دعا هنگام تحویل سال: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[نوروز]] در گنجینه معارف [[اهل بیت]](ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن. | [[نوروز]] در گنجینه معارف [[اهل بیت]](ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن. از همین جهت امروزه دعای زیر را هنگام تحویل سال می‌خوانند: | ||
'''یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ''' | |||
'''یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ''' | |||
'''یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ''' | |||
«... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»<ref>موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.</ref> | '''حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ''' | ||
این دعا در کتب ادعیه نیامده است و تنها [[جایگاه علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در کتاب [[زاد المعاد|زادالمعاد]] به آن اشاره کرده است که گفته در کتب غیر مشهوره آن هم از غیر معصوم آمده است.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، زاد المعاد، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدين، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۲۸.</ref> | |||
مهمترین سندی که بر نکوداشت نوروز دلالت دارد، روایت معلّی بن خُنَیس از [[امام صادق(ع)]] است که علاوه بر گفتن آدابی خاص، نماز نافله مخصوصی نیز تعلیم داده شده است و آن بدین مضمون است: «... پس زمانی که از نمازهای ظهر و عصر و نوافل فارغ شدی، بعد از آن، چهار رکعت نماز به جا آور. یعنی هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اول، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ}} را بخوان و در رکعت دوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ}} و در رکعت سوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره {{قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و در رکعت چهارم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره‌های {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}} و {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}} و بعد از نماز به سجده شکر برو و دعا بخوان.»<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۱۷۳.</ref> | |||
[[امام خمینی (ره)]] در این زمینه می‌فرماید: «... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز [[دعا|دعا کردن]] است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»<ref>موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.</ref> | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = حدیث | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = دعا | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۵: | ||
| تیترها = | | تیترها = | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۰
در موقع تحویل سال چه آیه‌ای از قرآن خوانده می‌شود و در کدام سوره است؟
نوروز در گنجینه معارف اهل بیت(ع) و متون روایی ما از منزلت و جایگاه خاصی برخوردار است. اگر چه در قرآن آیه‌ای برای تحویل سال نازل نشده است ولی با درنگ در روایات، بدست می‌آید که «نوروز» سمبل تحوّل و تغییر است، البته تحول به سمت نیکویی و بهتر شدن. از همین جهت امروزه دعای زیر را هنگام تحویل سال می‌خوانند:
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ
یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ
یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ
حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
این دعا در کتب ادعیه نیامده است و تنها مرحوم مجلسی در کتاب زادالمعاد به آن اشاره کرده است که گفته در کتب غیر مشهوره آن هم از غیر معصوم آمده است.[۱]
مهمترین سندی که بر نکوداشت نوروز دلالت دارد، روایت معلّی بن خُنَیس از امام صادق(ع) است که علاوه بر گفتن آدابی خاص، نماز نافله مخصوصی نیز تعلیم داده شده است و آن بدین مضمون است: «... پس زمانی که از نمازهای ظهر و عصر و نوافل فارغ شدی، بعد از آن، چهار رکعت نماز به جا آور. یعنی هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اول، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ﴾ را بخوان و در رکعت دوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ﴾ و در رکعت سوم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ﴾ و در رکعت چهارم، بعد از حمد، ده مرتبه سوره‌های ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾ و ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾ و بعد از نماز به سجده شکر برو و دعا بخوان.»[۲]
امام خمینی (ره) در این زمینه می‌فرماید: «... از آداب امروز (عید نوروز) روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است، نماز خواندن است، و این به ما می‌فهماند که اگر ملّتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد… به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.»[۳]
منابع
- ↑ مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، زاد المعاد، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدين، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۲۳ق، ص۳۲۸.
- ↑ حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۱۷۳.
- ↑ موسوی خمینی، روح الله، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۶۴، ج۱۷، ص۲۱۵.