیا، چاپ نوزدهم، ۱۳۷۶ ش، ص۲۸-.
* کاشانی، ملافتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ج۵.
* کاشانی، ملافتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ج۵.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
<span></span>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۱

سؤال

سوره‌های سبع طوال را نام ببرید.

گاهی چند سوره در قرآن کریم، دارای یک نام و عنوان می‌باشند که در این باره نیز روایاتی وجود دارد چنان‌که پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «خداوند به جای تورات، سبع طوال و به جای زبور، مئین و به جای انجیل، مثانی را به من مرحمت فرمود و با سوره‌های مفصّل امتیاز و برتری یافتیم.»[۱]

از روایات یاد شده می‌توان برداشت کرد که سبع طوال نام هفت سوره طولانی قرآن است که به ترتیب عبارتند از سوره‌های: بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و انفال.

و از آن جا که این سوره‌ها نسبت به سوره‌های دیگر قرآن طولانی ترند نام سبع طوال یعنی هفت سوره طولانی بر آن‌ها گذاشته شده است.


مطالعه بیشتر

  • علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ هـ، ج۱، ص۴۱؛ ج۳، ص۲؛ ج۴، ص۱۴۳؛ ج۵، ص۱۶۶ و….
  • جرجانی، ابوالمحاسن حسین بن حسن، تفسیر جلاء الاذهان و جلاء الاحزان (گازر)، ج۱.
  • مصطفی اسرار، دانستی‌های قرآن، تهران، انتشارات محیا، چاپ نوزدهم، ۱۳۷۶ ش، ص۲۸-.
  • کاشانی، ملافتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ج۵.

منابع

  1. ر. ک. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۶۵، ص۳۲۳.