باطل کردن سحر در روایات امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | |||
آیا موضوع باطل کردن سحر در روایات امام صادق(ع) مورد اشاره قرار گرفته است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
{{درگاه|واژه‌ها}} | |||
{{درگاه|زن و خانواده}} | |||
در روایات [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] دستوراتی برای ابطال سحر و طلسم و جادو گزارش شده‌است و [[امام صادق (ع)]] برای حل مشکل سحر و جادو در روایت محمد بن مسلم دستوری را بیان فرمودند که این دستورات را در پوست کاغذ بنویسند. | |||
== سحر == | |||
{{اصلی|سحر و جادو}} | |||
سحر در لغت به معنی هرکاری یا چیزی است که مخفی و پنهان باشد، ولی در عرف غالباً به همان کارهای خارق‌العاده‌ای سحر می‌گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام می‌شود. سحر آموختنی است و منشأ سحر ابلیس یا همان [[ابلیس و شیطان در قرآن|شیطان]] است، لذا کسانی که از سحر استفاده می‌کنند، با شیاطین در ارتباط هستند. | |||
== ابطال سحر در کلام امام صادق == | |||
برای ابطال سحر و جادو و طلسم دستوری از [[امام صادق (ع)]] ذکر شده است: | |||
# روایت محمد بن مسلم که می‌گوید: این تعویذی است که امام صادق(ع) فرموده و فرمودند که این دعا را نوشته و به همراه خود داشته باشید که سحر را باطل می‌کند: '''آ'''یات ۸۱ و ۸۲ سوره یونس همراه آیات ۲۷ تا ۳۲ سوره نازعات و همچنین آیات ۱۱۸ تا ۱۲۲ سوره اعراف را در کاغد نوشته و همراه خود داشته باشید هر نگرانی و … دارید برطرف می‌شود و سحر و جادو را باطل می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|جلد=95|صفحه=127|سال=۱۳۱۵|نام خانوادگی=مجلسی|نام=محمدباقر}}</ref> | |||
# در حدیث دیگری از امام صادق(ع) آمده است: {{متن عربی|مَنْ أَكْثَرَ قِرائَةَ «قُلْ أُوحِىَ» لَمْ يُصِبْهُ فِى الْحَياةِ الدُّنْيا شَىْءٌ مِنْ أَعْيُنِ الْجِنِّ وَ لا نَفَثِهِمْ وَ لا سِحْرِهِمْ، وَ لا كَيْدِهِمْ، وَ كانَ مَعَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله فَيَقُولُ يا رَبِّ لا أُرِيْدُ مِنْهُ بَدَلًا وَ لا أَبْغِى عَنْهُ حِوْلًا|ترجمه=هر كس سوره «جنّ» را بسيار بخواند، هرگز در زندگى دنيا چشم زخم جنّ، جادو، سحر و مكر آن‌ها به او نمى‌رسد، او با محمّد صلى الله عليه و آله همراه خواهد بود، و مى‌گويد: پروردگارا! من كسى را به جاى او نمى‌خواهم، و هرگز از او به ديگرى متمايل نمى‌شوم}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|جلد=25|صفحه=107|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی}}</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | |||
{{ستون|۲}} | |||
* [[تفاوت معجزه با سحر و جادو]] | |||
* [[راهکار قرآنی برای باطل‌کردن سحر]] | |||
* [[باطل‌کردن سحر به روش شیخ بهائی]] | |||
* [[دستور امام رضا(ع) برای باطل کردن سحر]] | |||
* [[دعای شش قفل]] | |||
{{پایان}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی =متفرقات | |||
| شاخه فرعی۱ =علوم غریبه | |||
| شاخه فرعی۲ =سحر و جادو | |||
| شاخه فرعی۳ | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | |||
| شناسه = | |||
| تیترها = | |||
| ویرایش = | |||
| لینک‌دهی = | |||
| ناوبری = | |||
| نمایه = | |||
| تغییر مسیر = | |||
| ارجاعات = | |||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | |||
| تکمیل = | |||
| اولویت = ب | |||
| کیفیت = ب | |||
}} | |||
{{پایان متن}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۴
سؤال
آیا موضوع باطل کردن سحر در روایات امام صادق(ع) مورد اشاره قرار گرفته است؟
درگاه‌ها
درگاه‌ها
در روایات اهل بیت(ع) دستوراتی برای ابطال سحر و طلسم و جادو گزارش شده‌است و امام صادق (ع) برای حل مشکل سحر و جادو در روایت محمد بن مسلم دستوری را بیان فرمودند که این دستورات را در پوست کاغذ بنویسند.
سحر
سحر در لغت به معنی هرکاری یا چیزی است که مخفی و پنهان باشد، ولی در عرف غالباً به همان کارهای خارق‌العاده‌ای سحر می‌گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام می‌شود. سحر آموختنی است و منشأ سحر ابلیس یا همان شیطان است، لذا کسانی که از سحر استفاده می‌کنند، با شیاطین در ارتباط هستند.
ابطال سحر در کلام امام صادق
برای ابطال سحر و جادو و طلسم دستوری از امام صادق (ع) ذکر شده است:
- روایت محمد بن مسلم که می‌گوید: این تعویذی است که امام صادق(ع) فرموده و فرمودند که این دعا را نوشته و به همراه خود داشته باشید که سحر را باطل می‌کند: آیات ۸۱ و ۸۲ سوره یونس همراه آیات ۲۷ تا ۳۲ سوره نازعات و همچنین آیات ۱۱۸ تا ۱۲۲ سوره اعراف را در کاغد نوشته و همراه خود داشته باشید هر نگرانی و … دارید برطرف می‌شود و سحر و جادو را باطل می‌کند.[۱]
- در حدیث دیگری از امام صادق(ع) آمده است: «مَنْ أَكْثَرَ قِرائَةَ «قُلْ أُوحِىَ» لَمْ يُصِبْهُ فِى الْحَياةِ الدُّنْيا شَىْءٌ مِنْ أَعْيُنِ الْجِنِّ وَ لا نَفَثِهِمْ وَ لا سِحْرِهِمْ، وَ لا كَيْدِهِمْ، وَ كانَ مَعَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله فَيَقُولُ يا رَبِّ لا أُرِيْدُ مِنْهُ بَدَلًا وَ لا أَبْغِى عَنْهُ حِوْلًا؛ هر كس سوره «جنّ» را بسيار بخواند، هرگز در زندگى دنيا چشم زخم جنّ، جادو، سحر و مكر آن‌ها به او نمى‌رسد، او با محمّد صلى الله عليه و آله همراه خواهد بود، و مى‌گويد: پروردگارا! من كسى را به جاى او نمى‌خواهم، و هرگز از او به ديگرى متمايل نمى‌شوم»[۲]
جستارهای وابسته