تعداد جانشینان پیامبر(ص) در احادیث اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۱

سؤال

آیا در کتب اهل سنت روایتی هست که گفته باشد جانشینان نبی اکرم(ص) دوازده نفرند؟

برخی کتاب‌های اهل‌سنت روایاتی در مورد «دوازده خلیفه» و «دوازده امیر» ذکر کرده‌اند. همچنین در روایاتی عدد جانشینان پیامبر(ص) به عدد نُقَبای بنی‌اسرائیل که دوازده نفر بودند ذکر شده است:

روایات دوازده خلیفه

روایاتی است که در آن‌ها عنوان «دوازده خلیفه» ذکر شده است. این دسته از روایات در مسند احمد^[۱]، صحیح مسلم^[۲] و سنن ابی داود^[۳] بیان گردیده و مضمون همه آنها چنین است که پیامبر(ص) فرمود: «اسلام پیوسته با دوازده خلیفه که همه آنان از قریش هستند، عزیز خواهد بود.»

روایات دوازده امیر

روایاتی وجود دارد که عنوان «دوازده امیر» در آنها ذکر شده و با تعبیرات مختلفی در کتاب‌های اهل‌سنت آمده است: «پیوسته این دین بر کسی که آنرا دشمن دارد، غالب است و هیچ مخالف و مُعانِدی به آن ضرر نمی‌زند تا اینکه دوازده امیر از امت من را پشت سر بگذرانند که همگی آنان از قریش اند»، یا «کار مردم پیوسته بگذرد تا اینکه دوازده امیر بر آنان حکومت کنند که همه آنها از قریش اند.»^[۴]

خلفا به تعداد نقباء بنی‌اسرائیل

روایاتی است که پیامبر اسلام(ص) تعداد خلفاء بعد از خود را مساوی با تعداد نقباء بنی اسرائیل، بیان نموده است. از عبدالله بن مسعود روایت شده که ما از پیامبر اسلام(ص) پرسیدیم که خلفاء بعد از شما چند نفر هستند. رسول الله(ص) فرمود: «دوازده نفر به تعداد نقباء بنی اسرائیل می‌باشند.» و نیز از پیامبر اسلام(ص) نقل شده: «همانا تعداد خلفاء بعد از من به تعداد نقباء موسی(ع) می‌باشد».^[۵] در جلد پنجم کتاب مجمع الزوائد یک بخش به‌صورت مستقل به نام «خلفاء اثنی عشر»، اختصاص داده شده است.^[۶]

منابع

↑ احمدبن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۹۰، ۹۳، ۹۸ و ۱۰۰.
↑ مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۶، ص۳ و ۴.
↑ سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق، ج۲، ص۳۰۹.
↑ احمد بن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۸۷، ۹۰، ۹۲، ۹۴، ۹۵، ۹۸، ۱۰۱؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۸، ص۱۳۷؛ و ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ ق، ج۳، ص۳۴، حدیث ۲۳۲۳، طبرانی، سلمیان بن احمد، المعجم الکبیر، قاهره، مکتبه ابن تیمیه، بیتا، ج۲، ص۱۹۰–۲۵۵؛ و المعجم الاوسط، دارالحرمین، ج۱، ص۲۶۳ و ج۴، ص۱۸۹.
↑ مسند احمد، ج۱، ص۳۹۸، و حاکم نیشابوری، محمدبن محمد، مستدرک، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ ق، ج۴، ص۵۰۱. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، بیروت، دارالمعرفه للطباعه والنشر، دوم، بی تا، ج۱۳، ص۱۸۳. و المباد کفوری، تحفه الاحوذی فی شرح الترمذی، بیروت، دارالکتب العلمیه، اول. ۱۴۱۰ ق، ج۶، ص۲۹۴؛ و المتقی هندی، کنزالعمال، ج۱۲، ص۲۳ حدیث ۳۳۸۵۷ و ۲۳۸۵۸، و ج۶، ص۸۹؛ حدیث ۱۴۹۷۱، بیروت، مؤسسه الرساله و المعجم الکبیر ج۱۰، ص۱۵۸؛ و سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، بیروت، دارالفکر، ج۱، ص۳۵، حدیث ۲۲۹۷، و ابوریّه، شیخ محمود، اضواء علی السنه المحمدیه، دارالکتاب الاسلامی، بی تا، ص۲۳۴، و ابویعلی موصلی، احمد بن علی، مسند ابی یعلی، دارالمأموت للتراث، ج۸، ص۴۴۴ و ج۹، ص۲۲۲.
↑ هیثمی، نورالدین، مجمع الزوائد، بیروت، دارالمکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ق، ج۵، ص۱۹۰

[1] احمدبن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۹۰، ۹۳، ۹۸ و ۱۰۰.

