فضیلت روزه ماه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روزه ماه شعبان را برترین روزه‌ها<ref>ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 61</ref> و کفاره‌ای برای گناهان<ref name=":0"/> معرفی کرده‌اند. رسول خدا برای تعداد روزه‌هایی که در این ماه گرفته شود، اثراتی را برشمرده و خود را شفیع افرادی دانسته که یک روز را در این ماه روزه بگیرد.<ref name=":2">الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 19</ref> براساس گفتار پیامبر اسلام، هر که دو روز از شعبان را روزه بگیرد، گناهانش آمرزیده شود و هر که سه روز از این ماه را روزه دارد، به او می‌گویند که کار خود را از نو آغاز کن.<ref name=":2"/> از پیامبر اسلام<ref name=":0"/> و امام علی(ع)<ref name=":1"/> نقل شده که ماه شعبان را روزه می‌گرفت. پیامبر روزه این ماه را به روزه ماه رمضان متصل می‌کرد.<ref name=":0">زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 43</ref>
'''روزه ماه شعبان''' را برترین روزه‌ها<ref>ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 61</ref> و کفاره‌ای برای گناهان<ref name=":0">زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 43</ref> معرفی کرده‌اند. [[رسول خدا]] برای تعداد روزه‌هایی که در این ماه گرفته شود، اثراتی را برشمرده و خود را [[شفیع]] افرادی دانسته که یک روز را در این ماه روزه بگیرند.<ref name=":2">الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 19</ref> براساس گفتار پیامبر اسلام، هر که دو روز از [[شعبان]] را روزه بگیرد، گناهانش آمرزیده شود و هر که سه روز از این ماه را روزه دارد، به او می‌گویند که کار خود را از نو آغاز کن.<ref name=":2"/> از پیامبر اسلام<ref name=":0"/> و [[امام علی(ع)]]<ref name=":1"/> نقل شده که ماه شعبان را روزه می‌گرفت.


{{جعبه نقل قول|پیامبر اسلام: خداوند به سبب این ماه بر بندگانش مباهات می‌کند و نظر خاص به روزه داران و نمازگزاران در این ماه دارد و بوسیله ایشان، بر ملائکه حامل عرش مباهات می‌ورزد.<ref>إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 684</ref>}}
{{جعبه نقل قول|پیامبر اسلام: خداوند به سبب این ماه بر بندگانش مباهات می‌کند و نظر خاص به روزه داران و نمازگزاران در این ماه دارد و بوسیله ایشان، بر ملائکه حامل عرش مباهات می‌ورزد.<ref>إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 684</ref>}}


امام صادق(ع) توصیه کردند که اطرافیان خود را تشویق به روزه گرفتن در ماه شعبان کنید.<ref name=":1"/> امام روزه ماه رمضان را ذخیره‌ای برای بندگان در روز قیامت دانسته و در مورد فردی که روزه بسیار در این ماه بگیرد فرموده که خداوند امورات زندگی او را اصلاح می‌کند و شر دشمنانش را کم می‌گرداند.<ref>الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 16</ref>
[[امام صادق(ع)]] توصیه کردند که اطرافیان خود را تشویق به [[روزه گرفتن]] در ماه شعبان کنید<ref name=":1"/> و روزه ماه رمضان را ذخیره‌ای برای بندگان در روز قیامت دانسته است. امام در مورد فردی که روزه بسیار در این ماه بگیرد فرموده که خداوند امورات زندگی او را اصلاح می‌کند و شر دشمنانش را کم می‌گرداند.<ref>الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 16</ref>


