انواع عدالت خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا عدالت خداوند دارای اقسامی است؟
عدالت خداوند، چه اقسامی دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
واژه عدل و عدالت دارای معانی مختلفی است که معروف‌ترین و جامع‌ترین آن قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود است. این تعریف را می‌توان در کلام امام علی(ع) نیز یافت: {{متن عربی|الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُور مَوَاضِعَهَا|ترجمه=عدل این است که امور را در جاى خود قرار می‌دهد}}.<ref>نهج البلاغه، حکمت، ۴۳۷.</ref>


براساس این معنای عدالت، در جهان تکوین و تشریع، اصل عدالت این اقتضاء را دارد که هر چیزی در جای مناسب خود قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا می‌شود که خداوند با هر موجودی آن چنان‌که شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در خور آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است به او عطا کند.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.</ref>
عدالت خداوند را به «عدل تکوینی»، «عدل تشریعی» و «عدل جزایی» تقسیم کرده‌اند.  


بر اساس معنای عدل، عدالت خداوند دارای انواعی دانسته شده است:
واژه عدل و [[عدالت]] دارای معانی مختلفی است که معروف‌ترین و جامع‌ترین آن را قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود دانسته‌اند. کلام [[امام علی(ع)]] را در اشاره به همین معنای عدل دانسته‌اند: {{متن عربی|الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُور مَوَاضِعَهَا|ترجمه=عدل، قرار دادن امور در جای خود است}}.<ref>نهج البلاغه، حکمت، ۴۳۷.</ref>  
* عدل تکوینی: عدل تکوینی به این معناست که خداوند در جهان خلقت به هر موجودی به اندازه شایستگی و قابلیت او نعمت داده است و به تعبیر دیگر خداوند به اندازه ظرفیت و شایستگی هر شی به او
حیث وجودی و کمالی اضافه کرده است.
* عدل تشریعی: به این معنا است که تکالیفی که خدا به وسیله پیامبران بر مردم نازل کرده است، بر پایه عدل و دادگری است.
* عدل جزایی به این معنا است که خدا در روز قیامت میان افراد به عدل داوری می‌کند و حق کسی را تباه نمی‌کند یعنی میان افراد نیکوکار و بدکار به یکسان داوری نمی‌کند و پاداش هر کس را متناسب با اعمال او می‌دهد.<ref>سبحانی جعفر و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی۱، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۵ و ۱۱۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
اصل عدالت در [[جهان تکوین]] و [[شریعت|تشریع]]، می‌طلبد که هر چیزی در جای مناسب خود، قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا می‌شود که خداوند با هر موجودی آن‌چنان‌که شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در شأن آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است، به او عطا کند.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.</ref>
 
براساس معنای عدل، عدالت خداوند دارای انواعی است:
 
*عدل تکوینی: عدل تکوینی به این معناست که خداوند در جهان خلقت به هر موجودی به اندازه شایستگی و قابلیت او نعمت داده است و به تعبیر دیگر خداوند به اندازه ظرفیت و شایستگی هر شی به او عطا کرده است.
*عدل تشریعی: تکالیفی که خدا به وسیله پیامبران بر مردم نازل کرده، بر پایه عدل و دادگری است.
*عدل جزایی به این معنا است که خدا در روز قیامت میان افراد به عدالت داوری می‌کند، حق کسی را تباه نمی‌کند و پاداش هر فرد را متناسب با اعمال او می‌دهد.<ref>سبحانی جعفر و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی۱، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۵ و ۱۱۶.</ref>
 
==جستارهای وابسته==


* [[تفاوت عدل و فضل خداوند]]
* [[تفاوت عدل و فضل خداوند]]
 
* [[معنای عدالت خداوند]]
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
* شهید مطهری، [https://lib.eshia.ir/50021/1/13 عدل الهی].


== منابع ==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
| شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی
| شاخه فرعی۱ = عدل الهی
|شاخه فرعی۲ = عدل
| شاخه فرعی۲ = عدل
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۷: خط ۴۲:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده = شد
| ارزیابی کمی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ب
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳

سؤال

عدالت خداوند، چه اقسامی دارد؟


عدالت خداوند را به «عدل تکوینی»، «عدل تشریعی» و «عدل جزایی» تقسیم کرده‌اند.

واژه عدل و عدالت دارای معانی مختلفی است که معروف‌ترین و جامع‌ترین آن را قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود دانسته‌اند. کلام امام علی(ع) را در اشاره به همین معنای عدل دانسته‌اند: «الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُور مَوَاضِعَهَا؛ عدل، قرار دادن امور در جای خود است».[۱]

اصل عدالت در جهان تکوین و تشریع، می‌طلبد که هر چیزی در جای مناسب خود، قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا می‌شود که خداوند با هر موجودی آن‌چنان‌که شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در شأن آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است، به او عطا کند.[۲]

براساس معنای عدل، عدالت خداوند دارای انواعی است:

  • عدل تکوینی: عدل تکوینی به این معناست که خداوند در جهان خلقت به هر موجودی به اندازه شایستگی و قابلیت او نعمت داده است و به تعبیر دیگر خداوند به اندازه ظرفیت و شایستگی هر شی به او عطا کرده است.
  • عدل تشریعی: تکالیفی که خدا به وسیله پیامبران بر مردم نازل کرده، بر پایه عدل و دادگری است.
  • عدل جزایی به این معنا است که خدا در روز قیامت میان افراد به عدالت داوری می‌کند، حق کسی را تباه نمی‌کند و پاداش هر فرد را متناسب با اعمال او می‌دهد.[۳]

جستارهای وابسته

مطالعه بیشتر

منابع

  1. نهج البلاغه، حکمت، ۴۳۷.
  2. سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.
  3. سبحانی جعفر و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی۱، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۵ و ۱۱۶.