آگاهی امام حسین(ع) از سرانجام قیام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
آیا امام حسین(ع) از فرجام قیامش آگاه بود؟ | آیا امام حسین(ع) از فرجام قیامش آگاه بود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[امام حسین(ع)]] براساس روایات و نقلهای تاریخی از سرانجام قیامش آگاهی داشت.<ref name=":0">جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع) ، انتشارات انصاریان، چاپخانه نگین، چاپ پنجم، صفحه ۲۱۸. به نقل از عبرات المصطفین، محمودی، محمد باقر، جلد ۱.</ref> [[علامه امینی]] بخشی از این نقلها را در کتاب «سیرتنا و سنتنا» جمعآوری کرده است.<ref name=":0" /> امام حسین(ع) میدانست شرایط تأسیس [[حکومت اسلامی]] فراهم نیست و در این قیام، او و یارانش شهید خواهند شد: | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | |||
[[امام حسین(ع)]] براساس روایات و نقلهای تاریخی از سرانجام قیامش آگاهی داشت.<ref name=":0">جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع) ، انتشارات انصاریان، چاپخانه نگین، چاپ پنجم، صفحه ۲۱۸. به نقل از عبرات المصطفین، محمودی، محمد باقر، جلد ۱.</ref> [[علامه امینی]] بخشی از این نقلها را در کتاب «سیرتنا و سنتنا» جمعآوری کرده است.<ref name=":0" /> امام حسین(ع) میدانست شرایط تأسیس [[حکومت اسلامی]] فراهم نیست و در این قیام، او و یارانش شهید خواهند شد: | |||
* امام حسین(ع) به [[عبدالله بن زبیر]] در [[مکه]] فرمود: به خدا سوگند اگر من در هر پناهگاهی باشم، مرا بیرون میآورند، تا مقصود خود را انجام دهند. به خدا سوگند! در ستم بر من زیادهروی کنند.<ref>الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹، ابن اثیر، نشر دار صادر، دار بیروت، سال ۱۳۸۵ هـ ق.</ref> | * امام حسین(ع) به [[عبدالله بن زبیر]] در [[مکه]] فرمود: به خدا سوگند اگر من در هر پناهگاهی باشم، مرا بیرون میآورند، تا مقصود خود را انجام دهند. به خدا سوگند! در ستم بر من زیادهروی کنند.<ref>الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹، ابن اثیر، نشر دار صادر، دار بیروت، سال ۱۳۸۵ هـ ق.</ref> | ||
خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ب | | اولویت = ب |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۹
آیا امام حسین(ع) از فرجام قیامش آگاه بود؟
امام حسین(ع) براساس روایات و نقلهای تاریخی از سرانجام قیامش آگاهی داشت.[۱] علامه امینی بخشی از این نقلها را در کتاب «سیرتنا و سنتنا» جمعآوری کرده است.[۱] امام حسین(ع) میدانست شرایط تأسیس حکومت اسلامی فراهم نیست و در این قیام، او و یارانش شهید خواهند شد:
- امام حسین(ع) به عبدالله بن زبیر در مکه فرمود: به خدا سوگند اگر من در هر پناهگاهی باشم، مرا بیرون میآورند، تا مقصود خود را انجام دهند. به خدا سوگند! در ستم بر من زیادهروی کنند.[۲]
- امام حسین(ع): به خدا سوگند! مرا رها نمیکنند تا خون قلبم را بیرون آورند؛ پس وقتی چنین کردند، خداوند کسی را از آنان بر آنها مسلط سازد که آنها را ذلیل کند.[۳]
- امام حسین(ع) در مکه فرمودند: من پیامبر خدا را در خواب دیدم، به من دستوری داد که برای اجرای آن میروم.[۴]
این نوع روایات در منابع اهل سنت نیز وجود دارد.[۱]
امام حسین(ع) با اینکه از سرانجام خود اطلاع داشت به این جهت که اسلام را در خطر میدانست، ترسی از کشته شدن نشان نداد. هدف امام از قیام، نپذیرفتن حکومت یزید، رفع انحرافات فکری و احیاء دین بود. امام در وصیتی به برادرش محمد بن حنفیه فرمود: من از روی خودخواهی، سرمستی، گردنکشی، فساد و ظلم خارج نشدهام. من برای اصلاح در امت جدّم رسول خدا(ص) قیام کردم و اراده دارم که امر به معروف و نهی از منکر کنم.[۵]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع) ، انتشارات انصاریان، چاپخانه نگین، چاپ پنجم، صفحه ۲۱۸. به نقل از عبرات المصطفین، محمودی، محمد باقر، جلد ۱.
- ↑ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹، ابن اثیر، نشر دار صادر، دار بیروت، سال ۱۳۸۵ هـ ق.
- ↑ الارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۷۸ ، انتشارات علمیه اسلامیه، مترجم، سید هاشم رسولی محلاتی
- ↑ تاریخ طبری، جلد ۴، صفحه ۲۹۱ و ترجمه الامام حسین(ع) صفحه ۲۰۲.
- ↑ بحارالانوار، تهران، ج۴۴، ص۳۲۹.