گره زدن اعتبار حوزه‌های علمیه به حکومت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
با توجه به اینکه حکومت‌ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حیثیت تاریخی نهاد دین و به دنبال آن حوزه‌های علمیه و علمای دین به زلف حکومت و حکمرانان چه آینده‌ای را آن به همراه خواهد داشت؟
با توجه به اینکه حکومت‌ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حیثیت تاریخی نهاد دین و به دنبال آن حوزه‌های علمیه و علمای دین به حکومت و حکمرانان چه آینده‌ای را برای آن به همراه خواهد داشت؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روحانیت و علمای شیعه در طول تاریخ کشور نقش مهمی در تحولات سیاسی اجتماعی داشته‌اند که قابل انکار نیست و هر جا مبارزه بر علیه استعمار و استبداد براه افتاده است، روحانیت پرچمدار مبارزه بوده‌اند و نقش محوری در هدایت مردم را بر عهده داشته‌اند و این مسأله با نگاهی گذرا به تحولات تاریخی کشور کاملاً نمایان و آشکار است. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت دینی، موضع حوزه و روحانیت در قبال حکومت‌ها عمدتاً موضعی زاویه‌دار و معارضه جویانه بوده است. این رویکرد به جز در دوره دولت صفویه و برهه‌ای از دوره قاجاریه که نوعی همکاری محدود با هدف اجرای برخی از تعالیم دین و عمل به وظیفه به قدر مقدور شکل گرفت، وجهه غالب بر حوزه و روحانیت بوده است؛ زیرا آموزه‌های دینی اجازه نمی‌داد که روحانیت با هیچ نظام غیر دینی از در سازش در آمده یا رابطه‌ای بر مدار همکاری برقرار سازد.
{{درگاه|حوزه و روحانیت|حکومت دینی}}


با تشکیل نظام دینی با توجه به کارویژه‌ها و وظایف حوزه و روحانیت در حفظ و اجرای شریعت اسلامی و تبلیغ آن از و ماهیت و هویت دینی نظام اسلامی، حوزه و روحانیت نمی‌تواند به مخالفت و معارضه یا بی‌اعتنایی نسبت به آن بپردازد، چگونه حوزه و روحانیت می‌تواند با نظامی که بر پایه مبانی و ارزشهای اسلامی شکل گرفته و بر آمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر روحانیت و مردم متدین و متعهد است به مخالفت برخیزد، چه اینکه پیامد این مخالفت به مخالفت و معارضه با بنیان و هویت خویش است.
روحانیت و [[علمای شیعه]] در طول تاریخ، نقش مهمی در تحولات سیاسی اجتماعی داشته‌اند. هر جا مبارزه بر علیه استعمار و استبداد به‌راه افتاده است، روحانیت پرچمدار مبارزه بوده و نقش محوری را در هدایت مردم برعهده داشته‌ است.


به همین ملاک، برخورد غیر مسئولانه و بی‌اعتنایی حوزه و روحانیت نسبت به نظام اسلامی نیز مردود و غیر منطقی است.
تا پیش از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] و تشکیل حکومت دینی، موضع [[حوزه‌های علمیه|حوزه]] و روحانیت در قبال حکومت‌ها بیشتر موضعی زاویه‌دار و معارضه جویانه بوده است. این رویکرد به جز در دوره [[صفویه]] و برهه‌ای از دوره [[قاجاریه]] که نوعی همکاری محدود با هدف اجرای برخی از تعالیم دینی به قدر مقدور شکل گرفت، رویکرد غالب بر حوزه و روحانیت بوده است؛ زیرا آموزه‌های دینی اجازه نمی‌داد که روحانیت با هیچ نظام غیر دینی سازش کند یا رابطه‌ای بر مدار همکاری برقرار سازد.


