مذهب شیعه در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوال}}آیا در هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) یک دین و یک مذهب در جهان رسمی خواهد شد؟ {{پایان سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا در هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) یک دین و یک مذهب در جهان رسمی خواهد شد؟ {{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت}} | ||
پس از [[ظهور امام مهدی(ع)]]، دین اسلام جهانی می شود و همه مذاهب از بین می روند و [[مذهب شیعه]] هم که قبل از ظهور در کنار سایر مذاهب اسلامی مطرح است به دلیل این است که این مذهب همان اسلام واقعی است و پس از ظهور امام زمان (عج) با حاکمیت دین اسلام ناب و واقعی دیگر نیازی نیست که از عنوان مذهب شبعه برای دین اسلام استفاده شود. | |||
از آیات و روایات استفاده شده پس از ظهور امام زمان(ع)، [[اسلام]] دین جهانی خواهد شد و دین دیگری باقی نخواهد ماند. عالمان شیعه بر اساس روایات مختلف در منابع شیعه و [[اهل سنت]]، معتقدند [[فرقه ناجیه]] و مذهب حق، مذهب شیعه است و شیعه همان اسلام است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به امامت و مهدویت، آیت الله صافی،انتشارات حضرت معصومه، قم، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۵۳ و ۵۴.</ref> بنابراین معنای این که اسلام جهان‌گیر می‌شود را جهانی شدن مذهب شیعه می‌دانند. | |||
از آیات و روایات استفاده شده پس از | |||
{{جعبه نقل قول | {{جعبه نقل قول | ||
| عنوان = امام مهدی(ع): | | عنوان = امام مهدی(ع): | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
| تراز گفتاورد = وسط | | تراز گفتاورد = وسط | ||
| تراز منبع = چپ | | تراز منبع = چپ | ||
}} | }} | ||
از آیات [[قرآن]]<ref>برای نمونه آل عمران: آیه ۱۹ و ۸۵.</ref> و روایات استفاده شده تنها دین حق، اسلام است و خواست الهی است که دین اسلام در عالم بشریت انتشار یابد. بر اساس آیه ۳۳ [[سوره توبه]]، دین حق بر همه دین‌ها پیروز خواهد شد. در [[البرهان فی تفسیر قرآن|تفسیر برهان]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده این آیه پس از ظهور قائم(ع) محقق خواهد شد و کافران و منکرانِ امامان(ع)، از قیام او ناراحت خواهند بود.<ref>نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹</ref> بر اساس روایتی دیگر در [[الدر المنثور فی التفسیر الماثور (کتاب)|تفسیر الدر المنثور]]، هنگامی که این آیه محقق شود، هیچ [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] و صاحب ملتی جز اسلام نمی‌ماند.<ref>نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹</ref> | |||
روایتی نیز از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده که وقتی قائم(ع) ظهور کند، اسلام را به یهودیان، مسیحیان، [[ستاره‌پرستی|ستاره‌پرستان]]، بی‌دینان و [[کافر|کافران]]، در شرق و غرب جهان ارائه می‌کند. هر کس داوطلبانه اسلام را بپذیرد او را به انجام دستورات اسلامی مکلف می‌کند و هر کس نپذیرفت گردنش را می‌زند؛ به‌طوری که در سراسر جهان فقط یکتاپرست باقی می‌ماند. وقتی راوی گفت ولی کافران زیادند، امام کاظم پاسخ داد: «اگر خدا بخواهد بسیار را اندک و اندک را بسیار می‌کند».<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، ص۳۵۸.</ref> | |||
علمای اهل سنت نیز معتقد هستند که با ظهور حضرت مهدی (عج) دین اسلام بر دنیا حاکم می گردد و تمام فرقه های مذهبی و دینی از بین می روند. فخر رازی در تفسیرش در ذیل آیه «لِیظْهِرَهُ عَلَى الدّینِ كُلّهِ» در یکی از پاسخ‌های این شبهه که اسلام هنوز بر همه ادیان غلبه نکرده است از قول سدی می‌گوید که این غلبه در زمان خروج مهدی تحقق پیدا می‌کند و در آن زمان کسی باقی نمی‌ماند مگر اینکه داخل در اسلام شده باشد.<ref>فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الكبیر أو مفاتیح الغیب، ج16، ص33، بیروت، دار الكتب العلمیة، چ1، 1421هـ - 2000م.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[ادیان در عصر ظهور]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۸
پس از ظهور امام مهدی(ع)، دین اسلام جهانی می شود و همه مذاهب از بین می روند و مذهب شیعه هم که قبل از ظهور در کنار سایر مذاهب اسلامی مطرح است به دلیل این است که این مذهب همان اسلام واقعی است و پس از ظهور امام زمان (عج) با حاکمیت دین اسلام ناب و واقعی دیگر نیازی نیست که از عنوان مذهب شبعه برای دین اسلام استفاده شود.
