خودکشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
خودکشی یعنی اقدامی آگاهانه برای ضرر به خود که منجر به مرگ می‌گردد.<ref>رضاییان محسن، وزیری نژاد رضا، طباطبایی سیدضیا، سالم زینت، اسماعیلی عباس، منشوری آزیتا. خودکشی در دین اسلام. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 1386؛ دوره ششم، ص 15-22.  </ref> بر اساس دستورات اسلامی، خودکشی به هر دلیل و با هر وسیله‌ای که باشد، در زمره [[گناهان کبیره|گناهان بزرگ]] شمرده شده است، و انجام دهندة آن از رحمت الهي دور است. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{قرآن بزرگ| وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا |۲۹| وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا |۳۰| |ترجمه=ای اهل ایمان خودتان را نکشید، به درستی که خداوند به شما مهربان است و هر کسی این کار را از روی دشمنی و شقاوت انجام دهد، به زودی وی را به آتش جهنم می‌کشانیم و این کار بر خدا آسان است|سوره=نساء|آیه=۲۹–۳۰}}
خودکشی یعنی اقدامی آگاهانه برای ضرر به خود که منجر به مرگ می‌گردد.<ref>رضاییان محسن، وزیری نژاد رضا، طباطبایی سیدضیا، سالم زینت، اسماعیلی عباس، منشوری آزیتا. خودکشی در دین اسلام. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 1386؛ دوره ششم، ص 15-22.  </ref> بر اساس دستورات اسلامی، خودکشی به هر دلیل و با هر وسیله‌ای که باشد، در زمره [[گناهان کبیره|گناهان بزرگ]] شمرده شده است، و انجام دهندة آن از رحمت الهی دور است. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{قرآن بزرگ| وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا |۲۹| وَمَنْ یَفْعَلْ ذَٰلِکَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِیهِ نَارًا ۚ وَکَانَ ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرًا |۳۰| |ترجمه=ای اهل ایمان خودتان را نکشید، به درستی که خداوند به شما مهربان است و هر کسی این کار را از روی دشمنی و شقاوت انجام دهد، به زودی وی را به آتش جهنم می‌کشانیم و این کار بر خدا آسان است|سوره=نساء|آیه=۲۹–۳۰}}


