اعتبار مفاتیح الجنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پیش نویس|در حال ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا تمام دعاهای مذكور در مفاتیح الجنان صحيح و يقين‌آور است؟
آیا تمام دعاهای کتاب «مفاتیح الجنان» صحیح و معتبر هستند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
{{درگاه|واژه‌ها}}


[[مفاتیح الجنان]] توسط [[شیخ عباس قمی]] نگارش شده و مؤلف در مقدمه کتاب می‌گوید: «بعضی از اخوان مؤمنین از این داعی درخواست نمودند که کتاب [[مفاتیح الجنان]] را که متداول شده بین مردم مطالعه نمایم و آنچه از ادعیه آن کتاب که سند دارد ذکر نمایم و آنچه را که سندش به نظرم نرسیده ذکر ننمایم و اضافه کنم بر آن بعض ادعیه و زیارات معتبره که در آن کتاب ذکر نشده و نامیدم آن را به [[مفاتیح الجنان]].<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان ، مقدمه کتاب.</ref>
{{پاسخ}}
[[مفاتیح الجنان]] اثر [[شیخ عباس قمی]] از مجتهدان مشهور شیعه اهل قم است. این کتاب شامل دعاهای متعددی است که به گواه نویسنده، که خود از حدیث‌شناسان امامیه است، ادعیه موجود در کتاب از منابع معتبر اخذ شده‌اند.
با توجه به اینکه دعاهای مفاتیح الجنان همگی مستند هستند، اما اکثر آنها از طریق [[خبر واحد]] گزارش شده‌اند. با این همه، با توجه به قاعده «[[اخبار من بلغ]]» و «[[تسامح در ادله سنن]]»، می‌توان به این اخبار واحد، اعتماد کرد و با فرض [[تقرب]]، به آنها عمل نمود. این فرض باعث خواهد شد حتی اگر دعا از سوی [[اسامی چهارده معصوم(ع)|معصومان (علیهم السلام)]] صادر نشده باشند، اما دارای اجر معنوی باشند.


به اقرار [[محدث قمی]] که شخصی محقق در [[حدیث‌شناسی]] و [[علوم اسلامی]] بوده، ادعیه [[مفاتیح الجنان]] از لحاظ سندی مشکلی ندارد. امّا این‌که آیا تمام دعاهای آن صحیح و یقین‌آور است؟ این ادعا را هیچ‌کس نه تنها در باب دعاها، بلکه در سایر [[ابواب فقه]] و [[فروع فقهی]] که از طریق اخبار رسیده است را نمی‌تواند داشته باشد. اکثر دعاهای مذکور در [[مفاتیح الجنان]] از طریق [[خبر واحد]] رسیده است. شارع با شرایطی خاص آنچه از اخبار واحد به دست می‌آید را قائم مقام علم قرار داده است.
== مفاتیح الجنان ==
 
