زیارت اهل قبور در سیره پیامبر اسلام(ص): تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==توصیه پیامبر به زیارت اهل قبور در روایات شیعه و اهل سنت== | ==توصیه پیامبر به زیارت اهل قبور در روایات شیعه و اهل سنت== | ||
روایات متعددی | روایات متعددی درباره زیارت اهل قبور از [[پیامبر(ص)]] به طریق [[اهل سنت]] و [[شیعه]] رسیده که به برخی از آنها اشاره میگردد: | ||
* «هیچکس نیست که بر من سلام بکند، مگر این که خداوند روحم را بر من باز میگرداند و من پاسخ او را میگویم».<ref>سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵۳.</ref> | * «هیچکس نیست که بر من سلام بکند، مگر این که [[خداوند]] روحم را بر من باز میگرداند و من پاسخ او را میگویم».<ref>سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵۳.</ref> | ||
* «بر من درود بفرستید زیرا درود و سلام شما بر من میرسد».<ref>ثعالبی، عبدالرحمان، تفسیر ثعالبی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۸.</ref> | * «بر من درود بفرستید زیرا درود و سلام شما بر من میرسد».<ref>ثعالبی، عبدالرحمان، تفسیر ثعالبی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۸.</ref> | ||
* «هر کس به قصد زیارت و دیدار من به سوی من آید، شایسته است بر من که در روز قیامت شفیع او باشم».<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۱.</ref> | * «هر کس به قصد [[زیارت]] و دیدار من به سوی من آید، شایسته است بر من که در [[روز قیامت]] شفیع او باشم».<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۱.</ref> | ||
* «هر کس برای حج به مکه برود سپس در مسجد من به دیدار من بیاید، برای او دو حج پذیرفته شده، نوشته میشود».<ref>متقی هندی، کنزل العمال، بیروت، مؤسسه الرساله، بی تا، ج۵، ص۱۳۵.</ref> | * «هر کس برای [[حج]] به [[مکه]] برود سپس در [[مسجد]] من به دیدار من بیاید، برای او دو حج پذیرفته شده، نوشته میشود».<ref>متقی هندی، کنزل العمال، بیروت، مؤسسه الرساله، بی تا، ج۵، ص۱۳۵.</ref> | ||
* «هر کس در حال حیات و پس از وفاتم مرا زیارت کند، روز قیامت، در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۳.</ref> | * «هر کس در حال حیات و پس از وفاتم مرا زیارت کند، روز قیامت، در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۳.</ref> | ||
* «کسی که به خاطر خدا برای زیارت من به مدینه بیاید، روز قیامت در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».<ref>متقی هندی، کنزل العمال، مؤسسه الرساله، ج۱۲، ص۲۷۲.</ref> | * «کسی که به خاطر خدا برای زیارت من به [[مدینه]] بیاید، روز قیامت در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».<ref>متقی هندی، کنزل العمال، مؤسسه الرساله، ج۱۲، ص۲۷۲.</ref> | ||
* | * رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمودند: «ای علی! هر کس مرا در حال حیات یا پس از مرگم زیارت کند، یا تو را در حال حیاتت یا پس از وفاتت زیارت کند یا دو پسرت را در حال حیاتشان یا پس از وفاتشان زیارت کند، ضمانت میکنم که روز قیامت، او را از هول و هراسها و سختیهای قیامت، برهانم و در رتبه خودم و با خودم قرارش دهم».<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۱۲۳.</ref> درباره زیارت قبور [[اهل بیت]]، روایات زیادی وارد شده که با مراجعه به کتاب جامع الزیارات ابن قولویه میتوان از آنها مطلع شد. | ||
* انس بن مالک از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند که پیامبر فرمودند: «شما را از زیارت قبور نهی میکردم ( | * انس بن مالک از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند که پیامبر فرمودند: «شما را از زیارت قبور نهی میکردم (اما امروز میگویم) قبور را زیارت کنید که شما را به یاد مرگ میاندازد».<ref>امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.</ref> | ||
