دیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(ابرابزار)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
دیات در اسلام چگونه تعریف شده‌است؟
دیات در اسلام چگونه تعریف شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
دیه را خونبهای مقتول بیان کرده‌اند<ref>کتاب قاموس اللغه.</ref> یا دیه مالی است که عوض نفس و جان مقتول به اولیاء دم داده می‌شود.<ref>لغتنامه دهخدا.</ref> در سیستم قضائی اسلام ۴ دسته مجازات وجود دارد که عبارتند از: ۱. حدود ۲. قصاص ۳. دیات ۴. تعزیرات که ما فقط به تعریف و احکام دیات می‌پردازیم. دیات کیفرهائی هستند نقدی برای جبران صدمه و ضرر و زیانی که به مجنی علیه وارد شده‌است.<ref>فیض، علیرضا، مقارنه و تطبیق در جزای اسلامی،</ref> با ملاحظه سیر تاریخی مسئله دیه متوجه می‌شویم که دیه در تمام قرون و اعصار به نوعی در بین ملل مختلف جریان داشت که بعد از ظهور اسلام احکام آن توسط شارع مقدس اسلامی اصلاح و امضاء گردیده‌است و در واقع این مسئله منطبق با فطرت پاک انسانی است زیرا در وقوع هر خسارتی باید راه‌های جبران را نیز طراحی نمود که در حقیقت اجرای صحیح احکام دیات می‌تواند تأمین کننده صلح و سازش بین طرفین دعوا گردد و خسارتهای وارده تا حدی که مایه رفع کینه و کدورت را فراهم آورد جبران شود، در کشور ما بعد از انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی قانون مجازات اسلامی که شامل احکام دیات نیز بود به تصویب رسید و احکام آن به مورد اجراء گذاشته شد.
{{درگاه|حکومت دینی|واژه‌ها}}
'''دیه''' کیفرهائی هستند نقدی برای جبران صدمه و ضرر و زیانی که به دیگران وارد شده‌ است.<ref>فیض، علیرضا، مقارنه و تطبیق در جزای اسلامی،</ref> در [[قانون مجازات اسلامی]] دیه را چنین تعریف کرده‌اند: «دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به کسی که جنایت بر علیه او انجام شده<ref>مجنی علیه: کسی است که جنایت بر او وارد شده است.</ref> یا به ولی یا اولیاء او داده می‌شود»<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.</ref>


در قانون مجازات اسلامی نیز دیه این گونه تعریف شده‌است «دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به مجنی علیه<ref>مجنی علیه: کسی است که جنایت بر او وارد شده‌است.</ref> یا به ولی یا اولیاء او داده می‌شود».<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.</ref> مواردیکه قاضی حکم به دیه به نفع مجنی علیه می‌کند: ۱. در صورت تراضی مجنی علیه یا قائم مقام قانونی او، در این صورت مجرم به جای قصاص دیه می‌پردازد. ۲. در صورتی که رعایت شباهت مجازات با جرم مقدور نباشد چنان‌که اگر بر اثر جرم استخوان جابجا شود و قصاص مقدور نباشد. ۳. در مواردی که شرع مستقیماً حکم به دیه داده‌است همانند قتل فرزند به دست پدر یا موارد خطای محض.
مواردی که قاضی حکم به دیه به نفع کسی که جنایت بر علیه او انجام شده، می‌دهد:  


* در صورت راضی شدن مجنی علیه (کسی که جنایت بر علیه او انجام شده) یا قائم مقام قانونی او، در این صورت مجرم به جای [[قصاص]] دیه می‌پردازد.
* در صورتی که رعایت شباهت مجازات با جرم مقدور نباشد چنان‌که اگر بر اثر جرم استخوان جابجا شود و قصاص مقدور نباشد.
* در مواردی که شرع مستقیماً حکم به دیه داده‌ است همانند قتل فرزند به دست پدر یا موارد قتل خطای محض.
==موارد پرداخت دیه==
مواردی که مستقیماً حکم به پرداخت دیه می‌شود:
مواردی که مستقیماً حکم به پرداخت دیه می‌شود:


الف. قتل یا جرح یا نقص عضو که به‌طور خطاء محض واقع شود. خطای محض در چه موردی است؟ در صورتی که جانی نه قصد جنایت نسبت به مجنی علیه را داشته و نه قصد ارتکاب فعل واقع شده را بر مجنی علیه مانند آن که تیری را به قصد شکار رها کند و به شخص برخورد نماید.
'''الف.''' قتل یا جرح یا نقص عضو که به‌طور خطاء محض واقع شود. خطای محض در صورتی است که جانی نه قصد جنایت نسبت به مجنی‌علیه را داشته و نه قصد ارتکاب فعل واقع شده را بر مجنی علیه؛ مانند آن که تیری را به قصد شکار رها کند و به شخص برخورد نماید.
 