[[مفاتیح الجنان]] توسط [[شیخ عباس قمی]]، از مجتهدان و حدیث‌شناسان شیعه اهل قم، نوشته شده است. شیخ عباس قمی در مقدمه کتاب خود می‌گوید: «بعضی از اخوان مؤمنین از این داعی درخواست نمودند که کتاب مفاتیح الجنان را که متداول شده بین مردم مطالعه نمایم و آنچه از ادعیه آن کتاب که سند دارد ذکر نمایم و آنچه را که سندش به نظرم نرسیده ذکر ننمایم و اضافه کنم بر آن بعض ادعیه و زیارات معتبره که در آن کتاب ذکر نشده و نامیدم آن را به مفاتیح الجنان».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الجنان|عنوان کتاب=مفاتیح الجنان|نام=عباس|نام خانوادگی=قمی|فصل=مقدمه کتاب}}</ref>
== مقدمه ==
{{جعبه اطلاعات کتاب
از اين که [[ویژگی‌های امام سجاد(ع)|امام سجاد (ع)]] در [[نماز]] مالک يوم الدين را سه بار تکرار می‌فرمودند؛ آيا می توان بر اساس اين روايت اين جمله را سه بار در نماز قرائت کرد؟
| عنوان                  =مفاتیح الجنان
به اين سؤال در دو قسمت پاسخ داده می‌شود:
| تصویر                  =کلیات مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی.jpg
*بررسی دعاهای مفاتيح الجنان  
| اندازه تصویر          =
*تكرار برخی جملات دعاها
| توضیح_تصویر        =
| نام‌های دیگر        =
| نویسنده              =شیخ عباس قمی
| تاریخ نگارش        =۱۳۴۴ق
| موضوع                =دعا و زیارت
| سبک                  =
| زبان                    =فارسی و عربی
| ویراستار              =
| به تصحیح            =
| به کوشش            =
| تصویرگر                =
| طراح جلد              =
| تعداد جلد              =
| تعداد صفحات          =
| قطع                    =
| مجموعه                =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
| ناشر                    =
| محل نشر            =چاپ اول در مشهد
| تاریخ نشر            =چاپ اول در ۱۳۴۴ق
| نوبت چاپ            =
| شمارگان              =
| شابک                  =
| نوع رسانه            =
| وبسایت ناشر      =
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
| نسخه الکترونیکی  =
}}
== اعتبار دعاهای مفاتیح الجنان ==
به اقرار خود نویسنده کتاب که در مقدمه کتاب آمده است، تمام دعاهای کتاب مستند هستند؛ اما صحت و اعتبار هر دعا باید به صورت جداگانه بررسی گردد. آنچه مسلم است، اکثر این دعاها از طریق خبر واحد گزارش شده‌اند.


== بررسی دعاهای مفاتيح الجنان ==
=== قاعده کلی «اخبار من بلغ» ===
=== جواب خاص ===
به طور کلی، روایاتی که با موضوع دعاها هستند، طبق قاعده «اخبار مَنْ بَلَغَ»، لزومی به بررسی دقیق سندی ندارند و می‌توان با مسامحه آنها را معتبر دانست. این قاعده که مضمون آن به تسامح در ادله سنن نیز مشهور، بر اساس روایت‌هایی در کتاب‌های [[کتاب کافی|اصول کافی]] و [[وسایل الشیعه]] استنباط شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول کافی|ترجمه عنوان=سید جواد مصطفوی|عنوان کتاب=اصول کافی|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|جلد=۳|صفحه=139}}</ref> برای نمونه، از [[امام باقر (ع)]] نقل شده است که فرمودند: {{متن عربی|مَنْ بَلَغَهُ ثوابٌ من الله علي عملٍ فَعَمِلَ ذلكً العمل التماسَ ذلك الثواب اوتَيه و ان لم يكن الحديثُ كما بلغه|ترجمه= كسی كه ثواب بر عملی از [[شناخت خدا|خدا]] به او برسد و آن عمل را به اميد آن ثواب انجام دهد، به او ثواب می‌دهند، اگر چه حديث به او نرسيده باشد}}.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول کافی|عنوان کتاب=اصول کافی|سال=۳۲۹|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|جلد=3|صفحه=139}}</ref>
به اقرار خود مرحوم [[محدث قمی (رض)]] در مقدمه کتابش كه مردی متتبع و اهل فنّ در باب [[حديث شناسی]] و ساير [[علوم اسلامی]] است ادعيه [[مفاتیح الجنان]] از لحاظ سندی مشكلی ندارد. امّا اين كه شما فرموده‌ايد آيا تمام دعاهای آن صحيح و يقين آور است. اين ادعا را هيچ كس نه تنها در باب دعاها بلكه در ساير [[ابواب فقه]] و فروع فقهيه كه از طريق اخبار رسيده است را نمی‌تواند داشته باشد. اكثر اين دعاها از طريق [[خبر واحد]] بما رسيده است كه از آن تعبير به علمی مي‌كنند كه شارع مقدس آن چه از اخبار واحد به دست می‌آيد را قائم مقام علم قرار داده است. پس ادعای اين که آن چه از اخبار به دست می‌آيد يقين‌آور است، بدون برهان و دليل است. اين يک جواب مربوط به دعاهای [[مفاتیح الجنان]] كه يک جواب خاصی بود.