حوزه و روحانیت به اقتضای اهداف و مسئولیت‌های خویش و با نظر به اسلامی و ارزشی بودن نظام کشور که پیوند و ارتباط میان آنها را ضروری می‌نماید، لازم است رویکردی تعاملی با دولت اسلامی داشته باشد، البته تعاملی که استقلال حوزه و روحانیت در آن حفظ شده و حوزه و روحانیت به سازمان و نهادی دولتی تبدیل نشود. روحانیت تلاش نموده است که ضمن حمایت از اصل نظام و ارزشها و اصول آن، نسبت به عملکردها و مواضعی که با آموزه‌های دینی همخوانی نداشته و انحرافات، تذکر و هشدار داده و با آن برخورد نماید. عملکرد و واکنش حوزه و موضع گیری روحانیت در قبال مسائل فرهنگی و مقابله با افراد و جریان‌های سیاسی زاویه‌دار با مبانی دینی، توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و... در طول حیات جمهوری اسلامی تا به امروز به خوبی بیانگر این مشی حوزه و روحانیت است. روحانیت حمایت از نظام اسلامی را بر اساس مسئولیت دینی، وظیفه و رسالت خود می‌داند، امّا همچون نگاهبانی هوشیار و طبیبی دلسوز با هر گونه انحراف و کجروی، آسیب و مشکلی برخورد می‌کند.
حوزه و روحانیت پس از تشکیل نظام اسلامی با توجه به وظایف خود در حفظ و اجرای شریعت اسلامی و تبلیغ آن، نمی‌تواند به مخالفت و معارضه یا بی‌اعتنایی نسبت به نظام دینی بپردازد. حوزه و روحانیت نمی‌تواند با نظامی که بر پایه مبانی و ارزش‌های اسلامی شکل گرفته و برآمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر روحانیت و مردم متدین و متعهد است به مخالفت برخیزد. نتیجه این مخالفت، معارضه با بنیان و هویت خویش است؛ به همین ملاک، برخورد غیر مسئولانه و بی‌اعتنایی حوزه و روحانیت نسبت به نظام اسلامی، مردود و غیر منطقی به‌نظر می‌رسد.


در قالب چنین رویکردی هم به وظایف و کارکردهای روحانیت و نظام اسلامی توجه شده و هم جایگاه روحانیت و حوزه که میراث ماندگار و ارزشمند تاریخی و حاصل تلاش‌ها و مجاهدت‌های بسیار است، حفظ خواهد شد.  
حوزه و روحانیت به اقتضای اهداف و مسئولیت‌های خویش و با نظر به اسلامی و ارزشی بودن نظام کشور که پیوند و ارتباط میان آنها را ضروری می‌نماید، لازم است رویکردی تعاملی با دولت اسلامی داشته باشد؛ البته تعاملی که استقلال حوزه و روحانیت در آن حفظ شده و به سازمان و نهادی دولتی تبدیل نشود.
 
روحانیت تلاش نموده است که ضمن حمایت از اصل نظام و ارزش‌ها و اصول آن، نسبت به عملکردها و مواضعی که با آموزه‌های دینی همخوانی ندارد، تذکر و هشدار داده و با آن برخورد نماید. عملکرد و واکنش حوزه و موضع‌گیری روحانیت در قبال مسائل فرهنگی و مقابله با افراد و جریان‌های سیاسی زاویه‌دار با مبانی دینی و توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و همچنین مسائل دیگر در طول حیات [[جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] تا به امروز به خوبی بیانگر این مشی حوزه و روحانیت است. روحانیت حمایت از نظام اسلامی را بر اساس مسئولیت دینی، وظیفه و رسالت خود می‌داند و با هرگونه انحراف و کج‌روی به مقابله می‌پردازد.
 