ب. قتل یا جرم یا نقص عضو که بطور خطاء شبیه عمد واقع می‌شود.<ref>همان منبع.</ref>
 
خطای شبیه عمد در صورتی است که جانی قصد انجام کاری را که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود داشته باشد اما قصد ارتکاب جنایت را نسبت به مجنی علیه نداشته باشد مانند اینکه کسی را به قصد تأدیب به نحوی که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود بزند اما بطور اتفاقی موجب جنایت گردد.


ج. مواردی از جنایت عمدی که قصاص در آنها جایز نیست.<ref>همان منبع.</ref>
'''ب.''' قتل یا جرم یا نقص عضو که بطور خطاء شبیه عمد واقع می‌شود.<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.</ref>


تفاوت بین خطای محض و شبه عمد این است که گرچه کیفر هر دو پرداخت دیه است اما باید توجه داشت که در مورد دیه شبه عمد سختگیری‌هائی دربارهٔ سن حیوانات شده<ref>حیواناتی که در قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷ ذکر شده‌است.</ref> و علاوه بر اینکه در موردی که خطای محض باشد دیه بر عهده عاقله جانی است نه خود او. (عاقله عبارتند از پدر و خویشاوندان پدر و مادری یا پدری جانی که باید دیه را به مجنی علیه بپردازند).
خطای شبیه عمد در صورتی است که جانی قصد انجام کاری را که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود داشته باشد اما قصد ارتکاب جنایت را نسبت به مجنی علیه نداشته باشد؛ مانند اینکه کسی را به قصد تأدیب به نحوی که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود بزند اما بطور اتفاقی موجب جنایت گردد.


دیه بر حسب ملاکتهای شش‌گانه‌ای پرداخت می‌شود که جانی در انتخاب هر یک مخیر خواهد بود.
تفاوت بین خطای محض و شبه عمد این است که گرچه کیفر هر دو پرداخت دیه است اما باید توجه داشت که در مورد دیه شبه عمد سختگیری‌هائی درباره سن حیوانات شده<ref>حیواناتی که در قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷ ذکر شده است.</ref> و علاوه بر اینکه در موردی که خطای محض باشد دیه بر عهده عاقله جانی است نه خود او. (عاقله عبارتند از پدر و خویشاوندان پدر و مادری یا پدری جانی که باید دیه را به مجنی علیه بپردازند).


# یکصد شتر سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
'''ج.''' مواردی از جنایت عمدی که قصاص در آنها جایز نیست.<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.</ref>
# دویست گاو سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
# یکهزار گوسفند سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
# دویست دست لباس سالم از حله‌های یمانی.
۵. یکهزار دینار مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر دینار یک مثقال شرعی طلا به وزن ۱۸ نخود است.


۶. ده هزار درهم مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر درهم به وزن ۶/۱۲ نخود نقره می‌باشد.<ref>قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷.</ref>
=== میزان دیه کامل انسان ===
دیه بر حسب ملاکهای شش‌گانه‌ای پرداخت می‌شود که جانی در انتخاب هر یک مخیر خواهد بود.


البته باید دانست قیمت هر یک از امور ششگانه در صورت تراضی طرفین با تفاهم آنها پرداخت می‌شود.
#یکصد شتر سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
#دویست گاو سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
#یکهزار گوسفند سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
#دویست دست لباس سالم از حله‌های یمانی.
#یکهزار دینار مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر دینار یک مثقال شرعی طلا به وزن ۱۸ نخود است.
#ده هزار درهم مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر درهم به وزن ۶/۱۲ نخود نقره می‌باشد.<ref>قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷.</ref>


بعنوان تکمیل این بحث یادآور می‌گردد قیمت دیه و فروعات آن همه ساله طبق تعرفه‌های خاصی و بر اساس موارد شش‌گانه دیه تعیین و از سوی دادگستری اعلام می‌گردد تا در کشور در مورد پرداخت دیه یک وحدت رویه وجود داشته باشد.
البته باید دانست قیمت هر یک از امور ششگانه در صورت تراضی طرفین با تفاهم آنها پرداخت می‌شود. قیمت دیه و فروعات آن همه ساله طبق تعرفه‌های خاصی و بر اساس موارد شش‌گانه دیه تعیین و از سوی دادگستری اعلام می‌گردد تا در کشور در مورد پرداخت دیه یک وحدت رویه وجود داشته باشد.{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حقوق
  | شاخه اصلی = حقوق
|شاخه فرعی۱ = حقوق جزای داخلی
|شاخه فرعی۱ = حقوق جزا
|شاخه فرعی۲ = دیات
|شاخه فرعی۲ = دیات
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۱

