بشارت عذاب الهی به منافقان: تفاوت میان نسخه‌ها

(خنثی‌سازی ویرایش 6107 از Mnazarzadeh (بحث))
برچسب: خنثی‌سازی
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
قرآن كريم در سوره نساء ، آيه ۱۳۸، منافقین را به عذابی دردناک بشارت می دهد در حالی که بشارت معمولاً درباره كارهاي نيك صدق مي كند، چرا در آيه ياد شده نسبت به عذاب دردناك، تعبير به «بشارت» شده است؟
قرآن کریم در سوره نساء، آیه ۱۳۸، منافقین را به عذابی دردناک بشارت می‌دهد در حالی که بشارت معمولاً درباره کارهای نیک صدق می‌کند، چرا در آیه یاد شده نسبت به عذاب دردناک، تعبیر به «بشارت» شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
درباره آیه ۱۳۸ [[سوره نساء]]، {{قرآن|بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا}} منافقان را بشارت ده كه براي آنان عذاب سخت و دردناك خواهد بود، مفسران احتمال هايي را ذكر كرده اند از جمله:  
درباره آیه ۱۳۸ [[سوره نساء]]، {{قرآن|بَشِّرِ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا}} منافقان را بشارت ده که برای آنان عذاب سخت و دردناک خواهد بود، مفسران احتمال‌هایی را ذکر کرده‌اند از جمله:


۱. تعبير به بشارت در موردي كه سخن از عذاب اليم است به عنوان استهزاء و تمسخر نسبت به افكار پوچ و بي اساس [[منافقان]] مي باشد.(اين بخاطر آن است که منافقان مومنان را مسخره مي کردند)  
۱. تعبیر به بشارت در موردی که سخن از عذاب الیم است به عنوان استهزاء و تمسخر نسبت به افکار پوچ و بی اساس [[منافقان]] می‌باشد. (این بخاطر آن است که منافقان مؤمنان را مسخره می‌کردند)


۲. كلمه «بشارت» در اصل از «بشر» به معناي صورت گرفته شده و غم آلود است و معناي وسيعي دارد و هرگونه خبري كه در صورت انسان اثر بگذارد و او را مسرور يا غم آلود كند، را شامل مي شود.<ref>ر.ك: مكارم شيرازي، ناصر ، تفسير نمونه، ، دارالكتب، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ ش، ج۴، ص۱۶۹ ؛ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، بيروت، داراحياء التراث العربي، الطبعه الثانيه، بي تا، ج۳، ص۱۹۲.</ref>
۲. کلمه «بشارت» در اصل از «بشر» به معنای صورت گرفته شده و غم آلود است و معنای وسیعی دارد و هرگونه خبری که در صورت انسان اثر بگذارد و او را مسرور یا غم آلود کند، را شامل می‌شود.<ref>ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ ش، ج۴، ص۱۶۹؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، داراحیاء التراث العربی، الطبعه الثانیه، بی تا، ج۳، ص۱۹۲.</ref>


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
* الميزان في تفسير القرآن، تاليف علامه سيد محمدحسين طباطبائي، تهران، دارالكتب الاسلاميه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ق، ج۵، ص۱۱.
* مجمع البيان في تفسير القرآن،فضل بن علي طبرسي، ج۳، ص۱۹۲.


==منابع==
== مطالعه بیشتر ==
<references />
* المیزان فی تفسیر القرآن، تألیف علامه سید محمدحسین طباطبائی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ق، ج۵، ص۱۱.
* مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن علی طبرسی، ج۳، ص۱۹۲.
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = نص قرآن
|شاخه فرعی۱ = نص قرآن
|شاخه فرعی۲ = نص و ظاهر قرآن
|شاخه فرعی۲ = نص و ظاهر قرآن
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۲۸: خط ۲۹:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۸

سؤال

قرآن کریم در سوره نساء، آیه ۱۳۸، منافقین را به عذابی دردناک بشارت می‌دهد در حالی که بشارت معمولاً درباره کارهای نیک صدق می‌کند، چرا در آیه یاد شده نسبت به عذاب دردناک، تعبیر به «بشارت» شده است؟

درباره آیه ۱۳۸ سوره نساء، ﴿بَشِّرِ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا منافقان را بشارت ده که برای آنان عذاب سخت و دردناک خواهد بود، مفسران احتمال‌هایی را ذکر کرده‌اند از جمله:

۱. تعبیر به بشارت در موردی که سخن از عذاب الیم است به عنوان استهزاء و تمسخر نسبت به افکار پوچ و بی اساس منافقان می‌باشد. (این بخاطر آن است که منافقان مؤمنان را مسخره می‌کردند)

۲. کلمه «بشارت» در اصل از «بشر» به معنای صورت گرفته شده و غم آلود است و معنای وسیعی دارد و هرگونه خبری که در صورت انسان اثر بگذارد و او را مسرور یا غم آلود کند، را شامل می‌شود.[۱]


مطالعه بیشتر

  • المیزان فی تفسیر القرآن، تألیف علامه سید محمدحسین طباطبائی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ق، ج۵، ص۱۱.
  • مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن علی طبرسی، ج۳، ص۱۹۲.

منابع

  1. ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ ش، ج۴، ص۱۶۹؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، داراحیاء التراث العربی، الطبعه الثانیه، بی تا، ج۳، ص۱۹۲.