* عایشه روایت | * [[عایشه]] روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمودند: «[[جبرئیل]] نزدم آمد و گفت: پروردگارت به تو امر میکند که در قبرستان اهل بقیع حاضر شوی و برایشان طلب آمرزش کنی…».<ref>امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.</ref> | ||
* | * [[امام علی(ع)]] هنگام زیارت قبور در [[کوفه]] فرمود: «السلام علیکم یا اهل الدّیار من المؤمنین و المسلمین و…».<ref>امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.</ref> | ||
* در سنن ابن ماجه | * در سنن ابن ماجه از کتابهای حدیث اهل سنت به نقل از پیامبر اکرم(ص) درباره زیارت قبور چنین آمده است: «... زوروا القبور فانها تذکروکم الآخره…»<ref>ابن ماجه، سنن، تحقیق عبدالباقی، محمد فؤاد، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۳۹۵، ج۱، ص۵۰۰.</ref> زیارت کنید قبرها را که زیارت قبور یادآوری میکند شما را به قیامت و قیامت را در یاد شما زنده کند.<ref>ابن ماجه، سنن، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۵۰۱.</ref> | ||
==شواهد تاریخی== | ==شواهد تاریخی== |
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۷
آیا دلیلی روایی بر زیارت اهل قبور در سیره نبوی یافت میشود؟
توصیه پیامبر به زیارت اهل قبور در روایات شیعه و اهل سنت
روایات متعددی درباره زیارت اهل قبور از پیامبر(ص) به طریق اهل سنت و شیعه رسیده که به برخی از آنها اشاره میگردد:
- «هیچکس نیست که بر من سلام بکند، مگر این که خداوند روحم را بر من باز میگرداند و من پاسخ او را میگویم».[۱]
- «بر من درود بفرستید زیرا درود و سلام شما بر من میرسد».[۲]
- «هر کس برای حج به مکه برود سپس در مسجد من به دیدار من بیاید، برای او دو حج پذیرفته شده، نوشته میشود».[۴]
- «هر کس در حال حیات و پس از وفاتم مرا زیارت کند، روز قیامت، در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».[۵]
- رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمودند: «ای علی! هر کس مرا در حال حیات یا پس از مرگم زیارت کند، یا تو را در حال حیاتت یا پس از وفاتت زیارت کند یا دو پسرت را در حال حیاتشان یا پس از وفاتشان زیارت کند، ضمانت میکنم که روز قیامت، او را از هول و هراسها و سختیهای قیامت، برهانم و در رتبه خودم و با خودم قرارش دهم».[۷] درباره زیارت قبور اهل بیت، روایات زیادی وارد شده که با مراجعه به کتاب جامع الزیارات ابن قولویه میتوان از آنها مطلع شد.
- انس بن مالک از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند که پیامبر فرمودند: «شما را از زیارت قبور نهی میکردم (اما امروز میگویم) قبور را زیارت کنید که شما را به یاد مرگ میاندازد».[۸]
- عایشه روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمودند: «جبرئیل نزدم آمد و گفت: پروردگارت به تو امر میکند که در قبرستان اهل بقیع حاضر شوی و برایشان طلب آمرزش کنی…».[۹]
- امام علی(ع) هنگام زیارت قبور در کوفه فرمود: «السلام علیکم یا اهل الدّیار من المؤمنین و المسلمین و…».[۱۰]
- در سنن ابن ماجه از کتابهای حدیث اهل سنت به نقل از پیامبر اکرم(ص) درباره زیارت قبور چنین آمده است: «... زوروا القبور فانها تذکروکم الآخره…»[۱۱] زیارت کنید قبرها را که زیارت قبور یادآوری میکند شما را به قیامت و قیامت را در یاد شما زنده کند.[۱۲]
شواهد تاریخی
زیارت قبور در اسلام، تاریخ دیرین دارد، زیرا پایهگذار زیارت قبور مسلمین پیامبر اسلام(ص) است.
