پیش نویس:یأجوج و مأجوج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده |
جز (Malekpor صفحهٔ کاربر:Hoseinasghanian را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پیش نویس:یأجوج و مأجوج منتقل کرد) |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
یاجوج و ماجوج چه کسانی هستند؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه}} | '''یأجوج و مأجوج''' نام قوم یا افرادی که در [[قرآن کریم و معرفی اهداف آن|قرآن]] و متون دینی یهودیان و [[مسیحیان کیانند؟|مسیحیان]] از آنان یاد شده است. یأجوج و مأجوج در متون دینی به سبب آزار و غارت اموال دیگران، گروهی ظالم معرفی شده‌اند. بر اساس آیات قرآن، [[ذوالقرنین]] به سفارش ساکنان مناطقی که مورد آزار و اذیت یأجوج و مأجوج قرار می‌گرفتند سدی را برای مقابله با نفوذ آنان احداث کرد که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور است. از بین رفتن سد و طغیان دوباره یأجوج و مأجوج از علائم آخرالزمان در قرآن و متون دینی مسیحیان و یهودیان آمده است. برخی احتمال می‌دهند این سد در شمال [[گرجستان]] واقع شده است. | ||
{{درگاه|مهدویت}} | |||
== هویت؛ قوم یا فرد == | |||
درباره هویت یأجوج و مأجوج چند احتمال گفته شده است: | |||
* '''نام فرد:''' در برخی منابع یأجوج و مأجوج نام فردی بوده است.<ref>عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.</ref> در عهد عتیق مأجوج فرزند دوم یافث از پسران [[نوح]] است.<ref>عهد عتیق، کتاب پیدایش، فصل ۱۰.</ref> | |||
* '''منطقهای جغرافیایی:''' بر اساس برخی منابع دینی یأجوج و مأجوج به منطقهای جغرافیای گفته می‌شد.<ref>عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.</ref> | |||
* '''اقوام ساکن در شمال آسیا:''' در منابع اسلامی یأجوج و مأجوج اقوامی ساکن در شمال آسیا بودند که به قتل و غارت اموال اقوام دیگر مشغول بودند. بر اساس این منابع محدوده سکونت آنان از شمال شرق آسیا یعنی تبّت و [[چین]] تا اقیانوس منجمد شمالی بوده و از غرب تا سرزمین ترکستان ادامه داشته است. از این رو عده‌ای از مفسران ریشه واژه یأجوج و مأجوج را از کلمه چینی مُنگوک یا مُنچوگ دانسته‌اند که در زبان عبری و عربی به یأجوج و مأجوج تبدیل شده و در یونانی از آن به گوگ و ماگوگ تعبیر شده است.<ref>حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.</ref> | |||
* '''نام دیگر قوم مغول:''' برخی نیز احتمال داده‌اند یأجوج و مأجوج، قوم مغول بودند که از سرزمین خود در شمال شرقی دریای خزر به مناطق نزدیک خود نظیر [[ماوراءالنهر]]، ارمنستان و [[آذربایجان (کشور)|آذربایجان]] تا دورترین نقاط مانند [[چین]] و شبه قاره [[هند]] حمله می‌کردند و دیوار چین و سد ذوالقرنین برای مهار آنان احداث شده بود. <ref>حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.</ref>بر این اساس خروج یأجوج و مأجوج در [[آخرالزمان]] که در [[قرآن]] آمده است بر هجوم مغولان در سال‌های قرن هفتم هجری منطبق شده است.<ref>جعفری، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ص۹۹.</ref> | |||
== سد یأجوج و مأجوج == | |||
ذوالقرنین از پادشاهان [[ایمان|مؤمن]]، در یکی از سفرهای خود به منطقهای رسید که میان دو کوه قرار داشت. مردم این منطقه به او گفتند آن سوی کوه، یأجوج و مأجوج وارد سرزمین آنان می‌شوند و دست به قتل و غارت می‌زنند. مردم این منطقه از ذوالقرنین خواستند در مقابل دریافت مبلغی، سدی بسازد تا مانع نفوذ یأجوج و مأجوج و مزاحمت آنان شود. او بدون گرفتن هزینه و با کمک مردم منطقه سدی از آهن و مس گداخته در برابر هجوم یأجوج و مأجوج ساخت که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۵۳۳-۵۳۵.</ref> قرآن این ماجرا را در آیات ۹۳ تا ۹۸ [[سوره کهف]] روایت کرده است.<ref>سوره کهف، آیات ٩٣-٩٨.</ref> برخی معتقدند این سد در تنگه داریال در شمال [[تفلیس]] و در مرز [[گرجستان]] و [[روسیه]] قرار دارد.<ref>حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۹۰.</ref> | |||
