پیش نویس:روابط ایران و فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{پیش نویس|تکمیل}}
<big>'''فلسطین'''</big>
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا ايران از مسلمانان فلسطين دفاع مي كند ولي از مسلمانان چچن حمايت نمي كند؟
چرا ایران از فلسطین و مسلمانان آن به‌طور ویژه دفاع و حمایت می‌کند؟
در مورد اين نكته كه علت توجه بيشتر ايران به قضيه فلسطين نسبت به ساير كشورهاي اسلامي چيست؟ در اين خصوص بحثها و سخنان متعدد و متنوعي وجود دارد:
{{پایان سوال}}
الف. تعريف سياست خارجي: عبارت از مجموعه خط مشي ها، تدابير، روشها، و انتخاب مواضعي است كه يك دولت دربرخورد با امور مسايل خارجي در چهارچوب اهداف كلي حاكم بر نظام سياسي اعمال مي نمايد به عبارت ديگر سياست خارجي بازتاب اهداف و سياست هاي يك دولت در صحنه روابط بين المللي و در ارتباط با ساير دولت ها جوامع و سازمان هاي بين المللي نهضت‌ها، افراد بيگانه و حوادث و اتفاقات جهاني مي باشد. [1]
{{پاسخ}}
ب. اهداف سياست خارجي: بسياري از محققين ميان اهداف سياست خارجي و منافع ملي تفاوتي قائل نيستند و در تعاريف خود از منافع و اهداف ملي به صورت مترادف استفاده مي‌كنند. با توجه به اين مطلب، اهداف ملي سياست خارجي يك كشور را مي توان به دو دسته تقسيم نمود:
{{درگاه|حکومت دینی}}
1. اهداف ملي: آنهايي هستند كه براي حفظ و تحقق منافع ملي يك كشور مورد توجه مي باشند. از قبيل حفظ استقلال و تماميت ارضي و امنيت ملي، رفاه عمومي جامعه در محيطي صلح آميز، اين نوع كشورها معمولا معتقد به حفظ وضع موجود مي باشند.
حمایت [[ایران]] از [[فلسطین]] و سایر کشورهای مظلوم اسلامی، بر اساس تعالیم انسانی و [[اسلام|اسلامی]] است. همچنین تشکیل یک [[امت واحد اسلامی]]، زمینه‌ساز فراگیر شدن دین اسلام در جهان خواهد شد و این یکی از استراتژی‌های ایران اسلامی در سطح بین‌المللی است. ایران از این حمایت‌ها، به دنبال منافع ملی و فراملی خود نیز می‌باشد که یکی از آنها، جلوگیری از تشکیل بلوک اقتصادی شرق آسیا به سرکردگی رژیم صهیونیستی و آمریکاست.
2. اهداف مافوق ملي: كشورهايي كه با توجه به ايده آلهاي حاكم بر جامعه خود با ديد وسيعتر از تامين منافع ملت و جامعه خود احساس رسالتي وراي مرزهاي كشور مي نمايند. به طوري كه منافع ملي را تحت الشعاع منافع جهاني و يا منطقه اي از ديدگاه خود و يا بخشي از آن مي بيند.[2]
 
ج. اهداف سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران:
== ماهیت سیاست خارجی ==
اهداف سياست خارجي طبق قانون اساسي كشورمان از اين قرار است:
=== تعریف ===
1. حفاظت از استقلال و حاكميت ملي در عرصه بين الملل.(اصل صدو سي و سوم)
سیاست خارجی مجموعه خط مشی‌ها، تدابیر، روش‌ها، و انتخاب مواضعی است که یک دولت در برخورد با امور مسائل خارجی در چهارچوب اهداف کلی حاکم بر نظام سیاسی اعمال می‌نماید به عبارت دیگر سیاست خارجی بازتاب اهداف و سیاست‌های یک دولت در صحنه روابط بین‌المللی و در ارتباط با سایر دولت‌ها، جوامع و سازمان‌های بین‌المللی نهضت‌ها، افراد بیگانه و حوادث و اتفاقات جهانی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل|عنوان کتاب=سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل|سال=1386|نام=منوچهر|نام خانوادگی=محمدی|ناشر=دادگستر|صفحه=18|مکان=تهران}}</ref>
2. دفاع از حقوق مسلمانان
 
3. حمايت از مستضعفين در برابر مستكبرين و حمايت از نهضت هاي آزادي بخش(اصل يكصد و پنجاه و چهارم)
=== اهداف ===
4. تلاش در جهت تشكيل امت واحد جهاني و ....
بسیاری از محققین میان اهداف [[سیاست خارجی]] و منافع ملی تفاوتی قائل نیستند و در تعاریف خود از منافع و اهداف ملی به صورت مترادف استفاده می‌کنند. با توجه به این مطلب، اهداف ملی سیاست خارجی یک کشور را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود؛ دسته اول اهداف ملی و دسته دیگر اهداف مافوق ملی. اهداف ملی اهدافی هستند که برای حفظ و تحقق منافع ملی یک کشور مورد توجه قرار می‌گیرند. از این قبیل می‌توان حفظ استقلال، تمامیت ارضی، امنیت ملی و رفاه عمومی جامعه در محیطی صلح آمیز را نام برد. در مقابل اهداف ما فوق ملی اهدافی هستند که با توجه به ایده‌آل‌های حاکم بر جامعه خود با دید وسیع‌تر از تأمین منافع ملت و جامعه خود احساس رسالتی ورای مرزهای کشور می‌نمایند. به طوری که منافع ملی را تحت‌الشعاع منافع جهانی یا منطقه‌ای از دیدگاه خود یا بخشی از آن می‌بیند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل|عنوان کتاب=سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل|سال=1386|نام=منوچهر|نام خانوادگی=محمدی|ناشر=دادگستر|صفحه=20|مکان=تهران}}</ref>
اين چند اصل خود بيانگر اين نكته است كه ايران اسلامي موظف است از همه ملتهاي رنجيده و مستضعف حمايت كند و در مقابل ظلم به ديگران بويژه مسلمانان ساكت ننشيند. ضمنا بايد از نهضت هاي آزادي بخش مانند فلسطين حمايت نمايد. حال اين حمايت مي تواند مادي باشد مانند تامين امكانات لازم در داخل كشور براي اين نهضتها مثل جمع آوري اعانه و چاپ نشريات و ... و هم مي تواند معنوي باشد مانند ارشاد و راهنمايي آنها براي جلوگيري از هر گونه انحراف فكري و تشتت و تفرقه و يا دفاع از حقوق آنها در مجامع بين المللي [3]و .... غير از اين موارد، تلاش در جهت تشكيل امت واحده مسئوليت كشور ما را سنگين تر مي كند زيرا با توجه به اسلامي بودن انقلاب و جهان شمولي اين مكتب، سياست خارجي كشور نمي تواند خود را در محدوده اهداف ملي و يا حتي منطقه اي محبوس نمايد.
 