=== جواب عام ===
بر اساس همین قاعده، گفته می‌شود که اگر مسلمانی بشنود، یا در کتابی ببیند، که اگر کسی، مثلاً چنین نمازی را بخواند یا چنین دعایی را بخواند، چنان پاداشی در دنیا یا در آخرت به او داده می‌شود، پس اگر او به آن دستور عمل کند، [[شناخت خدا|خدا]] آن پاداش را به او خواهد داد. هرچند که در واقع و حقیقت، چنین مطلبی صحبت نداشته باشد. دلیلی که برای این موضوع بیان شده است، چنین است که کرم و فضل خدا، زیاد است و اجازه نمی‌دهد که چون بنده‌ای به او حسن ظن پیدا کرد و امیدوار شد، ناامیدش نماید. از این رو فقهای شیعه درباره [[مستحبات]] معتقدند که لزومی همیشگی برای کشف خبرهای صحیح و [[موثق]] در موضوع مستحبات، نیست. این قاعده در [[واجبات]] و [[محرمات]] کاربردی ندارد و آنها تنها با احادیث صحیح و موثق، استنباط می‌شوند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسایل الشیعه|عنوان کتاب=وسایل الشیعه|نام=حر|نام خانوادگی=عاملی|ناشر=مکتبه الاسلامیه|جلد=۱|صفحه=61|فصل=مقدمه عبادات، باب 19}}</ref>
امّا جواب عام و كلی برای اين كه ساير كتب ادعيه، زيارات، اذكار، اوراد و... مفيد باشد؛ اين است كه رواياتی كه درباره دعاها وارد شده است طبق اخباری كه معروف به [[اخبار مَنْ بَلَغَ]] می باشند لازم نيست دقت در اسناد آن شود و مسامحه در آن جايز است. اين اخبار كه در كتاب شريف [[اعتبار کتاب کافی|اصول كافی]]، [[وسايل الشيعه]]<ref> محمد بن يعقوب كلينی، اصول كافی، ترجمه سيد جواد مصطفوی، ج3، ص139.</ref> آمده است كه به عنوان نمونه يک حديث بيان مي­‌گردد.
 
[[امام باقر (ع)]] می‎‌فرمايد:
{{متن عربی|مَنْ بَلَغَهُ ثوابٌ من الله علي عملٍ فَعَمِلَ ذلكً العمل التماسَ ذلك الثواب اوتَيه و ان لم يكن الحديثُ كما بلغه|ترجمه= كسی كه ثواب بر عملی از خدا به او برسد و آن عمل را به اميد آن ثواب انجام دهد، به او ثواب می دهند، اگر چه حديث به او نرسيده باشد}}.<ref>حر عاملی، وسايل الشيعه، تهران، مكتبه الاسلاميه، ج1، ص61، باب 19، مقدمه عبادات، ح7.</ref>؛
 