شخصی از امام صادق(ع) در مورد فضیلت روزه این ماه پرسید. امام از پیامبر نقل کرد که هرگاه هلال ماه شعبان را می‌دید به منادی دستور می‌داد در مدینه چنین بگوید: ای اهل مدینه، من از جانب خداوند به سوی شما مبعوث شدم. بدانید شعبان ماه من است. پس خدا رحمت کند کسی که مرا در این ماه یاری کند. امام صادق(ع) سپس از امام علی(ع) نقل می‌کند که پس از شنیدن پیام پیامبر به مردم مدینه، دیگر روزه ماه شعبان را از دست نداد.<ref name=":1">مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص: 825</ref>
شخصی از امام صادق(ع) در مورد فضیلت روزه این ماه پرسید. امام از پیامبر نقل کرد که هرگاه هلال ماه شعبان را می‌دید، به منادی دستور می‌داد در مدینه چنین بگوید: ای اهل مدینه، من از جانب خداوند به سوی شما مبعوث شدم. بدانید شعبان ماه من است. پس خدا رحمت کند کسی که مرا در این ماه یاری کند. امام صادق(ع) سپس از امام علی(ع) نقل می‌کند که پس از شنیدن پیام پیامبر به مردم مدینه، دیگر روزه ماه شعبان را از دست نداد.<ref name=":1">مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص: 825</ref>


امام باقر(ع) روزه این ماه را پاک کننده گناهِ سوگند و نذر در معصیت و قَسَم در زمان عصبانیت دانسته است.<ref>الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏4، ص: 93</ref> از پیامبر اسلام نقل شده که شعبان ماه من است و هر که در این ماه، روزی را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌شود.<ref>زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 45</ref>
[[امام باقر(ع)]] روزه این ماه را پاک‌کننده گناهِ سوگند و [[نذر]] در معصیت و قَسَم در زمان عصبانیت دانسته است.<ref>الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏4، ص: 93</ref> از پیامبر اسلام نقل شده که شعبان ماه من است و هر که در این ماه، روزی را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌شود.<ref>زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 45</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۳

سؤال

روزه شعبان چه اهمیتی دارد که اینقدر به آن توصیه شده است؟

روزه ماه شعبان را برترین روزه‌ها[۱] و کفاره‌ای برای گناهان[۲] معرفی کرده‌اند. رسول خدا برای تعداد روزه‌هایی که در این ماه گرفته شود، اثراتی را برشمرده و خود را شفیع افرادی دانسته که یک روز را در این ماه روزه بگیرند.[۳] براساس گفتار پیامبر اسلام، هر که دو روز از شعبان را روزه بگیرد، گناهانش آمرزیده شود و هر که سه روز از این ماه را روزه دارد، به او می‌گویند که کار خود را از نو آغاز کن.[۳] از پیامبر اسلام[۲] و امام علی(ع)[۴] نقل شده که ماه شعبان را روزه می‌گرفت.

پیامبر اسلام: خداوند به سبب این ماه بر بندگانش مباهات می‌کند و نظر خاص به روزه داران و نمازگزاران در این ماه دارد و بوسیله ایشان، بر ملائکه حامل عرش مباهات می‌ورزد.[۵]

امام صادق(ع) توصیه کردند که اطرافیان خود را تشویق به روزه گرفتن در ماه شعبان کنید[۴] و روزه ماه رمضان را ذخیره‌ای برای بندگان در روز قیامت دانسته است. امام در مورد فردی که روزه بسیار در این ماه بگیرد فرموده که خداوند امورات زندگی او را اصلاح می‌کند و شر دشمنانش را کم می‌گرداند.[۶]

شخصی از امام صادق(ع) در مورد فضیلت روزه این ماه پرسید. امام از پیامبر نقل کرد که هرگاه هلال ماه شعبان را می‌دید، به منادی دستور می‌داد در مدینه چنین بگوید: ای اهل مدینه، من از جانب خداوند به سوی شما مبعوث شدم. بدانید شعبان ماه من است. پس خدا رحمت کند کسی که مرا در این ماه یاری کند. امام صادق(ع) سپس از امام علی(ع) نقل می‌کند که پس از شنیدن پیام پیامبر به مردم مدینه، دیگر روزه ماه شعبان را از دست نداد.[۴]

امام باقر(ع) روزه این ماه را پاک‌کننده گناهِ سوگند و نذر در معصیت و قَسَم در زمان عصبانیت دانسته است.[۷] از پیامبر اسلام نقل شده که شعبان ماه من است و هر که در این ماه، روزی را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌شود.[۸]

منابع

  1. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 61
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 43
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 19
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص: 825
  5. إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 684
  6. الأمالی (للصدوق)، النص، ص: 16
  7. الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏4، ص: 93
  8. زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 45