بنابراين حمايت ايران از فلسطين و ساير كشورهاي مظلوم اسلامي، بر اساس تعاليم انساني دين اسلام است و غير از آن به خاطر اين مسئله مهم و استراتژيكي است كه تشكيل يك امت واحد اسلامي زمينه ساز فراگير شدن دين اسلام خواهد شد، همان انديشه اي كه نبي مكرم اسلام و اهل بيت عصمت عليهم السلام براي آن تلاش مي كردند.
== اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران ==
د. فلسطين در سياست خارجي جمهوري اسلامي:
اهداف سیاست خارجی طبق قانون اساسی کشورمان از این قرار است:
ترديدي نيست كه يكي از شعارهاي اصلي و اوليه نهضت امام خميني مساله دفاع از مظلومان بود كه مسئله فلسطين و حمايت از فلسطينيان و دشمني با رژيم صهيونيستي و تجاوزات آن، در صدر اين هدف قرار داشته است، زيرا انقلاب اسلامي ايران حركتي بود اصيل، كه بر باورهاي اسلامي مردم استوار بود. اين مسئله چيزي نبود كه از ابتدا بر كسي پوشيده باشد و صهيونيست ها، حتي قبل از سال 1342 نيز به خوبي از اين مسئله آگاه بوده و نسبت به جايگاه رژيم صهيونيستي نزد مردم ايران واقف بودند. ژنرال مايراميت كه در سال 1340 ش به جاي هرزوگ به رياست اداره اطلاعات ارتش رژيم صهيونيستي منصوب شده بود در ارديبهشت 1341 به تهران آمد و با مقامات ارتش و نخست وزير و وزير خارجه ديدار كرد وي در بازگشت طي گزارشي به بن گورين و گلداماير توصيه كرد كه سعي شود تماسهايي با خارج از محدوده هيات حاكمه ايران برقرار شود. او متذكر شد كه رژيم صهيونيستي در ميان مردم ايران منفور است و بايد به آينده بينديشد.[4] با تمام اين تفاصيل حمايت از فلسطين و قدس شريف و نفرت و انزجار از رژيم غاصب صهيونيستي جزء سر فصل اصلي و نمادين سياست خارجي ما محسوب مي شود كه از سوي امام امت(ره) و پس از آن حمايت قاطع حضرت آيه الله خامنه اي (مد ظله) تعيين و تبيين شده است.  در يك تقسيم بندي كلي مي توان مواضع سياست خارجي كشورمان نسبت به مسئله فلسطين را در سه موضع مورد بررسي قرار داد:
# حفاظت از استقلال و حاکمیت ملی در عرصه بین‌الملل. (اصل صد و سی و سوم)
1. افشاي ماهيت رژيم صهيونيستي : در اين مورد سخنان زيادي را شنيده ايم ولي در كل مهمترين شاخصه افشاي ماهيت زشت رژيم صهيونيستي اعلام روز قدس از سوي امام خميني(ره) است كه اين خود اوج اعلام انزجار دولت و ملت ايران در مورد قباحت وجود عنصر نامطلوب منطقه يعني رژيم صهيونيستي است.
# دفاع از حقوق مسلمانان
2. حمايت از ملت فلسطين: حمايت از ملت فلسطين نيز دومين شاخصه مهم در سياست خارجي ما در مورد فلسطين است كه بارها از سوي رهبران ما و ملت ايران چه از لحاظ مادي و چه معنوي ابراز شده است به عنوان مثال مقام معظم رهبري در اين مورد مي فرمايند: «ملت ايران .... مسايل ملت هاي مظلوم و شجاع فلسطين را جزو مسايل خود مي داند و براي حل آن ... تلاش مي كند.»[5]
# حمایت از مستضعفین در برابر مستکبرین و حمایت از نهضت‌های آزادی‌بخش (اصل یکصد و پنجاه و چهارم)
3. صلح خاورميانه: در اين مورد نيز مسئولين ما قضيه صلح را يك بازي سياسي خواندند و آن را توطئه آمريكا و رژيم صهيونيستي براي تحکيم پايه هاي رژيم نامشروع صهيونيستي قلمداد كردند. رهبر معظم انقلاب هم در واكنشي قاطع فرمودند: «سازش دولتها با صهيونيسم مردود اعلام مي شود چون اين به معناي آوارگي هميشگي ملت فلسطين و اشغال هميشگي كشور فلسطين به وسيله دشمن است.[6]
# تلاش در جهت تشکیل امت واحد جهانی
د. حمايت از فلسطين و منافع ملي جمهوري اسلامي ايران:
این چند اصل خود بیانگر این نکته است که ایران اسلامی موظف است از همه ملت‌های رنجیده و مستضعف حمایت کند و در مقابل ظلم به دیگران به ویژه مسلمانان ساکت ننشیند. ضمناً باید از نهضت‌های آزادی‌بخش مانند فلسطین حمایت نماید. حال این حمایت می‌تواند مادی، مانند تأمین امکانات لازم در داخل کشور برای این نهضت‌ها همچون جمع‌آوری اعانه و چاپ نشریات، یا معنوی باشد؛ مانند ارشاد و راهنمایی آنها برای جلوگیری از هرگونه انحراف فکری و تشتت و تفرقه یا دفاع از حقوق آنها در مجامع بین‌المللی.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل|سال=1386|نام=منوچهر|نام خانوادگی=محمدی|ناشر=دادگستر|صفحه=54|مکان=تهران}}</ref>
سياست خارجي ايران در قبال فلسطين همواره داراي رفتار حمايتي از ملت فلسطين و مخالفت با سياستهاي اسرائيل بوده است. حال سئوال اصلي اين است كه چه منافعي در مورد اين رفتار حمايتي براي ايران وجود دارد؟ در پاسخ به اين سئوال بايد گفت امروزه در تمام دنيا اعمال سياسي بر اساس منافع ملي و يا منافع مشترك شكل مي پذيرد. منافع ملي ايران و اهميت استراتژيك فلسطين براي كل  جهان اسلام و بويژه جمهوري اسلامي، موجب مي شود كه ايران هم اهميت بيشتري به اين كشور بدهد و نسبت به كشورهاي مسلمان ديگر مانند چچن، توجه زيادتري به فلسطين داشته باشد زيرا:
 