=== نتیجه بررسی دعاهای مفاتيح الجنان ===
گفته شد كه اين اخبار به [[اخبار من بلغ]] معروف است و مضمون آنها به تسامح در [[ادله سنن]] مشهور گشته است. و حاصل اين اخبار اين است كه:‌ چنانچه مسلمانی بشنود يا در كتابی ببيند كه اگر كسی مثلا چنين نمازی را بخواند يا چنين دعايی را بخواند، چنان پاداشی در دنيا يا در آخرت به او داده می شود، پس اگر او نماز گزارد، خدا آن پاداش را به او می دهد. اگر چه واقع و حقيقت چنان نباشد، و آن گوينده و كتاب دروغی [[انگیزه‌های جعل حدیث|جعل]] كرده و يا اشتباه كرده باشند. زيرا كرم و فضل خدا زياد است و به خود اجازه نمی‌دهد كه چون بنده‎ای به او حسن ظن پيدا كرد و اميدوار شد نا اميدش كند. از اين رو فقها و دانشمندان اسلامی گفته‌اند درباره [[مستحبات]] لازم نيست كه هميشه دنبال خبری صحيح و [[موثق]] بگرديم، بلكه به اخبار ضعيف و مجهول در اين باره می‌توان استناد كرد. به خلاف [[واجبات]] و [[محرمات]] كه جز با خبر صحيح و موثق ثابت نگردد.<ref>اصول كافي، همان، ج3، ص139.</ref>
 
== تكرار برخی جملات دعاها ==
امّا در مورد قسمت دوّم بايد گفته شود كه اگر برخی از جملات دعاها مثلا در [[دعای كميل]] جمله «يا نور يا قدوس» تكرار می‌نمايند دو حالت دارد:
* اگر به قصد تکرار دعا می‌خوانند يعنی اين سه بار دعا جز دعا هست و [[امام معصوم (ع)]] هم همين گونه خوانده است و سه بار تكرار كرده است اين كار جايز نيست و نسبت دروغ به [[امام معصوم (ع)]] است و حرام است.
*امّا اگر به قصد رجاء و اميد ثواب و به حالت تضرع و زاری نه به قصد ورود، تكرار نمايد مانعی ندارد.<ref>استفتاء شخصی از محضر مرجع معظم تقليد حضرت آيت الله شبيری زنجانی.</ref>
 
'''قول هایی در مورد تكرار جملات سوره حمد:'''
 
*كه روايتی از [[ویژگی‌های امام سجاد|امام سجاد (ع)]] نقل شد تكرارش اشكالی ندارد. <ref>استفتاء شخصی از دفتر مقام معظم رهبری حضرت آيت الله خامنه‌ای در قم.</ref> مگر آن كه اين تكرار به حدّ وسواس برسد كه جايز نيست، امّا اگر جهت [[خوف الهی]] باشد اشكالی ندارد.
 
*سؤالی كه در اين مورد از [[حضرت آيت الله العظمی فاضل لنكرانی]] به عمل آمد، چنين فرمود: در صورت شک در صحت آنها تكرار عيب ندارد و اگر از محل آن نگذشت، آن كلمه را تكرار كند تا به ادای صحيح آن يقين پيدا كند. مشروط به اينكه منشاء شک، وسواس نباشد.<ref>فاضل لنكرانی، محمد، جامع المسائل، مطبوعاتی امير، چاپ اوّل، 1375، ج1، ص99، سؤال 332.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۵۳: خط ۶۵:


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
خط ۶۰: خط ۷۱:
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | ارزیابی کمی =شد
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۸

سؤال

آیا تمام دعاهای کتاب «مفاتیح الجنان» صحیح و معتبر هستند؟

درگاه‌ها
واژه-ها.png



مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی از مجتهدان مشهور شیعه اهل قم است. این کتاب شامل دعاهای متعددی است که به گواه نویسنده، که خود از حدیث‌شناسان امامیه است، ادعیه موجود در کتاب از منابع معتبر اخذ شده‌اند. با توجه به اینکه دعاهای مفاتیح الجنان همگی مستند هستند، اما اکثر آنها از طریق خبر واحد گزارش شده‌اند. با این همه، با توجه به قاعده «اخبار من بلغ» و «تسامح در ادله سنن»، می‌توان به این اخبار واحد، اعتماد کرد و با فرض تقرب، به آنها عمل نمود. این فرض باعث خواهد شد حتی اگر دعا از سوی معصومان (علیهم السلام) صادر نشده باشند، اما دارای اجر معنوی باشند.

