حکم حسادت در قلب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۲
سؤال
آیا حسادتی که فقط در دل انسان است گناه محسوب میشود؟
حسادتی که با دست یا زبان ظاهر نشود، یکی از موارد نهگانهای است که در حدیث رفع القلم از پیامبر(ص) مؤاخذه آن از امت برداشته شده است.[۱] حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و باعث زیان دیدن و ناراحتی نشده باشد، گناه نیست.[۲]
وسوسههای نفس و شیطان را فریبنده خواندهاند که زمینه را برای گناه فراهم میکند. به همین جهت سفارش شده از ابتدا جلوی حسادت در قلب گرفته شود؛ امام خمینی، در کتاب اربعین حدیث، هشدار داده روایاتی مانند حدیث رفع القلم، نباید مانع مبارزه با حسد شود؛ زیرا کم اتفاق میافتد که حسد در نَفْس پیدا شود، ولی تولید فساد و گناه نکند.[۳]