کشتار کودکان بی‌گناه با ولادت حضرت موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{جا:ویرایش}} {{سوال}} به خاطر حضرت موسي ـ عليه‎ السلام ـ كه متولد مي...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour }}
{{سوال}}
{{سوال}}
به خاطر حضرت موسي ـ عليه‎ السلام ـ كه متولد مي شود، اين همه بچه كشته مي شود. گناه اين كودكان چه بود؟
به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
بدون شك كودكان هيچ گناهي را مرتكب نشده بودند و ترديدي وجود ندارد كه آنها بي گناه كشته شدند. بنابراين اگر محتواي پرسش شما، گناه كودكان باشد مثل اين است كه بپرسيد چرا امروز در عصر ما اين همه انسان بي گناه كشته مي شوند؟!


اما ظاهر سؤال چنين نشان مي دهد كه به عمل و كار يكي از سه شخص متعرض هستيد:
بسیاری از انسان‌ها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد.


۱. خداوند: در اين فرض پرسش به اين صورت طرح خواهد شد كه، با وجود عدل و حكمت خداوند، چرا به خاطر اينكه پيامبري را به پيامبري مبعوث نمايد. جان اين همه انسان بي گناه را در معرض خطر قرار مي دهد؟
هدایت انسان‌ها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند.


پاسخ شبهه نيز، به اين صورت است كه تا آن مقدار كه ما از افعال خداوند آگاهي داريم، او ميان دو امر مخيّر بود: يا بايد اقدامي در جهت فرستادن پيامبر نمي كرد و مردم را در گمراهي رها مي نمود، يا با ارسال پيامبر كه قطعاً با مرگ و كشته شدن انسانهايي بي گناه همراه بود، عده اي را هدايت مي نمود. امّا منطق قرآن به ما مي گويد كه راه دوم را بايد اختيار مي كرد. چون اولاً: امر هدايت انسانها كه براي ايشان زندگي سعادت مند جاويدان را به ارمغان مي آورد، بسيار ارزشمند تر از به خطر افتادن جان و حيات چند روزه دنيا مي باشد. خداوند براي اينكه بر معاندين، حجتش را تمام نمايد تا در روز قيامت با برهان و حجت به عذاب ايشان بپردازد و راه هدايت را براي كساني كه آمادگي هدايت را دارند، هموار سازد، بايد پيامبر مي فرستاد.  
== کشتار کودکان توسط فرعون ==
فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:
* پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.</ref> قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.<ref>سوره طه، آیه۳۹.</ref>
* پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: {{قرآن|فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ|ترجمه=و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست|سوره=سوره غافر، آیه۲۵.}}
در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.


ثانياً: بچه ها و كودكاني كه در مسير اين هدايت الهي جان خود را از دست دادند نيز، همانند شهيداني كه آگاهانه جان شان را در راه دوست قرباني مي كنند، مطابق روايات از اجر و ثواب بهره مند مي شوند.<ref>صدوق، من لايحضره الفقيه، قم، انتشارات جامعه مدرسين، ۱۴۱۳ هـ ق، ج۳، ص۴۹۰. و كليني، محمد بن يعقوب، اصول الكافي، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۵، ص۳۳۴.</ref> و بنابراين، باختن جان دنيايي براي آنها زيان و ضرر به حساب نمي آيد. البته براي درك اين مطلب لازم است كه با منطق قرآن آشنا شد و زندگي را فقط در همين دنيا و سرمايه را به همين حيات چند روزه منحصر ندانست.
== مقصر کشتار ==
گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسان‌ها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده‌ است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟


ممكن است اصل اعتراض اين باشد كه چرا خداوند پيامبرش را به گونه اي مبعوث نكرد كه جان آن همه بچه بي گناه به خطر نيافتد؟
کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند.


پاسخ آنست كه خداوند براساس علم و حكمتش، در كارهايش سنّت و شيوه خاصي را تعقيب مي كند. و در اين سنّت خداوند تغييري رخ نمي دهد.<ref>فلن تجد لسنه الله تبديلاً و لن تجد لسنه الله تحويلاً. فاطر/ ۴۳.</ref> خداوند بايد پيامبري را در همان جامعه و آشنا با فرهنگ همان جامعه، از راه طبيعي بوجود مي آورد. از طرفي با توجه به علم كهانت كه در گذشته رايج بود و بعضي از حوادث آينده را پيش گويي مي كرد، ستمگران از وجود اين پيامبران در آينده نزديك، آگاه شدند، و براي اينكه جلو اراده خدا را بگيرند اقدام به كشتن بچه هاي بي گناه كردند. خداوند براي اينكه از طرفي اراده خودش را محقق سازد، و از طرفي نشان دهد كه اراده مستكبران در مقابل اراده خداوند تا چه اندازه بي بنياد و ضعيف است، اين پيامبران را به گونه اي به دنيا آورد كه خود يك معجزه بود و نه تنها بطور معجزه آسا به دنيا آورد بلكه به طور معجزه آسا و حتي در خانه دشمنش به تربيت ايشان پرداخت و حتي زمينه را بگونه اي مهيّا ساخت كه دشمن خدا خود مربّي پيامبر خدا شد.  
خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است.