1. رفتار حمايتي ايران، در چارچوب نظري يك دولت اسلامي بر مبناي ايدئولوژي و جهان بيني توحيدي مورد مطالعه قرار مي گيرد كه در مرحله اول داراي وظيفه و رسالت خاصي جهت حمايت از ملل محروم مسلمان مي باشد و در مرحله دوم پشتيباني از ملل محروم و مستضعف را در سطح منطقه اي و جهاني در قلمرو وظايف خود محسوب مي نمايد.
غیر از این موارد، تلاش در جهت تشکیل امت واحده مسئولیت کشور ما را سنگین‌تر می‌کند؛ زیرا با توجه به اسلامی بودن انقلاب و جهان شمولی این مکتب، سیاست خارجی کشور نمی‌تواند خود را در محدوده اهداف ملی یا حتی منطقه‌ای محبوس نماید؛ بنابراین حمایت ایران از فلسطین و سایر کشورهای مظلوم اسلامی، بر اساس تعالیم انسانی دین اسلام است و غیر از آن به خاطر این مسئله مهم و استراتژیکی است که تشکیل یک امت واحد اسلامی زمینه‌ساز فراگیر شدن دین اسلام خواهد شد. این موضوع همان اندیشه‌ای است که [[پیامبر اکرم(ص)]] و دیگر [[معصومان(ع)]] برای آن تلاش می‌کردند.<ref name=":0" />
2. مطالعه تاريخي نشان مي دهد كه رژيم صهيونيستي از زمان تاسيس 1948 م تا كنون پيوسته سياست تهاجمي و بسط اراضي را اتخاذ نموده و هدف اساسي آن تشكيل اسرائيل بزرگ از نيل تا فرات است و در حال حاضر بخشهايي از سرزمين هاي دولت اسلامي را اشغال نموده است. در صورت تحقق اين هدف تهديدات امنيتي ايران تشديد شده و مرزهاي ايران مورد تهديد قرار مي گيرد. با اين نگاه حمايت از ملت مسلمان فلسطين نه تنها دفاع از يك سرزمين اسلامي محسوب مي شود بلكه جلوگيري از گسترش تهديدات رژيم صهيونيستي و حمايت از منافع ملي ايران به شمار مي آيد و در صورت پيروزي انتفاضه و احقاق حقوق مردم فلسطين مي توان گفت زمينه هاي توسعه طلبي و تهديدات رژيم صهيونيستي تا حدي كاهش يافته و امكان بازسازي نظم منطقه اي با مشاركت دولت اسلامي فراهم مي گردد.
 
3. دليل ديگر بر توجه ايران به قضيه فلسطين موقعيت استراتژيك و حساس آنست. سرزمين مسجد الاقصي به عنوان اولين قبله گاه مسلمانان و مزار انبياي بزرگي مانند حضرت سليمان و ... موجب شده است كه اين سرزمين مورد توجه و احترام همه پيروان اديان مختلف قرار گيرد و همين مسئله موجب مي شود كه فلسطين اشغالي كانون توجه جهانيان شود. در اين ميان مبارزه فلسطين و رژيم صهيونيستي در حقيقت يك نبرد نامحسوس بين اسلام و كفر است. به عبارت ديگر اگر رژيم صهيونيستي داراي ثبات شود و نقشه يهوديان با حمايت استكبار جهاني در مشروعيت بخشي به يك كشور مستقل يهودي، عملي شود آن وقت به علت منطقه حساس فلسطين اين مسئله بعنوان شكست در كارنامه اسلام و مسلمين ثبت مي شود. لذا ايران اسلامي توجه خود و جهان اسلام را به قلب تپنده دنيا يعني خاورميانه و فلسطين جلب نمود تا آنها اين نقشه را عملي نكنند بر اين اساس ايران به عنوان طلايه دار پرچم اسلام، بايد اين مسئله را جدي بگيرد و در روند صلح دروغين خاورميانه اخلال وارد كند چرا كه ثبات رژيم صهيونيستي به منزله از دست رفتن منطقه حساس فلسطين و در نتيجه شكست عملي اسلام خواهد بود. و در صورت موفقيت كامل رژيم صهيونيستي در منطقه ژئوپلوتيك و استراتژيك فلسطين اين رژيم غاصب سراغ ساير كشورهاي اسلامي هم خواهد آمد، لذا ايران كانون توجه خود و جهانيان را بسوي فلسطين جلب نموده است.
== فلسطین در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ==
4. در سه دهه گذشته دو بحران، امنيت و تماميت ارضي كشور ما را به خطر انداخت كه يكي مربوط به مسئله جزائر سه گانه ايراني در خليج فارس بوده است و ديگري هم جنگ عراق عليه ايران. در اين دو مسئله آنچه مانع از آن شد كه قدرتهاي جهاني نتوانند اين بحرانها را به دعواي «اعراب و ايرانيان» تبديل كنند، حمايت مردم مسلمان ايران و نظام جمهوري اسلامي از مردم فلسطين و آرمان مقدس قدس بوده است، زيرا اين امر باعث شد كه افكار عمومي جهان عرب با ايران همراه شود و مانع از تحقق اهداف شيطاني و تفرقه انگيز دشمنان گردد.[7]
تردیدی نیست که یکی از شعارهای اصلی و اولیه نهضت [[امام خمینی]] مسئله دفاع از مظلومان بود که مسئله [[فلسطین]] و حمایت از فلسطینیان و دشمنی با [[رژیم صهیونیستی]] و تجاوزات آن، در صدر این هدف قرار داشته است؛ زیرا [[انقلاب اسلامی ایران]] حرکتی بود اصیل که بر باورهای اسلامی مردم استوار بود. این مسئله چیزی نبود که از ابتدا بر کسی پوشیده باشد و صهیونیست‌ها، حتی قبل از سال ۱۳۴۲ نیز به خوبی از این مسئله آگاه بوده و نسبت به جایگاه [[رژیم صهیونیستی]] نزد مردم ایران واقف بودند. ژنرال مایرامیت که در سال ۱۳۴۰ شمسی به جای هرزوگ به ریاست اداره اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی منصوب شده بود در اردیبهشت ۱۳۴۱ به تهران آمد و با مقامات ارتش و نخست‌وزیر و وزیر خارجه دیدار کرد. وی در بازگشت طی گزارشی به بن گورین و گلدامایر توصیه کرد که سعی شود تماس‌هایی با خارج از محدوده هیئت حاکمه ایران برقرار شود. او متذکر شد که رژیم صهیونیستی در میان مردم ایران منفور است و باید به آینده بیاندیشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیاست خارجی ایران از 1357، 1300|عنوان کتاب=سیاست خارجی ایران از 1357، 1300|سال=1377|نام=عبدالرضا|نام خانوادگی=هوشنگ مهدوی|ناشر=شرکت نشر البرز، پیکان|صفحه=293-292|مکان=تهران}}</ref>
حتي توطئه آمريكا براي خنثي سازي تلاش ايران تا آنجا بود كه سعي كرد مسئله فلسطين را يك مسئله عربي بداند ولي ايران اسلامي با تشكيل كنفرانس بين المللي حمايت از انتفاضه در تهران اين نقشه را بر ملا كرد و مسئله فلسطين را يك مسئله اسلامي قلمداد كرد نه عربي صرف.[8]
 