الف) محمد بن سعد در الطبقات الکبری نقل میکند که «در واقعه حدیبیه (سال ششم هجری) پیامبر(ص) برسر قبر آمنه رفت و بر آن گریست و به مرمت و بازسازی آن پرداخت و هم چنین پس از حجه الوداع نیز به زیارت قبر مادرش آمنه رفت».[۱۳]
۳–۱. بیهقی و محدثان دیگر نقل کردهاند که حضرت رسول قبور شهدا را در احد زیارت کرد.[۱۴]
۳–۲. گزارش سعد در جای دیگر نیز آمده که پیامبراکرم(ص) وقتی قبر مادرش را زیارت کرد گریه کرد و همراهانش نیز گریستند… و فرمود خداوند اجازه داده است قبر مادرم را زیارت کنم. شما نیز قبور را زیارت کنید تا مرگ را به یاد شما بیاورند….[۱۵]
۳–۳. در همین کتاب در بوسیدن کعبه و بعضی از ارکان و اجزاء کعبه چنین آمده است: عمربن خطاب حجرالاسود را میبوسید و میگفت اگر بوسیدن پیامبر(ص) را در حال بوسیدن تو (حجرالاسود) نمیدیدم هرگز تو را نمیبوسیدم.[۱۶]
۳–۴. همچنین نقل شده که پیامبر(ص) در حجه الوداع (آخرین حج) صورتش را به رکن کعبه میگذاشت و آن را میبوسید.[۱۷]
۳–۵. پیامبر(ص) نه تنها بقیع را زیارت میکرد بلکه آخر هر شب به زیارت آنها میرفت و چنین میفرمود: «السلام علیکم… اللهم اغفر لاهل بقیع…»[۱۸] و نقل شده که پیامبر وقتی در کنار قبرها میرفت چنین میفرمود: السلام علیکم اهل الدیار من المؤمنین والمسلمین….[۱۹]
مطالعه بیشتر
- شوق دیدار، دکتر محمد مهدی رکنی، انتشارات آستان قدس رضوی.
- آیین وهابیت، استاد جعفر سبحانی، نشر مشعر، چاپ چهارم، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۲–۱۱۰.
- الصحیح من سیره النبی الاعظم، سید جعفر مرتضی.
منابع
- ↑ سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵۳.
- ↑ ثعالبی، عبدالرحمان، تفسیر ثعالبی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۸.
- ↑ طوسی، تهذیب الاحکام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۱.
- ↑ متقی هندی، کنزل العمال، بیروت، مؤسسه الرساله، بی تا، ج۵، ص۱۳۵.
- ↑ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۳.
- ↑ متقی هندی، کنزل العمال، مؤسسه الرساله، ج۱۲، ص۲۷۲.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۱۲۳.
- ↑ امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.
- ↑ امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.
- ↑ امینی، الغدیر، ج۵، ص۱۶۶، به نقل از حاکم در المستدرک، ج۱، ص۳۷۵.
- ↑ ابن ماجه، سنن، تحقیق عبدالباقی، محمد فؤاد، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۳۹۵، ج۱، ص۵۰۰.
- ↑ ابن ماجه، سنن، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۵۰۱.
- ↑ رکنی، محمد مهدی، شوق دیدار، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم، ۱۳۸۱، ص۱۹، به نقل از مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۴۴۱.
- ↑ همان.
- ↑ همان، ص۵۰۱.
- ↑ همان، ج۲، ص۹۸۱، و سنن النسائی، چاپ بیروت بی تا ج۵، ص۲۲۷.
- ↑ همان، ص۹۸۳.
- ↑ نسائی، سنن، چاپ بیروت، دارالکتاب العربی، ج۴، ص۹۱–۹۴.
- ↑ نسائی، سنن، چاپ بیروت، دارالکتاب العربی، ج۴، ص۹۴