از آیات و روایات استفاده شده پس از ظهور امام زمان(ع)، اسلام دین جهانی خواهد شد و دین دیگری باقی نخواهد ماند. عالمان شیعه بر اساس روایات مختلف در منابع شیعه و اهل سنت، معتقدند فرقه ناجیه و مذهب حق، مذهب شیعه است و شیعه همان اسلام است؛[۱] بنابراین معنای این که اسلام جهان‌گیر می‌شود را جهانی شدن مذهب شیعه می‌دانند.
سنت تخلف ناپذیر خداوند صاحب عزت و جلال بر این است که حق را به فرجام رساند و باطل را نابود کند.
از آیات قرآن[۲] و روایات استفاده شده تنها دین حق، اسلام است و خواست الهی است که دین اسلام در عالم بشریت انتشار یابد. بر اساس آیه ۳۳ سوره توبه، دین حق بر همه دین‌ها پیروز خواهد شد. در تفسیر برهان از امام صادق(ع) نقل شده این آیه پس از ظهور قائم(ع) محقق خواهد شد و کافران و منکرانِ امامان(ع)، از قیام او ناراحت خواهند بود.[۳] بر اساس روایتی دیگر در تفسیر الدر المنثور، هنگامی که این آیه محقق شود، هیچ یهودی و مسیحی و صاحب ملتی جز اسلام نمی‌ماند.[۴]
روایتی نیز از امام کاظم(ع) نقل شده که وقتی قائم(ع) ظهور کند، اسلام را به یهودیان، مسیحیان، ستاره‌پرستان، بی‌دینان و کافران، در شرق و غرب جهان ارائه می‌کند. هر کس داوطلبانه اسلام را بپذیرد او را به انجام دستورات اسلامی مکلف می‌کند و هر کس نپذیرفت گردنش را می‌زند؛ به‌طوری که در سراسر جهان فقط یکتاپرست باقی می‌ماند. وقتی راوی گفت ولی کافران زیادند، امام کاظم پاسخ داد: «اگر خدا بخواهد بسیار را اندک و اندک را بسیار می‌کند».[۵]
علمای اهل سنت نیز معتقد هستند که با ظهور حضرت مهدی (عج) دین اسلام بر دنیا حاکم می گردد و تمام فرقه های مذهبی و دینی از بین می روند. فخر رازی در تفسیرش در ذیل آیه «لِیظْهِرَهُ عَلَى الدّینِ كُلّهِ» در یکی از پاسخ‌های این شبهه که اسلام هنوز بر همه ادیان غلبه نکرده است از قول سدی می‌گوید که این غلبه در زمان خروج مهدی تحقق پیدا می‌کند و در آن زمان کسی باقی نمی‌ماند مگر اینکه داخل در اسلام شده باشد.[۶]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به امامت و مهدویت، آیت الله صافی،انتشارات حضرت معصومه، قم، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۵۳ و ۵۴.
- ↑ برای نمونه آل عمران: آیه ۱۹ و ۸۵.
- ↑ نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹
- ↑ نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹
- ↑ عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، ص۳۵۸.
- ↑ فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الكبیر أو مفاتیح الغیب، ج16، ص33، بیروت، دار الكتب العلمیة، چ1، 1421هـ - 2000م.