5. از آنجا كه در شرائط نوين بين المللي توجهات به ابعاد اقتصادي قدرت معطوف شده است و شاهد بلوك هاي اقتصادي در مناطق مختلف جهان هستيم، آمريكا و صهيونيست‌ها در تلاش بودند با طرح تحميلي صلح و سازش مقدمات يك بلوك اقتصادي را در منطقه غرب آسيا فراهم سازند كه شامل يك مركز يعني فلسطين اشغالي و يك پيرامون شامل بقيه كشورها باشد و راه اندازي كنفرانس اقتصادي قبل از آنكه داستان صلح به جايي رسيده باشد نشان از اين مطلب داشت و طبيعتا چنين طرحي جايگاه و پايگاهي براي رشد اقتصادي واحدهاي ملي از جمله ايران وجود نداشته و ندارد.[9] اين امر موجب شد تا ايران نيز توجه بيشتري به مسئله فلسطين و بر ملا كردن توطئه صلح خاورميانه داشته باشد. غير از موارد فوق بايد گزينه هاي ديگري را هم اشاره نمود مثلا براي تئوري صدور انقلاب به ساير كشورها بهترين مكان براي [10]اين امر منطقه حساس فلسطين و بعد از آن ساير كشورهاست. مورد ديگر آنكه تئوري ايجاد حكومت جهاني اسلام كه به اعتقاد امام خميني هدف عظيم انقلاب ما مي باشد.[11] با اين سخن ايشان «كه مسئله فلسطين مسئله اسلام است» اين نظر را تداعي مي كند كه براي ايجاد حكومت جهاني اسلام و حفظ وحدت مسلمين تنها راه ممكن توجه به فلسطين و آزادي آن از چنگال صهيونيست هاست با اين تفاصيل روشن مي شود كه علت توجه بيشتر ايران به مسئله فلسطين ريشه در مسائل حياتي جهان اسلام دارد و اين توجه به جا و مهم است.
== مواضع سیاست خارجی ایران نسبت به مسئله فلسطین ==
ايران در مورد چچن هم در حد مناسب خودش موضعگيري نمود. بويژه در جنگ اول روسيه با چچن در سالهاي 1373 الي 1375 و همين طور جنگ دوم آنها كه از 27 شهريور 1378 شروع شده بود ايران موضع گيري فعال و واكنش سريعي در اين مورد داشت تا جائيكه رئيس جمهور وقت روسيه ايران را متهم به حمايت از مبارزان چچن نمود.[12]وزراي خارجه قبلي و فعلي ايران هم موضع گيري فعال داشتند.[13]ضمن آنكه رئيس جمهور كشورمان هم به روسها در مورد ادامه حملات هشدار داده و به عنوان رئيس سازمان كنفرانس اسلامي اين مسئله را پي گيري نمود.[14]ولي با اين همه توجه به چچن هيچ گاه به مانند توجه به مسئله فلسطين نبود. زيرا اهميت فلسطين و جنايات و حق كشي در اين سرزمين قابل مقايسه با چچن نيست  و ايران اسلامي در حد توان خود مشكلات مسلمانان دنيا را منعكس نموده و در رفع نيازهاي آنان مي كوشد.
 
بنابراين فلسطين به خاطر مسائل زير بيشتر مورد توجه ايران قرار دارد:
=== ۱. افشای ماهیت رژیم صهیونیستی ===
1 . سرزمين فلسطين به عنوان قبله گاه اول مسلمين داراي قداست و اهميت معنوي و استراتژيكي است.
مسئولان و مقامات جمهوری اسلامی ایران، بارها در معرفی چهره واقعی رژیم صهیونیستی سخن گفته و آثاری متنوعی منتشر کرده‌اند. یکی از مهم‌ترین شاخصه افشای ماهیت زشت رژیم صهیونیستی، اعلام [[روز قدس]] از سوی امام خمینی بود که منجر به نمایش انزجار عمومی دولت و ملت ایران در مورد قباحت وجود رژیم صهیونیستی در منطقه شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیفه امام|عنوان کتاب=صحیفه امام|سال=1389|نام=سید روح الله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی|جلد=9|صفحه=267|مکان=تهران}}</ref>
2. براي صدور
 
انقلاب و اعلام برنامه‌هاي اسلام بهترين منطقه فلسطين است.
=== ۲. حمایت از ملت فلسطین ===
3. تئوري تشكيل حكومت جهاني اسلام با به رخ كشيدن قدرت مسلمانان در مقابل صهيونيست‌ها در فلسطين امكان پذير است.
حمایت از ملت فلسطین نیز دومین شاخصه مهم در سیاست خارجی ایران در مورد فلسطین است که بارها از سوی رهبران سیاسی و ملت ایران، چه از لحاظ مادی و چه معنوی ابراز شده است. به عنوان مثال مقام معظم رهبری در این مورد می‌فرمایند: «ملت ایران مسائل ملت‌های مظلوم و شجاع فلسطین را جزو مسائل خود می‌داند و برای حل آن تلاش می‌کند.»<ref>{{یادکرد ژورنال|صفحات=صفحه 3|عنوان=روزنامه کیهان|تاریخ=9 بهمن 1373}}</ref>
4. در صورت ثبات و پيروزي رژيم صهيونيستي و شكست فلسطيني‌ها در اين نبرد، اين شكست به نام اسلام ثبت خواهد شد. پس بايد جلوي اثبات و قوام رژيم صهيونيستي را گرفت.
 