صاحب تفسیر المیزان، '''قتل نفس''' در آیه را اعم دانسته و شامل خودکشی و غیرخودکشی، یعنی کشتن دیگری نیز می‌شود.
صاحب تفسیر المیزان، '''قتل نفس''' در آیه را اعم دانسته و شامل خودکشی و غیرخودکشی، یعنی کشتن دیگری نیز می‌شود.
خط ۱۳: خط ۱۳:
# [[امام صادق(ع)]]: {{عربی||ترجمه=هر کس عمدا خودکشی کند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۳، ص۴۳۸.</ref>
# [[امام صادق(ع)]]: {{عربی||ترجمه=هر کس عمدا خودکشی کند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۳، ص۴۳۸.</ref>
# [[امام باقر(ع)]] فرمود: {{عربی||ترجمه=مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، اما خودکشی نمی‌کند}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۳، ص۶۳۸.</ref>
# [[امام باقر(ع)]] فرمود: {{عربی||ترجمه=مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، اما خودکشی نمی‌کند}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۳، ص۶۳۸.</ref>
# ابوسعيد خدري مي گويد در يكي از جنگها كه در جوار رسول خدا(ص) بوديم، تقسيم كار كرده بوديم. هر كسي كاري انجام مي داد در ميان دوستان فردي بود كه كار سه نفر را انجام مي داد. يعني هم هيزم جمع مي كرد و هم آب مي آورد و هم غذا پخت مي كرد. اين فداكاري، فرد را براي رسول خدا(ص) بازگو كرديم، حضرت فرمود اين آقا اهل جهنم است. ما تعجب كرديم تا اينكه وارد جنگ شديم همين آقا مجروح شد، بر اثر مشكلات جنگي و شدّت زخم نيزه اي برداشت و به وسيله آن خود را كشت. رسول خدا(ص) فرمود شهادت مي دهم كه من فرستاده خدا و عبد او هستم.<ref>الخرائج و الجوارح، قم، مؤسسه الامام المهدي(عج)، چاپ اول، نشر 1409، ج1، ص61، ح 104.</ref>
# ابوسعید خدری می گوید در یکی از جنگها که در جوار رسول خدا(ص) بودیم، تقسیم کار کرده بودیم. هر کسی کاری انجام می داد در میان دوستان فردی بود که کار سه نفر را انجام می داد. یعنی هم هیزم جمع می کرد و هم آب می آورد و هم غذا پخت می کرد. این فداکاری، فرد را برای رسول خدا(ص) بازگو کردیم، حضرت فرمود این آقا اهل جهنم است. ما تعجب کردیم تا اینکه وارد جنگ شدیم همین آقا مجروح شد، بر اثر مشکلات جنگی و شدّت زخم نیزه ای برداشت و به وسیله آن خود را کشت. رسول خدا(ص) فرمود شهادت می دهم که من فرستاده خدا و عبد او هستم.<ref>الخرائج و الجوارح، قم، مؤسسه الامام المهدی(عج)، چاپ اول، نشر 1409، ج1، ص61، ح 104.</ref>
# پيامبر خدا فرمود كسي كه خود را خفه كند و يا حلق آويز كند، خداوند در روز قيامت او را در آتش جهنم خواهد انداخت، و در جاي ديگر مي فرمايد كسي كه خودكشي كند به هر وسيله كه باشد او را در روز قيامت به همان وسيله عذاب خواهم كرد.<ref>كنز العمال، بيروت، مؤسسة الرسول، چاپ پنجم، نشر 1405 هـ.ق، ج15، ص35 و 36، ح39961 و 39965.</ref>
# پیامبر خدا فرمود کسی که خود را خفه کند و یا حلق آویز کند، خداوند در روز قیامت او را در آتش جهنم خواهد انداخت، و در جای دیگر می فرماید کسی که خودکشی کند به هر وسیله که باشد او را در روز قیامت به همان وسیله عذاب خواهم کرد.<ref>کنز العمال، بیروت، مؤسسة الرسول، چاپ پنجم، نشر 1405 هـ.ق، ج15، ص35 و 36، ح39961 و 39965.</ref>
# فردي به وسيله چاقو، رگ دست خود را بريده بود، بر اثر شدت خون، از دنيا رفت. خداوند فرمود او خودكشي كرد من هم بهشت را بر او حرام كردم.<ref>الترغيب و الترهيب، بيروت، دار احياء التراث، چاپ سوم، نشر 1388 هـ ق.</ref>
# فردی به وسیله چاقو، رگ دست خود را بریده بود، بر اثر شدت خون، از دنیا رفت. خداوند فرمود او خودکشی کرد من هم بهشت را بر او حرام کردم.<ref>الترغیب و الترهیب، بیروت، دار احیاء التراث، چاپ سوم، نشر 1388 هـ ق.</ref>


از آیات و روایات چنین استفاده شده که برای خودکشی، مجازات سختی در نظر گرفته شده و کسی حق ندارد، نعمت زندگی را از بین ببرد. زندگی، نعمت ارزشمندی است که از طرف خداوند عطا شده و فرصتی است که با استفاده از آن، می‌توان به سعادت رسید.
از آیات و روایات چنین استفاده شده که برای خودکشی، مجازات سختی در نظر گرفته شده و کسی حق ندارد، نعمت زندگی را از بین ببرد. زندگی، نعمت ارزشمندی است که از طرف خداوند عطا شده و فرصتی است که با استفاده از آن، می‌توان به سعادت رسید.