[2] مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۶، ص۳ و ۴.

[3] سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق، ج۲، ص۳۰۹.

[4] احمد بن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۸۷، ۹۰، ۹۲، ۹۴، ۹۵، ۹۸، ۱۰۱؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۸، ص۱۳۷؛ و ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ ق، ج۳، ص۳۴، حدیث ۲۳۲۳، طبرانی، سلمیان بن احمد، المعجم الکبیر، قاهره، مکتبه ابن تیمیه، بیتا، ج۲، ص۱۹۰–۲۵۵؛ و المعجم الاوسط، دارالحرمین، ج۱، ص۲۶۳ و ج۴، ص۱۸۹.

[5] مسند احمد، ج۱، ص۳۹۸، و حاکم نیشابوری، محمدبن محمد، مستدرک، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ ق، ج۴، ص۵۰۱. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، بیروت، دارالمعرفه للطباعه والنشر، دوم، بی تا، ج۱۳، ص۱۸۳. و المباد کفوری، تحفه الاحوذی فی شرح الترمذی، بیروت، دارالکتب العلمیه، اول. ۱۴۱۰ ق، ج۶، ص۲۹۴؛ و المتقی هندی، کنزالعمال، ج۱۲، ص۲۳ حدیث ۳۳۸۵۷ و ۲۳۸۵۸، و ج۶، ص۸۹؛ حدیث ۱۴۹۷۱، بیروت، مؤسسه الرساله و المعجم الکبیر ج۱۰، ص۱۵۸؛ و سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، بیروت، دارالفکر، ج۱، ص۳۵، حدیث ۲۲۹۷، و ابوریّه، شیخ محمود، اضواء علی السنه المحمدیه، دارالکتاب الاسلامی، بی تا، ص۲۳۴، و ابویعلی موصلی، احمد بن علی، مسند ابی یعلی، دارالمأموت للتراث، ج۸، ص۴۴۴ و ج۹، ص۲۲۲.

[6] هیثمی، نورالدین، مجمع الزوائد، بیروت، دارالمکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ق، ج۵، ص۱۹۰