==منابع==
==== ۳. توطئه صلح خاورمیانه ====
{{پانویس|۲}}
برخی از مسئولین ایرانی، کلیدواژه صلح در [[خاورمیانه]] با هدف همکاری با رژیم صهیونیستی را یک بازی سیاسی، و یکی از توطئه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تحکیم پایه‌های رژیم نامشروع صهیونیستی می‌دانند. رهبر معظم انقلاب در اینباره فرمودند: «سازش دولت‌ها با [[صهیونیسم]] مردود اعلام می‌شود چون این به معنای آوارگی همیشگی ملت فلسطین و اشغال همیشگی کشور فلسطین به وسیله دشمن است».<ref>{{یادکرد ژورنال|عنوان=رورنامه ابرار|صفحه=صفحه 2|تاریخ=17 اردیبهشت 1374}}</ref>
 
== حمایت از فلسطین و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران ==
سیاست خارجی ایران در قبال [[فلسطین در قرآن|فلسطین]] همواره دارای رفتار حمایتی از ملت فلسطین و مخالفت با سیاست‌های اسرائیل بوده است. حال سؤال اصلی این است که چه منافعی در مورد این رفتار حمایتی برای ایران وجود دارد؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت امروزه در تمام دنیا اعمال سیاسی بر اساس منافع ملی یا منافع مشترک شکل می‌پذیرد. منافع ملی ایران و اهمیت استراتژیک فلسطین برای کل جهان اسلام و به ویژه جمهوری اسلامی، موجب می‌شود که ایران هم اهمیت بیشتری به این کشور بدهد و نسبت به کشورهای مسلمان دیگر توجه بیشتری به فلسطین داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://38747988.khabarban.com/|عنوان=حفظ منافع ملی با حذف رژیم صهیونیستی/ چرا دفاع از فلسطین باید جزو سیاست‌های اصلی ایران باشد؟|تاریخ بازبینی=3 مهر 1402|سال=1403}}</ref> برای این مطلب ادله مختلفی وجود دارد.
 
=== دلیل اول ===
دلیل اول این که رفتار حمایتی ایران، در چارچوب نظری یک دولت اسلامی بر مبنای [[ایدئولوژی]] و [[جهان بینی]] توحیدی مورد مطالعه قرار می‌گیرد که در مرحله اول دارای وظیفه و رسالت خاصی جهت حمایت از ملل محروم مسلمان می‌باشد و در مرحله دوم پشتیبانی از ملل محروم و مستضعف را در سطح منطقه ای و جهانی در قلمرو وظایف خود محسوب می‌نماید.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/others-note?id=45663|عنوان=حمایت از فلسطین؛ مسأله‌ای اسلامی|تاریخ بازبینی=1 خرداد 1399|سال=1403}}</ref>
 
=== دلیل دوم ===
دلیل دوم این که مطالعه تاریخی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از زمان تأسیس ۱۹۴۸ میلادی تاکنون، پیوسته سیاست تهاجمی و بسط اراضی را اتخاذ نموده و هدف اساسی آن تشکیل اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات است و در حال حاضر بخش‌هایی از سرزمین‌های دولت اسلامی را اشغال نموده است. در صورت تحقق این هدف تهدیدات امنیتی ایران تشدید شده و مرزهای ایران مورد تهدید قرار می‌گیرد. با این نگاه حمایت از ملت مسلمان فلسطین نه تنها دفاع از یک سرزمین اسلامی محسوب می‌شود بلکه جلوگیری از گسترش تهدیدات رژیم صهیونیستی و حمایت از منافع ملی ایران به‌شمار می‌آید و در صورت پیروزی انتفاضه و احقاق حقوق مردم فلسطین می‌توان گفت زمینه‌های توسعه طلبی و تهدیدات رژیم صهیونیستی تا حدی کاهش یافته و امکان بازسازی نظم منطقه ای با مشارکت دولت اسلامی فراهم می‌گردد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://nahad.farhang.gov.ir/fa/news/740031/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85|عنوان=چرا از فلسطین حمایت می‌کنیم؟|تاریخ بازبینی=14 فروردین 1403|سال=1403}}</ref>
 
=== دلیل سوم ===
دلیل سوم موقعیت استراتژیک و حساس فلسطین است. [[مسجد الاقصی]] به عنوان اولین قبله‌گاه مسلمانان و مزار انبیای بزرگی مانند [[حضرت سلیمان]] و… موجب شده است که این سرزمین مورد توجه و احترام همه پیروان ادیان مختلف قرار گیرد و همین مسئله موجب می‌شود که فلسطین اشغالی کانون توجه جهانیان شود. در این میان مبارزه فلسطین و رژیم صهیونیستی در حقیقت یک نبرد نامحسوس بین [[اسلام]] و [[کفر]] است. به عبارت دیگر اگر رژیم صهیونیستی دارای ثبات شود و نقشه [[یهودیان]] با حمایت استکبار جهانی در مشروعیت بخشی به یک کشور مستقل یهودی، عملی شود آن وقت به علت منطقه حساس فلسطین این مسئله به عنوان شکست در کارنامه اسلام و مسلمین ثبت می‌شود. علاوه بر این در صورت موفقیت کامل رژیم صهیونیستی در منطقه ژئوپلوتیک و استراتژیک فلسطین این رژیم غاصب سراغ سایر کشورهای اسلامی هم خواهد آمد، لذا ایران کانون توجه خود و جهانیان را به سوی فلسطین جلب نموده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://nahad.farhang.gov.ir/fa/news/740031/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85|عنوان=چرا از فلسطین حمایت می کنیم؟|تاریخ بازبینی=14 فروردین 1403|سال=1403}}</ref>
 
=== دلیل چهارم ===
دلیل چهارم این است که در سه دهه گذشته دو بحران امنیت و تمامیت ارضی کشور ما را به خطر انداخت که یکی مربوط به مسئله جزائر سه‌گانه ایرانی در [[خلیج فارس]] بوده است و دیگری هم جنگ عراق علیه ایران. در این دو مسئله آنچه مانع از آن شد که قدرتهای جهانی نتوانند این بحرانها را به دعوای «اعراب و ایرانیان» تبدیل کنند، حمایت مردم مسلمان ایران و نظام جمهوری اسلامی از مردم فلسطین و آرمان مقدس [[قدس]] بوده است؛ زیرا این امر باعث شد که افکار عمومی جهان عرب با ایران همراه شود و مانع از تحقق اهداف شیطانی و تفرقه انگیز دشمنان گردد.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=|شماره=اول|عنوان=فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی|صفحه=ص26}}</ref> حتی توطئه آمریکا برای خنثی سازی تلاش ایران تا آن جا بود که سعی کرد مسئله فلسطین را یک مسئله عربی بداند ولی ایران اسلامی با تشکیل کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه در تهران این نقشه را بر ملا کرد و مسئله فلسطین را یک مسئله اسلامی و نه صرفاً عربی معرفی کرد.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=|شماره=چهارم|عنوان=فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی|صفحه=ص78}}</ref>
 