نسخهٔ ‏۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۱

سؤال

آیا خودکشی در اسلام جایز است؟

درگاه‌ها
واژه-ها.png


خودکشی یعنی اقدامی آگاهانه برای ضرر به خود که منجر به مرگ می‌گردد.[۱] بر اساس دستورات اسلامی، خودکشی به هر دلیل و با هر وسیله‌ای که باشد، در زمره گناهان بزرگ شمرده شده است، و انجام دهندة آن از رحمت الهی دور است. خداوند در قرآن می‌فرماید:

صاحب تفسیر المیزان، قتل نفس در آیه را اعم دانسته و شامل خودکشی و غیرخودکشی، یعنی کشتن دیگری نیز می‌شود.

خودکشی در روایات

روایات نیز خودکشی را مذمت کرده‌اند:

  1. امام صادق(ع): «هر کس عمدا خودکشی کند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود».[۲]
  2. امام باقر(ع) فرمود: «مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، اما خودکشی نمی‌کند».[۳]
  3. ابوسعید خدری می گوید در یکی از جنگها که در جوار رسول خدا(ص) بودیم، تقسیم کار کرده بودیم. هر کسی کاری انجام می داد در میان دوستان فردی بود که کار سه نفر را انجام می داد. یعنی هم هیزم جمع می کرد و هم آب می آورد و هم غذا پخت می کرد. این فداکاری، فرد را برای رسول خدا(ص) بازگو کردیم، حضرت فرمود این آقا اهل جهنم است. ما تعجب کردیم تا اینکه وارد جنگ شدیم همین آقا مجروح شد، بر اثر مشکلات جنگی و شدّت زخم نیزه ای برداشت و به وسیله آن خود را کشت. رسول خدا(ص) فرمود شهادت می دهم که من فرستاده خدا و عبد او هستم.[۴]
  4. پیامبر خدا فرمود کسی که خود را خفه کند و یا حلق آویز کند، خداوند در روز قیامت او را در آتش جهنم خواهد انداخت، و در جای دیگر می فرماید کسی که خودکشی کند به هر وسیله که باشد او را در روز قیامت به همان وسیله عذاب خواهم کرد.[۵]
  5. فردی به وسیله چاقو، رگ دست خود را بریده بود، بر اثر شدت خون، از دنیا رفت. خداوند فرمود او خودکشی کرد من هم بهشت را بر او حرام کردم.[۶]

از آیات و روایات چنین استفاده شده که برای خودکشی، مجازات سختی در نظر گرفته شده و کسی حق ندارد، نعمت زندگی را از بین ببرد. زندگی، نعمت ارزشمندی است که از طرف خداوند عطا شده و فرصتی است که با استفاده از آن، می‌توان به سعادت رسید.

بسیاری از عوامل خودکشی را ناشی از ضعف معنویت و رعایت نکردن مسائل اخلاقی و دینی دانسته‌اند. در فرهنگ اسلامی، طبق بیان آیات و روایات، تمام اعمال انسان به‌خصوص گناهان کبیره دارای آثار و پیامدهایی است و برخی از مشکلاتی که به خودکشی کشیده می‌شود، به‌جهت انجام گناه و کارهای خلاف اخلاق است.

جستارهای وابسته

منابع

  1. رضاییان محسن، وزیری نژاد رضا، طباطبایی سیدضیا، سالم زینت، اسماعیلی عباس، منشوری آزیتا. خودکشی در دین اسلام. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 1386؛ دوره ششم، ص 15-22.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۳، ص۴۳۸.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۳، ص۶۳۸.
  4. الخرائج و الجوارح، قم، مؤسسه الامام المهدی(عج)، چاپ اول، نشر 1409، ج1، ص61، ح 104.
  5. کنز العمال، بیروت، مؤسسة الرسول، چاپ پنجم، نشر 1405 هـ.ق، ج15، ص35 و 36، ح39961 و 39965.
  6. الترغیب و الترهیب، بیروت، دار احیاء التراث، چاپ سوم، نشر 1388 هـ ق.