۲. ممكن است اعتراض متوجه پيامبران الهي باشد كه گويا به خاطر آنها بود كه اين همه كشتار اتفاق افتاد.
== منابع ==
{{پانویس}}


پاسخ اين فرض از شبهه بسيار روشن است. مطابق اصول جرم شناسي، كسي مسئول كيفر جرم است كه در انجام آن كار مجرمانه نقشي داشته باشد. پيامبران در اين عمل نقشي نداشتند.
{{کلام}}


۳. ممكن است پرسش متوجه فرعون و نمرود باشد. كه در اين صورت پرسش كاملاً برحقي است و از همه مستكبراني كه دست به جنايت مي زنند و به خاطر حفظ قدرت شان جان انسانها را به بازي مي گيرند، بايد اين پرسش را كرد و خداوند هم در اين پرسش شريك خواهد بود و از قبل در قرآن فرمود كه در قيامت از اطفال زنده بگور شده پرسيده خواهد شد كه به كدامين جرم كشته شده اند؟<ref>بايّ ذنب قتلت.</ref>
مگر در دنياي معاصر رژيم هاي مستكبر براي قدرت شان موشک و بمب بر سر مردم بي گناه فرو نمي ريزند؟! داستان ظلم داستان ديروز نيست، در هميشه تاريخ وجود داشته است.
پايان سخن اينكه مردماني كه حضرت موسي ـ عليه‎ السلام ـ و حضرت ابراهيم ـ عليه‎ السلام ـ به آنها تعلّق داشتند، قبل از تولد اين پيامبران تحت انواع ظلم و ستم قرار داشتند و بنابراين مبعوث شدن ايشان عطيه و هديّه الهي بود كه آنها را از ظلم رهايي بخشند و کشته شدن بچه ها نه ربطي به خدا دارد و نه حضرت موسي(ع) بلکه اين فعل مجرمانه مربوط به سوء اختيار فرعون است و خدا نخواسته که جلوي اختيار انسان را بگيرد.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
۱. مرتضي مطهري، مجموعه آثار، ج۱، (عدل الهي)، انتشارات صدرا، قم.
۲. محمدتقي مصباح يزدي، آموزش فلسفه، ج۲، (درس شصت و هفتم) ص۴۲۳، (بحث حكمت و نظام احسن) شركت چاپ و نشر بين المللي سازمان تبليغات اسلامي، دوم، ۱۳۷۹.
۳. محمدتقي مصباح يزدي، معارف قرآن ۳-۱، (بخش خداشناسي)، ص۹۶، (كليات افعال الهي)، مؤسسه امام خميني، سوّم، ۱۳۸۰ قم.
۴. عبدالله جوادي آملي، فلسفه حقوق بشر، ص۱۹۸، (بحث مباني حقوق بشر)، نشر اسراء، دوم، ۱۳۷۷، قم.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی
| شاخه فرعی۱ = عدل الهی
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:موسی(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹

سؤال

به خاطر تولد حضرت موسی(ع) کودکان بسیاری کشته می شوند. گناه این کودکان چه بود؟


بسیاری از انسان‌ها حتی کودکان و زنان توسط ظالمان کشته شده‌اند و گناه این اعمال بر عهده قاتلان است و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زده‌اند. فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد. یکی در زمان ولادت حضرت موسی(ع) بود تا از زنده ماندن حضرت موسی(ع) جلوگیری به عمل آورد. دستور دوم پس از رسالت حضرت موسی(ع) بود که فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد.

هدایت انسان‌ها و مقابله با حاکمان ظالم به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، نباید مسیر درست این افراد مورد اشکال قرار گیرد بلکه باید افرادی را مقصر دانست که نقش اصلی در ظلم داشته‌اند.

کشتار کودکان توسط فرعون

فرعون دوبار دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد:

  • پیش از ولادت حضرت موسی(ع) منجمان به فرعون گفتند فردی متولد خواهد شد که دشمن او خواهد بود. فرعون دستور قتل کودکان را صادر کرد.[۱] قرآن به این کشتار کودکان اشاره نکرده و تنها به آب انداختن حضرت موسی(ع) اشاره کرده است.[۲]
  • پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: ﴿فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ؛ و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست(سوره غافر، آیه۲۵.)

در هر دو واقعه کشتار کودکان بنی‌اسرائیل توسط فرعونیان، بدون شک کودکان هیچ گناهی را مرتکب نشده بودند و تردیدی وجود ندارد که آنها بی‌گناه بودند.

مقصر کشتار

گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسان‌ها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده‌ است که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟

کشته شدن کودکان در این داستان و موارد مشابه، نه ربطی به خداوند دارد و نه حضرت موسی(ع) بلکه این فعل مجرمانه مربوط به افرادی است که با اختیار خود دست به این کشتار زده‌اند.

خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم پیامبری را فرستاد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار توسط ظالمان قرار گرفته است و پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده انجام‌دهندگان آن است.

منابع

  1. فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۰۶.
  2. سوره طه، آیه۳۹.