=== دلیل پنجم ===
دلیل پنجم این است که از آنجا که در شرائط نوین بین‌المللی توجهات به ابعاد اقتصادی قدرت معطوف شده است و شاهد بلوک‌های اقتصادی در مناطق مختلف جهان هستیم، آمریکا و صهیونیست‌ها در تلاش بودند با طرح تحمیلی صلح و سازش مقدمات یک بلوک اقتصادی را در منطقه غرب آسیا فراهم سازند که شامل یک مرکز یعنی فلسطین اشغالی و یک پیرامون شامل بقیه کشورها باشد. راه اندازی کنفرانس اقتصادی قبل از آن که داستان صلح به جایی رسیده باشد نشان از این مطلب داشت. طبیعتاً چنین طرحی جایگاه و پایگاهی برای رشد اقتصادی واحدهای ملی از جمله ایران وجود نداشته و ندارد. این امر موجب شد تا ایران نیز توجه بیشتری به مسئله فلسطین و بر ملا کردن توطئه صلح خاورمیانه داشته باشد.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=|شماره=چهارم|عنوان=فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی|صفحه=ص26 و 27}}</ref>
 
غیر از موارد فوق باید گزینه‌های دیگری را هم اشاره نمود مثلاً برای تئوری صدور انقلاب به سایر کشورها بهترین مکان برای این امر منطقه حساس فلسطین و بعد از آن سایر کشورهاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیفه نور|عنوان کتاب=صحیفه نور|سال=1389|نام=سید روح‌الله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)|جلد=11|صفحه=26|مکان=تهران}}</ref> مورد دیگر آن که تئوری ایجاد حکومت جهانی اسلام که به اعتقاد امام خمینی هدف عظیم انقلاب ما می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیفه نور|عنوان کتاب=صحیفه نور|سال=1389|نام=سید روح‌الله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)|جلد=21|صفحه=53|مکان=تهران}}</ref>
 
منابع{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = سیاست
| شاخه اصلی = سیاست
خط ۴۹: خط ۷۰:
| تیترها = شد
| تیترها = شد
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =  
| ناوبری =
| نمایه =  
| نمایه =
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر =
| ارجاعات =  
| ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =  
| بازبینی نویسنده =
| بازبینی =  
| بازبینی =
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت =  
| اولویت =
| کیفیت =  
| کیفیت =
}}
}}


{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۶

سؤال

چرا ایران از فلسطین و مسلمانان آن به‌طور ویژه دفاع و حمایت می‌کند؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png


حمایت ایران از فلسطین و سایر کشورهای مظلوم اسلامی، بر اساس تعالیم انسانی و اسلامی است. همچنین تشکیل یک امت واحد اسلامی، زمینه‌ساز فراگیر شدن دین اسلام در جهان خواهد شد و این یکی از استراتژی‌های ایران اسلامی در سطح بین‌المللی است. ایران از این حمایت‌ها، به دنبال منافع ملی و فراملی خود نیز می‌باشد که یکی از آنها، جلوگیری از تشکیل بلوک اقتصادی شرق آسیا به سرکردگی رژیم صهیونیستی و آمریکاست.

ماهیت سیاست خارجی

تعریف

سیاست خارجی مجموعه خط مشی‌ها، تدابیر، روش‌ها، و انتخاب مواضعی است که یک دولت در برخورد با امور مسائل خارجی در چهارچوب اهداف کلی حاکم بر نظام سیاسی اعمال می‌نماید به عبارت دیگر سیاست خارجی بازتاب اهداف و سیاست‌های یک دولت در صحنه روابط بین‌المللی و در ارتباط با سایر دولت‌ها، جوامع و سازمان‌های بین‌المللی نهضت‌ها، افراد بیگانه و حوادث و اتفاقات جهانی می‌باشد.[۱]

اهداف

بسیاری از محققین میان اهداف سیاست خارجی و منافع ملی تفاوتی قائل نیستند و در تعاریف خود از منافع و اهداف ملی به صورت مترادف استفاده می‌کنند. با توجه به این مطلب، اهداف ملی سیاست خارجی یک کشور را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود؛ دسته اول اهداف ملی و دسته دیگر اهداف مافوق ملی. اهداف ملی اهدافی هستند که برای حفظ و تحقق منافع ملی یک کشور مورد توجه قرار می‌گیرند. از این قبیل می‌توان حفظ استقلال، تمامیت ارضی، امنیت ملی و رفاه عمومی جامعه در محیطی صلح آمیز را نام برد. در مقابل اهداف ما فوق ملی اهدافی هستند که با توجه به ایده‌آل‌های حاکم بر جامعه خود با دید وسیع‌تر از تأمین منافع ملت و جامعه خود احساس رسالتی ورای مرزهای کشور می‌نمایند. به طوری که منافع ملی را تحت‌الشعاع منافع جهانی یا منطقه‌ای از دیدگاه خود یا بخشی از آن می‌بیند.[۲]

اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

اهداف سیاست خارجی طبق قانون اساسی کشورمان از این قرار است:

  1. حفاظت از استقلال و حاکمیت ملی در عرصه بین‌الملل. (اصل صد و سی و سوم)
  2. دفاع از حقوق مسلمانان
  3. حمایت از مستضعفین در برابر مستکبرین و حمایت از نهضت‌های آزادی‌بخش (اصل یکصد و پنجاه و چهارم)
  4. تلاش در جهت تشکیل امت واحد جهانی

این چند اصل خود بیانگر این نکته است که ایران اسلامی موظف است از همه ملت‌های رنجیده و مستضعف حمایت کند و در مقابل ظلم به دیگران به ویژه مسلمانان ساکت ننشیند. ضمناً باید از نهضت‌های آزادی‌بخش مانند فلسطین حمایت نماید. حال این حمایت می‌تواند مادی، مانند تأمین امکانات لازم در داخل کشور برای این نهضت‌ها همچون جمع‌آوری اعانه و چاپ نشریات، یا معنوی باشد؛ مانند ارشاد و راهنمایی آنها برای جلوگیری از هرگونه انحراف فکری و تشتت و تفرقه یا دفاع از حقوق آنها در مجامع بین‌المللی.[۳]

