برداشته شدن عذاب از قوم یونس: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
چرا | چرا خدا توبه قوم حضرت یونس(ع) را پذیرفته و آنها را عذاب نکرد؟ تفاوت آنها با دیگر اقوام چه بود، که توبه دیگر اقوام پس از شروع عذاب فایده‌ای نداشت ولی برای قوم یونس سودبخش بود؟{{پایان سوال}} | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
قوم | '''برداشته شدن عذاب از قوم یونس''' مضمون آیه ۹۸ سوره یونس است که بر اساس آن، پس از توبه قوم یونس، نشانه‌های [[عذاب دنیوی|عذاب]] از آنها برداشته شد. طبق آیات قرآن، قاعده کلی این است که پس از آغاز عذاب، [[توبه]] و [[ایمان]] سودی نداشته و عذاب برداشته نمی‌شود. دلیل استثنا شدن قوم یونس از این قاعده، توبه کردن همه آنها هنگام دیدن نشانه‌های عذاب و پیش از قطعی شدن فرمان عذاب، دانسته شده است. | ||
== | == آیه ۹۸ سوره یونس == | ||
{{قرآن بزرگ|فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ | |||
| آیه = ۹۸ | |||
| سوره = یونس | |||
| ترجمه = چرا هیچ یک از شهرها و آبادی‌ها ایمان نیاوردند که (ایمانشان بموقع باشد، و) به حالشان فایده داشته باشد؟! مگر قوم یونس، هنگامی که آنها ایمان آوردند، عذاب رسوا کننده را در زندگی دنیا از آنان برطرف ساختیم؛ و تا مدّت معیّنی [= پایان زندگی و اجلشان] آنها را بهره‌مند ساختیم. | |||
= | }} | ||
قوم | |||
== ماجرای نجات قوم یونس == | |||
[[حضرت یونس(ع)]] پیوسته قوم خود را پند می‌داد، ولی قوم او مخالفت می‌کردند. یونس آنها را از [[عذاب الهی]] ترساند؛ در مقابل، قوم یونس از او خواستند اگر راست می‌گوید عذاب خدا را نازل کند. یونس از آنها ناامید شد و با ناراحتی قوم خود را ترک کرد. | |||
هنوز فرمان قطعی عذاب نرسیده بود؛ ولی نشانه‌های آن آشکار شده بود. قوم یونس از مرد دانشمندی که در آن شهر زندگی می‌کرد درخواست کمک کردند. آنها به رهبری وی از شهر بیرون آمده و در حال [[توبه]] و تضرع به جستجوی یونس برخاستند ولی اثری از او نیافتند. خدا توبه آنها را پذیرفت و نشانه‌های عذاب را بر طرف کرد.<ref name=":0" /> | |||
== | == قاعده کلی عذاب و استثنا شدن قوم یونس == | ||
بر اساس آیات قرآن، توبه افراد پس از آشکار شدن عذاب الهی پذیرفته نمی‌شود<ref>یونس:۹۰.</ref> و ایمان آوردن در آن هنگام، فایده‌ای ندارد.<ref>یونس: ۹۸.</ref> در آیه ۹۸ سوره [[سوره یونس|یونس]]، قوم یونس از این قاعده کلی استثنا شده است. | |||
گفته شده قوم یونس قبل از قطعی شدن فرمان عذاب و به محض دیدن نشانه‌های آن از نافرمانی خود توبه کردند. [[ناصر مکارم شیرازی]] مرجع تقلید شیعه معتقد است از آنجا که توبه و ایمانِ قوم یونس به موقع انجام گرفت و نیز چون با آگاهی و اخلاص بود، نشانه‌های عذاب بر طرف شد.<ref name=":0">مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۸۸.</ref> | |||
به باور وی، تفاوت عملکرد قوم یونس با دیگر اقوام که دچار هلاکت شدند این بود که همه افراد قوم یونس پیش از فرا رسیدن مجازات قطعی ایمان آوردند؛ با اینکه در میان اقوام دیگر گروه زیادی با وجود دیدن نشانه‌های عذاب بر مخالفت خود باقی ماندند تا هنگامی که فرمان مجازات قطعی پروردگار صادر شد. توبه آنها پس از قطعی شدن فرمان عذاب انجام گرفت، که مورد پذیرش واقع نشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۸۷.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۱: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =معارف قرآنی | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
| خط ۴۴: | خط ۳۸: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱
سؤال
چرا خدا توبه قوم حضرت یونس(ع) را پذیرفته و آنها را عذاب نکرد؟ تفاوت آنها با دیگر اقوام چه بود، که توبه دیگر اقوام پس از شروع عذاب فایده‌ای نداشت ولی برای قوم یونس سودبخش بود؟
برداشته شدن عذاب از قوم یونس مضمون آیه ۹۸ سوره یونس است که بر اساس آن، پس از توبه قوم یونس، نشانه‌های عذاب از آنها برداشته شد. طبق آیات قرآن، قاعده کلی این است که پس از آغاز عذاب، توبه و ایمان سودی نداشته و عذاب برداشته نمی‌شود. دلیل استثنا شدن قوم یونس از این قاعده، توبه کردن همه آنها هنگام دیدن نشانه‌های عذاب و پیش از قطعی شدن فرمان عذاب، دانسته شده است.