== بازگشت یأجوج و مأجوج نشانه آخرالزمان == | |||
قرآن از خروج یأجوج و مأجوج و طغیان آنها به عنوان یکی از وقایع آخرالزمان خبر داده است. خداوند در آیه ٩٦ [[سوره انبیاء]] درباره یکی از نشانه‌های آخرالزمان خبر داده است: «حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ؛ تا زمانی كه يأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشته‌اى بتازند.» در کتاب حزقیال عهد عتیق و مکاشفه یوحنا عهد جدید نیز به خروج آنها در [[آخرالزمان]] اشاره شده است.<ref>عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳؛ عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹.</ref> | |||
== کاربرد عامیانه == | |||
واژه یأجوج و مأجوج در ادبیات عامیانه فارسی به کار رفته است. در زبان عامیانه این دو واژه به معنای بسیار عجیب و غریب، نامأنوس و نامفهوم به‌کار می‌رود. به عنوان نمونه درباره گروهی که ظاهری عجیب و غریب دارند می‌گویند: «چه ریخت یأجوج و مأجوجی دارند.» یا درباره ترجمه‌ای که نامفهوم است می‌گویند: «کتاب به زبان یأجوج و مأجوج ترجمه شده است.»<ref>خرمشاهی، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰.</ref> | |||
== پانویس == | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-1|↑]] عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-2|↑]] عهد عتیق، کتاب پیدایش، فصل ۱۰. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-3|↑]] عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-4|↑]] حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-5|↑]] حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-6|↑]] جعفری، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ص۹۹. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-7|↑]] مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۵۳۳-۵۳۵. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-8|↑]] سوره کهف، آیات ٩٣-٩٨. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-9|↑]] حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۹۰. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-10|↑]] عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳؛ عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹. | |||
# [[یأجوج و مأجوج#cite%20ref-11|↑]] خرمشاهی، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰. | |||
== یادداشت == | |||
== منابع == | |||
* جعفری، یعقوب، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، وقف میراث جاویدان، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ش۴۱ و ۴۲، ص۹۹. | |||
* حسینی طهرانی، سیدمحمدحسین، معادشناسی، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ۱۴۲۵ق. | |||
* خرمشاهی، بهاءالدین، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، قم، مجله بینات، مؤسسه معارف اسلامی امام رضا(ع)، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰. | |||
* عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹. | |||
* عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳. | |||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سی و سوم، ۱۳۷۴ش | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷
سؤال
یاجوج و ماجوج چه کسانی هستند؟
یأجوج و مأجوج نام قوم یا افرادی که در قرآن و متون دینی یهودیان و مسیحیان از آنان یاد شده است. یأجوج و مأجوج در متون دینی به سبب آزار و غارت اموال دیگران، گروهی ظالم معرفی شده‌اند. بر اساس آیات قرآن، ذوالقرنین به سفارش ساکنان مناطقی که مورد آزار و اذیت یأجوج و مأجوج قرار می‌گرفتند سدی را برای مقابله با نفوذ آنان احداث کرد که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور است. از بین رفتن سد و طغیان دوباره یأجوج و مأجوج از علائم آخرالزمان در قرآن و متون دینی مسیحیان و یهودیان آمده است. برخی احتمال می‌دهند این سد در شمال گرجستان واقع شده است.
