دوره جمع‌آوری و تبویب حدیث شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
دوره | دوره جمع‌آوری و تبویب حدیث شیعه از چه زمانی آغاز شده است و شامل چه کتاب‌هایی می‌شود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''دوره جمع‌آوری و تبویب حدیث شیعه''' با آغاز [[غیبت صغری]] شروع می‌شود و تا [[دوره صفویه]] تداوم می‌یابد، در نگاه کلی می‌توان این دوره را با دو شخصه شناخت: | |||
'''کتب اربعه''' | '''کتب اربعه''' | ||
* | * [[اعتبار کتاب کافی|کافی]]، [[محمد بن یعقوب کلینی]] که دارای هشت جلد است؛ مجموعاً کتاب کافی دارای ۱۶۱۹۹ حدیث است.<ref>مدیر شانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، ص۷۷.</ref> | ||
* من لا یحضره الفقیه | * [[من لا یحضره الفقیه]]، [[شیخ صدوق]] (ابوجعفر محمد بن علی) که در چهار جلد به چاپ شده و بیشتر روایات آن فقهی بوده و مجموع روایات آن ۵۹۰۱ روایت است.<ref>علم الحدیث، ص۷۸.</ref> | ||
* تهذیب الاحکام | * [[تهذیب الاحکام]]، [[شیخ طوسی]] (ابو جعفر محمد بن حسن). این کتاب در ده جلد چاپ شده و مشتمل بر ۱۳۵۹ حدیث است. | ||
* الاستبصار | * [[الاستبصار]]، این کتاب نیز از شیخ طوسی است. روایت‌های استبصار ۵۵۱۱ در ۹۲۵ باب است، این کتاب در چهار جلد منتشر شده است.<ref>مهریزی، مهدی، آشنایی با متون حدیث، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷، ص۹۹–۱۰۱.</ref> | ||
'''کتب دعا و زیارت''' | '''کتب دعا و زیارت''' | ||
* اقبال سید بن طاووس؛ | * [[اقبال الاعمال]] سید بن طاووس؛ | ||
* مهج | * [[مهج الدعوات]]؛ | ||
* منهج العبادات؛ | * منهج العبادات؛ | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۶: | ||
* جمال الاسبوع؛ | * جمال الاسبوع؛ | ||
* فلاح | * [[فلاح السائل]]؛ | ||
* فتح الابواب؛ | * فتح الابواب؛ | ||
* مصباح | * [[مصباح الزائر]]؛ | ||
* اسرار | * [[اسرار الصلاه]]؛ | ||
* اسرار الدعوات و ...<ref> | * اسرار الدعوات و ...<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، تهران، المکتبه الاسلامیه، ج۶، ص۲۲۹–۲۳۰.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
==مطالعه بیشتر== | |||
* آشنایی با متون حدیث و نهج البلاغه، مهدی مهریزی، مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی، ۱۳۷۷. | |||
* علم الحدیث، کاظم مدیر شانه‌چی، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۷. | |||
* علم الحدیث، کاظم مدیر شانه‌چی، | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =حدیث | | شاخه اصلی =حدیث | ||
|شاخه فرعی۱ =تاریخ تدوین حدیث | | شاخه فرعی۱ =تاریخ تدوین حدیث | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده = | ||
| ارزیابی کمی = | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹
سؤال
دوره جمع‌آوری و تبویب حدیث شیعه از چه زمانی آغاز شده است و شامل چه کتاب‌هایی می‌شود؟
دوره جمع‌آوری و تبویب حدیث شیعه با آغاز غیبت صغری شروع می‌شود و تا دوره صفویه تداوم می‌یابد، در نگاه کلی می‌توان این دوره را با دو شخصه شناخت:
کتب اربعه
- کافی، محمد بن یعقوب کلینی که دارای هشت جلد است؛ مجموعاً کتاب کافی دارای ۱۶۱۹۹ حدیث است.[۱]
- من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق (ابوجعفر محمد بن علی) که در چهار جلد به چاپ شده و بیشتر روایات آن فقهی بوده و مجموع روایات آن ۵۹۰۱ روایت است.[۲]
- تهذیب الاحکام، شیخ طوسی (ابو جعفر محمد بن حسن). این کتاب در ده جلد چاپ شده و مشتمل بر ۱۳۵۹ حدیث است.
- الاستبصار، این کتاب نیز از شیخ طوسی است. روایت‌های استبصار ۵۵۱۱ در ۹۲۵ باب است، این کتاب در چهار جلد منتشر شده است.[۳]
کتب دعا و زیارت
- اقبال الاعمال سید بن طاووس؛
- منهج العبادات؛
- جمال الاسبوع؛
- فتح الابواب؛
- اسرار الدعوات و ...[۴]
مطالعه بیشتر
- آشنایی با متون حدیث و نهج البلاغه، مهدی مهریزی، مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی، ۱۳۷۷.
- علم الحدیث، کاظم مدیر شانه‌چی، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۷.