در قالب چنین رویکردی هم به وظایف و کارکردهای روحانیت و نظام اسلامی توجه شده و هم جایگاه روحانیت و حوزه که میراث ماندگار و ارزشمند تاریخی و حاصل تلاش‌ها و مجاهدت‌های بسیار است، حفظ خواهد شد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
==منابع==
 
<references />
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
| شاخه فرعی۲ = حوزه و روحانیت
| شاخه فرعی۲ = حوزه و روحانیت
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =  
| شناسه =شد
| تیترها =  
| تیترها =شد
| ویرایش =  
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی =شد
| ناوبری =  
| ناوبری =
| نمایه =  
| نمایه =
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =  
| ارجاعات =
| بازبینی =  
| بازبینی =
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت =  
| اولویت =ج
| کیفیت =  
| کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۲

سؤال

با توجه به اینکه حکومت‌ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حیثیت تاریخی نهاد دین و به دنبال آن حوزه‌های علمیه و علمای دین به حکومت و حکمرانان چه آینده‌ای را برای آن به همراه خواهد داشت؟


درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png
حکومت دینی.png


روحانیت و علمای شیعه در طول تاریخ، نقش مهمی در تحولات سیاسی اجتماعی داشته‌اند. هر جا مبارزه بر علیه استعمار و استبداد به‌راه افتاده است، روحانیت پرچمدار مبارزه بوده و نقش محوری را در هدایت مردم برعهده داشته‌ است.

تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تشکیل حکومت دینی، موضع حوزه و روحانیت در قبال حکومت‌ها بیشتر موضعی زاویه‌دار و معارضه جویانه بوده است. این رویکرد به جز در دوره صفویه و برهه‌ای از دوره قاجاریه که نوعی همکاری محدود با هدف اجرای برخی از تعالیم دینی به قدر مقدور شکل گرفت، رویکرد غالب بر حوزه و روحانیت بوده است؛ زیرا آموزه‌های دینی اجازه نمی‌داد که روحانیت با هیچ نظام غیر دینی سازش کند یا رابطه‌ای بر مدار همکاری برقرار سازد.

حوزه و روحانیت پس از تشکیل نظام اسلامی با توجه به وظایف خود در حفظ و اجرای شریعت اسلامی و تبلیغ آن، نمی‌تواند به مخالفت و معارضه یا بی‌اعتنایی نسبت به نظام دینی بپردازد. حوزه و روحانیت نمی‌تواند با نظامی که بر پایه مبانی و ارزش‌های اسلامی شکل گرفته و برآمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر روحانیت و مردم متدین و متعهد است به مخالفت برخیزد. نتیجه این مخالفت، معارضه با بنیان و هویت خویش است؛ به همین ملاک، برخورد غیر مسئولانه و بی‌اعتنایی حوزه و روحانیت نسبت به نظام اسلامی، مردود و غیر منطقی به‌نظر می‌رسد.

حوزه و روحانیت به اقتضای اهداف و مسئولیت‌های خویش و با نظر به اسلامی و ارزشی بودن نظام کشور که پیوند و ارتباط میان آنها را ضروری می‌نماید، لازم است رویکردی تعاملی با دولت اسلامی داشته باشد؛ البته تعاملی که استقلال حوزه و روحانیت در آن حفظ شده و به سازمان و نهادی دولتی تبدیل نشود.

روحانیت تلاش نموده است که ضمن حمایت از اصل نظام و ارزش‌ها و اصول آن، نسبت به عملکردها و مواضعی که با آموزه‌های دینی همخوانی ندارد، تذکر و هشدار داده و با آن برخورد نماید. عملکرد و واکنش حوزه و موضع‌گیری روحانیت در قبال مسائل فرهنگی و مقابله با افراد و جریان‌های سیاسی زاویه‌دار با مبانی دینی و توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم و همچنین مسائل دیگر در طول حیات جمهوری اسلامی تا به امروز به خوبی بیانگر این مشی حوزه و روحانیت است. روحانیت حمایت از نظام اسلامی را بر اساس مسئولیت دینی، وظیفه و رسالت خود می‌داند و با هرگونه انحراف و کج‌روی به مقابله می‌پردازد.

در قالب چنین رویکردی هم به وظایف و کارکردهای روحانیت و نظام اسلامی توجه شده و هم جایگاه روحانیت و حوزه که میراث ماندگار و ارزشمند تاریخی و حاصل تلاش‌ها و مجاهدت‌های بسیار است، حفظ خواهد شد.


منابع