درگاه‌ها
هویت؛ قوم یا فرد
درباره هویت یأجوج و مأجوج چند احتمال گفته شده است:
- نام فرد: در برخی منابع یأجوج و مأجوج نام فردی بوده است.[۱] در عهد عتیق مأجوج فرزند دوم یافث از پسران نوح است.[۲]
- منطقهای جغرافیایی: بر اساس برخی منابع دینی یأجوج و مأجوج به منطقهای جغرافیای گفته می‌شد.[۳]
- اقوام ساکن در شمال آسیا: در منابع اسلامی یأجوج و مأجوج اقوامی ساکن در شمال آسیا بودند که به قتل و غارت اموال اقوام دیگر مشغول بودند. بر اساس این منابع محدوده سکونت آنان از شمال شرق آسیا یعنی تبّت و چین تا اقیانوس منجمد شمالی بوده و از غرب تا سرزمین ترکستان ادامه داشته است. از این رو عده‌ای از مفسران ریشه واژه یأجوج و مأجوج را از کلمه چینی مُنگوک یا مُنچوگ دانسته‌اند که در زبان عبری و عربی به یأجوج و مأجوج تبدیل شده و در یونانی از آن به گوگ و ماگوگ تعبیر شده است.[۴]
- نام دیگر قوم مغول: برخی نیز احتمال داده‌اند یأجوج و مأجوج، قوم مغول بودند که از سرزمین خود در شمال شرقی دریای خزر به مناطق نزدیک خود نظیر ماوراءالنهر، ارمنستان و آذربایجان تا دورترین نقاط مانند چین و شبه قاره هند حمله می‌کردند و دیوار چین و سد ذوالقرنین برای مهار آنان احداث شده بود. [۵]بر این اساس خروج یأجوج و مأجوج در آخرالزمان که در قرآن آمده است بر هجوم مغولان در سال‌های قرن هفتم هجری منطبق شده است.[۶]
سد یأجوج و مأجوج
ذوالقرنین از پادشاهان مؤمن، در یکی از سفرهای خود به منطقهای رسید که میان دو کوه قرار داشت. مردم این منطقه به او گفتند آن سوی کوه، یأجوج و مأجوج وارد سرزمین آنان می‌شوند و دست به قتل و غارت می‌زنند. مردم این منطقه از ذوالقرنین خواستند در مقابل دریافت مبلغی، سدی بسازد تا مانع نفوذ یأجوج و مأجوج و مزاحمت آنان شود. او بدون گرفتن هزینه و با کمک مردم منطقه سدی از آهن و مس گداخته در برابر هجوم یأجوج و مأجوج ساخت که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور شد.[۷] قرآن این ماجرا را در آیات ۹۳ تا ۹۸ سوره کهف روایت کرده است.[۸] برخی معتقدند این سد در تنگه داریال در شمال تفلیس و در مرز گرجستان و روسیه قرار دارد.[۹]
بازگشت یأجوج و مأجوج نشانه آخرالزمان
قرآن از خروج یأجوج و مأجوج و طغیان آنها به عنوان یکی از وقایع آخرالزمان خبر داده است. خداوند در آیه ٩٦ سوره انبیاء درباره یکی از نشانه‌های آخرالزمان خبر داده است: «حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ؛ تا زمانی كه يأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشته‌اى بتازند.» در کتاب حزقیال عهد عتیق و مکاشفه یوحنا عهد جدید نیز به خروج آنها در آخرالزمان اشاره شده است.[۱۰]
کاربرد عامیانه
واژه یأجوج و مأجوج در ادبیات عامیانه فارسی به کار رفته است. در زبان عامیانه این دو واژه به معنای بسیار عجیب و غریب، نامأنوس و نامفهوم به‌کار می‌رود. به عنوان نمونه درباره گروهی که ظاهری عجیب و غریب دارند می‌گویند: «چه ریخت یأجوج و مأجوجی دارند.» یا درباره ترجمه‌ای که نامفهوم است می‌گویند: «کتاب به زبان یأجوج و مأجوج ترجمه شده است.»[۱۱]
پانویس
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.
- ↑ عهد عتیق، کتاب پیدایش، فصل ۱۰.
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.
- ↑ جعفری، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ص۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۵۳۳-۵۳۵.
- ↑ سوره کهف، آیات ٩٣-٩٨.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۹۰.
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳؛ عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹.
- ↑ خرمشاهی، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰.
یادداشت
منابع
- جعفری، یعقوب، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، وقف میراث جاویدان، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ش۴۱ و ۴۲، ص۹۹.
- حسینی طهرانی، سیدمحمدحسین، معادشناسی، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ۱۴۲۵ق.
- خرمشاهی، بهاءالدین، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، قم، مجله بینات، مؤسسه معارف اسلامی امام رضا(ع)، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰.
- عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹.
- عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سی و سوم، ۱۳۷۴ش
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.
- ↑ عهد عتیق، کتاب پیدایش، فصل ۱۰.
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۸۶-۸۷.
- ↑ جعفری، ذوالقرنین و قوم یأجوج و مأجوج، بهار و تابستان ۱۳۸۲ش، ص۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۵۳۳-۵۳۵.
- ↑ سوره کهف، آیات ٩٣-٩٨.
- ↑ حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۹۰.
- ↑ عهد عتیق، کتاب حزقیال نبی، باب ۳۸، فقره ۲ و ۳؛ عهد جدید، مکاشفه یوحنا، باب ۲۰، فقره ۷-۹.
- ↑ خرمشاهی، اصطلاحات قرآنی در محاوره فارسی، بهار۱۳۷۳، ش۱، ص۴۰.