سؤال

دیات در اسلام چگونه تعریف شده است؟

درگاه‌ها
حکومت دینی.png
واژه-ها.png


دیه کیفرهائی هستند نقدی برای جبران صدمه و ضرر و زیانی که به دیگران وارد شده‌ است.[۱] در قانون مجازات اسلامی دیه را چنین تعریف کرده‌اند: «دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به کسی که جنایت بر علیه او انجام شده[۲] یا به ولی یا اولیاء او داده می‌شود»[۳]

مواردی که قاضی حکم به دیه به نفع کسی که جنایت بر علیه او انجام شده، می‌دهد:

  • در صورت راضی شدن مجنی علیه (کسی که جنایت بر علیه او انجام شده) یا قائم مقام قانونی او، در این صورت مجرم به جای قصاص دیه می‌پردازد.
  • در صورتی که رعایت شباهت مجازات با جرم مقدور نباشد چنان‌که اگر بر اثر جرم استخوان جابجا شود و قصاص مقدور نباشد.
  • در مواردی که شرع مستقیماً حکم به دیه داده‌ است همانند قتل فرزند به دست پدر یا موارد قتل خطای محض.

موارد پرداخت دیه

مواردی که مستقیماً حکم به پرداخت دیه می‌شود:

الف. قتل یا جرح یا نقص عضو که به‌طور خطاء محض واقع شود. خطای محض در صورتی است که جانی نه قصد جنایت نسبت به مجنی‌علیه را داشته و نه قصد ارتکاب فعل واقع شده را بر مجنی علیه؛ مانند آن که تیری را به قصد شکار رها کند و به شخص برخورد نماید.

ب. قتل یا جرم یا نقص عضو که بطور خطاء شبیه عمد واقع می‌شود.[۴]

خطای شبیه عمد در صورتی است که جانی قصد انجام کاری را که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود داشته باشد اما قصد ارتکاب جنایت را نسبت به مجنی علیه نداشته باشد؛ مانند اینکه کسی را به قصد تأدیب به نحوی که نوعاً سبب جنایت نمی‌شود بزند اما بطور اتفاقی موجب جنایت گردد.

تفاوت بین خطای محض و شبه عمد این است که گرچه کیفر هر دو پرداخت دیه است اما باید توجه داشت که در مورد دیه شبه عمد سختگیری‌هائی درباره سن حیوانات شده[۵] و علاوه بر اینکه در موردی که خطای محض باشد دیه بر عهده عاقله جانی است نه خود او. (عاقله عبارتند از پدر و خویشاوندان پدر و مادری یا پدری جانی که باید دیه را به مجنی علیه بپردازند).

ج. مواردی از جنایت عمدی که قصاص در آنها جایز نیست.[۶]

میزان دیه کامل انسان

دیه بر حسب ملاکهای شش‌گانه‌ای پرداخت می‌شود که جانی در انتخاب هر یک مخیر خواهد بود.

  1. یکصد شتر سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
  2. دویست گاو سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشند.
  3. یکهزار گوسفند سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
  4. دویست دست لباس سالم از حله‌های یمانی.
  5. یکهزار دینار مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر دینار یک مثقال شرعی طلا به وزن ۱۸ نخود است.
  6. ده هزار درهم مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر درهم به وزن ۶/۱۲ نخود نقره می‌باشد.[۷]

البته باید دانست قیمت هر یک از امور ششگانه در صورت تراضی طرفین با تفاهم آنها پرداخت می‌شود. قیمت دیه و فروعات آن همه ساله طبق تعرفه‌های خاصی و بر اساس موارد شش‌گانه دیه تعیین و از سوی دادگستری اعلام می‌گردد تا در کشور در مورد پرداخت دیه یک وحدت رویه وجود داشته باشد.


منابع

  1. فیض، علیرضا، مقارنه و تطبیق در جزای اسلامی،
  2. مجنی علیه: کسی است که جنایت بر او وارد شده است.
  3. قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.
  4. قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.
  5. حیواناتی که در قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷ ذکر شده است.
  6. قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۹۴.
  7. قانون مجازات اسلامی ماده ۲۹۷.