انواع عدالت خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۳: خط ۴۳:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده = شد
  | بازبینی نویسنده = شد
  | بازبینی =شد
  | ارزیابی کمی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ب
  | اولویت =ب
خط ۵۱: خط ۵۱:
<references />
<references />


[[رده:مقالات پیشنهادی]]
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳

سؤال

عدالت خداوند، چه اقسامی دارد؟


عدالت خداوند را به «عدل تکوینی»، «عدل تشریعی» و «عدل جزایی» تقسیم کرده‌اند.

واژه عدل و عدالت دارای معانی مختلفی است که معروف‌ترین و جامع‌ترین آن را قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود دانسته‌اند. کلام امام علی(ع) را در اشاره به همین معنای عدل دانسته‌اند: «الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُور مَوَاضِعَهَا؛ عدل، قرار دادن امور در جای خود است».[۱]

اصل عدالت در جهان تکوین و تشریع، می‌طلبد که هر چیزی در جای مناسب خود، قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا می‌شود که خداوند با هر موجودی آن‌چنان‌که شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در شأن آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است، به او عطا کند.[۲]

براساس معنای عدل، عدالت خداوند دارای انواعی است:

  • عدل تکوینی: عدل تکوینی به این معناست که خداوند در جهان خلقت به هر موجودی به اندازه شایستگی و قابلیت او نعمت داده است و به تعبیر دیگر خداوند به اندازه ظرفیت و شایستگی هر شی به او عطا کرده است.
  • عدل تشریعی: تکالیفی که خدا به وسیله پیامبران بر مردم نازل کرده، بر پایه عدل و دادگری است.
  • عدل جزایی به این معنا است که خدا در روز قیامت میان افراد به عدالت داوری می‌کند، حق کسی را تباه نمی‌کند و پاداش هر فرد را متناسب با اعمال او می‌دهد.[۳]

جستارهای وابسته

مطالعه بیشتر

منابع

  1. نهج البلاغه، حکمت، ۴۳۷.
  2. سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.
  3. سبحانی جعفر و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی۱، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۵ و ۱۱۶.