غیر از این موارد، تلاش در جهت تشکیل امت واحده مسئولیت کشور ما را سنگین‌تر می‌کند؛ زیرا با توجه به اسلامی بودن انقلاب و جهان شمولی این مکتب، سیاست خارجی کشور نمی‌تواند خود را در محدوده اهداف ملی یا حتی منطقه‌ای محبوس نماید؛ بنابراین حمایت ایران از فلسطین و سایر کشورهای مظلوم اسلامی، بر اساس تعالیم انسانی دین اسلام است و غیر از آن به خاطر این مسئله مهم و استراتژیکی است که تشکیل یک امت واحد اسلامی زمینه‌ساز فراگیر شدن دین اسلام خواهد شد. این موضوع همان اندیشه‌ای است که پیامبر اکرم(ص) و دیگر معصومان(ع) برای آن تلاش می‌کردند.[۳]

فلسطین در سیاست خارجی جمهوری اسلامی

تردیدی نیست که یکی از شعارهای اصلی و اولیه نهضت امام خمینی مسئله دفاع از مظلومان بود که مسئله فلسطین و حمایت از فلسطینیان و دشمنی با رژیم صهیونیستی و تجاوزات آن، در صدر این هدف قرار داشته است؛ زیرا انقلاب اسلامی ایران حرکتی بود اصیل که بر باورهای اسلامی مردم استوار بود. این مسئله چیزی نبود که از ابتدا بر کسی پوشیده باشد و صهیونیست‌ها، حتی قبل از سال ۱۳۴۲ نیز به خوبی از این مسئله آگاه بوده و نسبت به جایگاه رژیم صهیونیستی نزد مردم ایران واقف بودند. ژنرال مایرامیت که در سال ۱۳۴۰ شمسی به جای هرزوگ به ریاست اداره اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی منصوب شده بود در اردیبهشت ۱۳۴۱ به تهران آمد و با مقامات ارتش و نخست‌وزیر و وزیر خارجه دیدار کرد. وی در بازگشت طی گزارشی به بن گورین و گلدامایر توصیه کرد که سعی شود تماس‌هایی با خارج از محدوده هیئت حاکمه ایران برقرار شود. او متذکر شد که رژیم صهیونیستی در میان مردم ایران منفور است و باید به آینده بیاندیشد.[۴]

مواضع سیاست خارجی ایران نسبت به مسئله فلسطین

۱. افشای ماهیت رژیم صهیونیستی

مسئولان و مقامات جمهوری اسلامی ایران، بارها در معرفی چهره واقعی رژیم صهیونیستی سخن گفته و آثاری متنوعی منتشر کرده‌اند. یکی از مهم‌ترین شاخصه افشای ماهیت زشت رژیم صهیونیستی، اعلام روز قدس از سوی امام خمینی بود که منجر به نمایش انزجار عمومی دولت و ملت ایران در مورد قباحت وجود رژیم صهیونیستی در منطقه شد.[۵]

۲. حمایت از ملت فلسطین

حمایت از ملت فلسطین نیز دومین شاخصه مهم در سیاست خارجی ایران در مورد فلسطین است که بارها از سوی رهبران سیاسی و ملت ایران، چه از لحاظ مادی و چه معنوی ابراز شده است. به عنوان مثال مقام معظم رهبری در این مورد می‌فرمایند: «ملت ایران مسائل ملت‌های مظلوم و شجاع فلسطین را جزو مسائل خود می‌داند و برای حل آن تلاش می‌کند.»[۶]

۳. توطئه صلح خاورمیانه

برخی از مسئولین ایرانی، کلیدواژه صلح در خاورمیانه با هدف همکاری با رژیم صهیونیستی را یک بازی سیاسی، و یکی از توطئه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تحکیم پایه‌های رژیم نامشروع صهیونیستی می‌دانند. رهبر معظم انقلاب در اینباره فرمودند: «سازش دولت‌ها با صهیونیسم مردود اعلام می‌شود چون این به معنای آوارگی همیشگی ملت فلسطین و اشغال همیشگی کشور فلسطین به وسیله دشمن است».[۷]

حمایت از فلسطین و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران

سیاست خارجی ایران در قبال فلسطین همواره دارای رفتار حمایتی از ملت فلسطین و مخالفت با سیاست‌های اسرائیل بوده است. حال سؤال اصلی این است که چه منافعی در مورد این رفتار حمایتی برای ایران وجود دارد؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت امروزه در تمام دنیا اعمال سیاسی بر اساس منافع ملی یا منافع مشترک شکل می‌پذیرد. منافع ملی ایران و اهمیت استراتژیک فلسطین برای کل جهان اسلام و به ویژه جمهوری اسلامی، موجب می‌شود که ایران هم اهمیت بیشتری به این کشور بدهد و نسبت به کشورهای مسلمان دیگر توجه بیشتری به فلسطین داشته باشد.[۸] برای این مطلب ادله مختلفی وجود دارد.

دلیل اول

دلیل اول این که رفتار حمایتی ایران، در چارچوب نظری یک دولت اسلامی بر مبنای ایدئولوژی و جهان بینی توحیدی مورد مطالعه قرار می‌گیرد که در مرحله اول دارای وظیفه و رسالت خاصی جهت حمایت از ملل محروم مسلمان می‌باشد و در مرحله دوم پشتیبانی از ملل محروم و مستضعف را در سطح منطقه ای و جهانی در قلمرو وظایف خود محسوب می‌نماید.[۹]

دلیل دوم

دلیل دوم این که مطالعه تاریخی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از زمان تأسیس ۱۹۴۸ میلادی تاکنون، پیوسته سیاست تهاجمی و بسط اراضی را اتخاذ نموده و هدف اساسی آن تشکیل اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات است و در حال حاضر بخش‌هایی از سرزمین‌های دولت اسلامی را اشغال نموده است. در صورت تحقق این هدف تهدیدات امنیتی ایران تشدید شده و مرزهای ایران مورد تهدید قرار می‌گیرد. با این نگاه حمایت از ملت مسلمان فلسطین نه تنها دفاع از یک سرزمین اسلامی محسوب می‌شود بلکه جلوگیری از گسترش تهدیدات رژیم صهیونیستی و حمایت از منافع ملی ایران به‌شمار می‌آید و در صورت پیروزی انتفاضه و احقاق حقوق مردم فلسطین می‌توان گفت زمینه‌های توسعه طلبی و تهدیدات رژیم صهیونیستی تا حدی کاهش یافته و امکان بازسازی نظم منطقه ای با مشارکت دولت اسلامی فراهم می‌گردد.[۱۰]