آیه ۹۸ سوره یونس
| ﴿ | فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ
چرا هیچ یک از شهرها و آبادی‌ها ایمان نیاوردند که (ایمانشان بموقع باشد، و) به حالشان فایده داشته باشد؟! مگر قوم یونس، هنگامی که آنها ایمان آوردند، عذاب رسوا کننده را در زندگی دنیا از آنان برطرف ساختیم؛ و تا مدّت معیّنی [= پایان زندگی و اجلشان] آنها را بهره‌مند ساختیم. یونس:۹۸ |
﴾ |
ماجرای نجات قوم یونس
حضرت یونس(ع) پیوسته قوم خود را پند می‌داد، ولی قوم او مخالفت می‌کردند. یونس آنها را از عذاب الهی ترساند؛ در مقابل، قوم یونس از او خواستند اگر راست می‌گوید عذاب خدا را نازل کند. یونس از آنها ناامید شد و با ناراحتی قوم خود را ترک کرد.
هنوز فرمان قطعی عذاب نرسیده بود؛ ولی نشانه‌های آن آشکار شده بود. قوم یونس از مرد دانشمندی که در آن شهر زندگی می‌کرد درخواست کمک کردند. آنها به رهبری وی از شهر بیرون آمده و در حال توبه و تضرع به جستجوی یونس برخاستند ولی اثری از او نیافتند. خدا توبه آنها را پذیرفت و نشانه‌های عذاب را بر طرف کرد.[۱]
قاعده کلی عذاب و استثنا شدن قوم یونس
بر اساس آیات قرآن، توبه افراد پس از آشکار شدن عذاب الهی پذیرفته نمی‌شود[۲] و ایمان آوردن در آن هنگام، فایده‌ای ندارد.[۳] در آیه ۹۸ سوره یونس، قوم یونس از این قاعده کلی استثنا شده است.
گفته شده قوم یونس قبل از قطعی شدن فرمان عذاب و به محض دیدن نشانه‌های آن از نافرمانی خود توبه کردند. ناصر مکارم شیرازی مرجع تقلید شیعه معتقد است از آنجا که توبه و ایمانِ قوم یونس به موقع انجام گرفت و نیز چون با آگاهی و اخلاص بود، نشانه‌های عذاب بر طرف شد.[۱]
به باور وی، تفاوت عملکرد قوم یونس با دیگر اقوام که دچار هلاکت شدند این بود که همه افراد قوم یونس پیش از فرا رسیدن مجازات قطعی ایمان آوردند؛ با اینکه در میان اقوام دیگر گروه زیادی با وجود دیدن نشانه‌های عذاب بر مخالفت خود باقی ماندند تا هنگامی که فرمان مجازات قطعی پروردگار صادر شد. توبه آنها پس از قطعی شدن فرمان عذاب انجام گرفت، که مورد پذیرش واقع نشد.[۴]