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
-{{شاخه
- | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
- |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
- |شاخه فرعی۲ = امامان شیعه
- |شاخه فرعی۳ =
-}}
 {{سوال}}
-آیا در کتاب‌های اهل سنت روایتی هست که گفته باشد جانشینان نبی اکرم(ص) دوازده نفرند؟
+آیا در کتب اهل سنت روایتی هست که گفته باشد جانشینان نبی اکرم(ص) دوازده نفرند؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-پیامبر اکرم(ص) جانشینان خاصی را به فرمان خداوند متعال برای هدایت بشر تا روز واپسین که ایمان به آنان مایه کمال و سعادت اخروی می‌باشد به امتش معرفی نموده است. در کتاب‌های شیعه روایاتی که متضمن اسامی شریف دوازده جانشین رسول اکرم(ص) می‌باشد به حد تواتر می‌رسد، در کتاب‌های اهل سنت روایاتی در مورد «دوازده خلیفه» و «دوازده امیر» ذکر شده است. در روایات دیگر عدد جانشینان پیامبر(ص) به عدد نقبای بنی اسرائیل که دوازده نفر بودند ذکر شده است.
+برخی کتاب‌های اهل‌سنت روایاتی در مورد «دوازده خلیفه» و «دوازده امیر» ذکر کرده‌اند. همچنین در روایاتی عدد جانشینان پیامبر(ص) به عدد نُقَبای بنی‌اسرائیل که دوازده نفر بودند ذکر شده است:
-و می‌توان روایات اهل سنت در این زمینه را به سه دسته تقسیم کرد:
-==رویات دوازده خلیفه==
+'''روایات دوازده خلیفه'''
-روایاتی است که در آن‌ها عنوان «دوازده خلیفه» ذکر شده است. این دسته از روایات به صورت مکرر در مسند احمد، صحیح مسلم و سنن ابی داود بیان گردیده و مضمون همه آنها چنین است که پیامبر(ص) فرمود: «اسلام پیوسته با دوازده خلیفه که همه آنان از قریش اند، عزیز خواهد بود.»<ref>امام احمدبن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۹۰، ۹۳، ۹۸ و ۱۰۰؛ و مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۶، ص۳ و ۴؛ و سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق، ج۲، ص۳۰۹.</ref>
-==روایات دوازده امیر==
+روایاتی است که در آن‌ها عنوان «دوازده خلیفه» ذکر شده است. این دسته از روایات در مسند احمد<ref>احمدبن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۹۰، ۹۳، ۹۸ و ۱۰۰.</ref>، صحیح مسلم<ref>مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۶، ص۳ و ۴.</ref> و سنن ابی داود<ref>سجستانی، سلیمان بن اشعث، سنن ابی داود، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق، ج۲، ص۳۰۹.</ref> بیان گردیده و مضمون همه آنها چنین است که پیامبر(ص) فرمود: «اسلام پیوسته با دوازده خلیفه که همه آنان از قریش هستند، عزیز خواهد بود.»
-روایاتی است که عنوان «دوازده امیر» در آنها ذکر شده است؛ و با تعبیرات مختلفی در کتاب‌های اهل سنت آمده است و مضمون آنها چنین است که پیامبر اسلام(ص) فرمود: «پیوسته این دین بر کسی که آنرا دشمن دارد، غالب است و هیچ مخالف و معاندی به آن ضرر نمی‌زند تا اینکه دوازده امیر از امت من را پشت سر بگذرانند که همگی آنان از قریش اند»، یا «کار مردم پیوسته بگذرد تا اینکه دوازده امیر بر آنان حکومت کنند که همه آنها از قریش اند.»<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۸۷، ۹۰، ۹۲، ۹۴، ۹۵، ۹۸، ۱۰۱؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۸، ص۱۳۷؛ و ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ ق، ج۳، ص۳۴، حدیث ۲۳۲۳، طبرانی، سلمیان بن احمد، المعجم الکبیر، قاهره، مکتبه ابن تیمیه، بیتا، ج۲، ص۱۹۰–۲۵۵؛ و المعجم الاوسط، دارالحرمین، ج۱، ص۲۶۳ و ج۴، ص۱۸۹.</ref>
-==خلفا به تعداد نقباء بنی اسرائیل==
+'''روایات دوازده امیر'''
-روایاتی است که پیامبر اسلام(ص) تعداد خلفاء بعد از خود را مساوی با تعداد نقباء بنی اسرائیل، بیان نموده است. از عبدالله بن مسعود روایت شده است که ما از پیامبر اسلام(ص) پرسیدیم که خلفاء بعد از تو چند نفرند. رسول الله(ص) فرمود: «دوازده نفر به تعداد نقباء بنی اسرائیل می‌باشند.» و نیز از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است که فرمود: «همانا تعداد خلفاء بعد از من به تعداد نقباء موسی(ع) می‌باشد.» به همین مناسبت در مجمع الزوائد ج۵، صفحه ۱۹۰، یک باب به صورت مستقل بنام «خلفاء اثنی عشر»، اختصاص داده شده است.<ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۹۸، و حاکم نیشابوری، محمدبن محمد، مستدرک، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ ق، ج۴، ص۵۰۱. و هیثمی، نورالدین، مجمع الزوائد، بیروت، دارالمکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ق، ج۵، ص۱۹۰؛ و عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، بیروت، دارالمعرفه للطباعه والنشر، دوم، بی تا، ج۱۳، ص۱۸۳. و المباد کفوری، تحفه الاحوذی فی شرح الترمذی، بیروت، دارالکتب العلمیه، اول. ۱۴۱۰ ق، ج۶، ص۲۹۴؛ و المتقی هندی، کنزالعمال، ج۱۲، ص۲۳ حدیث ۳۳۸۵۷ و ۲۳۸۵۸، و ج۶، ص۸۹؛ حدیث ۱۴۹۷۱، بیروت، مؤسسه الرساله و المعجم الکبیر ج۱۰، ص۱۵۸؛ و سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، بیروت، دارالفکر، ج۱، ص۳۵، حدیث ۲۲۹۷، و ابوریّه، شیخ محمود، اضواء علی السنه المحمدیه، دارالکتاب الاسلامی، بی تا، ص۲۳۴، و ابویعلی موصلی، احمد بن علی، مسند ابی یعلی، دارالمأموت للتراث، ج۸، ص۴۴۴ و ج۹، ص۲۲۲.</ref>
-{{پایان پاسخ}}
-{{مطالعه بیشتر}}
-==برای مطالعهٔ بیشتر==
+روایاتی وجود دارد که عنوان «دوازده امیر» در آنها ذکر شده و با تعبیرات مختلفی در کتاب‌های اهل‌سنت آمده است: «پیوسته این دین بر کسی که آنرا دشمن دارد، غالب است و هیچ مخالف و مُعانِدی به آن ضرر نمی‌زند تا اینکه دوازده امیر از امت من را پشت سر بگذرانند که همگی آنان از قریش اند»، یا «کار مردم پیوسته بگذرد تا اینکه دوازده امیر بر آنان حکومت کنند که همه آنها از قریش اند.»<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۵، ص۸۷، ۹۰، ۹۲، ۹۴، ۹۵، ۹۸، ۱۰۱؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۸، ص۱۳۷؛ و ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ ق، ج۳، ص۳۴، حدیث ۲۳۲۳، طبرانی، سلمیان بن احمد، المعجم الکبیر، قاهره، مکتبه ابن تیمیه، بیتا، ج۲، ص۱۹۰–۲۵۵؛ و المعجم الاوسط، دارالحرمین، ج۱، ص۲۶۳ و ج۴، ص۱۸۹.</ref>
-*منتخب الاثر، تألیف آیه الله صافی گلپایگانی.
+'''خلفا به تعداد نقباء بنی‌اسرائیل'''
-*کفایه الاثر، تألیف خزاز قمی رازی.
-*تقریب المعارف، تألیف ابوصلاح حلبی.
-{{پایان مطالعه بیشتر}}
+روایاتی است که پیامبر اسلام(ص) تعداد خلفاء بعد از خود را مساوی با تعداد نقباء بنی اسرائیل، بیان نموده است. از عبدالله بن مسعود روایت شده که ما از پیامبر اسلام(ص) پرسیدیم که خلفاء بعد از شما چند نفر هستند. رسول الله(ص) فرمود: «دوازده نفر به تعداد نقباء بنی اسرائیل می‌باشند.» و نیز از پیامبر اسلام(ص) نقل شده: «همانا تعداد خلفاء بعد از من به تعداد نقباء موسی(ع) می‌باشد».<ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۹۸، و حاکم نیشابوری، محمدبن محمد، مستدرک، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ ق، ج۴، ص۵۰۱.  عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، بیروت، دارالمعرفه للطباعه والنشر، دوم، بی تا، ج۱۳، ص۱۸۳. و المباد کفوری، تحفه الاحوذی فی شرح الترمذی، بیروت، دارالکتب العلمیه، اول. ۱۴۱۰ ق، ج۶، ص۲۹۴؛ و المتقی هندی، کنزالعمال، ج۱۲، ص۲۳ حدیث ۳۳۸۵۷ و ۲۳۸۵۸، و ج۶، ص۸۹؛ حدیث ۱۴۹۷۱، بیروت، مؤسسه الرساله و المعجم الکبیر ج۱۰، ص۱۵۸؛ و سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، بیروت، دارالفکر، ج۱، ص۳۵، حدیث ۲۲۹۷، و ابوریّه، شیخ محمود، اضواء علی السنه المحمدیه، دارالکتاب الاسلامی، بی تا، ص۲۳۴، و ابویعلی موصلی، احمد بن علی، مسند ابی یعلی، دارالمأموت للتراث، ج۸، ص۴۴۴ و ج۹، ص۲۲۲.</ref> در جلد پنجم کتاب مجمع الزوائد یک بخش به‌صورت مستقل به نام «خلفاء اثنی عشر»، اختصاص داده شده است.<ref>هیثمی، نورالدین، مجمع الزوائد، بیروت، دارالمکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ق، ج۵، ص۱۹۰</ref>
 ==منابع==
 {{پانویس}}
+{{شاخه
+ | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
+ | شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
+ | شاخه فرعی۲ = امامان شیعه
+ | شاخه فرعی۳ =
+}}
 {{تکمیل مقاله
   | شناسه = شد
@@ خط ۴۱: / خط ۳۲: @@
   | لینک‌دهی =
   | ناوبری =
-  | نمایه =
+  | نمایه = شد
-  | تغییر مسیر =
+  | تغییر مسیر =شد
-  | بازبینی =
+ | ارجاعات =
+  | بازبینی نویسنده =
+ | ارزیابی کمی =
   | تکمیل =
   | اولویت = ب
@@ خط ۵۰: / خط ۴۳: @@
 {{پایان متن}}
 <references />
+[[رده:تعداد امامان]]