دلیل سوم

دلیل سوم موقعیت استراتژیک و حساس فلسطین است. مسجد الاقصی به عنوان اولین قبله‌گاه مسلمانان و مزار انبیای بزرگی مانند حضرت سلیمان و… موجب شده است که این سرزمین مورد توجه و احترام همه پیروان ادیان مختلف قرار گیرد و همین مسئله موجب می‌شود که فلسطین اشغالی کانون توجه جهانیان شود. در این میان مبارزه فلسطین و رژیم صهیونیستی در حقیقت یک نبرد نامحسوس بین اسلام و کفر است. به عبارت دیگر اگر رژیم صهیونیستی دارای ثبات شود و نقشه یهودیان با حمایت استکبار جهانی در مشروعیت بخشی به یک کشور مستقل یهودی، عملی شود آن وقت به علت منطقه حساس فلسطین این مسئله به عنوان شکست در کارنامه اسلام و مسلمین ثبت می‌شود. علاوه بر این در صورت موفقیت کامل رژیم صهیونیستی در منطقه ژئوپلوتیک و استراتژیک فلسطین این رژیم غاصب سراغ سایر کشورهای اسلامی هم خواهد آمد، لذا ایران کانون توجه خود و جهانیان را به سوی فلسطین جلب نموده است.[۱۱]

دلیل چهارم

دلیل چهارم این است که در سه دهه گذشته دو بحران امنیت و تمامیت ارضی کشور ما را به خطر انداخت که یکی مربوط به مسئله جزائر سه‌گانه ایرانی در خلیج فارس بوده است و دیگری هم جنگ عراق علیه ایران. در این دو مسئله آنچه مانع از آن شد که قدرتهای جهانی نتوانند این بحرانها را به دعوای «اعراب و ایرانیان» تبدیل کنند، حمایت مردم مسلمان ایران و نظام جمهوری اسلامی از مردم فلسطین و آرمان مقدس قدس بوده است؛ زیرا این امر باعث شد که افکار عمومی جهان عرب با ایران همراه شود و مانع از تحقق اهداف شیطانی و تفرقه انگیز دشمنان گردد.[۱۲] حتی توطئه آمریکا برای خنثی سازی تلاش ایران تا آن جا بود که سعی کرد مسئله فلسطین را یک مسئله عربی بداند ولی ایران اسلامی با تشکیل کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه در تهران این نقشه را بر ملا کرد و مسئله فلسطین را یک مسئله اسلامی و نه صرفاً عربی معرفی کرد.[۱۳]

دلیل پنجم

دلیل پنجم این است که از آنجا که در شرائط نوین بین‌المللی توجهات به ابعاد اقتصادی قدرت معطوف شده است و شاهد بلوک‌های اقتصادی در مناطق مختلف جهان هستیم، آمریکا و صهیونیست‌ها در تلاش بودند با طرح تحمیلی صلح و سازش مقدمات یک بلوک اقتصادی را در منطقه غرب آسیا فراهم سازند که شامل یک مرکز یعنی فلسطین اشغالی و یک پیرامون شامل بقیه کشورها باشد. راه اندازی کنفرانس اقتصادی قبل از آن که داستان صلح به جایی رسیده باشد نشان از این مطلب داشت. طبیعتاً چنین طرحی جایگاه و پایگاهی برای رشد اقتصادی واحدهای ملی از جمله ایران وجود نداشته و ندارد. این امر موجب شد تا ایران نیز توجه بیشتری به مسئله فلسطین و بر ملا کردن توطئه صلح خاورمیانه داشته باشد.[۱۴]

غیر از موارد فوق باید گزینه‌های دیگری را هم اشاره نمود مثلاً برای تئوری صدور انقلاب به سایر کشورها بهترین مکان برای این امر منطقه حساس فلسطین و بعد از آن سایر کشورهاست.[۱۵] مورد دیگر آن که تئوری ایجاد حکومت جهانی اسلام که به اعتقاد امام خمینی هدف عظیم انقلاب ما می‌باشد.[۱۶]

منابع

  1. ↑ محمدی، منوچهر (۱۳۸۶). سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل. تهران: دادگستر. ص. ۱۸.
  2. ↑ محمدی، منوچهر (۱۳۸۶). سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل. تهران: دادگستر. ص. ۲۰.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ محمدی، منوچهر (۱۳۸۶). سیاست خارجی جمهوری اسلامی، اصول و مسائل. تهران: دادگستر. ص. ۵۴.
  4. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا (۱۳۷۷). سیاست خارجی ایران از 1357، 1300. تهران: شرکت نشر البرز، پیکان. ص. ۲۹۳-۲۹۲.
  5. ↑ خمینی، سید روح الله (۱۳۸۹). صحیفه امام. ج. ۹. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۲۶۷.
  6. ↑ «روزنامه کیهان». ۹ بهمن ۱۳۷۳: صفحه ۳.
  7. ↑ «رورنامه ابرار». ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴: صفحه ۲.
  8. ↑ «حفظ منافع ملی با حذف رژیم صهیونیستی/ چرا دفاع از فلسطین باید جزو سیاست‌های اصلی ایران باشد؟». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۳ مهر ۱۴۰۲.
  9. ↑ «حمایت از فلسطین؛ مسأله‌ای اسلامی». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۱ خرداد ۱۳۹۹.
  10. ↑ «چرا از فلسطین حمایت می‌کنیم؟». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۴۰۳.
  11. ↑ «چرا از فلسطین حمایت می کنیم؟». ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۴۰۳.
  12. ↑ «فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی» (اول): ص۲۶.
  13. ↑ «فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی» (چهارم): ص۷۸.
  14. ↑ «فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی» (چهارم): ص۲۶ و ۲۷.
  15. ↑ خمینی، سید روح‌الله (۱۳۸۹). صحیفه نور. ج. ۱۱. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س). ص. ۲۶.
  16. ↑ خمینی، سید روح‌الله (۱۳۸۹). صحیفه نور. ج. ۲۱. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س). ص. ۵۳.
مقاله‌های مرتبط


برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/index.php?title=پیش_نویس:روابط_ایران_و_فلسطین&oldid=75569»