مفاتیح الجنان

مفاتیح الجنان توسط شیخ عباس قمی، از مجتهدان و حدیث‌شناسان شیعه اهل قم، نوشته شده است. شیخ عباس قمی در مقدمه کتاب خود می‌گوید: «بعضی از اخوان مؤمنین از این داعی درخواست نمودند که کتاب مفاتیح الجنان را که متداول شده بین مردم مطالعه نمایم و آنچه از ادعیه آن کتاب که سند دارد ذکر نمایم و آنچه را که سندش به نظرم نرسیده ذکر ننمایم و اضافه کنم بر آن بعض ادعیه و زیارات معتبره که در آن کتاب ذکر نشده و نامیدم آن را به مفاتیح الجنان».[۱]

مفاتیح الجنان
اعتبار مفاتیح الجنان
اطلاعات کتاب
نویسندهشیخ عباس قمی
تاریخ نگارش۱۳۴۴ق
موضوعدعا و زیارت
زبانفارسی و عربی
اطلاعات نشر
محل نشرچاپ اول در مشهد
تاریخ نشرچاپ اول در ۱۳۴۴ق

اعتبار دعاهای مفاتیح الجنان

به اقرار خود نویسنده کتاب که در مقدمه کتاب آمده است، تمام دعاهای کتاب مستند هستند؛ اما صحت و اعتبار هر دعا باید به صورت جداگانه بررسی گردد. آنچه مسلم است، اکثر این دعاها از طریق خبر واحد گزارش شده‌اند.

قاعده کلی «اخبار من بلغ»

به طور کلی، روایاتی که با موضوع دعاها هستند، طبق قاعده «اخبار مَنْ بَلَغَ»، لزومی به بررسی دقیق سندی ندارند و می‌توان با مسامحه آنها را معتبر دانست. این قاعده که مضمون آن به تسامح در ادله سنن نیز مشهور، بر اساس روایت‌هایی در کتاب‌های اصول کافی و وسایل الشیعه استنباط شده است.[۲] برای نمونه، از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمودند: «مَنْ بَلَغَهُ ثوابٌ من الله علي عملٍ فَعَمِلَ ذلكً العمل التماسَ ذلك الثواب اوتَيه و ان لم يكن الحديثُ كما بلغه؛ كسی كه ثواب بر عملی از خدا به او برسد و آن عمل را به اميد آن ثواب انجام دهد، به او ثواب می‌دهند، اگر چه حديث به او نرسيده باشد».[۳]

بر اساس همین قاعده، گفته می‌شود که اگر مسلمانی بشنود، یا در کتابی ببیند، که اگر کسی، مثلاً چنین نمازی را بخواند یا چنین دعایی را بخواند، چنان پاداشی در دنیا یا در آخرت به او داده می‌شود، پس اگر او به آن دستور عمل کند، خدا آن پاداش را به او خواهد داد. هرچند که در واقع و حقیقت، چنین مطلبی صحبت نداشته باشد. دلیلی که برای این موضوع بیان شده است، چنین است که کرم و فضل خدا، زیاد است و اجازه نمی‌دهد که چون بنده‌ای به او حسن ظن پیدا کرد و امیدوار شد، ناامیدش نماید. از این رو فقهای شیعه درباره مستحبات معتقدند که لزومی همیشگی برای کشف خبرهای صحیح و موثق در موضوع مستحبات، نیست. این قاعده در واجبات و محرمات کاربردی ندارد و آنها تنها با احادیث صحیح و موثق، استنباط می‌شوند.[۴]

جستارهای وابسته


منابع

  1. قمی، عباس. «مقدمه کتاب». مفاتیح الجنان.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب. اصول کافی [سید جواد مصطفوی]. ج. ۳. ص. ۱۳۹.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب (۳۲۹). اصول کافی. ج. ۳. ص. ۱۳۹.
  4. عاملی، حر. «مقدمه عبادات، باب ۱۹». وسایل الشیعه. ج. ۱. مکتبه الاسلامیه. ص. ۶۱.